Slecht in flirten? Hoe krijg je ooit aandacht van een vrouw dan, als flirten gewoon niet lukt? Als je slecht in flirten bent, kun je dit ook omzetten in kracht. Hoe? Door te stoppen met alles op te hangen aan je flirt skills. Echt. Het is echt niet zo belangrijk als je denkt. Hoe? Dat ga ik je uitleggen.
Ik moet je iets bekennen. Ik ben niet heel goed in flirten. Hoe behendig te spelen en te dansen met dubbelzinnige sociale hints? Soms lukt het wel, en dan is het leuk natuurlijk. Maar in principe… Nee.
De eerste indruk die mensen meestal van mij krijgen: assertief, open en sociaal vaardig. En dat klopt ook. Maar op een niveau niet ver daaronder zit een verlegen vrouw. En daar weer onder zit een vrouw die gewoon genoeg heeft aan zichzelf en het flirten niet nodig heeft om te weten dat ze zonder dat poppenspel ook wel leuke mannen aantrekt. Makkelijker zelfs.
Awkward huisgenoot
Ik was met oud en nieuw op een feestje en iemand daar vertelde op een onhandig moment een pijnlijk detail over het liefdesleven van mijn recent verbroken relatie. Iets dat ik echt niet had hoeven horen. Ouch! Het lukte mij een aantal uren om mijn tranen te bedwingen. Maar voordat ik publiekelijk in huilen uitbarstte, deed zich het volgende voor.
Naast mij bij het kampvuur zit een man op wie ik al een aantal jaren een half oogje heb. Ook toevallig de meest awkward huisgenoot van de host van het feestje. We hebben een lichtelijk stroef, maar toch niet onprettig gesprek over een gemeenschappelijke hobby en ondertussen roostert hij marshmallows voor me op het vuur. Lief.
Ik word me langzaam bewust van het gapende donkere gat in mijn hart dat om mijn aandacht vraagt, maar ik zelf probeer het op te vullen met naar aandacht vissen van deze man naast mij. 20 Minuten lang verzamel ik moed bij elkaar om iets te zeggen wat ik al jaren voel: ‘Hey, ik heb je eigenlijk altijd al best aantrekkelijk gevonden, wist je dat?’.
In de buurt van deze man voelt mijn buik vreemd in elkaar gekrompen. Niet open en ontspannen. Ik negeer het en leg plompverloren mijn gevoelens bij hem neer in bovenstaande woorden. De man kijkt me verschrikt aan en mompelt iets over gevleid zijn. Stilte.
Ik mompel iets terug in de trant van: ‘Nou, dat is wat ik met je wilde delen…’
‘Ja.’
Stilte.
‘Erm… Wil je een knuffel?’
‘Eh…. nou, eh, dat vind ik nu even eh, heel ongemakkelijk’, wijst hij me af.
Met een snel ‘Doei!’ vlucht ik naar binnen. Tot nooit meer, awkward huisgenoot.
Comfortabel met het oncomfortabele
Eigenlijk best een goed verhaal op feestjes: ‘Ik heb me net toch een blauwtje gelopen, aiiii!’. Ik moet glimlachen. Idioot die ik ook ben… En toch had ik deze ervaring voor geen goud willen missen.
En dit is waarom ik moest lachen: soms is op je bek gaan een genoegen, in plaats van vervelend. En dat zijn de ‘fouten’ die je sowieso altijd wilt maken. Niet alleen omdat je er gniffelend weer van overeind krabbelt, maar ook omdat ze zo leerzaam zijn.
Een paar mooie lessen mag ik weer aan herinnerd worden, zoals deze: ben je eigenlijk verlegen en hou je niet van flirten? Embrace the awkward (ook al wil the awkward dat niet terug doen). Wees comfortabel met het super oncomfortabele. Gelukkig ben ik daar dan weer heel goed in.
En ook: misschien niet meer sjansen (met awkward mensen) als mijn eigen hart om prioriteit vraagt. Veel belangrijker.
Wat doe jij als flirten niet echt lekker gaat? Is het ontmoedigend voor de toekomst? Of zie je de het als een goed moment om iets nieuws te leren? Deel het met me in de comments hieronder.
