Waarom #metoo? Wat moet je als goedbedoelende man, in een wereld vol seksueel misbruik tegen vrouwen? En hoe kan een beter begrip van de omvang van het probleem jouw connecties met leuke vrouwen verbeteren en verdiepen?
“Liftend sta ik langs de kant van de weg. Een rit dient zich aan. We rijden naar een plek waar ik eigenlijk niet moet zijn. Plotseling voel ik hoe een graaiende hand in mijn borsten knijpt. Ik eis dat hij me onmiddellijk uit de auto laat. Ik moet nog 20 minuten met deze griezel in de auto zitten voordat hij me vrij laat. Ik besluit om nooit van ze lang zal ze leven niet meer te liften. Damn, ik was gek op liften.”
Mijn #metoo berichtje was zomaar een van de vele van een collectieve bewustwordingsactie die Facebook de afgelopen dagen deed exploderen. Seksueel misbruik van vrouwen is een omvangrijk, complex issue, dat het ontzettend waard is voor mannen om goed te begrijpen. Een beter begrip daarvan levert je namelijk ook meer succes op bij vrouwen dan je zou denken. Veel meer.
Waarom is #metoo een super goede viral?
Publiek bewustzijn
Het creëert publiek bewustzijn. Niet alleen vanuit Amerikaans perspectief, waar de actie is begonnen naar aanleiding van de misplaatste seksuele uitspattingen van de zoveelste man in een machtige positie, maar het biedt ook een kader voor een breder begrip van de brute lustmoord op een vrouw in Nederland afgelopen week. In de reacties op de #metoo berichten van mijn Facebook vriendinnen verbazen velen zich: nooit geweten dat het probleem van seksueel misbruik zo wijdverspreid was… Wel, nu weet iedereen het dus en kan niemand zich hier ooit nog aan onttrekken met ‘we hebben het niet geweten…’
Collectieve healing
De actie vormt een collectieve healing voor vrouwelijke slachtoffers in het bijzonder en voor alle slachtoffers van seksueel misbruik in het algemeen. Door er met zijn allen over te praten en te zeggen ‘ook ik’, voelen we dat we samen heel sterk staan en dat we niet de enige zijn die de domme pech hadden om tegen de verkeerde griezel aan te lopen. Dit is iets wat niemand van ons wil. Ik heb de afgelopen dagen ontzettend veel steun ervaren van vriendinnen en vrienden die het beste met me voor hebben. Het versterkte mijn ziel. Ik hoop dat andere overlevers van seksueel misbruik die een #metoo geschreven hebben dat ook zo ervaren hebben.
Wat betekent dit voor jou als man?
Hoe moet je jezelf als man een houding geven? Wat moet je beginnen als goedbedoelende vent tegenover zoveel onmacht? Wat kan een beter begrip van de ongein waar de meeste vrouwen dagelijks mee moeten dealen voor je doen? Ik merk dat de meeste mannen in deze discussie zich stilhouden. Ik snap dat wel. Het is niet perse hun probleem. “Voor je het weet schop je een zure feminist tegen het zere been, en heb jij het allemaal gedaan”, vertelde een barman me, die ik gisteren vroeg naar hoe hij zich verhoudt tot #metoo.
Toch gaat dit ook over jou, ook al weet jij en al jouw vrienden en vriendinnen dat je echt het beste voor hebt met vrouwen. Daarom hier drie pro-tips om je als man te verhouden als een baas in een wereld vol nasty seksueel misbruik.
- Vrouwen zijn gek op mannen! De ervaringen van veel vrouwen die misbruikt zijn door mannen zijn niet tegen jou persoonlijk gericht. Er is niks mis met jou of met jouw man-zijn. Voel je niet persoonlijk aangevallen. Zo is het naar buiten treden met nare ervaringen nooit bedoeld. Je hoeft je dan ook gelukkig niet te verdedigen.
- Luister naar de vrouwen in jouw omgeving. Onderbreek haar niet met ‘ja maar ik…’. Dit is hun verhaal. Het gaat nu niet over jou. Iemand die gewoon luistert is fijn voor haar en… super aantrekkelijk bovendien!
- Speak up. Je hoeft je niet stil te houden. Je mag je stem laten horen als je het ook vervelend vindt dat er zoveel seksueel geweld tegen vrouwen is. Dat wordt ontzettend gewaardeerd, want daarmee voelen we (vrouwen) je betrokkenheid met het probleem en dat is super cool.
Wat moet je doen als de vrouw die jij leuk vindt een vervelende ervaring van seksueel misbruik heeft gehad?
Als een vrouw met jou praat over een nare seksuele ervaring die haar ooit is aangedaan, is dat een teken van groot vertrouwen. De meeste vrouwen praten hier niet graag over omdat ze zichzelf niet als slachtoffer (willen) zien of omdat praten over de ervaring te veel pijn, angst of schaamte oproept. Alsof ze het weer opnieuw meemaken. Praten over vervelende ervaringen betekent ook kwetsbaar zijn voor beoordelingen, zoals ‘misschien had je beter niet door die buurt moeten lopen in je eentje’. Dit soort oordelen zijn aan de orde van de dag en soms nog pijnlijker dan de ervaring zelf. Maar wat moet je dan wel doen als je lief een misbruikverleden heeft? Hier drie fantastische manieren om haar vertrouwen aan te sterken.
- Laat OMA thuis. Ook bij jouw lief geldt: luister naar haar, als ze je genoeg vertrouwt om je te vertellen over haar nare ervaringen. Stel vragen en laat OMA thuis. Wie is OMA? Oordelen (‘wat een slecht mens!’) ; Meningen geven (‘ik vind gewoon dat yadayadayada…’) ; Adviseren (‘wat ik in jouw geval gedaan zou hebben is blahblahblah’). Thuislaten dus, die OMA en geef je lief de ruimte om haar eigen verhaal te vertellen, precies zoals zij het heeft ervaren. Laat haar zelf bepalen in hoeverre het ongemak op de voorgrond staat in haar leven.
- Stel vragen als je intiem met haar wil worden. Als je haar graag in haar hals wilt zoenen, maar je weet bijvoorbeeld dat ze ooit is gewurgd door een of andere grapjurk, vraag of het OK is. Bijvoorbeeld: ‘Vind je het fijn als ik je hier zoen?’. “Ja!” Ga je gang. “Nee” Doe het niet. “Uhm…?” Doe het niet. Geen antwoord: doe het niet.
- Check in. Als je merkt dat ze helemaal niet reageert op bepaalde liefkozingen of de energie zakt ineens beneden nulpunt als je intiem met haar bent, dan is dat een goed moment om even bij haar in te checken: ‘Ik merk dat je niet reageert op mijn aanrakingen. Is alles in orde? … Weet je het zeker? Het is echt OK als je het lastig vindt.’
Kun je nog wel spontaan intiem worden met een leuke vrouw?
Kun je nog wel spontaan intiem worden, zonder dat vrouwen het opvatten als misbruik of een herinnering daaraan? Hoe moet je in godsnaam wel toenadering zoeken, zonder schuldgevoel of te worden aangezien voor een creep? Allereerst, door te onthouden dat angst en behoedzaamheid één van de vele aspecten zijn die een complexe rol spelen in het seksuele veld. In de eerste plaats zijn heteroseksuele vrouwen ook gewoon gek op mannen en om intiem met hen te zijn. Toch is het voor veel vrouwen altijd weer een hele tour om zich veilig genoeg te voelen bij iemand, hem volledig te kunnen vertrouwen, voordat ze zich helemaal kunnen overgeven aan intimiteit met deze persoon. Dit verschilt trouwens van vrouw tot vrouw en van situatie tot situatie. Niet iedere vrouw is ooit misbruikt geweest of heeft daar achteraf last van.
Na alle #metoo berichten kun je je behoorlijk ontmoedigd voelen. Niet alleen omdat het vreselijk is voor al die vrouwen, maar ook omdat je je kunt afvragen of het nu niet nog lastiger is om onbevangen leuke vrouwen te leren kennen (dat is het niet. Het wordt juist makkelijker. Maar dit tussen haakjes. Ik kom er later op terug). ‘Ze zal vast wel denken dat ik weer zo’n viespeuk ben’… Als jij deze gedachte bij jezelf herkent, bij het benaderen van een onbekende dame, onthoud dan dit: het zou kunnen dat ze dit denkt, maar ga nergens vanuit, ook niet van het tegendeel. Jij kunt niet in haar hoofd kijken. Jij bent jij (= geen creep, toch?) en je wéét dat je nooit over haar grenzen zou gaan. Als je overtuigd bent van deze intentie, zul je dit ook uitstralen en stijgt haar vertrouwen en respect voor jou ook.
Alles goed en aardig maar hoe zorg je ervoor dat ze je niet direct afwijst op creepiness, terwijl dat nooit je intentie was? Daarom geef ik je:
3 tips om uit de creep zone te komen
- Don’t be a creep. Creepiness is ongevraagd indringen in iemands persoonlijke space zonder eerst connectie te maken met die persoon. Denk aan ongewenste aanrakingen, maar ook aan ongegeneerd staren of misplaatste, seksueel getinte vragen stellen. Als je iemand beter wilt leren kennen, zorg er dus voor dat je op een niet-bedreigende manier een connectie legt, zonder bijbedoelingen (dat voelen de meesten namelijk vrij snel aan). Knoop bijvoorbeeld een praatje aan op een manier die authentiek voor jou is en wees oprecht geïnteresseerd.
- Consent is alles. Wil je intiem worden met iemand? Vraag het gewoon. Goede timing is daarbij essentieel. Wil je leren hoe je dit doet? Lees dat dit.
- Spontaan zijn mag. OK, dit lijkt misschien in tegenspraak met bovengenoemde twee tips, maar je hoeft niet àlles letterlijk te vragen. Bijvoorbeeld, een uitnodiging om te dansen kan ook met lichaamstaal. Haar antwoord op jouw uitgestrekte handen en uitnodigende glimlach vertelt je snel genoeg of ze wel of geen zin heeft in een dansje met jou. Respecteer haar reactie, wat die ook mag zijn. Mocht ze ‘nee dank je’ zeggen, probeer haar vervolgens niet uit alle macht toch te overtuigen. Het werkt averechts, en is – je raadt het al – creepy.
Maar het is toch ook gewoon heel fijn en gemakkelijk voor vrouwen, al die aandacht?
Misbruik is natuurlijk vervelend, maar aan de andere kant… is het toch ook best fijn, al die aandacht? Een vrouw hoeft maar een bar in te lopen als ze zin heeft en ze kan iemand oppikken. Toch?
Dat zou je kunnen denken, maar de werkelijkheid voor veel vrouwen is heel anders. Het is heel goed om te weten hoe veel vrouwen dit in werkelijkheid ervaren, want je voorkomt er onnodige afknappers mee. Persoonlijk ervaar ik het als erg pijnlijk als een man aanneemt dat het voor mij wel heel makkelijk zal zijn om ‘iemand op te pikken als ik zin heb’, dus dan zal mijn leven wel een stuk prettiger zijn… Hij moest eens weten (en nu weet hij het hopelijk, want #metoo), om vervolgens deze man iets vaker te ontlopen.
Ik zal je een voorbeeld geven, zodat je beter begrijpt dat je jezelf met dit soort opmerkingen niet populair of aantrekkelijk maakt bij vrouwen. Jij en ik weten allebei dat jonge, prachtige vrouwen meer aandacht krijgen van mannen, right? Jong en aantrekkelijk zijn, wie wil dat nu niet? Natuurlijk kun jij niet weten hoe het voor zo’n meisje zou zijn, omdat je jezelf niet kan omtoveren tot jong, aantrekkelijk en vrouw, om zelf eens te ervaren. Maar probeer eens het volgende. Denk je eens in dat je plotseling zelf heel gewild was, een gevierde beroemdheid. Iemand zoals Johnny Depp. De eerste drie dagen zou je genieten van de aandacht. De wereld ligt aan je voeten. Soms zelfs letterlijk. Maar na een week vind je het helemaal niet meer zo leuk. Waarom eigenlijk niet? Omdat de aandacht die je krijgt eenzijdig is. Je wordt publiek bezit. Jij hebt niks te kiezen over wie jou lastig valt en wie niet. Het blijft gewoon komen, iedere dag weer, ook als je er geen zin in hebt. Iedereen wil een stukje van jou, in de hoop dat jouw shine een beetje op hen afstraalt. Allerlei soorten mensen blijven maar komen en zuigen zich aan je op, vooral de mensen die zelf weinig terug te bieden hebben. En de mensen die je respectvol ‘met rust’ laten, zijn zich weldegelijk bewust van wie jij bent. Je voelt dagelijks hun blikken met alle macht de andere kant uitkijken als je oogcontact probeert te maken. Daarom ga je de deur niet meer uit zonder grote bedekkende zonnebril, net zoals de celebs op paparazzi foto’s in de roddelbladen… Moet ik doorgaan of snap je mijn punt nu wel?
Ja maar, waarom vallen vrouwen dan zo snel voor de bad guys?
Hoe zit het met de respectloze bad guys? Waarom vallen zoveel vrouwen dan zonder problemen juist voor de openlijk onbetrouwbare types?
Daarover zou ik een boek kunnen schrijven. Maar over het algemeen kan ik iedereen (mannen en vrouwen) aanraden om zich niet te verlagen tot bad guys, daar wordt niemand gelukkig van. En trouwens, ben je een bad guy als je seksueel geweld tegen vrouwen afkeurt? De echte eikels kan dat laatste namelijk niet zo veel schelen.
Hier is het goede nieuws: in mijn omgeving hebben de meest integere kerels de meeste seks en de leukste relaties, precies zoals zij het willen, on demand. Ook al zouden ze dit zelf nooit zo noemen, het komt er, heel plat gezegd, wel op neer. Geen bad guy te bespeuren in mijn directe omgeving. En als er zich eentje aandient per ongeluk, zet ik hem meestal snel op een zijspoor door hem geen aandacht te geven. Ik vind stoer alpha gedrag namelijk saai.
Goed, ik kan je van alles vertellen. Maar ik kan me voorstellen dat je zoiets ook wel van een man zou willen horen. Ik vroeg een van de meest succesvolle mannen die ik ken over de ervaringen in zijn liefdesleven.
“Ik heb ervaren dat een goed begrip van het complexe systeem van misbruik en seksisme gericht tegen vrouwen het een stuk makkelijker maakt om diep te kunnen connecten. Ik besef me dat velen moeite hebben om intiem te zijn met anderen vanwege een gebrek aan vertrouwen, onder andere door nare ervaringen. Je kan nooit zeggen dat je 100% te vertrouwen bent, maar je kunt wel je respect tonen, door inlevingsvermogen en ruimte te bieden.
“Als ik weet dat de mensen waarin ik geïnteresseerd ben meer vertrouwen nodig hebben voordat ze intiem kunnen zijn, dan kan ik daar naar handelen, waarbij ik ze beter kan geven wat ze nodig hebben, zodat zij zich meer op hun gemak voelen en zich makkelijker kunnen ontplooien bij mij. Kijk, we willen allemaal hetzelfde. We willen allemaal intiem zijn met elkaar, want dat is gewoon het beste van het beste. Omdat dat zo persoonlijk is, moet je 100% op de ander kunnen vertrouwen, dus zorg ik dat ik zo iemand ben die 100% betrouwbaar is.”
Hoe zit het dan met polariteit opwekken? Het is toch ook juist heel sexy voor vrouwen als mannen een beetje gevaarlijk zijn?
“Oh geloof me, mijn liefdesleven kent geen gebrek aan polariteit, spanning en sensatie. Pas als je vanuit respect handelt en volledig iemands vertrouwen hebt, kun je samen, maar dan ook ècht samen, een veilig kader creëren waarin je beide de polariteit tot ongekende hoogten kunt opvoeren en samen de meest freaky avonturen kunt beleven.”
En de mannelijke slachtoffers dan?
Mannen zijn ook wel eens misbruikt toch? Waarom lijkt het hier uitsluitend over vrouwelijke slachtoffers te gaan? Is dat wel helemaal eerlijk? Moet ik daar niet iets van zeggen?
Misschien ben je zelf wel eens misbruikt. Waarom lijkt er geen aandacht te zijn voor misbruik jegens mannen bij #metoo? Het klopt dat mannen en jongens ook misbruikt worden. Meer dan we denken, daar ben ik van overtuigd. Dat probleem verdient meer aandacht dan het tot nu toe heeft gekregen denk ik. En daar is helemaal niks mis mee. Waar wel veel mis mee is, is het onderbreken van iemands persoonlijke verhaal met ‘Mannen worden ook wel eens misbruikt, weet je’, als ze net al haar moed bij elkaar heeft geraapt om uit de kast te komen met een afschuwelijk persoonlijk verhaal, waar ze veel pijn en ongemak aan zou kunnen hebben. Geloof me, er is zeker een tijd en een plaats voor jouw vervelende ervaringen, maar niet wanneer zij net haar hart heeft uitgestort bij je.
Maar als jij die vent bent die kan luisteren, echt kan luisteren, oh man oh man!
En jij?
Hoe verhoud jij je als man tot al de #metoo verhalen? Wat doet het met je? Deel het met me in de reacties hieronder.
AANBIEDING: Training ‘Zo krijg je een vriendin’
Wil jij het geheim van aantrekkingskracht in je voordeel toepassen om, stap voor stap, een fantastische vrouw te vinden en te veroveren? Schrijf je dan nu in voor mijn training ‘Zo krijg je een vriendin’. Deze training kost normaal €197, maar nu betaal je €41. Schrijf je snel in, er is maar beperkt plek, omdat ik in verband met persoonlijke aandacht, met kleine groepen werk. Meer informatie vind je hier.
Persoonlijk vind ik metoo bot slecht, omdat het wederom een terugval is naar de oude seksistische patronen.
Ik ben als man opgevoed door een oude feminist, in de man-negatieve perceptie. Na een identiteitscrisis, omdat ik absoluut niet voldeed aan de verwachtingen jegens mannen die consequient gecommuniceerd worden (negatief als ze zijn, dit is het enige dat je consequent hoort) heb ik mezelf daaruit gevochten naar een geemancipeerde houding, en ik merk dat juist vrouwen mij telkens weer terug in die rol aan het drukken zijn.
Op het vlak “mannen zijn ook slachtoffer, weet je” ligt het probleem niet daar, maar in de reactie op mannen die vooruit komen hiermee. Waar een vrouw direct serieus genomen worden en mannelijke daders soms zelfs alleen op haar woord ontslagen, krijg je als *verkrachte* man te horen:
– Je hebt mazzel dat zij interesse in jou had.
– Stiekem wou jij het ook.
– Dat is ongemogelijk, want jij bent een man.
– Dat is lang niet zo erg als wat dagelijks vrouwen over de hele wereld aangedaan wordt!
– Het is jouw eigen schuld.
Alles bij elkaar, volledig toxisch en respectloos naar dat slachtoffer, omdat het per ongeluk een man is. Een deel hiervan komt zelfs van zogeheten professionele hulpverleners, en zelfs als je aangifte doet heb je al mazzel als er iets opgeschreven wordt!
Vindt je het gek dat mannen zich stil houden in al dit geweld?
Eerst seksisme de deur uit. Daarna praat ik open over alles dat we relevant vinden.
#BanFeminism
Lieve Martijn, wat moet het ontzettend vervelend zijn om opgevoed te worden met het idee dat je alleen vanwege je gender niet goed genoeg bent. Ik moet toegeven dat ik daar zelf een privilege in heb, omdat ik uit een liefdevolle opvoeding kom. Ik kan me er dus weinig bij voorstellen, maar het moet afschuwelijk geweest zijn voor je.
Ik neem aan, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet, want ik ken je niet, dat je de gedetailleerde beschrijvingen van hoe het is als verkrachte man en wat je dan allemaal moet horen, ook niet (of deels niet?) uit de lucht plukt. Mochten de vreselijke details uit de omschrijving jou zijn overkomen, ik hoor je, ik zie je! Ik voel je boosheid. Dit zijn volkomen waardeloze en zeer onveilige dingen om mee te moeten maken. Hier heb ik dan helaas weer geen privilege in, omdat een deel van wat jij noemt, wat mensen tegen je zouden kunnen zeggen, mij letterlijk overkomen is, ook al denk je dat dat bij vrouwen nooit zou gebeuren. Helaas, mijn persoonlijk geleefde ervaring is anders. Maar als deze dingen jou ook zijn overkomen, er zijn in Nederland veilige lotgenotenplekken alleen voor mannen om je verhaal te doen en waar je zeker weten wordt gehoord, zonder oordelen. Ik wens je heel veel sterkte. Ik hoop dat je de verbinding kunt vinden, met jezelf en met anderen. Knuffels!
Helaas is niet hiervan “uit de lucht geplukt”. Dat was een grove groepering van de reacties die ik over vijf jaar kreeg wanneer ik uitkwam voor mijn verkrachting. In al die tijd is er exact een keer iemand geweest die gewoon zei “wat vervelend voor je”, en vele reacties uit dat lijstje.
De meest schokkende vond ik misbruik van mij als platform voor feministische rhetoriek.
In algemene zin, zeker weten deels veroorzaakt door de omgeving waarin ik opgroeide, ken ik de westerse vrouwelijke cultuur als intern gezellig, ondersteunend en samenklittend, maar extern ronduit toxisch tegenover mannen met een constante negatieve boodschap, onrealistisch hoge, tegenstrijdige verwachtingen en nul eigen verantwoordelijkheid in hun eigen houding.
Let wel, dit gaat over wat de algehele groep “vrouwen” uitdraagt, niet hoe losse individuen denken. Helaas verdrinken de stemmen van redelijkheid in een oceaan van geroep.
Niets verexcuseert niet respecteren van consent, maar op deze manier komen we ook niet uit de situatie waarin dit zo vaak gebeurt. Daarvoor moeten vrouwen toch eens hun boosheid loslaten, van de barricades komen, en open dialoog met mannen aangaan, in plaats van telkens weer verstoppen achter een generiek “kijk eens wat vrouwen door mannen aangedaan wordt!”.
Daarin vind ik het wegvegen van mannelijke slachtoffers zeer kwalijk. De boodschap is “kop dicht, je verstoort mijn mediamoment”.
Zodoende: ik vind metoo te seksistisch in uitvoering, en daarmee versterkt het de polarisatie in plaats van dat het ons dichter bij een gezonde situatie brengt.
Ha Martijn,
Graag wil ik even wat rechtzetten over de aannames die je hierboven maakt. Uit persoonlijke ervaring kan ik je vertellen, dat je als vrouw niet altijd direct serieus genomen wordt als je slachtoffer bent van sexuele intimidatie. Ook kun je vervelende opmerkingen vergelijkbaar met die uit jouw opsomming te horen krijgen. Helaas komt victim blaming bij sexueel geweld vaak voor en dan maakt het niet uit of je man of vrouw bent.
En nog een persoonlijke ervaring; mannelijke daders worden niet alleen op haar woord ontslagen. Je kunt niet zomaar iemand ontslaan in Nederland. De werkgever moet een dossier van verwijtbaar gedrag van de dader hebben. Zoniet, dan kan de dader het ontslag ongedaan maken via de rechter.
Zelf vind ik de reactie “mannen zijn ook slachtoffer, weet je” vernederend. Iemand komt uit voor een nare ervaring en krijgt te horen dat het allemaal wel meevalt. Stel: als iemand jou vertelt dat die slachtoffer is van een geweldadige overval, dan zeg je toch niet “… zijn ook slachtoffer, weet je”. Het is misschien wel waar, maar het is ontzettend lomp.
Enfin er zijn nog veel taboes op sexueel geweld. Tijdens de #metoo hype hebben veel vrouwen én mannen hun stem laten horen en het taboe doorbroken. Het heeft veel verschillende reacties bij mannen, vrouwen, daders, slachtoffers en omstanders losgemaakt. Als we er open en respectvol over kunnen praten en daardoor de wereld een beetje veiliger maken dan is er veel gewonnen. En is het geen terugval, maar een vooruitgang.
In mijn kennissen kring en ook in eerdere relaties (mij werd toevertrouwd door enkele van mijn ex-partners dat misbruik in hun verleden plaatsgevonden heeft) heb ik kennis genomen van het feit dat misbruik veel te vaak plaatsvindt. Ik vind dat als je als persoon geen respect kan hebben voor een ander en maar denkt dat je iedere gelegenheid tot intimiteit zonder consent kan aangrijpen, dat je dan gewoon fout bezig bent.
De #metoo actie vind ik dan ook zeer waardevol, zodat mensen er weer eens aan herinnerd worden dat iemand (zowel mannen als vrouwen) niet respectloos als object gebruikt mag worden. Ik geloof er ook wel in dat het delen van het verhaal helpt in verwerking en dat veel reacties helend kunnen werken voor de mensen die misbruikt zijn.
Als man zijnde is het naar mijn mening het luisteren, opbouwen van vertrouwen en het gebruik maken van consent haast onmisbaar om op een prettige en mooie wijze een gezonde relatie aan te gaan. Met meer wederzijds respect in de wereld zou misbruik veel minder voor moeten komen denk ik…
Bedankt voor je krachtige statement en persoonlijk leiderschap hierin Bram. Je moed geeft vertrouwen 🙂
@Martijn Wat dacht je van: ze droeg een kort rokje, dus dan vroeg ze erom?
En die horen wij vrouwen ook al te vaak. Van beide seksen. Niemand vraagt erom, al helemaal niet dmv kleding, want dat zegt niks.
Seksisme van beide kanten moet de deur uit. Heel duidelijk.
Ik heb respect en consent zeer hoog in mijn vaandel staan. Soms wordt me zelfs verweten dat ik ‘slap’ ben. Blijkbaar is het niet makkelijk om het goed te doen.
Alle #metoo snijdt me door mijn ziel, sorry dames voor alle leed dat jullie aangedaan wordt (en dat meen ik!). Als individu heb ik echter alleen macht over mijn eigen denken en eigen handelen en in de diverse discussies heb ik wel eens het gevoel van ‘alle mannen zijn zo’. Ik ben gestopt om me dat aan te trekken en ik ben gestopt om me verantwoordelijk te voelen. Blijkbaar is ook dát niet makkelijk om goed te doen.
Mis ik ‘kansen’ (om het zo maar even uit te drukken)? Vast. Ik zou echter moeite met mezelf hebben als ik aanleiding zou worden voor een #metoo post…
Lieve Bart. Ik voel je conflict. Het moet inderdaad niet makkelijk zijn. Ik ben blij dat je boven je gevoel van het ‘persoonlijk aangevallen zijn’ bent uitgegroeid. Want iedereen die uit de kast komt met persoonlijke wonden momenteel, dat is nooit bedoeld als een aanval, en zeker niet een persoonlijke. Door dat te beseffen, ondanks dat het echt wel pijn doet, precies dat is groei.
Ook geef je een goed voorbeeld met dat respect en consent belangrijke waarden voor je zijn. Dat is een keuze die je gemaakt hebt voor jezelf, en je blijft sterk in die keuze staan, ook als je daardoor ‘slap’ wordt genoemd. Het is juist een teken van grote kracht, als je je rug recht houdt en je je van dat soort opmerkingen niks aantrekt, of ze nou van mannen of vrouwen komen. Ik denk niet dat je bepaalde ‘kansen’,zoals jij het noemt, mist omdat je je eigen waarden blijft eren, ondanks de kritiek. Juist door dit persoonlijk leiderschap te tonen, trek je veel fijnere mensen aan die jouw waarden delen en het respect wat je voor hen hebt naar je terug spiegelen in wederzijds respect. Pas als jij hen ziet, hoort en weet waar ze staan, zul je ook gezien worden.
Bedankt voor je kracht <3
Dat is erg kwalijk ja Amoina. Maar waarom vraag je specifiek mijn mening hierover?
Bij mij was het geen kort rokje. Tenminste niet bij de verkrachting.
Ik draag weleens een kilt, en dat schijnt een open uitnodiging te zijn om uit te vinden wat ik eronder draag, al dan niet met een hand die langs mijn been omhoog kruipt. Maar dat schijnen de dames nooit “zo” te bedoelen, dus er is niks om over te zeuren. Dat krijg ik dus ook letterlijk en soms agressief te horen wanneer ik er wat van zeg.
Destijds ging het om een ex die bewust alleenstaand moeder wou worden, en ze wou graag mij als vader – bekend en goedgekeurd, maar ook met goed inkomen voor de alimentatie. Wat dat voor gevolgen zou hebben voor mijn eigen gezinsplannen had ze ook even geen boodschap aan. Bij een bezoek deed ze iets door mijn cola, en de rest hoef ik niet uit te spellen hoop ik.