“Uiteindelijk ben ik gewoon bang om je kwijt te raken…”, concludeert mijn lief na een moeilijk gesprek over een nogal gevoelig onderwerp. De Nice Guy.
Het is iets waar ik, net als alle vrouwen die ik ken, extreem allergisch voor ben. Als je echt heel snel en voorgoed van me af wil, doe dan heel kruiperig tegen me en zet me op een voetstuk. Ga me dan net zo lang pleasen, tot ik niks meer met je te maken wil hebben.
Alleen, bij iedere nice guy in mijn leven staat mijn innerlijke criticus al met haar schooljuffenvingertje te zwaaien: uh uh! Deze man bedoelt het toch goed. Eigenlijk is hij alleen maar heel áárdig tegen je. Schaam je, zeg sorry, zeg dan dankjewel en doe’s lief terug!
Dus toen mijn vriend plotseling veranderde van een leuke eigenzinnige man in een puppy die met grote ogen wacht op de goedkeuring van zijn baasje, voelde ik zowel walging als schuld.
Tijd om mijn schuldgevoel aan de kant te zetten en direct in te grijpen, want ik heb zero tolerance voor nice guys in mijn relatie. Even radicaal eerlijk nu. Lieverd, waarom doe je zo?
Puppy adoratie
“Ik ben bang dat ik iets over het hoofd zie in mijn gedrag naar jou toe, waarop jij me uiteindelijk zal afrekenen… En dat ik je dan zal kwijtraken”. De ironie wil, dat zijn gespeelde omzichtigheid ons juist uit elkaar drijft. Ik zoen hem en ik kan eindelijk onze connectie weer voelen. “Dankjewel dat je eerlijk tegen me bent over je diepste angsten. Niet lief, maar lef!” No more puppy adoratie. De angel is benoemd en daarmee onschadelijk gemaakt. Ik heb mijn man weer terug.
Als je denkt dat jouw innerlijke nice guy geen functie meer heeft als je eenmaal je relatie hebt gevonden, think again. Vrouwen op een hoog voetstuk plaatsen jaagt iedere date hard bij jou vandaan, hier lees je waarom. De nice guys onder ons die dan toch in een relatie belanden, overkomt dat meestal omdat de vrouw in kwestie sterk is in het nemen van initiatief en daarin volhardend is, zelfs als jij haar gaat lopen pleasen. Als jij je nice guy in dat proces niet aankijkt, neem je hem gewoon mee je relatie in en kan hij die alsnog tot een hel maken, alvorens je die vroegtijdig zal verliezen.
ONLINE WORKSHOP DONDERDAGAVOND 15 JUNI
WORD DE MAN DIE VROUWEN WILLEN
Zo’n man die iedere vrouw wil… bestaat die eigenlijk wel? En zo ja, hoe word je ‘m dan?
Ik denk dat je dit kan leren, want ik heb vele mannen in mijn praktijk echt gigantische transformaties zien doormaken. En als zij het kunnen, dan kun jij het ook.
In deze gratis workshop heb ik nu voor het eerst hun grootste sleutelmomenten voor je samengevat, hoe zij zijn gegroeid van nice guy naar de man die vrouwen echt willen. Dit is wat je gaat leren in deze workshop:
– Leer hoe onbewust nice guy gedrag vrouwen van je wegjaagt
– De 10 fouten die bijna iedere man maakt, waarop vrouwen het hardst afknappen
– Reken af met jouw innerlijke nice guy, zodat die nooit meer jouw verbinding met aantrekkelijke vrouwen saboteert
– De 7 geheimen van mijn meest succesvolle studenten om de man te worden die vrouwen echt willen.
– Een super tip om door te pakken en in 3 maanden tijd jouw droomvrouw aan te trekken.
Als jij op de volgende link klikt, kun jij als lezer van mijn blog gratis meedoen met deze workshop: gratis online workshop.
En kun je er toch niet bij zijn donderdagavond? Schrijf je dan toch in, want ik stel een replay nog 3 dagen na de opname gratis ter beschikking.
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Misschien speel ik nu advocaat van de duivel, want ik voel wel waar je heen wilt. Maar toch, één vraagje heb ik wel.
Je kunt nog zoveel zelfvertrouwen hebben, als je verliefd bent op iemand ga je het niet van hem/haar winnen. Dan plaats je die ander vanzelf op een voetstuk. Moet je dan een toneelstukje opvoeren: doen alsof je die ander toch net wat minder leuk vindt? Of moet je voor iemand gaan die je net wat minder geweldig vindt, zodat je op een “aards” niveau met elkaar kunt omgaan? Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn… “Hoi, je hoeft niet bang te zijn dat ik je ga adoreren want je bent mijn tweede keus.”
Dat is echt een heel goed punt, Wouter. Dus wat te doen als je zo verkikkerd op iemand bent, dat je degene automatisch op een hoog voetstuk zet? Zelfs zo erg dat je je bijna geen houding weet te geven bij haar… Ik zou zeggen: niet wegduwen dat gevoel. Want tja, je voelt nou eenmaal wat je voelt. Wat dan wel? Own it! Dus wees gewoon eerlijk over je gevoelens die zij ook al wel waarneemt vanaf haar kant van het beruchte voetstuk. Dus zoiets: “Ik ben zo vreselijk gek op je dat ik soms niet zo goed weet wat te zeggen tegen je. En wat mij betreft is dat gevoel helemaal welkom.” Want het is vaak dat we het gevoel, namelijk de adoratie in dit geval, wegduwen. Alsof dat er niet mag zijn. Waardoor je het juist groter en minder aantrekkelijk maakt voor mensen om bij je te zijn. Maar als jij zoiets hebt van, OK, er is adoratie. En daar is niets mis mee, zeer welkom juist. Dan wordt het voor jullie beiden behapbaar en verdwijnt dat voetstuk uit beeld. Jezelf en al je gevoelens accepteren schept namelijk gelijkwaardigheid.
Ik vind dat Wouter wel een zeer goede vraag stelt. Ik denk dat je het voor jezelf in het prille begin de situatie moet herkennen: “oei ik zet haar op een voetstuk”. Maar hoe ernaar handelen? Misschien haar wat mijden en jezelf wat rust geven, om te voorkomen dat het erger wordt. Maar zetten we haar niet op een voetstuk omdat we denken dat er niemand aan haar kan tippen? Als je mss met andere vrouwen ook omgaat, zie je wat helderer in en besef dat er ook nog andere Godinnen zijn?? 😉 Best wel lastige situatie.
Wat denk jij Klazien??