Entitlement is een vrouwenverjager van de ergste soort: je jaagt er niet alleen alle leuke vrouwen mee uit je leven, maar je maakt er vooral jezelf diep ongelukkig mee. Doet het iedere keer weer extra pijn om afgewezen te worden? En ligt dat echt niet aan jou? Dan heb je waarschijnlijk last van een hardnekkig gevalletje van entitlement. Maar wat is het precies? Hoe herken je het? Wat kun je er aan doen? En hoe kom je er weer vanaf? Leer het hier.
De mannen met wie ik werk zijn geweldig, stuk voor stuk. Hoewel ze vaak weinig ervaring hebben met dating en relaties, hebben ze het hart op de juiste plek. Ze zijn intelligent, je kunt ze onmogelijk onzin verkopen. Trucjes van macho coaches om snel veel vrouwen te scoren, daar kun je bij hen echt niet mee aan komen zetten. Daarom hou ik van ze: zij gaan niet voor tijdelijke behoeftebevrediging, maar voor de real deal.
Maar soms weiger ik cliënten, ook al betalen ze me meer dan ik vraag. Zelfs als ze hopeloos ongelukkig single zijn. Zoals laatst bij iemand, die ik voor dit blog Anton zal noemen.
“Waarom wilde je me niet verder helpen? Ik was ten einde raad! Weet je hoe wreed het is om niet alleen door alle vrouwen te worden afgewezen, maar zelfs door een dating coach, die dat probleem gewoon zou moeten oplossen?! Hoe kun je zo kil zijn!”
Alle antwoorden die hij nodig had om een leuke vriendin te vinden, had ik hem al gegeven in een eerder consult. Ik liet hem zien hoe hij zelf de constante factor was in waar het steeds mis gaat bij de vrouwen met wie hij date en – het goede nieuws – hoe daarmee ook de macht om er iets aan te doen bij hem ligt. Maar helaas, hij weigerde het te zien. Te confronterend. Liever bleef hij passief doorklagen over hoe alle vrouwen hem zonder uitzondering als vuil behandeld hebben in zijn leven.
Wat is Antons probleem?
Het komt allemaal neer op een overtuiging en dat is het rotsvaste geloof in dat alle vrouwen er zijn voor al zijn behoeften. Het gevoel om recht te hebben op hun aandacht, liefde en hulp. In het Engels is daar een mooier woord voor: entitlement.
Hoe weet je of jij lijdt onder entitlement?
Okee dit kan confronterend zijn, hou je vast! Wees eens heel eerlijk: heb jij wel eens het gevoel dat vrouwen jou liefde verschuldigd zijn? Irriteert het je als ze jou geen liefde en aandacht geven, juist op de momenten waarop je het verwacht? Lijd je er iedere keer weer zwaar onder, als deze verwachtingen niet worden ingelost?
Zo ja, dan heb je waarschijnlijk last van entitlement. En dat is best lastig, want entitlement is vrouwenverjager nummer één. Ten eerste, schaam je er niet voor. Het is in de eerste plaats gewoon menselijk. Iedereen heeft tot op zekere hoogte wel een beetje entitlement in zijn of haar leven. Bijvoorbeeld stellen die eeuwige trouw verwachten van hun partner, dat is ook vandaag nog een hele geaccepteerde vorm van entitlement. Het wordt pas echt vervelend als het iedere keer weer tussen jou en leuke dates in komt te staan, nog ver voordat je een partner hebt om eeuwige trouw aan te beloven.
Wat kun je er aan doen?
1. Erken het
Erkennen dat je last hebt van entitlement is lastig, omdat het een heel hardnekkig geloof is. Het laat zich lastig erkennen omdat het echt pijnlijk is om op deze manier naar jezelf te kijken. Het vergt een hele dosis lef, eerlijkheid en pijntolerantie. Erkennen dat je altijd dacht aanspraak te maken op liefde, kan je hele wereldbeeld op zijn kop zetten. En anderen de schuld geven is nou eenmaal veel makkelijker dan erkennen dat je uiteindelijk zelf altijd al je eigen grootste struikelblok was.
Ik wilde Anton niet helpen omdat hij bleef weigeren te erkennen wat voor mij (en anderen) zo glashelder was. Te pijnlijk. Te moeilijk. Laat maar.
Maar als jij wel eerlijk naar jezelf durft te kijken en deze donkere kantjes van jezelf onder ogen durft te komen, dan trek je ineens de verantwoordelijkheid en de macht naar jezelf toe om entitlement om te transformeren naar een gezond en aantrekkelijk zelfvertrouwen. Klinkt goed, niet? Maar om dat te kunnen doen, moet je eerst weten wat voor soort entitlement jou je leuke dates blijft ontnemen.
2. Herken je entitlement stijl. Ben je een nemer of een pleaser?
De Nemer. De bekendste en meest directe vorm van entitlement is: nemen wat je toekomt. Als je denkt dat je iets hebt verdiend, of je hebt iets nodig van iemand, dan neem je het gewoon. Maar net zo makkelijk vraag je er om, in de volledige verwachting dat de ander sowieso ja tegen je zegt. Nee is eigenlijk geen optie in je belevingswereld en ontvangen kost je geen enkele moeite. Je gaat nog wel eens over iemands grenzen, vaak zonder dat je het door hebt.
Dit is een vorm van entitlement waar ik tot mijn schaamte best bekend mee ben. Bekentenis: de eerste keer dat ik hard geconfronteerd werd met mijn eigen entitlement, was toen ik ooit een stuk dure chocolade uit het keukenkastje van een vriend had ontvreemd. “Wat ben jij toch een entitled bitch!” Excuses maken had geen zin. Hij was mijn verwende gedrag helemaal zat. Het ging natuurlijk niet alleen om die chocoladereep. Tot op de dag van vandaag probeer ik actief mijn leven te beteren, omdat ik erken dat mijn gedrag echt meer dan afstotelijk was.
De pleaser. Een meer indirecte, zo niet nóg meer afstotelijke vorm van entitlement uit zich in de vorm van pleasen. Deze vorm is veel moeilijker te herkennen bij jezelf, omdat de aanspraken die je denkt te maken, zich vermommen achter een vals soort altruïsme. Als jij graag mensen helpt, in de heimelijke overtuiging dat ze jou dan terug helpen met wat jij nodig hebt, ben je waarschijnlijk een pleaser. Je helpt vanuit een gevoel van schaarste in plaats van overvloed. Daarover kun je hier meer lezen, onder het kopje ‘Stop met pleasen’.
Dit was ook het geval bij Anton. Waarom was niet een enkele, maar waren werkelijk alle vrouwen in zijn ogen egocentrische bitches? Omdat hij hen niet onvoorwaardelijk hielp, maar in de verwachting dat ze hem iets terug zouden geven. Hij had toch zeker grote ‘investeringen’ in deze vrouwen gemaakt en ze geholpen als een halve heilige, zichzelf volledig wegcijferend? Des te groter was dan ook de teleurstelling dat ze hem niet ‘terugbetaalden’.
Vrouwen willen in eerste instantie – net zoals Anton – gewoon gezien worden. Maar niet als investeringsobject!
3. Niemand is jou liefde verschuldigd
Nou wordt het helemaal mooi! Als je volgens deze redenering zelfs geen recht meer op liefde hebt, hoe krijg je dan ooit nog liefde in je leven? Heel simpel: niemand is jou liefde verschuldigd, je bent zelf liefde.
Een jaartje of zes geleden leerde ik zelf deze les. Voor mij de allerbelangrijkste les in de liefde die ik ooit geleerd heb, waardoor liefde altijd en overal vrij door mijn leven stroomt. Hier lees je hoe ik dit leerde en wat het voor mij betekent heeft.
4. Verander je overtuiging naar eentje die jou wel dient
Als je jezelf hebt betrapt op nemer- of pleasergedrag, kun je je overtuigingen aanpakken en veranderen naar de prachtige keerzijde van de medaille. Achter een nemer schuilt een dankbare ontvanger. En achter een pleaser schuilt een oprecht groot hart. Dit zijn eigenschappen die jou fantastische dates gaan opleveren. Zodra je kiest om niet meer te handelen vanuit angst om tekort te komen, of erger: tekort te zijn; maar leert te denken en handelen vanuit liefde, kun je deze switch maken. En vrouwen gaan aantrekken in plaats van afstoten.
Hoe leer je dit in de praktijk?
Ben je nieuwsgierig geworden om dit en meer in de praktijk te leren? Ik geef je mijn beste tools die je nodig hebt om van eerste ontmoeting, naar een geweldige relatie te komen. Deze krijg je van me in mijn training ‘Zo krijg je een vriendin’. Hier kun je je inschrijven en meer informatie vinden. De groep zit snel vol, omdat ik met kleine groepjes werk.
Iedereen entitled
En jij? Neig jij meer naar de nemer, of naar de pleaser? Deel het met me in de reacties.
Is dit gedrag ook niet een beetje normaal als je echt halsoverkop verliefd bent op iemand? Als ik echt verliefd ben op iemand heb ik ook graag aandacht van die persoon, en kwetst het me wanneer ik het niet krijg. Ja je wilt het als verliefde persoon de liefde claimen, het van hem/haar afdwingen zeg maar. Liefde is toch altijd wel wat egoistisch. En wat worden wij mannen in ons ego aangetast als we het niet krijgen. ?
Een jaartje geleden was ik hopeloos verliefd. De tweede keer in mn leven zeg maar. En ook hier gaf zij mij niet hetgene ik wilde. En net zoals je hierboven schreef wilde ik haar helpen met het idee dat ze wel automatisch voor mij zou kiezen. Niet dus!!! Heb haar proberen te overtuigen maar zonder resultaat. Maar op een gegeven ochtend werd ik wakker met een enorm sterk gevoel, een gevoel dat de toen huidige situatie niet langer kon duren, dat ik de enigste persoon op deze wereld ben die de macht heeft om de situatie te veranderen. Daarop besloot ik om op een abrupte manier het contact met haar te verbreken, uiteraard met de nodige ldvd. Ik heb deze beslissing genomen vanuit overvloed, wetende dat er miljoenen vrouwen zijn op deze planeet die me wel zien zitten. Sindsdien gaat het me goed met de vrouwen, soms ook geen behoefte aan.
Danny, wow! Alleen maar liefde voor de fantastische les die je geleerd hebt 🙂
Ik ben het eens met wat je schrijft over een “recht hebben op liefde.”
Maar wat ik dan mis is een aanvulling over balans en respect, dat wil zeggen de positieve kant van het verhaal.
Ik zou over mezelf zeggen dat ik gever & nemer ben; ik vind allebei leuk. Net zoals bij het dansen: leiden en volgen.
Toch ontmoet ik soms vrouwen die naar mijn beleving vooral nemen, niet geven.* Dat bespreek ik met degene. Als het dan naar mijn beleving niet beter wordt, dan verbreek ik waarschijnlijk het contact. En ik zou zeggen niet vanuit entitlement, maar omdat ik balans en respect wil en geen eenzijdigheid. Anders is dat naar mijn ervaring geen gezonde relatie.
(* En ik denk dat er ook mensen zijn die *willen* zo graag geven, maar weten niet hoe; dat is soms best ontroerend en verdrietig om te zien.)
Hi Stef. Helemaal met je eens dat je beter meteen vaarwel zegt tegen personen die alleen maar nemen en geen energie daarvoor terug laten stromen.. Complete tijdsverspilling Dat heb je goed in de gaten.
Dank u, dank u ?
Graag gedaan 😉