Word jij heel vaak genegeerd of afgewezen door vrouwen? Je weet heel goed dat hen de schuld geven niks oplost. Dus als jij de constante factor hierin bent, wat kun je er dan zelf aan doen?
Ik loop naar hem toe. Bekijk hem eens goed van alle kanten. Voorzichtig begin ik zijn schouders en zijn borst te onderzoeken met mijn handen. Mijn zoekende aanrakingen worden plagerige duwtjes. Mijn handen veranderen in klauwen. Ik voer de druk op en kijk hoe ver ik kan gaan. Hij duwt terug. Er breekt een stralende glimlach door op zijn afwachtende gezicht. Deze blik herken ik uit duizenden. Er mogen geen woorden worden gewisseld tijdens deze oefening, maar ik weet precies wat hij me wil zeggen. Eindelijk een vrouw die met mijn wilde beest wil spelen! Dat prachtige ontembare dier diep van binnen, ooit gekooid door (ex-)partners die er niks van moesten hebben en mogelijk daarvoor door dominerende moeders.
Zijn wilde dier
In mijn blog van vorige week vertelde ik al dat ik regelmatig mijn vrouwelijke lichaamstaal onderzoek met oefenmannen in een intensieve tantracursus die ik volg (bij School of Shakti). For science! Ik vind het erg leuk om mijn oefenman uit te dagen.
Toch voelt het voor mij niet honderd procent veilig.
Hoe kan dat nou? Ik hou wel van een beetje stoeien. Waarom voelt het dan bij juist deze man niet helemaal goed? Waarom vertrouw ik hem niet? Zou het misschien kunnen komen doordat hij dat deel van zijn identiteit zelf nog steeds afkeurt? Mag die speelse wilde man er eigenlijk wel zijn van hem zelf?
Afgewezen en gekwetst
Dus dat is wat ik voel… een licht wantrouwen omdat hij zichzelf wantrouwt. Waardoor ik ietwat terughoudend ben. En ineens ervaar ik aan den lijve hoe het is om vanuit mezelf graag intimiteit te willen delen met iemand, maar door blokkades bij de partner niet dichter tot elkaar te kunnen komen. Terwijl ik ondertussen aan mijzelf begin te twijfelen. Doe ik misschien iets niet goed? Ik voel me lichtelijk afgewezen en gekwetst. De mindfuck is compleet.
Welk innerlijk deel van jou veroordeel jij?
Wat je in jezelf afkeurt, dat is wat je naar buiten toe communiceert. Geloof jij diep van binnen dat je eigenlijk niet te vertrouwen bent? Voila, vrouwen zullen je ontlopen.
Vrees jij, als je heel eerlijk bent, dat jouw mannelijkheid beledigend is voor vrouwen? Tadaa! Geen vrouw die zich met je zal willen bemoeien, tenminste, niet op een gezonde en liefdevolle manier.
Of zit het oordeel op je seksualiteit en heb je het gevoel dat je daarmee vrouwen iets ‘ontneemt’? Weg is je seksleven. En zo bevestigt de buitenwereld keer op keer je verholen afkeur van jouw eigen innerlijke delen die je ook maken tot wie je bent.
Als jij vaak wordt afgewezen of genegeerd door vrouwen, onderzoek dan eens: welk innerlijk deel van jou veroordeel jij? Je innerlijke wilde beest? Jouw seksuele mannelijke aard? Of het kleine gekwetste jongetje binnen in je? Welk deel van je schreeuwt om aandacht, maar mag er van jou eigenlijk niet zijn? Zeg eens: hallo. Hallo mooie man met al je gedaanten. Stap in het licht. Je mag er wezen. De sleutel vind je in jezelf.
Wil jij weten wat vrouwen weerhoudt om contact te maken met jou?
De wereld zit door de lockdown nog steeds op slot, maar ik ga door met het het geven van 1-op-1 consults via zoom. Heb je een probleem in de liefde waar je echt niet uitkomt in je eentje? Ik ben er voor je. Ik help je met een paar praktische stappen en aanwijzingen om door je eigen impasse met vrouwen heen te kunnen breken. Wat moet je daarvoor doen? Stuur me een mailtje naar klazien@lovehacks.nl en laat mij weten:
– Wat is jouw grootste frustratie op dit moment in dating en de liefde?
– Als alles mogelijk was, wat is dan jouw grootste droomwens in je liefdesleven?
Ik ben benieuwd naar je!
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik heb mijn alien-alias maar weer eens bovengehaald, aangezien je nooit weet wie dit nog eens leest…
Dit punt lijkt op het probleem van “te weinig zelfvertrouwen”, een heel frequente oorzaak van afwijzing die ik godzijdank een beetje heb afgepeld. De overeenkomst is dat je niet vertrouwt op je instinct. Als ik moet bedenken wat mij het meeste weerhoudt, is het dit: ik ben doodsbang anderen te vervelen met mijn nerd-interesses. Als ik niet oppas, draaf ik daar onmiddellijk in door en wordt het een heel seksloos gesprek.
Zoals je weet, en zoals waarschijnlijk veel van je cliënten, heb ik Asperger. Niet heel zwaar, en ik het dagelijks leven kan ik nog een heel end komen. Maar ik moet wel constant nadenken bij wat ik doe. Alsof ik de hele dag een vreemde taal moet spreken. En zoals een moedertaalspreker het altijd wel merkt dat je van huis uit een andere taal spreekt, zo merken andere mensen altijd dat je niet helemaal natuurlijk bezig bent. Of… niet?
Ik wil dus maar zeggen: zelfs als ik niets van mezelf veroordeel, moet ik me voor meer dan vriendschappelijk contact altijd anders voordoen. Loop ik geen verloren race?
Hi Zpurnifosgnr. Ik vind je alien alias heel mooi passen bij de vraag die je stelt. Soms kan het voor je voelen alsof je een alien op de planeet aarde bent, als je connectie probeert te maken met vrouwelijke earthlings. Ik denk dat je zelfvertrouwen en belangrijker nog, je zelfliefde enorm goede startpunten zijn voor het fijn connecten met vrouwen. Dan is er ook geen reden meer tot je anders voordoen. Want dan omarm je ook je nerd-interesses in die gesprekken en trek je heel bijzondere vrouwen aan met dezelfde nerd-interesses. Ik (als vrouw) vind een gesprek over dezelfde gekke niche interesses juist super sexy! Maar niet als mijn gesprekspartner daar zich stiekem een beetje voor schaamt en er van overtuigd is dat vrouwen daar eigenlijk niet op zitten te wachten. Voel je ‘m?