Wil jouw nieuwe lief opeens weg uit de relatie, en is dat zo ongeveer na drie maanden? Hoe kàn dat? Het was toch leuk? Jullie waren toch smoorverliefd op elkaar? En waarom drie maanden? Lees vooral verder, want deze is speciaal voor jou.
Snotterend zat ik tegenover hem. Ik moest hem eerlijk bekennen wat ik het allermoeilijkst vond om toe te geven. De relatie die aanvankelijk zo veelbelovend leek, stond ineens op het spel. Ik voelde het niet meer zo erg. De vlinders. Wil ik eigenlijk wel verder met deze man? Mijn toekomst met hem doorbrengen? Hoe kon het dat mijn gevoelens ineens zo waren bekoeld? Het ging toch goed?
Zou ik nu alweer alles verliezen?
Ik was niet alleen in de war, ik was echt in paniek. Zou ik nu alweer alles gaan verliezen waar ik zo lang van heb gedroomd?
Drie maanden kende ik hem al. En man oh man, wat viel ik hard voor hem in het begin. Hoog op onze roze wolk konden we de hele wereld aan. Gek eigenlijk hoe makkelijk het leven opeens is als je smoorverliefd op elkaar bent.
Maar zo tegen de drie maanden dienden de eerste moeilijke gesprekken zich aan. En als een donkere onweerswolk voelde ik onze allereerste relatietest naderen: de beruchte 3-maanden grens. Deze kende ik maar al te goed. En ik was er doodsbang voor.
Gedumpt met 1 telefoontje
Want de man in mijn leven vóór hem dumpte mij na drie maanden met een onderkoeld telefoontje, en koos het hazepad. Auw!
Het heeft me extra op mijn hoede gemaakt voor de drie-maanden grens.
Heb jij ook wel eens meegemaakt dat jouw liefdesgeluk met je nieuwe vlam ruw verstoord werd na drie maanden omdat zij ineens begonnen te twijfelen? Ik heb het nu van beide kanten meegemaakt, en eigenlijk is het heel logisch.
De twijfels die ik zelf voelde na drie maanden kwamen voort uit angst.
Mijn angst voor het verleden
Ik was doodsbang dat mijn huidige man hetzelfde zou doen: mij plotseling verlaten na drie maanden. Daarvan was ik mij echter niet heel bewust. Maar onbewust dekte ik mezelf alvast in. Als ik mijn eigen gevoelens wat temper en hem alvast een beetje van mij af duw, gaat het me veel minder pijn doen als hij mij uiteindelijk dumpt, net zoals de vorige deed.
Mijn angst voor de toekomst
Ook vroeg ik mij stilletjes af of ik mijn vrijheid zou verliezen als wij samen verder zou gaan. Wat zou er nog overblijven van Klazien en al haar dromen en ambities als ik zou kiezen voor Klazien & Peter? Doodeng!
Deze angsten, die voor herhaling van het verleden en vrees voor de toekomst, zijn klassiek voor iemand met bindingsangst. Dit kan na drie maanden als de eerste grote golf verliefdheid voorbij gaat, opeens de kop op steken. Alles leek perfect en opeens is het over. Huh?!
Inmiddels zijn we alweer een paar maanden en een heerlijke relatietest verder, namelijk onze eerste vakantie. Verbaasd sprak ik naar hem uit: zeg hoe lang blijft die roze wolk eigenlijk hangen, want ik hou nog zo veel meer van je dan aan het begin. Zo’n onuitstaanbaar zoetsappig verliefd stelletje, dat zijn we. En het wordt alleen maar erger. Sorry mensen…
2 manieren om voor de drie maanden test te slagen
1. Leef NU
De angst voor het verleden en de toekomst hebben een belangrijke overeenkomst. Ze gaan nooit over het hier en nu. En laat dat nu de enige plek zijn die er werkelijk toe doet. Altijd weer. Dat te beseffen heeft de grootste steek van bindingsangst bij me weggenomen en me mijn vertrouwen teruggegeven in deze relatie.
2. Blijf in gesprek
Het andere dat ons over die eerste relatie-hobbel heen heeft geholpen is: blijven praten met elkaar, ook al is het moeilijk. Het succes van je relatie is afhankelijk van jouw (en je partners) bereidheid om het gesprek te voeren waarvan je bang bent dat het de relatie zal beëindigen.
En als je dat gesprek dan toch hebt, blijkt altijd dat dat precies is wat er nodig was om de crisis op te lossen en nog verder naar elkaar toe te groeien.
Deze relatie is rock-solid en ik ben ongelooflijk blij met mijn man. Ik zie de toekomst met 100% vertrouwen tegemoet, en dat maakt dat ik me volledig kan ontspannen.
2 MAART, 19:00 UUR
ONLINE WORKSHOP:
NODIG DE BESTE PARTNER UIT VAN JE LEVEN
Heb jij zelf ervaring met de drie maanden-grens van een beginnende relatie? Wilden zij opeens weg, zonder dat je wist waarom? Of was je zelf degene die wilde ontsnappen en je vrijheid terug wilde?
Hoe kom je over die drie-maanden hobbel heen en zak je dieper in de liefde voor elkaar, in plaats van dat je afstand creëert?
Dat ga ik je leren in mijn online workshop: Nodig de beste partner uit van je leven.
Dit is wat jij gaat leren:
– 5 terugkerende valkuilen: waarom het steeds niet lukt om een duurzame relatie te vinden.
– De gemakkelijk bruikbare toolkit voor singles om niet meer het foute type partner in je leven aan te trekken
– Een simpele manier waarmee je precies die partner waar jij gelukkig van wordt aan te trekken als een magneet
– De ultieme roadmap naar jouw beste partner ooit.
– Mijn 3 geheime dating hacks waarmee ik zelf de beste partner in mijn leven heb uitgenodigd.
– De eerstvolgende super praktische stap om die relatie eindelijk werkelijkheid te maken (maar dan nu echt!).
Meedoen? Als je deze speciale link gebruikt, is die voor jou als lezer van dit blog helemaal gratis: Nodig de beste partner uit van je leven
Kun je niet bij de workshop zijn op donderdagavond 2 maart? Schrijf je dan toch in via de link hierboven, want voor alle inschrijvers stel ik de replay van deze workshop nog 3 dagen gratis ter beschikking. Die wordt dan de volgende dag automatisch naar je toe gemaild.
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ja, die drie maanden-grens komt erg bekend voor. Soms 2 maanden, soms een half jaar. Maar in ieder geval dezelfde dynamiek als jij hier beschrijft. Het is me de afgelopen 2 jaar zeker 5 keer gebeurd. 1 keer dat zij er mee stopte, maar meestal ik zelf. Ik ben zelfs op het punt gekomen dat ik er bij het daten al voor waarschuw, omdat ik niet met dat ellendige schuldgevoel wil blijven zitten.
Ik vind het altijd wat makkelijk om er een sticker met ‘bindingsangst’ op te plakken alsof dat alles is. Natuurlijk, de angst ‘dat dit het is’ is aanwezig, maar er spelen ook echt wel andere factoren mee.
Hi Frank, goed om jezelf hierbij af te vragen: hey, hier speelt een patroon en hoe ben ik hier zelf verantwoordelijk voor? Ik zie hier een prachtige groeikans voor je liggen 😉 Succes!
Die bindingsangst herken ik wel enigszins. Het was niet het probleem waar de relatie uiteindelijk op stuk liep (dat was eerder een combinatie van factoren), maar ik denk dat de angst om mijn vrijheid te verliezen wel degelijk een rol heeft gespeeld. Raar eigenlijk, want we lieten elkaar juist heel erg vrij om te kunnen doen en laten wat we wilden.
Misschien heeft het er juist mee te maken dat ik hiervoor nog geen relatie-eevaring heb opgedaan. Ik ben heel erg gewend geraakt aan mijn vrijheid. Dat en het feit dat ik altijd 20.000 hobbies heb. 😅
Mooi Mike, dat je hier heel helder je eigen aandeel in jouw break-up kan zien. Ik denk dat dit zelfinzicht je heel goed kan helpen bij de volgende keer als je een relatie aangaat met een leuke vrouw. Wat is de lijm die jullie samenhoudt? Of zijn jullie als los zand? En ook: is dat erg? Misschien niet…
Nee, komt me niet echt bekend voor. Maar mijn probleem is dan ook relaties krijgen, niet relaties houden. Ik ben niet iemand bij wie mensen eerst keihard uit hun onderbuik “ja” roepen om daarna pas de mindere kanten in te zien. Wie iets met mij wil, weet van meet af aan dat hij de mindere dingen erbij krijgt.
Bindingangst heb ik ook. Niet na drie maanden pas, maar meteen al. Het uitzicht op een relatie hoeft maar een klein beetje reëel te worden of ik ga in de “o jee”-stand. Eigenlijk zoals Mike zegt…
Hi Wouter. Ja het is heel lastig om een stabiele relatie met iemand aan te gaan als je meteen vanaf het begin af aan al angst voelt. Of het nou de angst is om verlaten te worden, of de angst je vrijheid te verliezen. Meestal gaan beide angsten hand in hand en werken ze elkaar ook in de hand. Weet ook: iedereen bestelt een totaalpakket als ze met iemand in zee gaan. De mooie, maar ook alle minder mooie kanten. Het volledige pakket. Kun je daar zowel bij jezelf, als bij je partner volledig Ja tegen zeggen? Dat is de uitdaging.
Mijn laatste relatie eindigde abrupt na ongeveer twee maanden. Ik was niet haar eerste relatie, die zij beëindigde na twee maanden. Ik was dus (al) gewaarschuwd. Er zijn nu eenmaal relaties, die alleen leuk zijn en stand houden als het dagelijkse leven niet om de hoek komt kijken.
Hi Dirk, dankjewel voor het delen. Dat lijkt me best een pijnlijke ervaring. De volgende keer als je weer zo’n vrouw tegenkomt die weg vlucht zodra de beginnende relatie een volgende fase ingaat: wat is mijn eigen aandeel in deze dynamiek? Waarom nodig ik nu weer zo’n vrouw uit in mijn leven? Hoe heb ik hier voor gekozen en waarom vind ik dit soort vrouwen zo aantrekkelijk? Geen makkelijke boodschap, wel food for thought, en hopelijk, for action.