Loslaten of niet? – 3 vragen die je helpen

Loslaten of niet? Zo’n vriend die aan twee woorden genoeg heeft en precies weet wat je bedoelt en voelt. Iemand die haarfijn je diepste angsten en je grootste dromen aanvoelt. Die altijd precies het juiste weet te zeggen als je je eigen leven even helemaal niet meer snapt. 

Ik had de ongelooflijke mazzel dat ik zo’n goede kameraad voor een paar jaar in mijn leven had. 

Hem heb ik losgelaten een week geleden. Ik merkte dat de vriendschap mij niks meer bracht, behalve een knagend rotgevoel over mezelf. 

Het best deed pijn. Maar het was gek genoeg ook een heel makkelijke beslissing. Met hetzelfde gemak waarmee de appelbomen hun vruchten loslaten deze maand. Niet te vroeg, niet te laat, maar precies op het juiste moment. 

Wanneer laat je een geliefde los uit je leven? Drie belangrijke vragen hebben me geholpen het ineens glashelder te zien. 

1. Ben je iedere dag weer net zo bereid om deze persoon los te laten, als dat je iedere dag bereid bent om opnieuw voor hem of haar te kiezen? 

Als je een relatie met iemand hebt (vriendschappelijk, of wat voor relatie dan ook), bijvoorbeeld met een bijzondere vrouw, sta je er dan wel eens bij stil dat je iedere dag weer de keuze hebt om een relatie met deze persoon te hebben? Als zij veel voor jou betekent, kies je iedere dag weer om haar in jouw leven te hebben. Om je er bewust van te worden dat je een keus hebt, geeft dat enorm veel vrijheid. Eigenlijk zeg je iedere dag weer ‘ja’ tegen elkaar, zonder dat je je daar bewust van bent. En ja zeggen tegen iemand die je erg graag mag, dat is heel makkelijk en moeiteloos. 

Maar ben je ook net zo bereid om dezelfde persoon los te laten, als de relatie jou de hele tijd ongelukkig maakt? – Bijvoorbeeld omdat zij erg twijfelt. Die vraag is een stuk lastiger te beantwoorden. Maar toch, als je dezelfde bereidheid kunt vinden om iemand los te laten, dan – en alleen dan – ben jij zelf meester over jouw eigen liefdesleven. 

Zo niet? Dan blijf je een speelbal van hoe anderen met jou omgaan. Anderen hebben dan de controle over jou, terwijl jij je maar blijft afvragen: wat moet ik in vredesnaam doen zodat zij mij ooit terug appt? Het wordt zo voor anderen ontzettend makkelijk en zelfs aantrekkelijk om keer op keer over jouw grenzen te gaan. Is dat wat je graag wilt? Die keuze is dus iedere dag aan jou.

2. Accepteer je om door het verdriet heen te gaan?

Vraag 1 wordt makkelijker om te beantwoorden als je eerst deze vraag bevestigend kan beantwoorden. Iemand loslaten die veel voor jou betekent kan ontzettend pijn doen. Ben je bereid om verdrietig te zijn om het verlies van een geliefde? 

Het wordt makkelijker om verdriet te accepteren als je beseft: de wereld vergaat niet. Het is maar een emotie en alle emoties zijn van tijdelijke aard. Dus ook deze gaat weer voorbij vroeg of laat. 

Druk het verdriet niet weg, want dan komt het als een boemerang weer keihard bij je terug. Het enige wat die emotie van je vraagt is om het te doorvoelen, precies zoals het zich aandient. Er een beetje in zwelgen is soms best wel fijn zelfs. Maar maak het ook niet groter dan het is. Het is en blijft gewoon een emotie in jou. Meer niet. 

3. Accepteer je shit die je van je andere vrienden nooit zou accepteren?

Een van mijn grootste frustraties van mijn vriendschap was dat het tegen mijn zin verworden was tot niks meer dan vluchtig contact over de Whatsapp eens in de zoveel maanden. En hoewel de intentie er bij hem wel was om af te spreken, hij kwam nooit zijn woord na. Als ik hem hierop aansprak, schoof hij elke keer na maanden niks van hem gehoord te hebben de meest wonderlijke excuses naar voren.

Aanvankelijk snapte ik het allemaal zo goed. De excuses. Het was gewoon nou eenmaal hoe hij in het leven staat. Anders dan anders. Heel uniek zelfs. En voor mij een fantastische les in geduld en omgaan met afwijzingen. Prachtig toch? 

Totdat ik me afvroeg: zou ik dit gedrag ooit accepteren van mijn andere vrienden en geliefden? Ah… 

Integriteit is een belangrijke voorwaarde voor vriendschap voor mij. En het deed me pijn om de persoon die ik aanvankelijk hoog had zitten, helemaal niet zo’n man van z’n woord bleek zoals ik had gehoopt. Ik wou het niet zien. Maar nu ik het eenmaal helder zag, kon ik het niet meer ont-zien. Deze vriendschap was niet (meer) in lijn met mijn waarden. 

Dit valt hem niet kwalijk te nemen. Hij is zoals hij is en doet wat hij doet. En wat zijn redenen daarvoor ook zijn, ik ben het zelf die keer op keer over mijn grenzen laat gaan.

En ik weet: ik kan een ander nooit veranderen, alleen mijzelf. Dus…

De vriend moest maar eens gaan. 

Toen heb ik een soort Marie Kondo ritueeltje gedaan. Net zoals de Japanse schoonmaakgoeroe, heb ik in stilte de vriend in kwestie met heel mijn hart bedankt voor alles wat hij voor me heeft betekend in het verleden. Om hem daarna los te laten. Ik voelde me direct 10 kilo lichter. Het is klaar. En dat is goed.

 

Loslaten of niet?

Heb jij een bijzonder iemand in jouw leven, maar ergens voelt het niet 100% goed? Laat dan de drie vragen erop los:

Ben je iedere keer net zo bereid om haar los te laten, als dat je bereid bent om voor haar te kiezen?

Accepteer je verdriet en andere emoties?

Ga je akkoord met gedrag, dat je van andere vrienden nooit zou accepteren? Oftewel: laat jij gemakkelijk over je grenzen gaan, bij deze persoon? 

 

Durf jezelf deze vragen te stellen en diep in je hart borrelen de antwoorden vanzelf al op. Moeiteloos. Niet te vroeg, niet te laat. Maar precies op tijd. 

 

Hoe belangrijk is de liefde voor jou?

Even heel praktisch, hoe leidt mensen loslaten in je leven in godsnaam tot het krijgen van die leuke partner? Die lieve, geweldige vriendin, voor het leven? Als je dat wilt weten, leren en gelijk in de praktijk brengen, nodig ik je van harte uit voor mijn cursus ‘Een vriendin aan je zijde’ die in september weer begint. Daarin leer (en doe!) je precies dat: het vinden en veroveren van de perfecte vrouw voor jou. 

Mag wat jou betreft het roer om in je leven op liefdesgebied? Er zijn nog 2 plekken vrij! Meer informatie over de cursus vind je hier.