“Ik ben zo blij dat je mijn model wilt zijn. Dit moment betekent iets voor mij.” Ik bevind me in een atelier op een grote fauteuil. Met woeste gebaren schildert hij mijn portret, duidelijk verrukt over iets dat alleen voor hem zichtbaar is.
Ik vind hem een rare snuiter. Als ik in de spiegel kijk, zie ik niet wat hij ziet. Ik voel niet wat hij voelt. Meestal voel ik me neutraal en tevreden over mijn eigen spiegelbeeld. Een zeven.
Alleen maar succesvolle mensen
Ik moet terugdenken aan een feestje waar ik laatst was. Ik kende er niemand en ik voelde me opgelaten. Iedereen leek er onder invloed van alcohol of iets anders. Maar wat mij het meest dwars zat, was mijn eigen behoeftigheid. Ik kon het niet laten om naar de andere vrouwen te kijken en mijzelf te vergelijken. Wat zijn ze hip en dun… Ze zien er allemaal uit alsof ze iets heel interessants doen en daar vreselijk succesvol mee zijn. Iedereen lijkt iedereen hier goed te kennen en ze spreken vol lof over elkaar. Wat kwam ik hier eigenlijk zoeken? Ik vermoed het vullen van een leegte in mij zelf…
Oh en dan de mannen… Maar ze hebben geen oog voor mij. Behalve vanuit een soort oppervlakkige beleefdheid (“Wat leuk dat je bent gekomen”) of een net zo oppervlakkig beneveld enthousiasme (“Wij moeten ècht een keer koffie met elkaar gaan drinken!”).
Waarom wil ik soms zonodig ‘gered’ worden?
Ik voelde me verloren die avond. Alien. Hopeloos. Als ik heel eerlijk ben, wou ik dat één van die aantrekkelijke mannen nou eens naast me kwam zitten en met oprechte interesse een mooi diep gesprek met me zou aangaan… Zo’n avond was dit niet. En ik baalde er van. En ik baalde van de onzekere bui die me was overvallen. En dat kraakte ik dan weer weer keihard af. Moest ik weer zo nodig ‘gered’ worden… Flauw.
Ik onderdrukte de neiging om zelf dan maar te gaan ‘jagen’. Dat zou slechts voortkomen uit een gemis, een compensatie voor mijn eigen onzekerheid. In plaats daarvan ging ik zitten op een rustig plekje met mijn eigen ongemak. Het voelde niet heel comfortabel allemaal, maar vanuit de rust kon ik de beste beslissing voor mezelf maken. Ik stapte maar weer eens op en ging thuis iets fijns doen voor mij alleen. En het is heerlijk. Het is een liefde die mij erg vertrouwd is: de liefde voor mijzelf.
Populair worden, hoe doe je dat?
Ik weet dat deze gevoelens van needyness en hopeloosheid op een feestje gelukkig niet raar, stom of verkeerd zijn. Iedere dag krijg ik de vraag van mijn studenten hoe ze gevoelens van ongemak, er niet bij te horen en behoeftigheid kunnen elimineren. Welk trucje, welk kunstje kun je uithalen zodat je weer volop gezien wordt en geliefd bent? Hoe zorg je er voor dat de leukste vrouwen op ieder event jouw aandacht willen? En dat dan de behoeftigheid daardoor als vanzelf verdwijnt… Populair worden, hoe doe je dat?
Bijna was ik vergeten dat ik iemand op het feestje mijn nummer had gegeven, totdat ik een berichtje kreeg: “Lijkt me heel leuk om je te schilderen in het mooie jasje wat je droeg. Je bent prachtig” Ohja, er was een kunstenaar die graag mijn portret wilde schilderen en ik heb toen ja gezegd.
Dus nu zit ik hier in dit atelier, omringd door de geur van verf en prachtige schilderijen. De man kàn schilderen. En ik moet lachen. Op deze onverwachte plek voel ik me gezien, gewaardeerd en geliefd. De liefde heeft ontelbaar verschillende vormen om zich aan je te openbaren, en deze vorm kende ik nog niet. Maar dat is niet waarom ik moest lachen.
Ik heb er niks voor hoeven doen
Het is de realisatie dat ik hier helemaal niks voor heb hoeven doen. Ontzettend grappig vind ik dat. Ik hoefde geen koprollen of salto’s te maken. Ik hoefde niet te vissen naar aandacht, en niet extra leuk uit de hoek te komen. Ik hoefde alleen maar te zijn in mijn dagelijkse kloffie. En kennelijk werd iemand daardoor gegrepen die het toevallig zag, wat dat ‘het’ ook wezen mag. En hij besloot ter plekke om daar een ode aan te schilderen. Gewoon, precies zoals ik ben, niet meer, niet minder. Perfect.
Het is de mooiste herinnering die ik me kan wensen aan de wijsheid dat liefde vanzelf komt. Tenminste, als je het wilt zien. Als je je hart kunt openstellen voor de ongelooflijke creativiteit van de liefde hoe die zich kan manifesteren aan je. Vergeet dus de trucjes en de kunstjes, maar laat je licht stralen gewoon zoals het is. Je bent geweldig juist omdat jij jij bent.
Nu jij
Als jij ook graag weer in de vrije stroom van liefde wilt komen en de mensen op ieder feestje vol zelfvertrouwen en rust tegemoet wil treden, moet je beginnen bij je mindset. En die is: jij bent goed genoeg. Jij bent al geliefd. Altijd.
Maar er is meer. Om jezelf geliefd te maken op feestjes zijn er behalve de juiste mindset ook praktische skills die je kunt leren inzetten, die verder gaan dan een simpel trucje. Die kun je hier vinden.
