Mag jij fouten maken van jezelf? Of krimp je al ineen bij de gedachte alleen… Dat is niet zo gek. De angst om fouten te maken kan voor sommige mensen aanvoelen als levensbedreigend. Heb jij last van faalfobie? Check of je jezelf herkent in de volgende uitspraken en je weet het gelijk.
Onbewuste overtuigingen van de faalfoob:
Wat nou als anderen het zien? Dan ziet iedereen dat jij incapabel bent. Je zult een modderfiguur slaan.
Het schuldgevoel is bijna niet dragen. Ken je die filmpjes van honden die net iets stouts hebben gedaan? Bijvoorbeeld Denver. Precies dàt afgrijselijk tergende schuldgevoel… Niet te doen.
Anderen zullen mij er op afrekenen. Mensen zullen direct hun oordeel klaar hebben. En dan vooral de mensen bij wie jij het graag goed wilt doen, zoals die hele leuke meid. Ze zal je onmiddellijk beoordelen. En dan…
Ik zal het voor altijd verpesten. Met een eerste indruk kun je alles maken of breken. Als jij ook maar een kleine fout maakt, dan kun je het eigenlijk al nooit meer goed doen. Het is net als bij de toeslagenaffaire: ze zullen onbewust toch een kruisje bij je naam zetten. En daar kom je de rest van je leven niet meer vanaf.
Ze zullen iemand kiezen die geen fouten maakt. 3 Keer raden wie ze verkiezen boven jou? Klopt: de man die geen fouten maakt.
Herken je jezelf in één of meer van bovenstaande overtuigingen? Laat het me sowieso weten in de comments, want ik ben benieuwd. En hoera, je bent een faalfoob. Is dat erg? Nee hoor, gewoon nooit fouten maken. Op uitdagende situaties is dat immers de reflex waar je je hele leven al goed vertrouwd mee bent.
‘Ik mag geen fouten maken’ is een definiërende Nice Guy overtuiging
Helaas brengt deze houding je juist regelrecht op de plek waar jij zo bang voor bent: niemand voelt zich tot jou aangetrokken. Faalfobie is het perfecte vrouwen-verjagingsmiddel.
Waarom is dat?
Je bent een conflictvermijder. Zo hoef je natuurlijk ook geen fouten te maken. Maar conflicten uit de weg gaan betekent ook dat je beheerst wordt door je angsten. Je leert er niks van.
Door je passieve, afwachtende houding maak je jezelf klein en onzichtbaar. Is het je wel eens opgevallen hoe vrouwen jou altijd negeren? Alsof je niet echt bestaat. Nu weet je dus waardoor het komt: faalfobie.
Bangig, dat is wat je ervan wordt. Voorzichtig leven. Vooral geen risico’s nemen. Niet op je bek durven gaan. Er is geen vrouw die enthousiast warm loopt voor het bangige type.
Je groeit niet. Dus jij maakt nooit fouten? Gefeliciteerd hoor. Want dat betekent ook dat je niet groeit. Je leert niet. Je staat stil. Oftewel: niet sexy.
Vrouwen zijn veel fijner afgestemd in het aanvoelen van anderen dan jij. Vrouwen voelen jouw angstige levenshouding, kunnen het bijna ruiken, en knappen er direct op af.
Dus lieve faalfoob, ga die spannende situatie eens niet uit de weg en durf die uitglijder te maken. Maar doe het dan ook glorieus. Eng? Ja… Maar ik zal je helpen met deze twee tips.
Fouten maken is OK.
Vergeef jezelf. Ben jij zoals Denver de labrador die bijna bezwijkt onder schuldgevoel? Daar is een simpele stap voor, die het honden-ego niet kan maken maar jij wel: vergeef jezelf. Zeg tegen jezelf: ik mag gewoon fouten maken. That’s it. Niet zo moeilijk he. Geef het eens een kansje en herhaal het als een mantra, net zolang totdat je het zelf ook echt gelooft.
Neem bezit over je eigen fouten. ‘Ownership’, noemen ze dat. Fouten maken is menselijk. Het hoort erbij. Erken je fouten, bied je oprechte excuses aan degene die je hebt benadeeld en zorg er daarna voor dat je het met hun ook weer recht zet. Ja, dat is best moeilijk af en toe, maar weet dat deze tool je altijd ter beschikking staat, mocht je per ongeluk ergens een steek laten vallen. Met de nadruk op ‘per ongeluk’. Als je expres over anderen hun grenzen heenwalst, omdat je altijd achteraf je excuses nog kunt aanbieden. Tja… dan ben je gewoon een slappe dildo. Maar iets zegt me dat jij dat niet gaat doen.
Zo. Ga nu gewoon eindelijk eens wat fouten maken. Het zal je blij verrassen.
Zeer herkenbaar
Hi Stefan. Thanks voor het delen. Ik hoop dat je echt wat kan met dit artikel.
O, dit herken ik zo erg… zeker als het gaat om sociale interacties en dan in het bijzonder de liefde. Ik zie om me heen namelijk iedereen schijnbaar moeiteloos met elkaar gaan, en ik heb geen idee hoe het werkt. Tja, dan denk ik al gauw dat ik iets verkeerd doe al weet ik niet wat. Behalve van een schuldgevoel heb ik vooral last van schaamte: ik ben echt als de dood iets doms te doen zonder het te weten! Liever hou ik dan afstand en hang ik een beetje de clown uit, zodat ik tenminste gecontroleerd voor lul sta.
In de loop der jaren heb ik wel meer leren durven en vooral minder leren aannemen (niet meteen denken dat ik “toch wel” voor gek loop). Maar mijn toenadering tot vrouwen is er nog niet echt op vooruitgegaan – misschien toch omdat ik gênante situaties wil voorkomen.
Hi Wouter. Dankjewel voor je open bericht. Ik hoop dat je wat aan dit artikel hebt.
Dit is zo herkenbaar voor me. Ik krijg soms te horen dat ik te streng voor mezelf ben. Een kleine story:
een tijdje geleden ging ik om met een dame en we waren heel hard op elkaar gesteld. Alleen is er ergens een kink in de kabel gekomen, door een misverstand, waardoor dit uit is uitgemond in een felle discussie. Ik had het gevoel dat ze me wat had gebruikt (terwijl dit eigenlijk niet zo was). Na een gesprek besloten we ons eigen pad dan maar te gaan bewandelen. En nu komt het gekke van het verhaal: Ik had aan haar gevraagd om MIJN telefoonnummer op HAAR mobiel te blokkeren. (gek he). Waarom? Wel, om mezelf te beschermen op zwakke momenten. Ik weet dat ik emotioneel een zwak moment kan hebben en haar ga opbellen. En ik wil net voorkomen dat ze bereikbaar is, gaat antwoorden en mijn emoties voor haar weer gaan oplaaien. En dan sta ik weer bij af. Zij vond dit heel bizar en wilde dit niet doen. Ze zei: je kan mij toch ook blokkeren, waarop ik reageerde dat ik haar dan ook ten allen tijde kan deblokkeren. Toen ze weigerde vroeg ik haar om dan niet op te nemen als ik haar zou opbellen. Ook hier weigerde ze en vertelde me dat wel ging opnemen. Ik natuurlijk flippen op dat moment. We hebben hier een heel felle zware discussie over gehad, wat net niet is gestrand op een ruzie. De dag erna heeft ze me dan uiteindelijk wel geblokkeerd. Ik wil hiermee aanduiden dat ik mezelf heel moeilijk fouten kan vergeven en mezelf hard wil beschermen hiervoor. Wat is jouw mening Klazien? Doe ik hier wijs aan? Handel ik als een klein onvolwassen jochie??
Hey Danny, tja soms komt het kleine jochie in ons even om de hoek kijken, als we ons bedreigd voelen. Dan kunnen we heel onvolwassen reageren. Dus allereerst, kalmeer je kleine jochie dat in jou leeft en alleen maar liefde en warmte verlangt. Geef dat eerst aan jezelf. Wat hier denk ik mis is gegaan, is dat je haar geheel verantwoordelijk hebt gemaakt voor jouw eigen moeite met zelfbeheersing. Oeps! Dat is ze natuurlijk niet. Want jij mag dat zelf leren. Dat is dan nu ook je leermoment hier: beheers jezelf als je een onbedwingbare neiging voelt voor haar telefonische bevestiging. Je mag haar gewoon blokkeren als je dat wil. Dit is een beschermingsmechanisme voor jezelf. Maar leg die verantwoordelijkheid om jezelf te beschermen niet bij haar. Dan geef je al je macht uit handen. Succes!
Hi Klazien,
Zo had ik het natuurlijk niet bekeken. Ja ik geef een stuk macht weg. Al gebruik ik het woord “macht” niet graag in deze context. Maar goed, ze gaf me wel aan om nog wel als vrienden te willen praten maar daar sta ik niet voor open. Ze heeft me geblokkeerd en ik ben er zeker van dat ze dit zal respecteren en mij niet zal meer zal deblokkeren en contacteren. En om eerlijk te zijn, het feit dat ik ben geblokkeerd bij haar geeft mij rust en kan ik weer wat aan mezelf werken.
Heel veel succes Danny. Jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven. Blij dat het je rust heeft gegeven.
Hallo Klazien,
Als ik dit lees, dan denk ik: “Danny wat dacht je toen allemaal. 😂😂?”.
Het verhaal heeft een vervolg. Ik had toen rust gevonden en ben met mn leven verder gegaan. Ik heb ook in mn sabatperiode nieuwe inzichten opgedaan en gevonden wat voor mij belangrijk is. Dingen waar ik waarde aan hecht. En ook nieuwe hobby gevonden die “van mij” is en waar ik rust in kan vinden. En zij was helemaal verleden tijd geworden voor mij.
3 tal maand later had zij mij gedeblokkeerd en uit het niets kreeg ik een berichtje van haar. Vroeg ze me of ik met haar nog iets wilde gaan drinken. En om eerlijk te zijn: ik had geen zin. En nog steeds niet. Het voelt gewoon OK voor mij.