Laatst kwam een vriend naar me toe met het volgende probleem: “Waarom is het dat altijd als ik een vrouw leuk vind en we gaan daten, dat ze vroeg of laat al haar twijfels op me botviert?” Wat te doen als zij twijfelt?
Een heel herkenbare vraag! Ik ken veel mannen die last hebben van het enorme twijfelgedrag van de vrouwen met wie ze daten (in de hoop op meer). Dan wil ze je weer wel zien, dan weer niet. Ze doet zo aanhankelijk, maar ze zegt dat ze geen relatie wil. En dan weer misschien toch wel, maar vlak daarna snel toch maar weer niet… Gemengde signalen, het kan je echt gek maken. Maar het is ook herkenbaar vanuit mijzelf als vrouw. Ik ben namelijk de koningin van de twijfelkonten en heb mijn laatste paar vriendjes dan ook flink op de proef gesteld.
Dus: hoe ga je in godsnaam om met zo’n twijfelaartje en voor de twijfelaars: wat moet je doen als je er zelf één bent? En wat als je het juist niet bent?
Hier de do’s en don’ts:
Don’t #1: Opgeven
Heb jij je wel eens schuldig gemaakt aan het volgende gedrag? Je bent een heel leuke, lieve en mooie dame aan het daten. Kortom, ze is gewoon perfect voor jou. Maar ze maakt je he-le-maal gek met haar gedraai. Dan weer wel, dan weer niet… WAT WIL ZE NOU?! Je probeert begrijpend te reageren en haar alle ‘tijd’ in de wereld te geven die ze maar nodig heeft. Maar je begrijpt het zelf al lang niet meer en hoe langer je met haar omgaat, hoe langer zij gaat twijfelen. Je raakt ontmoedigd en vraagt jezelf af of het nog wel zin heeft verder te gaan met iemand die maar niet kan kiezen tussen ja of nee. Dus kies je zelf maar na een weekje of vier, vijf voor ‘nee’. Ja ze is verder helemaal perfect, maar met die twijfels van haar kan je niet leven, dus je gaat alleen verder en noemt het: ‘kiezen voor jezelf’. Klinkt heel nobel en ik ben helemaal voor ‘kiezen voor jezelf’, maar dit is niks anders dan een gevalletje ‘opgeven’. Wat er ook gebeurt, wees geen opgever.
Do: Wees onverstoorbaar
Om er een leuke oosters klinkende wijsheid in te gooien: buig niet met al haar grillen mee als riet, maar wees als een grote eik. Onverstoorbaar. Vraag je goed af waar je voor staat en stá ervoor! Als zij het is die je echt wil, sta daar dan ook voor en don’t tell it, show it! Wees op tijd voor je dates met haar. Laat een bos mooie bloemen op haar werk bezorgen, wees er voor haar, luister naar haar, wees betrouwbaar en kom je woord altijd na. Maar laat je niet uit het veld slaan door haar twijfels. Iedere keer als zij je een soort van afwijzing geeft, haal je je schouders op en ga vooral door met doen wat je toch al van plan was te doen. Ga sowieso niet op haar twijfels in en spreek haar er ook niet op aan, zoals “wat ben je toch een twijfelkont!” Je luistert gewoon naar haar twijfels, je knikt begrijpend en laat het daarbij. Trek vervolgens je eigen plan. Simpel en helder.
Don’t #2: Wachten
Iedere keer als je bij haar incheckt hoe het nou zit tussen jullie, vertelt ze je dat ze meer tijd nodig heeft. Je bent gek op haar en wilt haar absoluut niet kwijt, dus je geeft haar alle tijd van de wereld. Als je maar lang genoeg wacht, zal ze uiteindelijk voor jou kiezen, omdat je geduldig bent en goed luistert naar wat ze nodig heeft. Het klinkt tegenstrijdig met don’’t #1, maar ook dit is een veel gemaakte fout waar twijfelende vrouwen absoluut niet van gecharmeerd zijn. Als je haar alle tijd geeft die ze nodig heeft en passief gaat zitten wachten geef je alle leiding uit handen aan haar. Ik kan je vertellen: niet hot. Zelfs nog onaantrekkelijker dan opgevers, dus zorg in ieder geval dat je niet in deze valkuil trapt.
Do: Trek je eigen plan
Hoe hou je alle touwtjes zelf in handen? Door haar heel duidelijk te maken dat je niet op haar gaat zitten wachten. Dat strookt prima met onverstoorbaar zijn. Je zorgt ervoor dat je duidelijk en betrouwbaar bent in je gedrag naar haar toe. Maar je zegt, mocht ze er naar vragen (en dat doet ze), dat je haar fantastisch vindt, maar dat je niet oneindig op haar gaat zitten wachten en dat je ook nog andere vrouwen naast haar blijft zien, omdat je nou eenmaal al je kansen open houdt en jullie nog geen exclusieve relatie hebben. Je bent een gewilde man en het is goed dat haar te laten merken. Wees daar wel heel subtiel mee, anders word je al snel ongeloofwaardig vanwege effectbejag. Meestal is het meer dan genoeg om te wéten dat je een catch bent. Deze do is een super effectieve manier om veel twijfels bij haar weg te nemen en voor jou te gaan. Een zelfverzekerde man is een zeldzaam goed.
De perfecte basis voor een lange termijn relatie
Het is constructief om haar getwijfel te zien als een test. Voor haar zal dat minder bewust zo voelen. Als ze twijfelt, is dat oprecht. Heus. Maar voor jou vormt het een perfecte gelegenheid om jezelf te bewijzen dat je betrouwbaar, onverstoorbaar en zelfverzekerd genoeg bent om haar man te zijn. Als jij haar kan bewijzen dat je een doorzetter èn een zelfverzekerd leider bent, heb je een onverwoestbare basis gelegd voor een langdurige relatie. Ze weet dat ze op je kan bouwen. En als ze dan na maanden dan nog steeds twijfelt, jammer dan voor haar: haar tijd is op. Hopelijk heb je dan al een paar andere leuke meiden ontmoet die je ongetwijfeld meer te bieden hebben dan zij.
Mijn vraag aan jou: Hoe ga jij om met je twijfelende liefje? Deel het met me in de reacties hieronder.
Trouwens, heb jij de gratis Comfort zone challenge al gedownload? In dit e-book vind je 28 oefeningen die je comfort zone op een speelse manier uitdagen. Dat is ontzettend goed voor je zelfverzekerdheid met vrouwen. En dat neemt die eeuwige twijfel dan weer weg als sneeuw voor de zon.
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Awesome blog Klazien. Denk inderdaad dat hiermee omgaan de basis is voor een goede relatie. Anders gaat het op termijn altijd fout. (Man laat zich veranderen/gaat te veel in op haar, en wordt daardoor onaantrekkelijk).
Zelf ga ik altijd om met dit warm/koud gedrag door het volstrekt te negeren, en desnoods te zeggen dat als ze gaat lopen twijfelen/draaikonten/doen alsof er niks is… dat ze dat maar beter met haar vriendinnen kan doen, maar ik er geen tijd voor heb.
Als je het zo doet is het ook een stukje conditionering.
Ze leert dat twijfelend/drammerig/slecht gedrag (want laten we eerlijk zijn, dat is het toch?) genegeerd en bestraft wordt, en zal het steeds minder en minder gaan doen.
Klinkt wreed, maar werkt wel.
Cheers,
Sander
Nee joh, is echt niet wreed Sander. Da’s gewoon duidelijk en dat is het beste voor iedereen. Vrouwen vinden het iig aantrekkelijk (maar dat wist je al 😉 )
Interessant dat je twijfelend gedrag in één adem noemt met drammerig en slecht gedrag…. Ik denk dat je gaat smullen van mijn volgende blog, waarin ik vrouwen (en mannen) adviseer als ze serieuze twijfels ervaren. Ik hou je op de hoogte.
Mooie blog Klazien ik zit zelf in zo’n situatie hoe jij het zo mooi geschreven hebt, ik trek sowieso mijn eigen conclusie en hou me eigenwaarde hoog, deze dame in kwestie waar ik meein contact sta, is een draaikont, eerst zegt ze tegen me laten we een afspraak maken en de volgende aantwoord zegt ze geef me nog even meer tijd. Dus ja hoe ik hiermee om ga, zeg gewoon dat ik verder ga met mijn leven en ook in contact sta met andere dames en die wel willen afspreken, en haar antwoord was dat ik niet met andere vrouwen mag omgaan dat was haar uithaal om mij bang te maken en zo haar puppy te worden. Dus echt niet word niemands puppy ben een wolf en jager net als de meeste alle mannen die aan het daten zijn.
Hiya Rich, Ik denk dat je reactie getuigt van veel zelfrespect. En laat dat nou toevallig heel sexy zijn. Dus, lekker dichtbij jezelf blijven en wat jij denkt dat goed voor jou is. En als zij wil draaikonten, lekker laten draaikonten. Jij trekt lekker je eigen plan 🙂
Ik was niet bepaalt de beste vriend. Ze heeft een stiefbroertje/zusje die een stuk jonger zijn dan dat wij zijn. Ik woon al een langere periode op mij zelf en zij woont nog thuis. We hadden ruzie ik schold richting haar en liep wel eens weg als het mij te heet onder de voeten werd.
Ik 43 ben gaan daten met een collega van 27. Het klikte vanaf het eerste moment geweldig. Veel contact bellen etc. Nu 2 maanden verder is ze ondertussen al een paar keer bij me thuis geweest en hebben we ook gevreeen… na een geweldig weekend geeft ze opeens aan dat ze “dit” gewoon niet kan.. het is even teveel en ze zegt voorlopig tijd nodig te hebben on alles op een rijtje te zetten en na te denken… ik snap er helemaal niks van en weet ook niet zo goed hoe nu verder…negeren is lastig, er wordt opeens niet meer gebeld en geen echte reacties meer krijgen op appjes is ook kut
Hey Dizzy, bedankt voor het delen. Ik kan me voorstellen dat als een koude douche op je neer komt. Als de vrouw met wie je leuk aan het daten bent opeens tijd nodig heeft om na te denken, dan geeft ze duidelijk haar grens aan je aan. Dit is wat je kan doen:
1. Respecteer haar grens. Vertel haar dat ze alle ruimte kan nemen die ze nodig heeft.
2. Laat ook zelf helemaal niks meer van je horen in de tussentijd. Geen appjes, echt helemaal niks, de bal ligt bij haar. Ze komt vanzelf weer naar je toe. Geduld is dus erg belangrijk. Laat haar naar jou toekomen, ook al duurt het maanden.
3. Je kunt laten merken dat je het jammer vindt, omdat je haar gezelschap waardeert, maar dat je prima zonder haar kan, omdat je niet behoeftig bent aan haar. Wees ten alle tijden bereid om zonder haar verder te gaan op je eigen weg.
Heel veel succes! Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Hoi Klazien, dit advies is wel juist hoor, maar staat dit ook niet haaks op wat je in je blog adviseert met dont #1 en dont#2
Hi Dennis. Soms is het ene waar en het andere ook. Een paradox. Wat is waar voor jou, Dennis?
Nou dat vraag ik mezelf dus ook af. Anders zou ik nooit op deze website belanden, alsof ik het allemaal al wist 🙂
Het lijkt wel alsof iedereen de no-contact regel als heilig ervaart. In t geval van Dizzy, wat ik er zo van lees… zou ik ook zeggen.. Vergeet het. Ga verder. En ben ik het verder eens met wat jouw advies is.
In mijn eigen “situatie” weet ik het niet. Mijn scharrel van 3 maanden leek supergoed te gaan, maar ze dropte opeens de bom met “sorry, maar ik voel het niet”. Ik was van mening dat we superlekker gingen en mijn enthousiasme was daar ook wel naar. Ik ben opeens de mega beschikbare man en ik denk dat vrouwen dat niet aantrekkelijk vinden.
Nou hebben we een aantal keer gepraat. Ze blijft bij haar standpunt, “ik voel het niet”. Maar onderhuids is er aantrekkingskracht en veel knuffelen als we praten. En we hebben pasgeleden weer waanzinnige seks gehad.
Voor mij is het duidelijk dat ik met haar verder wil, waarom weet ik ook niet. Maar ik kan het niet objectief zien. We houden wel een beetje contact. Maar zij zit ook op de tinder te kijken.
Ik heb zoiets van, we kennen elkaar pas net.. We hebben het leuk, van mij hoeft die liefdesverklaring niet, maar zij wil mij niet pijn doen of aan t lijntje houden. Het is verwarrend omdat ze zelf ook aangeeft het niet helemaal okay te vinden en er mee zit. Ze snapt t zelf ook niet, omdat ik alles ben wat ze zoekt en ik vind dat andersom ook.
Wat vervelend is omdat ik bijna nooit iemand *echt* leuk vind. Ik heb t zelf al tientallen malen uitgemaakt wegens geen gevoel en als ik iemand leuk vind wordt ik zelf gedumpt. vind t echt rot
Hi Dennis, bedankt voor je uitgebreide antwoord. Fijn ook om wat van je achtergrond verhaal te mogen lezen. Bedankt dat je dit me toevertrouwt. En ja, als de liefde toch niet helemaal wederzijds blijkt… dat is super rot. Toch is ze heel duidelijk in haar communicatie naar jou toe. Ze heeft het een kans gegeven. Ze voelt het niet. En dat blijft zo. Zij kan voor jou lijken als de ware, maar als zij het niet voelt, gaat het feest niet door. Even een heel eerlijke vraag aan jou: wil jij echt met iemand samen zijn voor wie jij op plek 76 staat in haar leven? Dat zij zelfs aan het tinderen met anderen is terwijl jullie elkaar zien? Vraag jezelf af: hoe ideaal is zo iemand voor jou? Als jij gaat beginnen met het op de 1e plaats zetten van jezelf, dan is er geen plaats meer in je leven voor mensen voor wie jij geen prioriteit bent. Trek je conclusies. Neem je verlies en ga op zoek naar iemand die 100% voor jou kiest. Leer in te zien dat jij dat waard bent.
Nee die vraag stel ik mezelf ook. En dat is antwoord is natuurlijk wil ik iemand die ook voor mij gaat. Inmiddels is t al voorbij. Toen ik dit berichtje typte was ik nog zoekende of er nog iets mogelijk veranderd kon worden, maar ik heb het inmiddels geaccepteerd. Niet dat t verwerkt is, want ben eigenlijk nog volop verdrietig. En ik baal ontzettend.
Dennis, dat is inderdaad erg verdrietig. Maar je hebt een super goede stap gezet want je hebt voor jezelf gekozen, iets dat zij niet voor jou kon betekenen. Super goed dat je het geaccepteerd hebt. En je mag daar flink van balen. Maar er wacht iets veel beters op jou. Dat weet ik zeker. Dit is allemaal niet voor niks.
Beste Klaziena, een reactie op een oude blog, ik zat het te lezen omdat ik ook in een situatie zit met een twijfelende dame. Maar jouw advies aan Dizzy klinkt wel heel tegenstrijdig met je Don’t #2, waarbij je aangeeft dat je niet eindeloos moet wachten, omdat vrouwen dat niet “Hot”vinden… Maar nu geef je Dizzy het advies wel te blijven wachten al duurt het maanden.. Ik zou haast zeggen je lijkt wel een twijfelde tegenstijdige vrouw met verschillende adviezen, waar door ik het even niet meer begrijp 😉
Groet, Bas
Hi Bas, ha heerlijk, dat ik zoveel verwarring zaai. Soms is het heel goed om even op een ander spoor gezet te worden. Ik vind het geweldig dat deze blog al die jaren nog steeds zoveel reacties oproept. Twijfelende vrouwen, het is ook een uiterst verwarrend onderwerp. En ik ben blij dat iedereen met mij hun eigen unieke verhaal deelt, omdat ieder verhaal ook weer net iets anders is, waardoor de hele situatie kan veranderen. Er spelen zoveel subtiliteiten mee. Mijn vraag aan jou is: wat is jouw situatie met jouw twijfelende liefje, Bas? Ik hoor het graag van je.
het punt is gewoon dat je, jezelf moet blijven, je bent lief voor haar want zo ben je toevallig, mooi, wat kan zij een geluk hebben zeg en heeft ze weer der afstand momentje, gewoon doorgaan met blijven wie je bent, maar blijf ook bezig met je eigen leven, als zij je wil, komt ze wel en anders heeft zij pech, niet mee bewegen met dat gedoe, als je straks een relatie hebt met der verander je dan ook wie je bent, lach erom, denk oooh daar gaat ze weer en blijf gewoon jij en mannen heb ook is wat eigenwaarde! jij bent jij, anders zoeken ze maar een ander, hun gemis
Yes!
Pff ik word gek van een meisje. Als ik haar zoen wijst ze me af en zegt ze dat we beter vrienden kunnen blijven. Nu hebben we al een aantal keer leuke dingen gedaan. Ik zie en andere ook dat ze me echt wel leuk vind. Nu vandaag stond ik op het punt om op te geven. Gevraagd of ze vanavond hapje wilde eten en ik kreeg terug: Vanavond gaat het niet lukken, wel erg over getwijfeld (k). Het bericht om te zeggen, genoeg met je getwijfel ik wil het contact verbreken stond al klaar. Toen las ik bovenstaande en heb gestuurd.
Geen probleem ik trek me eigen plan wel. Succes vandaag(K).
Vanaf nu wel even besloten om niks van me te laten horen. Al weet ik dat ze toch wel wat terugstuurt want dat doet ze eigenlijk iedere dag wel. We hebben dus iedere dag contact….. Ik vraag mij dan af wat haar zo twijfelt en afgelopen weekend zei ze dat ze op onbereikbare types valt. Dat kan ook wel kloppen want iedere jongen op wie ze gek is geweest heeft haar pijn gedaan hahaha
Op dit moment geen idee hoe dit aan te pakken. Nogmaals…… Ik denk echt wel dat ze intern heel erg twijfelt…. Zeker toen er werd gevraagd in de club aan mij of wij een stelletje waren. Als ander meisje naar mij toe komt dan zie ik haar kijken.
Wat te doen?
Auw, ik voel je dilemma, John Snow. Je voelt aan alle kanten dat ze je leuk vindt en toch geeft ze gemengde signalen naar je af. Het voelt alsof zij alle macht in handen heeft over de toekomst van jullie relatie. Maar het goede nieuws is: je bent het zelf die alle macht in handen heeft. Jij hebt namelijk altijd de keuze. Kies je liever voor iemand die 100% voor jou gaat? Of kies je voor vriendschap met iemand met wie je eigenlijk een heel ander soort relatie wilt? Alleen als je heel eerlijk naar jezelf toe bent, weet je het antwoord. You’re in control. Altijd.
Bedankt maar daar heb ik natuurlijk niet zoveel aan. Natuurlijk kan ik weglopen maar ik hou wel van een uitdaging. Het gaat me normaal gezien altijd makkelijk af. Misschien dat ik het daarom ook wel interessant vind. Als je iemand voor je kan winnen is dat alleen maar mooi. Misschien ook wel een taak van een jongen?
Noem mij dan maar een doorzetter. Aangezien we van het weekend weer samen op pad zijn geweest (2 weken terug ook) en we het weer super leuk hebben gehad samen. We kunnen verschrikkelijk met elkaar lachen en delen veel. Ik weet ik me gewoon even geen raad. Zeker niet omdat ze me iedere dag Appt hoe het met gaat. Dat doet ze ook als ik zelf niks stuur. Aan de andere kant weet ik ook wel dat je niet aan een dood paard moet trekken….. Alleen hoe dood is een paard als je hartjes kusjes enz krijgt? Ze geeft alleen van die gemengde signalen. Dat maakt het zo lastig…….. Dus tips graag. Als ze twijfelt hoe kan je dat weghalen ? Jaloers maken? negeren? Vriendschap met gemengde gevoelens gaat het toch niet worden.
Lieve John Snow. Het is ook lastig. Niemand zei ooit dat het makkelijk was. Focus niet op twijfels weg toveren bij de ander. Aan de ander kun je namelijk niks veranderen. Maar – en dat is het goede nieuws – aan jezelf wel! Bijvoorbeeld: iemand jaloers maken, dat werkt niet. Het is manipulatief en uiteindelijk heb je er alleen jezelf mee. Hard. Wat je wel kunt doen is kijken naar waar je wel invloed op hebt en dat is de manier hoe je zelf omgaat met haar twijfelende gedrag en gemengde signalen. Hoe je dat doet kun je leren in mijn artikel ‘Proberen te overtuigen werkt niet’
Succes! En als je nog met vragen zit daarover, reageer dan op dat artikel in de comments. Ik waardeer je vragen enorm, want jouw vragen kunnen ook anderen verder helpen die met dezelfde problemen zitten.
Beste Klazien,
Sinds 3,5 maanden heb ik een soort van relatie met een leuke vrouw, waarmee echt alles klikt! Gaande van vrijen tot simpele leuke babbels of samen een wandeling gaan maken. We zoeken ook beide hetzelfde in een relatie, in het leven en vinden dit allemaal terug bij mekaar.
Heb haar dochtertje ook al enkele malen ontmoet, zij heeft mijn 2 kinderen ook al 1x ontmoet.
Onze relatie is redelijk intens op dat gebied dat we mekaar ook echt opzoeken, onze agenda’s als het ware op mekaar zijn afgestemd om korte momentjes met mekaar door te kunnen brengen.
Er is echter één grote ‘maar’ in dit verhaal. En dat is dat zij eigenlijk nog in een relatie (van 12 jaar ondertussen) zit.
Ik kan je 101 voorbeelden geven van wat wij de afgelopen tijd allemaal samen beleefd hebben, of dat vorige week haar dochtertje me belde om te komen eten … maar de twijfel bij haar blijft ondanks al die fijne dingen bestaan. De twijfel om haar partner te zeggen dat het over is, de twijfel of wij echt zo bij mekaar horen dat we samen zouden kunnen doorgaan … gewoon de twijfel.
We hebben al op het punt gestaan om ermee te stoppen, dat ze haar man eerst nog een volwaardige kans wil/moet geven … maar nog geen 2u later staan we dan met tranen in de ogen al knuffelend bij mekaar.
Ze geeft zelf ook aan dat ze ons geen volwaardige kans geeft op dit moment, dat ze onbewust en soms zelfs bewust haar verliefdheid ook afblokt door haar twijfels.
Hoe ga ik daarmee om? Wel ik geef ze de ruimte om met die twijfels om te gaan. Ik geef haar alle tijd die ze nodig heeft en zeg haar dat ik dat wil doen omdat ik voel dat we iets unieks hebben.
Haar man weet van niets! Hij voelt wel dat er iets scheelt natuurlijk en begint dan op sommige puntjes zijn best te doen … het is te zeggen, hij doet dit wel maar niet op een natuurlijke manier waardoor je eigenlijk al op voorhand kan zeggen dat hij nooit zal veranderen (pas op, hij is geen slechte persoon hé! Er is geen drank of wat dan ook in het spel!). Aan haar beste vriendin heeft ze over ons verteld. Die vriendin zei haar dat eigenlijk al niet goed snapt waarom ze met haar man ooit iets is begonnen, dat ze nooit heeft gezien waarom zij met 2 bij mekaar zouden passen ….
Heb ik zelf dan geen twijfels? Ja, soms wel … want het is hard wanneer je ‘s avonds 2 leuke uurtjes bij mekaar spendeert alsof je een echt koppel bent (dat kan dan gewoon met een tasje thee op de bank zijn en over onze dag praten bij een warme oprechte knuffel), je dan plannen maakt om ‘s anderdaags tijdens de dag een uur of 4 nog intenser door te brengen bij mekaar … en je dan het berichtje moet krijgen dat het haar spijt maar dat ze toch niet kan komen want dat haar man gepland heeft om met haar iets te gaan eten ‘s middags … dan slagen de twijfels absoluut toe. Niet de twijfels of hetgeen we hebben wel goed genoeg is … maar of ik mijn begrip en geduld echt ga kunnen blijven opbrengen zoals ik beloofd heb aan haar …
Ach, ik besef ook dat een persoon niet kan veranderen, waarmee ik wil zeggen dat haar man gerust ff moeite kan doen … maar dat het uiteindelijk (en wanneer die uiteindelijk zal zijn is niet te voorspellen blijkbaar, dat kan bij wijze van spreken nog 2 jaar duren) steeds op hetzelfde zal neerkomen en dat zijn haar frustraties omdat hij niet kan zijn hoe ze wil dat haar partner is …
of zoiets … als ik het maar is kan ventileren zeker? En hopelijk ergens wat tips kan krijgen om er verder mee om te blijven gaan 🙂
Alvast bedankt
Hey VDG, wat een lastig probleem! Dat moet echt een groot dilemma voor je zijn. Als je hier sterker en liefdevoller uit wil komen, kan ik je op je hart drukken om heel erg dicht bij jezelf te blijven. Trek je niks aan van hoe derden er in staan. Zoals de man van je geliefde, of haar vriendinnen. Zelfs hoe je geliefde erin staat is minder belangrijk voor hoe jij verder wilt, dan je eigen oordeel. Vraag jezelf in alle eerlijkheid een paar dingen heel goed af: wil ik met iemand zijn die haar geliefden bedriegt? Wil ik genoegen blijven nemen met een tweede plek in het leven van mijn geliefde? Wil ik onderdeel zijn van een leugen? Of verdien ik beter?
Dit zelfonderzoek kan confronterend zijn. Het is werk wat jij in je eentje moet doen. Ik kan je niet vertellen wat je moet doen in deze situatie. Je geliefde ook niet. Afhankelijk van je antwoorden kan het veel verschillende kanten uit gaan. Maar als je graag een suggestie wil… Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om alles open te gooien. Open kaart te spelen met haar man, zodat ook hij een eerlijke kans krijgt om keuzes te maken die goed voor hem zijn. Want dat krijgt hij nu namelijk niet. Dat is eng. Want kwetsbaar. En het risico op pijn is groot. Maar het kan veel duidelijk maken voor alle betrokkenen, het tilt je relatie naar een hoger (dieper) niveau en je kunt jezelf recht aankijken in de spiegel. Welke keuzes je ook maakt, ik wens je ontzettend veel sterkte met je relatie(s). Let love rule!
Beste Klazien,
Ik weet niet goed waar te beginnen. Kort geschreven … als een donderslag bij heldere hemel is het plots gedaan.
We waren ondertussen van geheime geliefden overgaan naar een koppel, we woonden zelfs al een 2-tal maanden samen.
Waarom plots?
Omdat niets van de voorbije week erop wees dat er iets niet goed zat. De woorden “ik zie je graag” … “dit is geen rebound maar mijn 2de echte relatie en we maken er iets moois van hé” … “ik hou van jou om de persoon die je bent” … “je hoeft van mij niets te doen, enkel er voor me zijn en mij graag zien” … in combinatie met de oprechte knuffels op het juiste moment … bizar
Maar 24u later kwamen er ineens woorden als “ik heb geprobeerd verliefd op je te worden” … “ik zie jou nooit in mijn vriendenkring passen” … “je moet dinsdag tegen dat mijn dochter terug is weg zijn”
Figuurlijk murw geslagen en mezelf compleet verloren momenteel met een zelfvertrouwen diep onder nul!
We hebben er samen nochtans veel over gesproken dat er een moment ging komen dat twijfel de bovenhand zou halen, ze heeft me toen telkens gevraagd er voor haar te zijn op zo’n moment. En nu dat er zo’n moment is mag ik er niet zijn.
Heerlijke verwelkoming die iedereen van haar collega’s en patiënten mocht zien wanneer ze terug kwam van een weekend weg voor haar werk … voorbereiding en uiteindelijk het verjaardagsfeestje voor haar dochter met gans haar familie … intieme gesprekken en oprechte knuffels … alles op 4 dagen weg.
Het is nu bijna 2 weken geleden dat ze me die boodschap ‘s ochtends meegaf.
Af en toe krijg ik nog een berichtje van haar … mijn maag krimpt ineen wanneer ik ze zie en wanneer ze naar me lacht en knipoogt, maar ik kan mezelf niet zijn!
Eerder van de week hebben we er een goed telefoongesprek over gehad. Ze zei me dat heel cru was geweest omdat ze dacht dat dit de enigste manier was. Ze zit nog met de verwerking van haar scheiding, het feit dat één van haar zussen haar onlangs hard had aangepakt en vele vrienden het allemaal afkeuren. Maar ze weet zelf niet wat te doen met die 2 harten die wel bij mekaar lijken te passen … moeilijk.
Ik probeer zo veel mogelijk afstand te nemen, ik vermijd ze op het werk en ik stuur alvast geen berichtjes. Maar stilaan lijkt het erop alsof iets, waar nooit ruzie is geweest … waar 11 maanden lang de ene match na de andere boven kwam en ik door haar er een perfect gevoel bij kreeg … aan het afbrokkelen is, dat ik zelf niet weet of ik er zal zijn wanneer zij ooit klaar is, als dat al zou gebeuren en dat ze op dat moment dan kan terugdenken aan al het goeie dat wij hadden, in kleine en grote dingen …
Beetje onsamenhangende woorden … maar dat is net zoals ik mezelf al 2 weken voel
Groetjes,
Hey VDG. Dit moet echt een klap voor je zijn zeg. Super onverwachts ook. Ik vrees dat er niks anders op zit dan je wonden te likken en weer verder te gaan. Deze vrouw is geen goede match voor jou, anders zou ze je niet zo bruusk aan de kant zetten. Ze kan zeggen wat ze wil, maar uiteindelijk gaat het om haar acties. En als haar acties niet tegemoet komen aan de mooie woorden die ze allemaal tegen je zegt, is het over en uit. Vraag haar of ze je niet meer wil berichten en sluit het af. Je verdient beter. Alleen zo kun je het afsluiten en ruimte maken voor vrouwen die jou wel waard zijn. Veel succes en sterkte!
Hoi Klazien,
Bedankt voor je reactie!
Zo net voor het weekend toch een dipje gekregen in mijn mood … komt het door de berichtjes en telefoongesprekken die we gehad hebben of door het weekend dat eraan komt?
Neem ik haar gesproken woorden te serieus en hecht ik teveel belang aan haar berichten?
Ze heeft de afgelopen dagen zelf regelmatig contact met me opgenomen. Zo had ze mij laten weten dat ze gisterenmiddag met haar ex (de man die ze voor mij had laten zitten) een lunch ging hebben om eindelijk alle zaken qua verkoop huis etc te regelen. Had haar dan laten weten dat als ze nood moest hebben om er daarna met mij over te praten, dat ze me dan altijd mocht bellen.
Dat heeft ze dan ook meteen gedaan nadat de lunch voorbij was. Natuurlijk ging ons gesprek niet enkel over haar lunch, maar ook over ons … over dat ze het wil vermijden dat we mekaar zien, omdat ze dan ook weet dat we mekaar zullen vastpakken, het goed zullen maken … gewoon al omdat we over alles kunnen praten en die 11 maanden samen overal uitgekomen zijn. Ze zit met zoveel vragen in haar hoofd … vragen als wat met haar kinderwens … onze toekomst hoe die er zou uitzien en of dat wel oké zou zijn …
In een bericht liet ze me daarna nog weten dat ze mijn knuffels, aanrakingen etc allemaal mist … maar dat ze niet weet wat ze moet doen met dat andere gevoel, het gevoel dat ze alleen wil zijn …
Het enige dat ik daarop heb kunnen antwoorden is dat we beide wisten dat er zo’n moment zou aankomen, dat we beide altijd gezegd hebben dat we er dan voor mekaar/willen zullen zijn
‘S avonds kreeg ik dan nog een leuke slaapwel en deze ochtend liet ze me nog weten dat ze net van het gemeentehuis kwam om daar de scheiding met haar ex definitief te maken …
Ik weet niet waarom … misschien zie ik overal een soort strohalm om aan vast te houden aan wat we al die maanden samen gevoeld hebben … maar haar woorden klonken oprecht als ze zei dat ze me mist … dat ze geen blijf weet met dat andere gevoel … of misschien is het de eenzaamheid van het weekend dat me weemoedig maakt … wie zal het zeggen
Stiekem hoop ik dat ze me vanavond terug een berichtje stuurt … stiekem hoop ik dat ze vraagt of ik niet wil langskomen om er dan verder over te praten en te laten gebeuren waarvan we beide weten dat het dan zal gebeuren … en de dingen niet proberen te vermijden zoals we, of zij, nu doet …
Ik moet mijn ding duidelijk ergens kwijt kunnen ..
Bedankt!
Hey jij. Ik ken dat ‘iedere strohalm’ gevoel heel goed.
Leef je eigen leven. Doe waar jij gelukkig van wordt, met of zonder haar. Ik wens je heel veel sterkte met het kiezen voor een onafhankelijk vrij leven. Want die keuze heb je gelukkig iedere dag 🙂
Liefs!
Ik heb het er moeilijk mee, het is gister uit gegaan ivm de twijfels en ik weet oprecht niet hoe ik haar kan overhalen dat ik het ben voor haar
Hey GBD, ik kan me erg voorstellen dat je het er erg moeilijk mee hebt. Een break-up is pijnlijk, maar je kunt nu wel verder met je leven. Haar overhalen dat jij de ware voor haar bent?… Je kunt hoog of laag springen, maar dat gaat je nooit lukken. Aan jou nu de taak: neem afscheid en wees daarbij heel geduldig en mild voor jezelf. Beloof jezelf dat jij in ieder geval je zelf nooit in de steek zult laten. Jij verdient iemand die enthousiast en 100 % voor JOU kiest.
Ja, we hebben afgesproken omdat ze nog niet weet wat ze wilt dat we elkaar even laten (het is nog niet uit) ze wilt even nadenken aangezien we al een langere tijd bij elkaar zijn. Ik vind het wel lastig om haar met rust te laten om eerlijk te zijn.
Hi,
Zelf heb ik een hele leuke vrouw leren kennen die uit een paar moeilijke relaties komt. Voor die relaties zijn we al een paar keer op stap geweest samen en de klik is elke keer geweldig. Nu heb ik haar na de laatste, zeer heftige relatie, weer uitgevraagd en ook nu spreken we elkaar vaak en zijn gezellig uit eten geweest en ook naar de kroeg. In haar privé leven heb ik haar geholpen met dingen waar ze tegenaan liep, en ze belde me ook gelijk als er wat was. Normaal appen we ook een paar keer dag minimaal. Nu heb ik overwogen om haar over mijn gevoelens te vertellen, maar wilde eerst nog een lief berichtje sturen waarbij ik aangaf dat ik het heerlijk met haar vond en altijd voor haar klaar zal staan, samen met een plaatje waarbij ik mijn hart aan haar geef. Sindsdien is het echter opeens volledige radio stilte voor een aantal dagen. Ik denk zelf dat ik haar overrompeld heb hiermee en het lijkt alsof ze nu twijfelt over haar gevoelens of mij juist geen pijn wilt doen. Ik weet dat als ik haar binnenkort app, we weer snel samen een heerlijke tijd hebben, nu wil ik haar alleen wel de tijd geven om na te denken over wat ze wilt. Veel twijfel dus over wat ik zou moeten doen (volgende keer praten over mijn gevoel) of juist niet moet doen.
Groeten, tattoo69
Hi tattoo69. wat een ontluistering, dat ze opeens niks meer van zich laat horen, net nu jij je hart binnenstebuiten hebt gekeerd naar haar. Het klinkt ook alsof je onbewust in de ‘nice guy’ valkuil bent getrapt. Misschien zie jij ze niet, maar dit zijn de rode vlaggen die ik zie, plus de omkeringen zodat jij zelf er ook echt wat mee kan: Rode vlag 1: ‘vrouw die net uit een paar moeilijke relaties komt’. Vraag jezelf: waarom voel ik me zo aangetrokken tot een fixer-upper? Dan rode vlag 2: ‘Ik sta altijd voor haar klaar, vooral als ze problemen heeft’. Vraag jezelf: Waarom wil ik die guy zijn die haar ‘redt’? En de derde rode vlag: ‘Ik app haar minimaal een paar keer per dag (heb ik al gezegd dat ik altijd voor haar klaar zal staan?)’. Vraag jezelf: Wat hoop ik van haar te krijgen door haar te overladen met aandacht?
Je klinkt heel verliefd en je intenties klinken ook heel liefdevol. Je wenst haar duidelijk het allerbeste. En dat is super nice. En dat is ook het probleem. Het is ‘nice’. De niceness druipt ervan af. Vrouwen die uit traumatische ex-relaties komen voelen zich in eerste instantie aangetrokken tot nice guys. Het is een verademing om een man te ontmoeten die wel ontzettend lief is, wel naar hen luistert en in alles de tegenpool is van de typische narcist. En dan… laten ze je opeens keihard vallen. Dat is misschien moeilijk te bevatten, en niet in de laatste plaats door die vrouwen zelf. Maar ik heb hier een blog over geschreven: https://lovehacks.nl/ben-jij-een-good-boy/. Dit geeft je wellicht wat meer inzicht. Lieve tattoo69, blijf lief. VOOR JEZELF. Maar dump de niceness.
ok ik heb een vraag ik ben 47 2 huwelijken achter de rug van beide 7 jaar. erg balen maar tis zo. maar goed ik ben klaar om te daten was ik al vrij snel en ontmoet een leuke dame. 2 weken lang enorm veel gepraat uren lang en videobellen erg handig trouwens. maar goed uit eindelijk een date afgesproken om op een vrijdag iets te gaan eten in mijn stad. prima vond ze erg leuk. dag later krijg ik een bericht dat ze mij eerder wou zien de woensdag ervoor. ok prima zij ik en ben naar haar toe gegaan eerst ergens wat gedronken later vroeg ze mij mee naar haar huis waar wij een leuke tijd hebben gehad. vrijdag de eigenlijke date wederom een supertijd en nadien vroeg zij mij weer mee naar haar huis ook al was het kort tijd. ik zij prima doen we gezellig. ook weer een leuke avond. dus al met al een goed begin. nu al 3 dagen bijna geen contact, ze heeft het druk maar met name druk met afspraken buiten haar werk om met vrienden. waardoor ze geen tijd voor mij heeft. ok dat kan ik begrijpen en heb haar ook gezegd. doe lekker je ding en als je tijd hebt hoor ik je wel. krijg ik een bericht. terug van dat ik zo lief en geduldig ben en ze zegt sorry dat ze even geen tijd voor mij heeft. ok dus ik blijf geduldig, ook al vind ik het jammer, dat we ineens niet meer zo veel praten. nu hebben we wel weer een date gepland de 3e. maar nu verneem ik wel dat haar leven enorm veel draait om haar vrienden. veel afspraken. ik ben daar anders in als ik iemand ontmoet maak ik meer tijd vrij voor een nieuwe liefde dan voor mijn vrienden want die blijven er wel. maar goed ik vind het dus moeilijk om hier een weg in te vinden. ook al klinkt alles tot nu toe positief. ik ben ook anders gewend en heb ook niet veel relaties gehad alleen langdurige. moet ik nu gewoon geduldig blijven wachten met het antwoord dat ze mij gaf of kan ik haar de vraag stellen of zij wel ruimte heeft voor iemand nieuw in haar leven. zelf denk ik ja dat heeft ze wel, anders zou ze ook niet zo snel zelf zijn met daten. maar toch voor mij persoonlijk voelt het anders. omdat ik dit ook niet gewend ben. 🙂 wat nu te doen gewoon geduldig afwachten en haar de volgende ze laten doen. of haar die vraag stellen, wat ik weet kan ook verkeerd overkomen. waarom ik dit hier vraag omdat ik het niet verpesten wil op mijn leeftijd kom je niet zo snel meer iemand tegen die je een goed gevoel geeft.
Hi Shadowbulder. Heb genoten van je verhaal. Een paar dingen komen er in me op. Ten eerste, zeg nooit ‘op mijn leeftijd kom je niet zo snel meer iemand tegen’. Dat is een self-fulfilling prophecy. Beter vertel je jezelf dat er genoeg ontzettend leuke single vrouwen voor je rondlopen. Want dat is gewoon zo. Dat gezegd hebbende; wat is er aan de hand met je nieuwe vlam? Je hebt haar ontmoet en het klikt super. Dat is geweldig. Maar je komt ineens binnenvallen in iemands leven. Zij heeft een vervuld en vol leven, ook al voordat ze je toeliet. Gelukkig ook maar! Twee dates zijn lang niet genoeg om iemand genoeg te vertrouwen om alles uit je handen te laten vallen om ruimte te maken voor de nieuwe persoon. Dat is iets dat moet groeien. Daar is tijd voor nodig. En met tijd komt vertrouwen. Maak je dus geen zorgen dat je niet nu al op nummer 1 staat bij haar. Geef het tijd. Laat zien dat je integer bent. Geniet van je derde date. Geef het lucht, ruimte en vrijheid. Als je haar gaat pushen, zal ze minder graag met je willen afspreken. Geef haar de vrijheid voor jou te kunnen kiezen en ze zal het doen.
voorgevoel klopte helaas al 3e date vertelde ze dat haar vrienden voor een relatie gaan en dat ze het moeilijk vond om met een hulpverlener te daten, dat is zij ook en vond ze erg confronterend. . tja dan heb ik al niks meer te zeggen 😉 en zijn we dus ieders eigen weg weer gegaan. blijf het wel vreemd vinden want het lag niet aan mij vertelde ze. maar goed op zoek naar een nieuwe date dan maar weer.
Hoi Klazien,
Dank voor je heldere blog post.
Ik ben zelf momenteel radeloos wat betreft mijn relatie.
Voor mijn gevoel heb ik nu zo’n twee jaar de vrouw van m’n dromen in m’n leven. Ik ben 37, zij 34 en voor het eerst voel ik dat ik een leven met iemand wil delen, wil samenwonen en droom ik hardop over een gezin.
Ik ga volledig voor haar en sta ook achter m’n keuze op de minder leuke momenten of wanneer ik geconfronteerd wordt met haar moeilijkere eigenschappen (temperament, jaloezie, afhankelijkheid, eeuwige twijfelkont)
Zij is vanaf het begin af aan wisselvallig. Het voelt alsof ze 80% van de tijd super verliefd is op me en zo ongeveer in me wil kruipen maar die 20% twijfelt ze enorm over haar keuze voor mij.
Dat twijfelen doet ze vooral als het een periode ‘te goed’ lijkt te gaan en ze daarna alleen is.
Ze heeft al meer dan eens aangegeven dan afstand te willen. Dit heeft uiteindelijk, na o.a. een poging waarbij we elkaar alleen in weekenden zagen, nu geresulteerd in dat ze nu tot het eind van het jaar alleen wil zijn om na te denken en aan zichzelf te werken.
We hebben in deze periode geen contact maar ik merk via omslachtige wegen (‘likes’ op facebook bijvoorbeeld) dat ze aan me denkt en volgt wat ik uitspook.
Ze heeft voor we uit elkaar gingen gezegd dat ik de man van d’r dromen ben en alles in me heb wat ze wil in een man en in de toekomstig vader van haar kinderen en dat het haar daaromtot wanhoop drijft dat ze zo blijft twijfelen.
Ze snapt niet waarom ze dat doet en ook haar therapeut lijkt haar niet echt hierin te kunnen helpen.
Tot nu toe heb ik sinds deze periode in ging (nu twee weken) niets laten horen, wat een dagelijkse marteling is. Ik mis d’r ieder moment van de dag, alles doet me aan haar denken en ik wil m’n leven niet voorstellen zonder haar.
Ik heb nog nooit zoveel van een mens gehouden.
Wat kan ik het beste doen?
Bedankt alvast,
A.
Hoi Alex, ontzettend bedankt voor je openhartige schrijven. Ik merk dat je ontzettend veel van haar houdt en wat ik ook tussen de regels door lees: zij houdt ontzettend veel van jou. Daar kun je van op aan. Dat zij zich niet 100% aan je kan overgeven heeft helemaal niks met jou te maken en alles met haar. Zij heeft nog wat belangrijk werk te doen om liefde helemaal te kunnen toelaten in haar leven. Dat is iets wat ze erkent bij zichzelf. En ze is hier ook al mee bezig en ze heeft er zelfs al professionele hulp voor gezocht, ook al vind ze daar nog niet echt de antwoorden die ze zoekt. Het is een ontzettend groot inzicht van zelfliefde dat ze even afstand van je neemt om te werken aan zichzelf. Jouw uitdaging hierin is nu: gééf haar die ruimte en heb vertrouwen. Ook al word je gillend gek van verlangen. Heb vertrouwen dat alles goed komt. Want dat komt het! Misschien is het niet wat je wilde horen en hoopte je op een meer praktische tip… Maar vertrouwen is alles wat je nu hard nodig hebt, ook al valt het niet mee. Ik wens je ontzettend veel succes en jouw lief ook in haar proces.
Bedankt voor je uitgebreide persoonlijke reactie, heel lief.
Wat je zegt is eigenlijk juist wel wat ik wil horen. Het is misschien niet leuk maar wel een bevestiging dat ik goed bezig ben door haar die ruimte echt te geven en geen contact te zoeken.
Ik raak in de war door vrienden die me vertellen dat ik nooit ‘alle macht’ of ‘de beslissing’ bij haar moet leggen. Dat ik de situatie moet ‘domineren’ en moet laten merken dat ik een plan heb voor de toekomst en dat zij zich daarnaar te voegen heeft of mag ‘opzouten’.
Dit laatste past niet bij me. Ik ben een gevoelige vent, die niet met zich laat sollen maar wel bereid is heel ver te gaan voor de liefde.
Elke dag neig ik ernaar contact te zoeken omdat ik bang ben dat ze me vergeet of dat ze d’r leven nu fijner/rustiger vindt omdat ze niet meer geconfronteerd wordt met de stress van onze relatie.
Ik moet maar de moed erin houden.
Eind deze maand gaan we even contact hebben.. Ik ben benieuwd en kan niet wachten.
Nogmaals dank!
Hé Klazien, ik zit met het volgende:
Ik heb 2 maanden geleden een meisje leren kennen, we zien elkaar sindsdien elke dag tot vorige week. Na haar werk kwam ze zo snel mogelijk naar me toe, ze kwam zelf s’nachts naar me werk toe om me even te zien. Ze heeft ook al laten weten dat ze gevoelens kreeg voor me, die ik ook heb voor haar. Nu heeft ze de voorbije 10 jaar ontzettend veel meegemaakt wat haar gebroken heeft en met zichzelf geen blijf weet van wat ze met haar leven wil, ook qua relaties (slaag gekregen van ex vriendjes, …). Ze heeft psychologische hulp gekregen waardoor alles beter ging, dit was de periode waarin ik haar heb leren kennen. Nu een dik half jaar geleden heeft ze ook gedatet met een andere jongen maar dat is door zijn ex vriendin niets geworden. Vorige week zat ze bij mij thuis en kwam de vraag of ik ooit een ex vriendin terug zou nemen, dat is dus negatief.. maar nu vroeg ik die vraag aan haar en zei ze dat ze haar ex vriendjes niet zou terug nemen maar met de jongen waar ze mee gedatet heeft, dat ze daar niet op kan antwoorden.. ze heeft er nog af en toe contact mee, als vrienden. Door deze vraag is ze terug over alles beginnen nadenken (ook over die jongen) en zit ze terug serieus in de knoop met haar zelf en weet ze ook niet of ze een relatie wil omdat ze heel veel heeft meegemaakt en dat door haar hoofd blijft spoken. Ze wil nu het liefst alleen zijn en wil ze ook terug naar de psycholoog. Ik heb al laten weten dat ik haar alle tijd zou geven, wat volgens mij toch niet goed is maar zo wel goed wou doen tegenover haar.. Wat kan ik het best doen?
Tjee Bobby, wat moet dat getwijfel van je geliefde ontzettend gekmakend zijn voor je. De eerste vraag die je jezelf moet stellen is: wat wil jij? En waarom wil je dat?
Twee maanden daten is nog niet zo lang en je vertelde dat ze je in die tijd iedere dag uit zichzelf heeft opgezocht. Dat is heel toegewijd van haar en een teken dat ze je echt erg leuk vindt. Maar als de ergste verliefdheid is gezakt… Dat ze nu tijd voor zichzelf nodig heeft om welke reden dan ook is echt niet zo raar. Het is voor jou een goede oefening in loslaten in vertrouwen. Vertrouw je erop dat ze bij je terug komt? Haar verantwoordelijkheid is om haar eigen shit op te lossen. Zo te horen is ze daar heel bewust mee bezig. Jouw verantwoordelijkheid is om jezelf gelukkig te maken. Word je ook een aantrekkelijker persoon van. Je kunt haar niet helpen haar psychologische problemen op te lossen. Dat kan ze alleen zelf en gelukkig voor jou, is ze daar heel goed zelf mee bezig, in plaats van dat ze haar shit bij jou dumpt. Uit je waardering hiervoor aan haar. Wat je wel kan doen voor haar, is op de achtergrond aanwezig te zijn om haar te steunen als ze uitglijdt. Dus laat haar los in vertrouwen. Heb er vrede mee dat je haar niet iedere dag meer ziet. Ga leuke dingen voor jezelf doen die jou blij maken. Als ze naar je verlangt, komt ze echt wel weer bij je langs. En zo niet, dan was het toch niks geworden. Maar geef het wat tijd en neem alles zoals het komt. Ik wens je ontzettend veel sterkte in deze lastige tijd. Als je meer wilt weten, stuur me even een mailtje en dan ben ik er voor je.
Hoi Klazien,
veel van de getoonde verhalen gaat over jonge mensen maar mijn verhaal is eigenlijk van een gescheiden vrouw van 59 jaar met een dochter van 19 jaar
wij hebben al een relatie van 8 maanden die in het begin heftig en enorm verliefdheid had, door haar werk en dochter die wisselend thuis is kan ze de druk niet makkelijk aan waardoor ik soms op de 2e plaats komt en we elkaar soms om de week of langer 1 dag zien terwijl ik meer wil dan 1 dag
ik toon veel begrip voor haar situatie en toon ook veel geduld we houden veel van elkaar en willen bij elk contact genieten (samen koken, fietsen, lang kletsen etc etc
haar familie is warm en toont veel affectie voor mij, dit maakt mij extra blij
er is alleen een GROOT probleem – ze staat nog in contact met een getrouwde man die haar geregeld sms berichten stuurt en haar soms van stuk brengt – haar ook gezegd dat ze daar niet op moet reageren, soms lukt dat, het heeft ook effect op onze relatie, ze is onzeker door deze man en bang op ? en soms drink ze alleen veel wijn en is vaak dronken, nu de vraag moet ik haar onder druk dwingen dit nummer te verwijderen (ook mail) of de relatie stoppen want soms raakt mij geduld op en geeft soms heftige beren op de weg te zien en dit is niet te harden
kortom met haar relatie kreeg ik ook haar verleden dit probleem erbij en zij wil/kan er niets aan doen ? ze houd graag de touwtjes zelf in de hand waardoor ze ook onze relatie traag maakt en dat is ook weer niet eerlijk
nou ben benieuwd hoe jij dit zal beantwoorden
mvg,
CW
Hoi CW. Bedankt voor je openheid. Dit moet een heel lastig dilemma voor je zijn. Het kan je het gevoel geven dat je de controle over je leven met haar aan het verliezen bent. Het volgende kan je helpen het gevoel van controle weer terug te krijgen zodat jij weer achter het stuur komt te zitten, ipv een bijrijder te zijn van een gevaarlijk slingerende chauffeur.
Ten eerste, besef je dat ze je niks verschuldigd is. Zij is jou geen vlot lopende relatie verschuldigd, hoeveel je ook in haar investeert.
Tel ook je zegeningen. Je praat over een fantastische verliefdheid en haar grote warme familie die veel affectie naar jou toont. Dat is gewoon geweldig. Blijf je dankbaarheid focussen op die positieve dingen, zonder meer daarvan te eisen.
Alles wel, maar hier komt het gevaar voor jouw gevoel: ze heeft een ‘foute man’ in haar leven van wie ze in de ban is (even heel gechargeerd, maar dit is hoe ik het lees hier). Ze is er zo van de kaart dat ze zelfs naar de fles grijpt, begrijp ik dat goed? Daar zit dus bij jouw lief duidelijk een dieper probleem, waarvan die hang naar die foute man slechts een symptoom is. Als je niet wil dat het helemaal mis loopt tussen jullie, benader het dan zo: het erkennen en genezen van haar diepere probleem is 100% haar verantwoordelijkheid. Dit is iets dat zij zelf moet oplossen, eventueel met de hulp van professionals. Het enige wat jij kan doen is er voor haar te zijn als ze je nodig heeft. Maar jij bent in principe niet haar therapeut of genezer. Dan zou het een ongezonde, afhankelijke relatie worden.
Maar om jezelf hierin te beschermen moet je heel goed en heel eerlijk bij jezelf te rade gaan: ben ik bereid van deze vrouw onvoorwaardelijk te houden met al haar bagage, haar drukke werk, haar kind en alles? En hoewel alle antwoorden op deze vraag goed zijn, is het ontzettend moeilijk om te beantwoorden voor jezelf. Maar het is boven alles jouw verantwoordelijkheid om jouzelf gelukkig te maken. Met en/of zonder haar. Dus de vraag die je jezelf moet stellen om ruimte te scheppen in dit muurvaste probleemstuk is niet, wat moet ik doen om haar beter te maken, maar wat moet ik doen om mezelf gelukkig te maken. En ga het dan ook vervolgens DOEN, CW. Daar vind je het antwoord en de uitweg.
Ik wens je in 2018 onvoorwaardelijke liefde toe. Voor jezelf en voor elkaar.
Hallo Klazien,
bedankt voor je snelle reactie en heldere uitleg, natuurlijk ligt de beslissing bij mij maar dan zal ik gaan verliezen en dat ik nog niet, ze heeft zoveel echte leuke eigenschappen die mij nog steeds blij maken, ze weet ook dat ik gek op haar bent en soms denk ik wel dat ze daar misbruik van maakt (?) de drukke baan met daarbij studerende dochter kan de ketel soms laten fluiten zodat ze ook mij “teveel” vind soms maar dat is na een middag of avond vrij snel weer verdwenen en is weer 100% leuk en ontspannen
natuurlijk kan je dan afvragen wil ik zo door gaan ? maar merk wel dat ze haar best doet en graag wil goed maken
die foute man is duidelijk een lastig anker dat elke keer als een soort rode draad door ons heen loopt, ze verzekerd mij dat ik mij niet ongerust moet maken …ok maar krijg wel soms beren op de weg te zien en dat maakt mij verdrietig
wil soms die mobiel gewoon weggooien maar dan weet je niet wat er dan gebeurt zoals stiekem en ander manier van contacten – haar typische uitspraak was dat als zij z’n mobiel bij mij zal vinden dan was ze meteen weg gegaan !! dus zie snap wel hoe dit kan voelen
we gaan eind februari 5 dagen naar Denemarken en ik weet nu al voor 100% dat het super dagen zullen zijn en met dat vooruit zicht maakt het soms niet makkelijk om het uit te maken of een time out te doen ?
ja ik weet het ik zit in een lastig pakket met een liefde van je leven na 6 jaar geen vriendin gehad ??
ik kijk het nu meer per week aan en geef wat gereserveerde houding aan zoals ik wacht dat zij met what app met bericht of soms belt
dat alcohol probleem heb ik haar genoeg mee geconfronteerd en zij zegt steeds meer dat het door de week niet moet drinken zeker als je dochter binnen komt
maar: we praten alles uit en zijn open naar elkaar met problemen en zo dus er zit beweging in en deze bijzondere relatie heeft zoveel mooie en leuke kanten dat ik haar niet gauw wil loslaten – vooral de gedachte dat ze terug gaat naar die foute man ???
super bedankt
CW
Dit klinkt als onvoorwaardelijke liefde. Neem haar (ja, ook op die manier 😉 ) zoals ze is, met al haar bagage van dien en vertrouw haar eigen keuzes. Accepteer haar obsessie met de foute man en de foute middelen (alcohol) en heb haar lief, zowel haar lichte als haar donkere kanten, dat de vonken er vanaf vliegen. Liefde is een werkwoord. Doe het iedere dag. Klaag niet dat ze gebruik maakt van je goeïgheid, want dat doe je helemaal zelf. Laat het niet toe dat de foute man de rode draad door jullie liefdesleven wordt, maar laat dit 100% bij haar. Hij is niet jouw probleem. Zelfs niet een klein beetje.
Kun je dit met heel je hart? Daar ligt jouw uitdaging. Ik wens je ontzettend veel plezier en liefde op jullie vakantie. Have a blast!
Hallo Klazien,
het had een onvoorwaardelijke liefde kunnen zijn mits het dan wel van 2 kanten moet komen, helaas is er bij enorme twijfels of ze wel door wil gaan, dit stak regelmatig te kop op maar ging daarna weer weg, richting kerstmis werd het ineens heftiger (24 dec) hoe plan je dit zeg… kwam ze het slechte nieuws vertellen … het was geen leuk bericht, ik begon bijna te janken en gaf haar flink op haar donder, ze gaf toe dat dit niet slim was
we hebben het over de kerst en uit/nieuw jaar getild maar het kwam de 1 eerste week januari weer terug
gesprek gehad en afgesproken dat we een time out inlassen, akkoord en flink in de keuken en gangdeur staan vrijen !!!!
natuurlijk is wel vaak time out al de beslissing gemaakt van het uit maken maar dan gaat het met denk tijd prettige dan pats boem ineens
bij mij gingen eindelijk (door de rust) het kwartje vallen dat dit patroon al bijna vanaf het begin bezig was alleen nog niet zo heftig als nu (8 maanden verder) ik keek toen nog een roze bril !
al 1 week geen contact gemaakt – intussen is de Denemarken trip met vliegtuig en AIRBNB al gecanceld door mij want al ga je wel als vrienden daarna toe terwijl je wel goed seks met elkaar hebben kan dit gewoon niet werken
volgende week maak ik weer contact (of zij ??) om de time out te gaan bespreken ?
eigenlijk wil ik ze niet meer zien ( mijn huil nog om haar ) terwijl mijn hoofd zegt – zout op jij
mvg,
Kees
Lieve Kees, wat naar allemaal dit zeg, zo rond kerstmis. Het is beter in ieder geval als je duidelijkheid krijgt. Ik zou je woede daarover zeker niet op haar afreageren, want eigenlijk geeft ze je eindelijk uitsluitsel, zodat jij verder kan met je leven, zonder aan het lijntje te worden gehouden. Hoe eerlijker zij vertelt hoe het voor haar is, hoe sneller je verder kan. Ik wens je ontzettend veel sterkte in deze dagen. Knuffels!
Hier een jonge vrouw met een mannelijke twijfelkont. Zeven jaar geleden hebben wij elkaar voor het eerst ontmoet. Toen hebben wij zo’n zes maanden een relatie gehad. Maar helaas, de tijd was toen nog niet rijp. We zijn beide ons eigen pad gegaan en nu zeven jaar later weer in contact gekomen. In die zeven jaar dat wij geen contact hadden, fluisterde mijn hart altijd zijn naam. Afgelopen zomer was het weerzien, de vonk sloeg net zo hard weer over als toen. Nu zijn we zo’n acht maanden verder en zijn we op het punt beland waarbij we weer het anker uit hebben moeten gooien. Hij is niet tevreden over zijn huidige leven. Wilt ontdekken wat het hem gaat brengen wanneer zijn focus volledig op zichzelf gericht gaat zijn. En daarvoor moet hij de liefde dus links te laten liggen. Maar daar is het de twijfel… Want er is zeker sprake van oprechte liefde. Afgelopen week heb ik hem aangeven duidelijkheid te creëren voor ons en te stoppen, hem los te laten uit liefde. Als hij die drang dusdanig voelt, gun ik hem zijn zoektocht. En hij gunt mij datgene wat hij (naar zijn idee) mij nu niet kan bieden.
Maar nu een aantal dagen verder… Vraag ik mij af waar we in hemelsnaam mee bezig zijn. Wat ik schrijf de liefde is oprecht, waarom maken we het dan zo beladen?
De komende week afgesproken om even volledige radiostilte te houden. En dan misschien van het weekend af te spreken. Of dit verstandig is geen idee. Ik weet alleen dat er een verbinding is die niet uit mijn lijf wil verdwijnen. En ik weet niet of ik hem volledig los kan laten wetende dat het loslaten gebaseerd is op twijfel.
Lieve A. Je verhaal raakt me. Het voelt alsof alles wat ik nu zou kunnen antwoorden veel te kort door de bocht gaat zijn, omdat ik de hele omvang van de situatie niet ken. Alleen dit berichtje. Ik ga het toch proberen. Het klinkt alsof wat je nu meemaakt een herhaling van zetten is van de periode zeven jaar geleden. Dit is een patroon wat vaak voorkomt bij stellen die na een pauze elkaar weer opnieuw ontdekken, weer net zo hevig verliefd worden als toen, om er daarna alsnog achter te komen dat ze weer vastlopen, vaak op dezelfde dingen. Soms heeft het leven een paar herhalingen nodig om je een boodschap duidelijk te maken. Het mag nu, zeven jaar later, een andere tijd zijn voor jullie beiden, maar nog steeds met dezelfde ingrediënten: hij en jij. En weer na dik een half jaar later wil hij weer zijn eigen pad op gaan. Ik geloof je 100% dat de liefde oprecht is. Maar het is voor hem duidelijk niet genoeg om voor jou te kiezen en zijn leven met je te delen. En het is heel verdrietig om dat te moeten accepteren, terwijl je gevoel zich in alle talen blijft verzetten. Je kunt hem niet veranderen. Alleen jezelf. Hij kiest voor zichzelf. Misschien kan hij daarvoor een inspiratie voor je zijn? Het spijt me dat het zo gelopen is. Om je hart te helen heb ik wat steunende artikelen geschreven. Wel gericht op mannen, maar misschien dat jij er ook wat aan kunt hebben. Begin bijvoorbeeld eens hier, over hoe je van iemand kunt houden, maar het ‘nodig hebben‘ kunt loslaten.
Beste Klazien,
Allereerst bedankt voor de blogs, erg leerzaam, ik zit echter nu zelf met een dilemma
Ik heb nu 1,5 maand terug een dame ontmoet, elkaar regelmatig gezien, alles ging vanzelf en spontaan.Nu is het zo dat zij sinds een week(na laatste ontmoeting) Kortaf of traag reageert op berichtjes, doet ze ook niet meer uit haar zelf wat eerst wel gebeurde. (prima) Nu heb ik paar dagen terug voorgesteld om Zaterdag wat te gaan doen, zij verteld dat ze al wat heeft staan dus ik antwoord luchtig dat Zondag evt ook een optie is. Geen reactie meer, Wat kun je in dit geval het beste doen ? Nu is dat het in echte leven wel goed te peilen wanneer een dame twijfelt,dus wanneer je bij haar bent, en naar te handelen zoals jij dat heel goed beschrijft maar hoe werkt dat met een tool als whatsapp? wat kan ik het beste doen ?berichtje sturen wat er aan de hand is? of niks meer sturen.
Wil je het eerlijk weten?
Niks meer sturen.
Hallo Klazien,
Bedankt voor jouw reactie, ik had niks meer gestuurd, en antwoord gekregen, kwam er op neer dat zij het Zondag ineens druk had.Dus ik kan nu het beste wachten tot dat zij met een nieuw voorstel komt en nu even laten voor wat het is?
Sowieso laten voor wat het is, N. Ik zou ook niet gaan wachten, maar lekker verder gaan met je leven en andere leuke vrouwen ontmoeten. Ik vrees dat je deze moet laten gaan. Het klinkt niet alsof ze erg geïnteresseerd (meer) in je is.
Hoi Klazien,
Al 10 maanden ga ik om met wat voor mij inmiddels de vrouw van mij leven is. Zij is 37 en ikzelf ben 40. We kennen elkaar al van vroeger, toen was ze al verliefd op mij. Door de jaren heen waren we elkaar verloren totdat we elkaar via Facebook weer tegenkwamen. Nadat we contact gelegd hadden met elkaar ging het heel erg snel, vele afspraken en echte heerlijke liefde. Maar nu komt het probleem, ze is nog in een relatie waar ze niet gekukkig in is en heeft 2 kids. De kinderen zijn uiteraard niet het probleem, maar de rest er omheen is niet stabiel. Het ene moment wordt ik bedolven onder haar liefdesgevoelens en het volgende moment is het allemaal koud en kil, en dat terwijl ik niks verander in de tussentijd. Dan weer wil ze vaak afspreken en dan weer krijg ik het zelfs nietvoor elkaar om haar in 3 weken te zien omdat ze druk is en veel aan haar hoofd heeft zegt ze. Dit is gedeeltelijk waar omdat ze veel problemen heeft met 1 van haar kinderen. Ik heb haar hier al wel mee geconfronteerd en haar verteld dat ik hiermee echt heel moeilijk om kan gaan. Ik ben inmiddels zover dat ik met haar een nieuwe toekomst op wil bouwen en dat heb ik haar ook gezegd. Maar hoe het ook gaat ze wil de knoop maar niet doorhakken en zegt dat ze niemand pijn wil doen. Wil echt op haar wachten en dat heb ik haar ook gezegd, maar wordt zo’n beetje gek van haar continu wisselende manier van liefde geven. Wil haar niet in een hoek drukken en een beslissing afdwingen, maar na 10 maanden zou ik toch echtvwel willen dat er een beetje actie ondernomen wordt. Ben ik nu te inhalig of zie ik het allemaal verkeerd en kan ik beter afscheid nemen van haar…. wil haar echt niet kwijt.
Hey lieve Insane, wat een verhaal! Dit moet echt super zwaar voor je zijn om de hele tijd heen en weer geduwd te worden en volledig afhankelijk te zijn van hoe haar leven er van dag tot dag uitziet. De kunst is in jouw situatie dan ook: stop ermee jezelf afhankelijk op te stellen van haar levensgrillen. Dat is echt geen doen en dat voel ik ook echt hard binnenkomen uit je verhaal. Dat gevoel iemands speelbal te zijn. Stop er mee! Ik denk niet dat je inhalig bent, maar je kunt niet tegen haar zeggen wat ze moet doen en dat ze het dan braaf gaat doen. Haar leven is haar leven, haar verantwoordelijkheid, haar keuzes. Aan jou de taak om verantwoordelijkheid en de volledige macht over je eigen leven terug te nemen in eigen hand.
Maar hoe doe je zoiets? Ik kan je daarvoor heel erg aanraden om dit te lezen. En ook dit artikel. Het gaat je helpen om weer zelf achter het stuur te zitten van je liefdesleven.
Hoi Klazien,
Momenteel nog steeds in hetzelfde schuitje. Heb haar gezegd dat het zo niet langer kan en dat ze een keuze moet gaan maken. Ze verteld mij dat ze het zo moeilijk vindt omdat ze bang is de verkeerde keuze te maken voor haar kids. We hebben nu toch een datum afgesproken waar ze haar keuze zal moeten gaan maken, heb haar gezegd dat ik niet eeuwig op haar kan blijven wachten en dit begreep ze ook. Kan er geen peil op trekken welke keuze ze gaat maken, weet wel dat ik het er vreselijk moeilijk mee heb om de komende periode door te komen. Ben echt gek op haar en zou haar niet willen missen….mede doordat ze zo zit met de kids wil ik haar de ruimte geven, maar daardoor heeft zij nu alles in de hand en ik niks…. wil haar echt niet pushen, maar wil ook niet van haar afhankelijk zijn. Hoe kan ik me nu het beste opstellen tegenover haar…..voel me soms echt zo’n prutser…..
Hey Insane, komt allemaal goed! Het spijt me dat je het gevoel hebt nog geen stap verder gekomen te zijn. Dat komt doordat je alle beslissingsmacht over jouw leven nog steeds bij haar legt. Wacht niet op haar beslissing en ga het zeker niet afdwingen, dat werkt vaak averechts. Neem de leiding over je eigen leven en maak je eigen beslissingen. Hou je aan je woord dat je niet eeuwig op haar kan blijven wachten. Dus waarom wacht je nu dan nog steeds? Op een vrouw die niet 100% voor jou gaat? Even alle mogelijkheden op een rijtje:
1. Op de afgesproken datum kiest ze ervoor om met jou verder te gaan. Hoera! Maar dat lost haar emotionele loyaliteitsconflict niet op. Zelfs nu jullie officieel een stel zijn, zal ze altijd over jou blijven twijfelen en je alsnog niet op de 1e plek zetten. Alleen nu heeft het een ander naampje ‘relatie’. Met een beetje pech een ongelukkige relatie voor de rest van je leven. Ook zul je altijd afhankelijk blijven van haar grillen, omdat je hebt gefaald aan haar te laten zien dat je een man bent die zijn eigen levenskeuzes maakt.
2. Op de afgesproken datum kiest ze ervoor om je alsnog voor altijd aan de kant te zetten. Je voelt je diep afgewezen en weet niet of je ooit nog zo’n leuke vrouw zal ontmoeten. Je bent tot in je hart gekrenkt en het liefdesverdriet zal nog jaren doorzeuren.
3. Je neemt zelf besluitvaardigheid en leiderschap over je eigen leven en houdt je aan je belofte niet eeuwig te wachten op haar. Je kiest ervoor dat je beter verdiend dan een besluiteloze vrouw, door wie je je aan het lijntje laat houden. Je hebt flink liefdesverdriet, maar het wordt verzacht doordat je weet dat je zelf deze keuze hebt genomen en dat je zelf de regie hebt en houdt over jouw leven. Je bent geen slachtoffer, maar beslist zelf. Misschien hoor je nog wel eens wat van haar dat zij ook liefdesverdriet heeft. Je aantrekkingskracht zal wellicht zelfs toenemen omdat je hebt laten zien dat je leiderschap kan tonen. Maar helaas, ze heeft meer dan haar kansen gehad: gewogen en te licht bevonden.
Het is jammer, maar laat deze persoon gaan. Je zult nooit gelukkig worden met iemand die altijd over jou blijft twijfelen.
Ik wens je veel sterkte. Misschien voelt ze als de vrouw van je dromen, maar ik weet zeker dat jij veel beter verdient. En dat die veel betere liefde ook ergens voor jou rondloopt. En die ga je nooit vinden, als je deze huidige ongeschikte vrouw niet durft los te laten.
Hoi Klazien,
Sinds begin dit jaar heb ik iemand leren kennen en daten we onafgebroken. Ik 34 jaar, zij 33 jaar. We wonen een uurtje van elkaar af maar zien elkaar elk weekend. Slapen bij elkaar, doen veel leuke dingen, zijn al een weekendje weg geweest. Het was allemaal top. Ik ben helemaal verliefd.
Wel heeft ze vanaf het begin af aan gezegd het rustig aan te willen doen en elkaar eerst goed te leren kennen. Ik heb dat meteen gerespecteerd. Rustig aan doen in de zin van: voorlopig nog geen introductie bij vrienden of familie en ruimte laten voor je eigen ding. Tot nog toe ging dat uitstekend en konden we dit prima combineren met onze dates elk weekend.
Ze vertelde dat ze nogal wat teleurstelling heeft moeten verwerken in het verleden op het vlak van de liefde. Vandaar rustig aan. Ik merk ook wel dat haar zelfvertrouwen een flinke deuk heeft opgelopen in het verleden. Ze is erg voorzichtig, vindt het moeilijk te vertrouwen op zichzelf en doet zichzelf snel te kort (ze is hard voor zichzelf). Ik heb hier begrip voor en steun en help haar waar nodig. In de omgang naar mij merk ik wel dat ze zich prettig voelt bij me dus dat is wel fijn natuurlijk.
Tot afgelopen zaterdag. Ik was bij haar blijven slapen en smorgens kwam ze bij me zitten toen ze net gedoucht had en zij ze dat ze liever savonds thuis bleef (het plan was naar mijn huis te gaan en bij mij te slapen). Ik vond het prima, maar vroeg uiteraard wat er was. Ze wilde tijd voor zichzelf, ze was in de war met haar gevoel.
Die dag nog wel wat gaan wandelen voor ik naar huis ging en gepraat. Het komt er op neer dat ze twijfelt over haar gevoel, maar dat ze niet weet wat het is. Of ze twijfelt aan zichzelf en vind het lastig om volledig voor mij te gaan. Maw ze blokkeert door gebrek aan vertrouwen door haar liefdesverleden. Of ze twijfelt aan het gevoel voor mij. Dat ze me niet leuk genoeg vindt.
Dat eerste verbaast me niet. Daarom wilt ze ook rustig aan doen. Mij eerst goed leren kennen voor ze er volledig voor wilt gaan, maar dat tweede was nieuw voor me. Het raakte me en ben er goed verdrietig van.
Wat ik namelijk zie is een vrouw die mij heel erg leuk vindt. In haar gedrag was tot dan niets van twijfel te merken. De liefde was echt. Dat maakt mij enthousiast. Ik ben zelf nogal open van karakter en spreek heel erg uit wat ik voel. Misschien en dat hebben we wel besproken dat dit beklemmend voor haar heeft gewerkt. Omdat ze misschien vond dat ze mijn enthousiasme voor haar niet voldoende kon beantwoorden, maar dat heb ik nooit zo ervaren. Een duidelijk antwoord heb ik niet van haar gekregen. Ze heeft het eigenlijk altijd erg mooi gevonden dat ik zo’n open boek ben. Dat heeft ze meermaals gezegd.
Zondag hebben we nauwelijks contact gehad, los van een enkel appje. En maandag hebben we na het werk gebeld. Ze heeft gesproken met haar broer en flink nagedacht, maar heeft eigenlijk geen antwoord. Ze zit met twijfel en ze is na zaterdag niet veel wijzer geworden.
Ik vind het erg lastig om hiermee om te gaan. Enerzijds wil ik erg mn best doen om haar voor me te winnen. Anderzijds heb ik wel zelfrespect en denk ik als ze twijfelt moet ze daar zelf uit komen. En denk ik dat het beter is een paar weken helemaal geen contact te hebben. Zou dat helpen?
Ik merk wel dat ik automatisch afstand neem. Haar twijfel maakt mij meer gereserveerd. Maar ze mag nog altijd best weten dat ik haar superleuk vindt en ik ben ook nog altijd verliefd. Ik hoop dat ze weer helemaal verliefd op me wordt.
Kun jij me adviseren? Wat moet ik doen?
Gr Erver
Hi Erver. Bedankt voor je verhaal. Je lijkt me een man met een groot hart en die eerlijk tegenover zichzelf en anderen is. Dat is echt heel mooi en ik denk dat je lief erg mag boffen met jou. Ik snap dat je in de war bent van haar plotselinge twijfel over jou persoonlijk. Dat komt aan als een klap in je gezicht. Auw! Mijn advies: geef haar alle tijd die ze nodig heeft, ook al komt ze er niet direct uit. Aan jou de taak om geen speelbal te worden van haar moodswings en onzekerheid. Want dat gevaar ligt op de loer: dat je je geluk laat afhangen van haar. En daarmee geef je veel te veel macht weg. Reclaim de macht over je eigen geluk. Daardoor maakt het weinig meer uit of je gevoelens worden beantwoord of niet. Jouw taak is niet om haar gelukkig te maken of om haar te overtuigen. Haar taak is niet om jou gelukkig te maken. Jouw taak is om jezelf gelukkig te maken. Alleen zo krijg je de macht over je eigen liefdesleven terug. Hoe doe je dat, in de praktijk? Wel, in de tijd die vrijgekomen is, omdat ze die tijd voor zichzelf moet nemen, neem dan ook tijd voor jouw zelf. Echt quality time. Ga al die fijne dingen doen die je ook deed voordat je haar kende, of beter nog: probeer nieuwe dingen. Al die dingen die jou gelukkig maken. Trek een weekendje de natuur in, ga sporten, ga lekker stappen in een buitenlandse stad met je vrienden, verdiep je in een nieuwe studie of filosofie, lees dat boek wat je altijd al had willen lezen, ontmoet nieuwe leuke mensen op een feestje of festival, begin een opwindend nieuw project op je werk. Verzin het maar. Dit is meer dan ‘zoek afleiding’. Dit is in jezelf investeren. Minstens zo belangrijk (zo niet nog belangrijker) dan investeren in elkaar. Pak deze kans en bedank haar voor de vrijgekomen ruimte.
Succes!
Hi Klazien,
Bedankt voor je reactie. Ik geef je ook zeker gelijk! Ik ga genieten van het leven en leuke dingen met mezelf doen. Ik wil ook zeker niet wachten op haar en creëer mijn eigen geluk.
Wel heb ik nog een vraag:
Ik gun haar alle tijd die ze nodig heeft, het is moeilijk, maar ik weet dat dit het beste is.
Maar wat te doen met het contact? We hebben nog wel contact, al is het oppervlakkig. Een appje over en weer. Eerlijk gezegd laat ik vooralsnog haar wel het initiatief daar in nemen, maar ik antwoord wel altijd netjes.
Moet ik het contact niet beter helemaal stil leggen? Of voor een tijdje? En de bal bij haar leggen?
Hi Klazien,
Ik heb inmiddels het contact voorlopig helemaal verbroken. Zo krijgt ze inderdaad alle tijd die ze nodig heeft.
Ik mis haar nog altijd, maar dat zal ook wel zakken.
Wie weet vinden we elkaar nog eens… Ik heb werkelijk geen idee.
Gr Erver
Krachtige beslissing, Erver! Ik wens je veel liefde.
Hi Erver,
Ik ben benieuwd hoe dit is afgelopen. Is ze ooit nog ergens op terug gekomen of hebben jullie het beide gelaten voor wat het is?
Gr
ik heb 5 jaar relatie gehad met een lieve en al periodes meegemaakt
ze heeft het 2 maanden geleden uitgemaakt.
ik heb per ongeluk haar veel gemaild tot het stalken toe met mails.
ze was daar boos over geworden uiteraard en heb er spijt van.
en ik ben gestopt met haar te mailen.
Nu heb ik van haar een mail gehad en daar stond in:
ik heb rust nodig en als we bij elkaar horen dan komt het wel goed xxx
denk nog wel aan jou.
wat moet ik nu..afwachten ze contact met mij gaat opnemen
en zijn er nog gevoelens
Ik denk dat ze een uitstekend punt heeft: als ze naar je verlangt, komt ze vanzelf weer bij je terug. Nu is dat niet het geval. En dat gaat wellicht ook nooit gebeuren, wees daar op voorbereid. Wat je in ieder geval niet moet doen: afwachten. Ga je eigen leven leiden en move on. Neem je verlies en zorg dat je je eigen leven weer leuk maakt, zo leuk mogelijk. Natuurlijk zitten jullie nog dicht bij elkaars hart. Jullie hebben 5 jaar een relatie met elkaar gehad! Dat zal nog wel even zo blijven, maar het lijkt me dat 2 maanden geleden al de tijd was om verder te gaan, maar dan zonder elkaar. Heel veel sterkte daar mee.
Beste Klazien,
Ik ben momenteel zo’n 6 weken aan het daten met een meisje en dit meisje was vanaf dag 1 stapel verliefd op mij. Ik vond haar ook wel leuk, maar dit was niet zo heftig als dat het van haar kant was. Echter was ze ook redelijk onzeker en zocht regelmatig naar de bevestiging dat ik haar ook leuk vond. Voor mij een reden in combinatie met een blij gevoel en lichte verliefdheid om haar ‘verkering’ te vragen, kinderachtig maar naar mijn idee is duidelijkheid prettig. Daarbij bevestigde ik zo dat ik haar ook echt leuk vond.
Maar na een volmondig: JAA van haar kant is ze in 24 uur volledig veranderd. Ze twijfelt volop over ons en kan niet benoemen waarom maar is bang dat die verliefdheid een opvlieging was van 5 weken. Nu kan dit naar mijn idee 3 oorzaken hebben.
1. Ze is 2 weken voor ik haar leerde kennen gestopt met de pil, omdat ze wou kijken wat dit deed. Ze was vervolgens altijd vrolijk blij en dus ook verliefd op mij geworden. Echter is seks met condoom niet ideaal dus besloot ze 1 dag voor ik haar verkering vroeg weer te beginnen. Mogelijk (zegt zij zelf ook) komen alle twijfels hier vandaan en is ze hormonaal wat in de war. Ze is ook minder vrolijk en heeft ook klachten als buikpijn die ze ook had tijdens de pil.
2. Ze is nu bang dat ze nooit verliefd geweest is en het allemaal is gekomen door het stoppen met de pil. Dat alles leuk was en nu ze weer begonnen is daardoor ook niets meer voor mij voelt.
3. Ze is echt van de een op andere dag niet meer verliefd, of vind het gewoon een beetje eng allemaal. Ze heeft 4 jaar lang geen relatie gehad en hiervoor wel met iemand gescharreld maar dat werd nooit iets omdat hij 48 was en zij is 29. Ze was bang voor de reacties van de buitenwereld. Haar ex vriendjes gingen ook allen vreemd.
Nu heb ik ook gevraagd of t met iemand anders te maken kan hebben maar dat was t ook absoluut niet. Nu doe ik richting haar lekker luchtig maar afstoten is aantrekken en ik begin m toch te knijpen en haar juist heel erg leuk te vinden door dit gedrag. Nu heb ik gezegd dat ik de woorden van een relatie terug neem en ik haar de tijd wil geven en t misschien te snel gaat. Ik heb echter ook gezegd dat ik hier niet al te lang op ga zitten wachten en anders mijn eigen plan trek.
Morgen zien we elkaar en gaan we daten ( we hebben nu afgesproken gewoon weer leuke dingen te doen zonder dat er een naampje aan vast zit) ik heb me voorgenomen haar nog een keer face to face te vertellen hoe ik erin sta.
En dit was het idee ( wat vinden jullie hiervan):
Ik heb begrip voor de situatie gezien de pil, mogelijk koud watervrees en je verleden. Maar ik heb vrienden en vriendinnen genoeg en heb in principe geen relatie nodig, sterker nog zat hier een paar weken terug niet op te wachten. Ik vind je ontzetten leuk hoor, maar kan zoiets ook makkelijk van me af zetten in deze fase en dan komt t gevoel van mijn kant meestal niet snel weer terug. Ik zeg je ook eerlijk ik heb best veel aandacht van vrouwen zowel op werk als van ergens anders en die sturen mij ook regelmatig een berichtje of praten met me en ik ga hier niet op in, maar er moet wel duidelijkheid komen op een gegeven moment.
Goed of niet? eventueel aanvullingen hoe ik t aan moet pakken?
Hi Yoghi,
Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik kan me voorstellen dat het allemaal nogal een intense achtbaan rit is voor je. De ene keer gaat ze voor je, de keer daarop neemt ze haar woorden weer terug, waardoor jij ook weer meer op je hoede bent. Verwarrend…
Hier ligt voor jou de uitdaging: kijk of je simpelweg haar kan waarderen (of liefhebben), ongeacht de bokkensprongen die ze maakt. OfteweL: stop met verwachten, start met waarderen. Daar ligt de sleutel. Stel je zelf heel eerlijk de vraag: vind je haar leuk, ongeacht de status van haar cyclus of geboortebeperking? Of doen die schommelingen toch wel wat af aan hoe leuk je haar vindt? Als je haar simpelweg kan liefhebben, ongeacht hoe zij zich voelt (over jou), dan pas ben je vrij en heb je de volledige macht over je eigen liefdesleven in eigen handen.
Naar mijn idee komen de woorden uit de laatste paragraaf niet vanuit je hart, maar om iets te beschermen. Een gevoel van eigenwaarde waaraan je ego krampachtig vasthoudt. Waarom zou je je eigenwaarde halen uit de goedkeuring van andere vrouwen? Laat dat los.
Je trok ergens een prachtige conclusie:
“Morgen zien we elkaar en gaan we daten ( we hebben nu afgesproken gewoon weer leuke dingen te doen zonder dat er een naampje aan vast zit)”
Gewoon plezier met elkaar maken, zonder labels, zonder de druk dat het eigenlijk meer of minder moet worden dan dat het hier en nu is. De toekomst, die bestaat nog niet. Dat zie je dan wel weer. Als je nu druk op haar gaat leggen, maak je het allemaal heel vervelend voor jullie allebei, terwijl een pril begin licht en luchtig zo veel leuker is.
Dus focus op lol met elkaar hebben (en als ze niet kan, lol met jezelf hebben). En laat me over een paar maanden weten hoe het gaat, goed? Succes!
Beste Klazien,
Ben reeds 10j vrijgezel,en heb toch al een behoorlijk leven achter de rug.Heb alles wel voor elkaar,en sta positief in het leven.Kijk positief vooruit.Heb begin deze maand,via online dating,een leuke vrouw leren kennen.Ben zelf een man van 44j en zij is 36j.We hebben elkaar gedate,en het was zeer gezellig.Qua intresse,hebben we veel gemeen,en ook qua toekomstvisie zaten we op een zelfde golflengte.We spraken elkaar dagelijks via sms,en bellen…ook via mail.Deze vrouw gaf me een gevoel,wat ik niet meer kende.En ze opende men hart.Ben een zeer open boek,en hou van duidelijkheid.Stel mezelf open,zodat er achteraf geen onaangename verrassingen naar boven komen.Niet dat ik iets te verbergen heb.Ben graag eerlijk,en draai niet rond de pot.Maar keer op keer,krijg ik geen vrouwelijk contact van de grond.Toch niet langdurig.Heb in men leven 2 relaties van 7j gekend.Twijfel vaak,of ik het wel goed aan pak.Er is toch niks mis,met het schenken van aandacht en vertrouwen.We hebben de week,na onze eerste date,ook weer een fijne avond beleefd samen.En vorig weekend,zelfs een fijn weekend samen.Had echt het gevoel,dat het goed zat.Maar nu is ze in twijfel gevallen,want ze spreekt in de vorm van ”ik denk” dat we beter aanvaarden,dat het over is.Haar gevoelens zijn niet zo sterk,als mijn gevoelens voor haar.Ik geef ze nu alle ruimte,en tijd voor haar zelf.Toch mis ik haar,en denk nog dagelijks aan haar.De wil om haar iets te sturen is groot.Maar mijn respect en begrip voor haar,is ook groot.Evenals de gevoelens,die ik voor haar voel.Moet ik blijven afwachten,en blijven vertrouwen,dat ze terug contact opneemt.Elke ochtend stuurde ik haar een sms.Dat mist ze niet,zegt ze.Klinkt grof zegt ze,maar ik geloof haar.Ze mist wel onze fijne gesprekken.Want we konden goed praten en luisteren samen.Ze spreekt ook,dat ze zichzelf niet wilt voorliegen? Wat bedoeld een vrouw daarmee? Kan ook nog even meegeven,dat ze haar laatste relatie,die een jaar duurde,met een narcist was.Het is voor mij,de droomvrouw.Ze bezit alle kwaliteiten,die ik wens terug te vinden in een vrouw.Haar karakter,persoonlijkheid spreekt me aan.Ben akkoord,dat je iemand niet kent naar 3 dates.Maar je bent toch graag duidelijk.En dan heb je die basis toch,om op te bouwen.Eerlijkheid schept vertrouwen,en is toch de basis van alles.Ben ik te vlug met openheid.Sommige zeggen me,dat ik het te graag wil,een nieuwe vriendin.Maar na 10j,mag het toch eens lukken.Waarom klappen vrouwen dicht.Ben geen opgever voor deze vrouw,en wil ze niet kwijt.Maar ook niet pushen.Ze wil wel vrienden blijven.Ze vindt me een zeer lieve en goeie jongen.Maar waarom zou je dan die jongen laten gaan? Kan je te goed zijn,voor een vrouw? Ben graag eerlijk en open.Maar blijkbaar zijn vrouwen dit niet gewend.Wat zou ik kunnen doen nu? Gelukkig heb ik veel werk,dat ik me daarop kan concentreren.Maar bij een rustpauze of s’avonds thuis,spookt ze wel door men hoofd….
Wil zeker ook niet zielig over komen.Ben een stabiele man.Maar ne mens moet ook eens zen verhaal kunnen doen.Hopelijk brengt tijd en rust….raad….
Hi Roel, bedankt voor je fantastische verhaal. Wat een belevenis zeg, om na tien jaar weer eens zo’n geweldige vrouw te ontmoeten. Ze klinkt fantastisch. Dat ze zegt niet voor jou te kiezen na drie dates, zegt weinig over jou, maar alles over haar. Het heeft iig niets te maken met je openheid. Want veel vrouwen waarderen openheid enorm. Het is helemaal aan haar of ze wel of niet met je verder wilt. Ik denk dat ze bij navraag ook zoiets zal zeggen: ‘het ligt niet aan jou, het ligt aan mij.’ Het sleutelwoord om met deze situatie om te gaan is ‘waardeer’. Waardeer dat je zo’n prachtig iemand heb mogen ontmoeten en dat je een hele fijne tijd met haar gehad, hoe kort dan ook. Waardeer de herinnering. Waardeer al haar keuzes, ook al vallen die in jouw nadeel uit. De tijd zal leren of ze voor jou kiest, dus geef het tijd. En als ze voor jou kiest, waardeer dat dan ook. Maar laat je verwachtingen aan dat resultaat volledig los, want je gaat er aan onderdoor. En ze voelt het heus wel, die verwachtingen van je. En dan komt er voor haar natuurlijk best een druk op te liggen. Dus ontsla jezelf van je gehechtheid aan het gewenste resultaat om haar tot je vriendin te maken. En ga waarderen. Te beginnen bij: ‘zelfs na 10 jaar single zijn, komen er fantastisch leuke vrouwen op mijn pad die met me willen daten’. Dit lukt je ook bij andere droomvrouwen, dat garandeer ik je. Ik wens je ontzettend veel succes!
Dank u Klazien,
Bedankt voor uw reactie.Waarderen doe ik het zeker.Maar mogen mensen dan niet meer vechten de dag van vandaag,voor waat hen zo dierbaar lijkt? Hoe komt het in de maatschappij,dat mensen zo terughoudend zijn,en bang.We zijn allemaal bang,zeker met onze gevoelens.Maar met dichtklappen,geraak je ook niet verder in het leven.Zo denk ik.Je geraakt verder alleen,want we worden er niet jonger op.En hoe ouder,des te geslotener je wordt.Of ben ik mis.Waarderen doe ik de kennismaking met haar,zeker en vast.Enkel snap ik niet goed,wat ze bedoelt met voorliegen? Gevoelens kan je toch niet geheel voorliegen? Heb ook artikel over narcist gelezen,en das best wel heftig.Maar nogmaals,ik waardeer en heb vertrouwen.Geef haar zeker en vast niet op,en geef haar zeker de ruimte….Maar ga ook verder met men eigen leven….
Beste Klazien,
Ik ben momenteel al een tijdje bezig met een dame. We begonnen een paar maanden geleden met daten maar na 2 maanden had zij toch besloten om ermee te stoppen. Maar toch niet helemaal. Ik was bij haar geweest en we voelde toch dat er een hele goede klik was tussen ons. Dus we bleven eigenlijk afspreken en ik bleef daar onderhand elk weekend slapen(een soort vriendjes plus maar voelde als meer als alleen seks). 2 maanden daarna gaf ze aan daarmee te willen stoppen, want ze is opzoek naar iets serieus.
Vervolgens heb ik voorgesteld dat wij wellicht voor iets serieus konden gaan en ze wist het niet. Ze gaf aan dat ze nog nooit zoiets heeft gevoeld voor iemand als bij mij, maar misschien miste er toch een gevoel en was ze ergens ook bang om zichzelf te geven aan mij. Kortom gezegd ze is in de war.
Na 3 weken elkaar niet te zien begon ik haar toch wel te missen en dat ik haar graag weer zou zien. Zij heeft aangegeven dat zij hetzelfde heeft en dat onze gevoelens voor elkaar in de tijd dat wij samen waren toch sterker zijn geworden. Ze had aangegeven dat haar vriendinnen haar hadden verteld dat ze best veel over me praat en hierdoor kwam dat besef ook eem beetje. Maar toch is ze in de war. Nu hebben we afgesproken om binnenkort elkaar toch maar te zien en het erover te hebben. Ik merk echter dat ze nu nadat we dit tegen elkaar hebben gezegd toch meer begint terug te trekken(het contact word minder). Heb jij nog suggesties hoe ik hier het beste mee kan omgaan?
Hi Bryan, moet echt ontzettend lastig voor je zijn, zo’n push-pull relatie. Ze zal je altijd blijven wegduwen als je toenadering zoekt en je altijd missen als je besluit om haar niet te zien. Doodvermoeiend. Om weer meester over je liefdesleven te worden, moet je jezelf eerst goed afvragen: heb je echt met heel je hart zin in een aantrekken-afstoten relatie? Is dat iets waarvan je altijd al gedroomd hebt? Ja? Go for it! Nee? Wegwezen. Zo simpel is het echt.
Mijn mening als het hier over gaat is simpel. Vrouwen willen wel een relatie en dan een goede vent een gentleman. Dus de heren gaan op date en zijn de gentleman. Je bent lief, begripvol en alles wat ze zoeken. Maar dan komt het vaak om de hoek. Je komt te dicht bij en de twijfel slaat toe. Zij neemt daardoor afstand en de man weet niet wat hij verkeerd doet. Daardoor gaat hij er achter aan. Wat zij op haar buurt eng vindt en druk geeft. En uiteindelijk stopt zij er mee terwijl de man niks verkeerd doet. De dames hebben vaak een eigen leven en hun eigen ding. Als je als man dan te dicht in buurt komt gaan ze teveel nadenken en slaat de twijfel toe. Ik noem het twijfelsyndroom.
Hey Tommy, bedankt voor je reactie. Het klinkt alsof je dit scenario vaker hebt meegemaakt. Dat schept aannames, zoals ‘vrouwen lijden aan het twijfelsyndroom’. Niet zo gek, als je dit keer op keer op keer meemaakt. Ik neem aan dat je wil dat leuke vrouwen nu eens vol voor je zouden gaan, als ze maar niet zo veel zouden twijfelen, right? Ik heb super goed nieuws voor je: dit kan je zelf veranderen. Maar dat kan je alleen zodra je beseft dat je zelf de constante factor bent in je benadering van die vrouwen. Want waarom voelen vrouwen bij sommige andere mannen geen enkele twijfel? Dan is het twijfelsyndroom ineens verdwenen. Hoe kan dat?
Conclusie: dan moet het wel aan jou liggen. Dat besef kan aanvankelijk een beetje pijnlijk aanvoelen, maar dit is precies waar de oplossing ligt. Want je kan de ander (de vrouwen die je date) nooit veranderen. Alleen jezelf.
Wat ons brengt bij stap 2: stop met ‘lief, begripvol en alles wat ze zoeken’. Want dit is niet wat ze zoeken. Dit is nice guy gedrag en zorgt er voor dat haar twijfel toeslaat. Over jou. Begin met het aangeven van jouw grenzen. Neem de leiding. Beantwoord niet de hele tijd aan al haar wensen, maar ga leuke dingen doen voor jezelf, ook al gaat dat ten koste van de tijd die je met haar doorbrengt.
Succes!
Hey klazien. Ik heb het een tijdje leuk gehad met een leuke meid. Zij vond me al langere tijd leuk. Geen aandacht aan geschonken toen verder. Paar maanden geleden wel. Nu zoende ze een tijd na onze dates met een goede vriend van me. De reden: dronken. Spijt ervan. T stomme is: De ene keer hebben we het heel gezellig, de andere keer is ze terughoudend en bang dat ze me aan het lijntje houdt, ze twijfelt zegt ze. Ze is bang om me te kwetsen. Dat het over een paar jaar stukloopt. Ze is in het verleden vaker gekwetst en het lijkt alsof ze een schildje opbouwt.. elkaar zien is ook zeker leuk. Maar hoe ga ik hiermee om?
Hey Ruud, bedankt voor je berichtje. Richt je op de dingen die leuk zijn met haar en ga die lekker vaak doen. Al die angsten en projecties van haar, daarvan moet je weten: die zijn niet echt. Alles wat echt is, is hier en nu. Dus heb het leuk met haar, hier. Nu. Laat haar angsten, haar schild en haar projecties lekker bij haar. Dat is namelijk haar probleem en niet het jouwe. Zij en niet jij, heeft te verantwoordelijkheid om daarmee om te gaan. Laat je er niet door van de wijs brengen. Hou sowieso je visier open voor andere leuke meiden met wie het allemaal stukken makkelijker gaat. Vraag jezelf eerlijk af: vind je het okee als ze lekker met iedereen flirt en zoent? Als het antwoord nee is, zoek dan naar een andere leuke vrouw. Ze zijn er genoeg 🙂
Hoi ik ben stapel verliefd op een vrouw en zij op mij. Maar ze twijfelt gigantisch omdat ze bang is voor mijn ex. Ik heb 2 kinderen met haar en daar heeft ze het best moeilijk mee. En ik weet niet meer hoe ik haar kan overtuigen dat ze niet bang hoeft te zijn. Maar toch. Ze wilt een relatie beginnen maar haar twijfels houden haar ook tegen. HELP.
Hi Iwan, bedankt voor je vraag. Ik ken de gevoelens van je nieuwe liefde goed. Ik kan zelf soms ook behoorlijk geintimideerd zijn door de exen van mijn nieuwe relaties. Wat jullie erg kan helpen is hen beide uitnodigen voor een ontmoeting. Zo kan ze kennis maken met jouw ex en ervaren dat haar angsten niet gegrond zijn. Je laat haar vertrouwen groeien, omdat je ex niet meer de grote enge onbekende is voor haar. Heb een eerlijk open gesprek. Geef alle ruimte en veiligheid zodat ze haar twijfels, vragen en angsten kan en mag uitspreken.
En ook heel belangrijk: Zo geef je je nieuwe liefde het gevoel dat zij belangrijk is in jouw leven.
Ik heb zelf uiteindelijk ook de angst voor de ex van mijn huidige geliefde overwonnen. Beste vriendinnen zullen we nooit worden, maar ik vind haar niet meer intimiderend zoals aanvankelijk. Ik merkte dat dat alleen op mijn eigen angsten was gebaseerd. Nu vind ik haar gewoon cool 🙂
Succes!
Hoi ik ben stapel verliefd op een vrouw en zij op mij. Maar ze twijfelt gigantisch omdat ze bang is voor mijn ex. Ik heb 2 kinderen met haar en daar heeft ze het best moeilijk mee. En ik weet niet meer hoe ik haar kan overtuigen dat ze niet bang hoeft te zijn. Maar toch. Ze wilt een relatie beginnen maar haar twijfels houden haar ook tegen. HELP.
Hey Klazien,
Ik weet even niet zo goed wat ik hier mee aan moet.
Ik ben op een borrel een meisje tegen gekomen. Waar ik het heel gezellig mee had. Wat meer dan “gezellig” en zijn steeds blijven appen en ook vaak serieuze gesprekken. Waar in ze zei dat ze het leuk zou vinden met mij een relatie te hebben. Dus daar waren we mee bezig.
Was ook heel de tijd goeie morgen schat of hee schat vanuit haar kant. En als ik met vrienden was dan wilde ze weren hoe het was ect. En dat ze ook mijn vrienden wilde ontmoeten en mijn moeder. Ook begon ze met bepaalde soort Snapchats te sturen en uit te dagen. En mij uit te nodigen en ineens zegt ze dat der hoofd er niet meer naar staat de laatste tijd. Terwijl ze ook over ons droomt en als ik even niet reageer bepaalde dingen krijg..
Na dat ze dus zei dat haar hoofd er niet meer naar staat. Blijft ze wel vragen met wie ik uit was en hoe het was en of ik lekker geslapen had.. dus blijft ze naar mijn idee interesse tonen die je niet gaat tonen naar “een vriend” daar zou ik bijvoorbeeld ook niet aan vragen hoe is her op het werk? Wat ga je eten? wat ben je aan het kijken? Dat doet ze dus ook nog steeds.
Ik weet eigenlijk niet wat ik er nu new aan moet, en wat ze nou probeert te doen.
Hi Simon,
Ik kan me goed voorstellen dat dat push-pull gedrag je hoofd helemaal gek maakt. Ze wil de hele tijd je aandacht, maar als je het aan haar geeft, duwt ze je weer weg. Dit is kinderachtig gedrag, maar komt helaas heel vaak voor. Vraag jezelf in alle eerlijkheid af: wil je een kind of een volwassen vrouw als vriendin? Als dat laatste het antwoord is, zul je jezelf aan een hogere standaard moeten houden. En als je dat doet, straal je dat ook naar haar toe uit. Waardoor zij weet dat ze bij jou niet aan het goede adres is met push-pull fratsen. Dan kunnen er 2 dingen gebeuren: of ze verliest haar interesse in je, zodra ze merkt dat die trucjes bij jou niet werken. Of ze leert dat jij beter bent dan dat, en past haar gedrag aan, zodat ze je kan blijven zien. Beide uitkomsten zijn win-win situaties voor jullie allebei, dus je kunt alleen maar winnen.
Heel veel succes raising the bar 🙂
Hoi Klazien,
Ik was 5 maanden lang een ‘friends with benefits’ met een meisje. Na een maand begonnen de gevoelens bij mij op te spelen. Toen ben ik er vol voor gegaan om een relatie met haar te krijgen. We appten iedere dag(5 maanden lang, ieder moment van de dag), ik liet laat haar nog steeds wel iets meer initiatief nemen met het appen om niet te wanhopig over te komen. Ik merkte dat zij gemengde signalen naar mij gaf, het ene moment liepen we hand in hand over straat en zoenden elkaar, terwijl het op een ander moment in het openbaar een beetje vriendschappelijk was. Na 5 maanden twijfelen heeft ze mij toen verteld geen relatie te willen en me niet aan het lijntje wil houden. Dit kwam mede doordat ze een rotrelatie heeft gehad met haar ex. Toen heb ik verteld dat ik afstand wilde en op deze termijn geen vrienden wil blijven, omdat ik wel een relatie wilde. Na een maand geen tot nauwelijks contact te hebben gehad hebben we mijn afstandelijke gedrag van de afgelopen maand even uitgepraat, omdat zij hier erg mee zat. Ik was naar haar mening gemeen, terwijl ik haar maar 3 keer had gezien. Nu probeert ze mij weer te contacteren om elkaar te zien, terwijl ik heb aangegeven afstand nodig te hebben omdat ik nog niet over haar heen ben. Ik vind dit erg vreemd, als je iemand niet wil en die persoon geeft dan aan afstand te willen, waarom zou je dan deze persoon weer contacteren om die persoon te zien? Door dit gedrag van haar weet ik niet of ik weer moet hopen of niet, waardoor het verwerkingsproces nog ingewikkelder voor mij is. Aan de ene kant blijf ik hoop houden, omdat ik van haar bijvoorbeeld niet met anderen mocht daten en we elkaar aan de ouders etc. hadden voorgesteld en het gedrag van haar wat zich nu afspeelt. Ze zei bij de breakup dat we maar weer gewoon ons eigen ding moesten gaan doen, maar nu contacteert ze mij weer terwijl ik juist afstand nodig heb. Is dit een signaal dat er misschien weer iets kan gaan spelen of moet ik haar vertellen dat ze me met rust moet laten.
Alvast bedankt!
Hey Joost. Ik voel bij je mail een ontzettende drang om heel hard te roepen: RUN! Deze vrouw is heel duidelijk tegen je geweest: ‘ik zie jou niet als relatiemateriaal’. Ze voert daarvoor een pijnlijke relatie met haar ex als excuus op, maar dat is het natuurlijk niet. Echte reden: She’s just not that into you. Haar push-pull gedrag vervolgens is heel begrijpelijk: ze wil wel de lusten, maar niet de lasten van een vriendschap met jou. Dus zolang je toegeeflijk aan haar blijft, zal ze je aan het lijntje blijven houden: voor haar klaarstaan wanneer zij dat wil; sex wanneer zij dat wil en ohja, absoluut niet daten met andere vrouwen, want ze zou wel eens jaloerse gevoelens kunnen krijgen. Mijn vraag aan jou is: wil jij graag als bediende blijven opdraven voor zo’n prinsessenkindje? Ga dan vooral door met waar je mee bezig bent. Of denk je dat je beter verdient? (ik wel!). Verbreek dan ieder contact. Laat nooit meer wat van je horen. Zo hou je zelf de controle over je eigen liefdesleven in plaats van zij. Dit zal je aanvankelijk stukken aantrekkelijker maken voor haar, waardoor ze nog harder aan je zal gaan trekken, want hoera, eindelijk ben je werkelijk onafhankelijk. Trap er niet in. Ga je eigen leven leven en move on. Succes!
Beste Klazien,
Sinds 5 jaar heb ik een relatie met een vrouw, nu ex, (ik ben zelf ook een vrouw, maar met veel mannelijke eigenschappen, dus dacht dat ik hier ook wel terecht kon…😉).
In die vijf jaar hebben we heel veel meegemaakt en zijn we een stuk of 4 keer uit elkaar geweest. Meestal kwam dit door mij, omdat ik zoveel twijfelde. We woonden al twee jaar samen toen ik afgelopen februari de relatie had verbroken (ik zat in een depressie en door angsten voelde ik mij meer en meer tekortschieten naar haar en onze relatie). Al snel kwamen wij toch weer bij elkaar (nadat ik er heel hard voor gewerkt heb om mijn liefde te bewijzen). Tot zij eind mei aangaf het niet meer te zien zitten en dit eigenlijk al sinds februari zo te voelen.
Ik was er kapot van en kon het niet goed accepteren, waardoor ik in de valkuil ben gestapt om haar te blijven mailen, etc. Uiteindelijk heb inhaalrace gemaild dat ik haar los ging laten, omdat ik zelf ook door moest met mijn leven. Vier dagen later belde zij mij dat ze heel erg twijfelde of zij wel de juiste beslissing had genomen. Ik heb haar toen gezegd dat ik haar alle ruimte wilde geven om na te denken over wat zij wilde. Vanaf dat moment bleef zij contact zoeken (terwijl ik dat juist niet meer deed) en wilde ook afspreken en dergelijke. Dat heb ik toch maar weer gedaan, omdat ik zoveel van haar houd. Maar toen kwam ze weer met het verhaal dat ze niet wist of ze mij terug wilde, twijfelde of de vonk weer kon overslaan etc. En dat ze dat de komende zomer wil onderzoeken. Ik heb toen aangegeven dat ik haar die ruimte wilde geven, maar dan wel zonder mij half in haar leven (omdat ik eraan onder door ga om elke keer weer een sprankeltje hoop te krijgen en vervolgens weer de deksel om mijn neus krijg) en dat ik niet op haar ga zitten wachten (ik maak mezelf daar gek mee, kan alleen aan haar denken, moet veel huilen, etc).
Nu twijfel ik ontzettend of ik het wel juist heb aangepakt. Zij heeft ook niet meer gereageerd op mijn laatste mail waar ik mijn grens in aangeef. Ik twijfel of ik wel zo’n harde grens had moeten trekken, omdat ik haar veel pijn heb gedaan in onze relatie. Ben ik dan nu juist niet verplicht om mijn eigen gevoelens en behoeften opzij te schuiven en haar alle tijd en ruimte op haar voorwaarden (dus wel blijven appen en mailen, etc.) te geven? Tegelijkertijd betwijfel ik ook of zij ooit kan ontdekkenwat zij nu wil als zij mij half in haar leven houdt.
Wat moet ik doen? Of heb ik het enige juiste al gedaan?
Lieve Dunya, ik hoor wat je zegt, en ik voel dat het een ontzettend pijnlijk en verwarrend proces voor je is. Ik merk ook dat je nog ontzettend veel van haar houdt. Maar dat het door je persoonlijke situatie allemaal erg rommelig is geweest en dat het van haar het uiterste vergt om een gezonde relatie met je aan te houden.
Maar als je echt zoveel van haar houdt he. HOU dan ook van haar. Met alles wat je in je hebt. Verwen haar waar je kan met lieve gebaren. Zeg iedere dag tegen haar dat zij de vrouw voor jou is. Laat haar merken dat je om haar geeft door haar te ondersteunen met kleine werkzaamheden. Haal haar aan met lichamelijke intimiteit en breng echt quality time met haar door. Liefde is een werkwoord, zeker als het allemaal niet meer zo van harte gaat. Je kunt haar niet veranderen, alleen jezelf. Dus ga het doen en ook al gaat zij maar half voor jou, laat duidelijk merken in je daden dat je 100% voor haar gaat.
Een goede relatietherapeut kan jullie helpen om jullie dichter tot elkaar te brengen. Overweeg het eens, jullie zijn het waard.
Dank u voor uw reactie! Hopelijk geeft zij mij ooit nog de kans om uw advies op te kunnen volgen. Ik vond uw blog in ieder geval erg helpend!
Hallo Klazien,
Ik heb laatst een chick ontmoet via mij sportvereniging en het klikte vrij goed. Samen geappt, urenlang drankjes gedaan na het sporten, etc. Alleen nu lijkt deze klik van het ene op het andere moment omgeslagen. Sinds we beiden op een feest waren waar we elkaar bijna niet gezien hebben, lijkt de chemie totaal verdwenen (van haar kant) en lijkt ze me opeens ‘vriendschappelijk’ te zien. Ik snap hier vrij weinig van en zou dit graag weer omdraaien. Enige tips?
Hi Jan. Dat is niet best. Ik heb een goede tip om de rollen om te draaien en dat is: kom naar mijn online training ‘Zo vermijd je de friend zone’ aanstaande woensdag 1 augustus. In de training vertel ik je in een paar praktische tips precies hoe je de rollen weer kunt omdraaien. Ook leuk: de training is helemaal gratis. Ik hoop je daar te treffen.
Hoi Klazien. Bedankt voor je antwoord. 1 augustus was ik op vakantie, maar ik heb je artikel over de friendzone gelezen. Ik krijg het idee dat de dame in kwestie vooral aandacht wil. Ze vind het leuk om te flirten en uren door te brengen op feestjes, maar als de tijd rijp is voor meer wordt ze afstandelijk. Dit lijkt ondanks flirten enzo toch op de friendzone. Om haar op dit moment een directe vraag te stellen voor zoenen of naar bed voelt voelt als een kleine kans van slagen. Dat had op het feestje gemoeten. Een optie die ik nog zie is om een aantal sexuele flirts te maken. Dat heb ik nog niet gedaan. Verder raadde een vriend aan om haar te vertellen dat ik haar aandachtsgeil vind en dat ik mijn aandacht niet meer aan haar besteed. Ik zelf ben meer voorstander voor een indirect benadering door haar gewoon geen aandacht meer te geven. Hoe zie jij dit?
Hi Jan, ik denk dat je intuïtie het aardig bij het rechte eind heeft. Geef haar gewoon iets minder aandacht. Het is niet aan jou om haar te overtuigen dat ze intiem met je moet zijn. Dat werkt alleen maar averechts. Ze heeft er gewoon geen zin in. Ik snap waarom je vriend aanraadt om haar te beoordelend te benaderen. Het is pijnlijk voor het ego om te worden afgewezen en dat lokt een aanvallende reactie uit. Maar breng zijn advies niet in de praktijk: werkt ook averechts en levert je verdedigende of aanvallende reacties terug op. Het laat alleen maar zien dat jij helemaal niet om kan gaan met haar grenzen. Gewoon lekker negeren en je aandacht besteden aan andere leuke meiden die wel open staan voor leuke dingen met jou doen. Veel plezier.
Hoi Klazien,
Ik heb een man van 41 en al meer dan 20 jaar vrijgezel. Nu heb ik pas een meisje leren kennen en na een week kwamen wij erachter had we een leedtijdsverschil hebben van 19 jaar en dat zei in Friesland woont en in in Brabant. In het begin heeft ze steeds gezegd dat leeftijd niet uitmaakte. Ik ben diverse keren op en neer gereden naar Friesland en een aantal leuke dagen met haar door gebracht. We hebben iedere dag contact via whatsapp en daarin heeft ze steeds gezegd hoeveel ze me steeds mist en dat graag vaker samen wilde zijn.
Laatste dagen merkte in verschil in haar gedrag. We werd kortaf op de app en stuurde niet meer zoveel hartjes enz.
Ik heb haar hiermee geconfronteerd en gezegd dat ze altijd eerlijk naar mij kan zijn. Nu twijfelt ze toch ineens veel aan het leeftijdsverschil en de afstand. Ze merkte dat ik meer voor haar voel dan zei voor mij. Ook gaf ze aan een jongen van 26 te hebben ontmoet bij haar in de stad waar ze mee op date wil. Maar ze geeft ook aan mij niet kwijt te willen.
Wat kan ik het beste doen. Ik ben echt gek op haar en zou zelfs bereid zijn om te verhuizen naar Friesland. Maar ik wil geen vangnet voor haar zijn als het niks word met de andere jongen.
Hey Hans, bedankt voor het delen van je dilemma. En wat fijn om weer eens na zo’n lange tijd leuk te daten met iemand die je fantastisch vindt. Ik denk dat er veel te leren valt van de dame met wie je contact hebt. En dat is: staar je niet blind op elkaar, ook al heb je al heel lang niet meer zoiets meegemaakt. Zie haar aandacht als een duwtje in de rug om weer vaker te daten met meer leuke vrouwen om je heen. Het is een bevestiging: ‘zie je wel, leuke meiden vinden mij geweldig!’ Ze geeft veel om je want ze zegt dat ze je niet kwijt wilt.
Ze mag twijfelen wat ze wilt. Ze is in ieder geval duidelijk en eerlijk naar je, dus je weet precies waar je aan toe bent. Ga gewoon ook lekker daten met anderen en geniet van wat het leven allemaal nog meer te bieden heeft. Veel succes!
Dag Klazien, ik probeer dit kort te schetsen. Een 10 jaar geleden werkte ik samen met een vrouwelijke collega. Constant lachen, plagen, appen enz. We waren 2 handen op 1 buik. Voor de andere collega’s was het duidelijk dat wij iets met elkaar hadden. Zij was single, ik niet. Ondanks het feit dat er gevoelens waren, gaf ik er niet aan toe. 9 jaar geleden veranderde ik van werk en we verloren elkaar uit het oog. Wat later hoorde ik dat ze getrouwd was. In die 9 jaar is ze ook nooit uit mijn gedachten geweest. Van een toenmalige collega hoorde ik nu dat zij in al die jaren ook constant naar me vroeg. Nu is ze anderhalf jaar geleden gescheiden, maar contact hadden we niet meer. Twee weken geleden ga ik naar een buitenluchtzwembad en dit na lang twijfelen want ik doe dit niet graag. Na 30 minuten ga ik naar de bar en ik word aangesproken door haar… Na 9 jaar plots weer samen. Zij kwam blijkbaar ook voor het eerst naar dat zwembad, toeval?? We hadden een zalige namiddag… Alsof we elkaar nooit uit het oog verloren hadden… Knuffelen, lachen, plagen enz. Nummers uitgewisseld, hele avond geappt met de nodige hartjes enz. Dag nadien opnieuw afgesproken, weer heel erg genoten. Ik vroeg dan om de week nadien iets te gaan drinken en ze nodigde mij uit bij haar thuis. Ik had me voorgenomen om haar te vertellen dat ik al 11 jaar gevoelens had voor haar, want ik wilde niet opnieuw dezelfde fout maken als 9 jaar geleden. We hadden heerlijke dag samen, maar het vertellen viel me moeilijk. Uiteindelijk stap gezet, alleen veel te laat want ik moest weg… Praten kon niet meer. Na een heel intense knuffel weggegaan. Zij appte dan dat ze heel blij was dat ik het haar gezegd had maar dzt het toch niets zou veranderen gezien ik gehuwd ben en 2 kinderen heb en dat het haar daarom pijn deed. Ik maakte duidelijk dat ik zeker voor hazr zou kiezen enz. Door omstandigheden hebben we er nadien niet meer over kunnen praten face ti face. Nu appt ze dat ze hierover moet nadenken gezien ze veel andere dingen aan haar hoofd heeft en dit er nu bijkomt… Ik wil er gewoon over praten asap, maar zij vraagt tijd… Probeer haar bijna niet meer te appen om haar rust te geven maar is zo moeilijk. Stop ik met sturen en laat ik haar het initiatief nemen? Goede collega van toen zegt dat hij zeker is dat ook zij gevoelens heeft, maar dat ze bang is dat ik bij mijn vrouw zal blijven en zij gewetst zou achterblijven… Wat doe ik best? Bedankt!
Hey Peter, wat een verhaal! Bedankt voor het delen. Ik hoop dat je net als ik ziet dat haar twijfels ontzettend gegrond zijn. Het is nogal wat, een keuze maken voor een getrouwde man… Maarja, wat kun je daar zelf aan doen? Het is sowieso goed om haar de tijd te geven waar ze om vraagt. Maar waar jij op dit moment de prioriteit het beste kan leggen is op jezelf, je eigen huwelijk, je kinderen, kortom je leven. Wie is de belangrijkste persoon in je leven? Dat ben JIJ. Vraag je daarom in alle serieusheid af: wat wil IK? Wat wil ik doen met mijn leven? Hoe wil ik het leven? Hoe past mijn vrouw daar (nog) in? Ga met jezelf eens goed in gesprek in alle eerlijkheid. En als je er klaar voor bent, ga dan met je vrouw in gesprek en deel alles met haar, wat je net aan mij hebt verteld. Daar is lef voor nodig. Klopt. Maar je bent beiden het meest gediend met elkaars eerlijkheid. Jij verdient dat. Je vrouw ook. En uiteindelijk de vrouw op wie je verliefd bent ook.
Heel veel sterkte!
Hey Klazien,
Ik heb een probleem, ik app nu al een tijdje met een meisje van werk, ongeveer 5 weken nu. Het is ontzettend leuk en we praten de hele dag door. Nu heb ik haar mee uitgevraagd maar ze zit in een twijfelfase zegt ze, ze vindt de situatie lastig. Hoe lang moet ik dit aankijken en hoeveel tijd moet ik haar geven om toch ja te zeggen tegen een date?
Please help!
Hoi Niek, het hangt er helemaal vanaf hoe je haar hebt uitgevraagd. Ik kan je aanraden om het zo licht en luchtig mogelijk te maken. Noem het bijvoorbeeld niet een date en vraag ook niet of je haar een keer ‘mee uit mag nemen’. In plaats daarvan: ‘Hey, ik ga na het werk nog even koffie halen in de buurt, ga je mee?
Als ze de boot blijft afhouden, vraag jezelf dan af of je zin hebt om voor altijd te blijven appen met een meid met wie het liefst veel meer zou willen doen.
Hoi Klazien,
Ik ken een vrouw via mijn vrienden al 3 jaar. Wij gingen wel eens met zijn alle uit en was wel gezellig. Ik zag haar niet als een eventuele vriendin.
Maar 6 maanden terug waren wij weer met zijn alle uit en ik kletsten toen met haar en we maakte lol samen. Ik voelde een klik.
Die dag erna moest ik steeds aan haar denken en had het tegen een van mijn vrienden gezegd die mee was. Hij gaf me haar nummer en ik appte haar. Wij hadden zeker een paar weken flink geappt maar niks samen nog wat afgesproken. Langzamerhand wel een paar keer wat afgesproken en dat was erg gezellig en dat ging zo een paar maanden door. Totdat wij in een kroeg waten en zij met een man stond te praten en te dansen. Ik wilde stoppen met daten met haar omdat ik gevoelens voor haar had en zij mij al een keer verteld had dat ze geen relatie wil en graag goede vrienden wilt blijven.
Ik wenkte haar in de kroeg om even te komen en vertelde haar dat ik dat niet zo leuk vond en dat ik jaloezie had.
Zij vertelde mij weer dat ze geen relatie wilde en gaf me een zoen op de mond.
Uiteindelijk gingen wij naar huis toe en vroeg of ze een taxi wilde. Ze zei dat ze met mij mee liep richting mijn huis omdat daar bij het station haar fiets stond en dan op de fiets naar huis zou gaan. Ik vond dat geen goed idee en vroeg haar of ze bij wilde slapen en dat ik wel op de bank zou slapen wAnt als we samen zouden slapen ik niet zou weten watik dan zou doen. Zij zei, vertel! En ik hield mijn mond. Op een gegeven moment stond ik stil en keek haar aan en ik begon haar te zoenen en dat we de rest van de weg ook thuis op de bank gingen wij ook door en belande in bed.
Daarna nog steeds met haar afgesproken en op een gegeven moment kwam het weer te spraken dat zij geen relatie wilt omdat ze haar vrijheid niet kwijt wilt.
Ik zei dat ze die niet kwijt raakt en hoe ze het dan zag. Ik zei een soort van fwb? Ze zei ja. Ik zei prima maar geen andere mannen. Toen zei ze dat ze dat ook niet wilde. Zo zijn wij nu 2 maanden verder en ik slaap af en toe bij haar en doen we ook vaak leuke dingen samen zoals uit eten of gewoon gezellig bij haar thuis. Ze kan niet veel afspreken omdat haar dochter vaak bij haar is. We appen wel regelmatig, niet elke dag maar wel dan de dag erna. Soms kort en soms wat langer.
Ik ben stapel op haar en geef haar de ruimte wat ik denk dat ze nodig heeft.
Nu is mijn vraag of ditewn kans van slagen heeft?
Ik wil het graag en als wij samen zijn voelt het ook goed aan. Meestal moet het wel van mij kant af komen om hand in hand te lopen of dat ze naast mij komt zitten en dan word ze ook wel knuffelig. Tijdens de seks voel ik zeker de liefde van haar.
Wat moet ik doen?
Hey Wim, bedankt voor je verhaal en je lef om die te vragen. De uitgebreide details maken een hoop duidelijk.
Je vraag is: heeft dit kans van slagen? Ik neem aan dat je op een vaste relatie met haar doelt?
Ik denk: jazeker! En daarvoor moet je iets uitdagends doen, namelijk je greep op het resultaat ‘relatie’ volledig durven loslaten. Huh?! Ik zal het je uitleggen.
In je verhaal merk ik dat je je de hele tijd probeert te verzekeren van haar liefde voor jou: veel appen, geen andere mannen, haar al snel pushen in de richting van een relatie, etc… Ik vind het niet verwonderlijk dat haar automatische reactie tot nu toe is geweest: Ik ben nog niet toe aan een relatie.
Maar in plaats van dat ze nooit meer contact met je opneemt, blijft ze je willen zien en ziet ze je ook nog eens een keer als seksueel aantrekkelijk.
Je kan het in dit stadium maken of breken. Als jij zegt: ‘ik geef haar de ruimte wat ik denk dat ze nodig heeft’, geef haar dan ook echt de ruimte. Dus niet meer dagelijks appen, maar laat er een flink aantal dagen tussen zitten en laat haar daarin het initiatief nemen. Antwoord ook niet te snel, als je bijvoorbeeld op je werk bent of iets anders aan het doen bent. En probeer dit eens: geef haar gerust de vrijheid om met andere mannen te daten. Bezitterigheid is over het algemeen een ongelooflijk onaantrekkelijke eigenschap, zeker als je niet eens een relatie met iemand hebt. Al kan het voor een enkeling natuurlijk een bepaalde charme hebben: ‘oh wat schattig, hij wordt altijd helemaal bezitterig als ik met een andere man praat’. Snap je ‘m? Maar als jij aan haar kan laten zien dat jij niet (meer) bang bent voor rivaliteit of jaloezie, laat je aan haar zien dat je geen bange man bent. Bange mannen zijn onaantrekkelijk namelijk.
En de laatste grote uitdaging voor je is: stuur haar niet meer in de kant van een relatie. Ze is duidelijk gesteld op haar vrijheid, maar zeer zeker ook gecharmeerd van jou. Wat gebeurt er als je iemand die van haar vrijheid houdt, in de richting stuurt van meer vastigheid? Dan voelt degene dat haar vrijheid van haar wordt afgenomen, terwijl jij denkt: je wint er toch juist een fantastische relatie mee? Maar zo werkt dat dus niet voor haar. Resultaat: ze zal je minder willen zien, omdat je een bedreiging vormt voor haar vrijheid. Hoe zorg je er nou voor dat ze een relatie met jou gaat zien als iets om keihard na te streven? Door zelf je eigen vrijheid te pakken en te koesteren. Geniet van elk samenzijn. In de praktijk heb je al alles wat je hartje begeert: zij is in je leven. Je hebt lol met haar. Bent intiem met haar en nog exclusief ook! Geniet er van. Het kan ieder moment over zijn. Laat het idee los dat je een relatie moet hebben met deze vrouw. Dan is gek genoeg de kans op die relatie veel groter. Want door meer te investeren in je eigen leven en minder in je toekomsdromen met haar, zorg je ervoor dat zij jou als een echte catch gaat zien en daar ook naar gaat handelen.
Nog iets wat je kunt doen om dit proces te versnellen: zeg soms ‘nee’ tegen haar als zij intiem met jou wil zijn. En beëindig dates met haar altijd als eerste. Je hebt meer dingen te doen in je leven toch?
Hoi Klazien, bedankt voor je tips en uitleg.
Ik was even bang dat ik het allemaal verpest had maar het hangt aan een zijde draadje.
Ik heb haar een week niet gezien en zei tegen haar, ik wil je zien.
Ze zei dat het vanavond niet kon omdat ze lang moest werken, 21:45 thuis, en dat het zaterdag kon. Ze had al een afspraak van gisteren met een gezamenlijke vriend al afgezegd en die morgen ook al moet afzeggen.
Ik zei haar dat ik het niet erg vind dat ze met hem afspreekt maar niet leuk vond dat wij elkaar al een week niet hadden gezien en dat ze dan als eerste met hem wilde afspreken.
Dat ik misschien te hard van stapel loop.
Ze zei dat ik idd te hard van stapel loop en dat ik haar al aan mijn moeder wilde voorstellen en dat ik al in het begin tegen mijn zus zei dat ze mijn vriendin was en dat zij het er Spaans benauwd van kreeg.
En dat ze niet geclaimed wilde worden.
Ik zei haar dat ik haar ook niet wilde claimen en dat ik er ook niks meer over zei.
Ook dat ik het fijn en gezellig vond als wij samen zijn en dat ik meer voor haar voelde als zij voor mij.
Ze zei dat ze idd niet zoveel voor mij voelde als ik voor haar.
Maar het ook erg gezellig en fijn vond als wij samen waren.
Gelukkig toch nog zaterdag met haar afgesproken en dat ik dan zou gaan koken met lekker vlees. Ze zei prima en lekker met een kus emoticon.
Hopen dat ik mij aan jou tips kan voldoen en haar idd wat meer met rust laat. Word wel moeilijk maar het gaat mij lukken.
Bedankt.
Hey Wim, ik ben zo blij met je antwoord, omdat je het net zoals de vorige keer, met veel details en vrij objectief weet uit te leggen. Dat is best moeilijk als je emotioneel geïnvesteerd bent in iemand. Ik prijs ook haar geduld met jou, ik denk dat ze je best wel leuk is, want ze vergeeft je een boel, haha! Je zegt dat je haar niet wil claimen, en je doet: jaloers naar andere mannen (waarom eerder met hem afspreken en niet met mij?), ‘…ik haar al aan mijn moeder wilde voorstellen en dat ik al in het begin tegen mijn zus zei dat ze mijn vriendin was’.
Wat is dan de logische uitkomst? “Ze zei dat ze idd niet zoveel voor mij voelde als ik voor haar”.
Easy tiger! Als je wil dat de rollen omgedraaid zijn (en dat wil je), gun je haar alle ruimte om te zien wie ze wil zien, doet wat ze wil doen. Laat haar contact met jou opnemen en geniet van ieder samenzijn. Jaloezie mag je voelen, maar hou het voor jezelf. Mocht ze toch voelen dat je het moeilijk hebt met dat ze rondhangt met andere mannen (haar goed recht, jij bent niet haar bezit) en ze vraagt ernaar: ‘hey Wim, vind je het erg dat ik een date heb morgen?’ Wees dan eerlijk: ‘Kijk, ik heb gevoelens van jaloezie. Dat komt doordat ik je erg leuk vind. Maar dat zijn mijn eigen gevoelens en daar ben jij niet verantwoordelijk voor. Je bent vrij om te zien wie je wil’.
Ik kan jou ook van harte aanraden om lekker met anderen te daten, je vrienden en vriendinnen te zien en je eigen leven te leiden, net zoals zij doet. Niet als manipulatief trucje, maar om zelf te beseffen dat je leven niet alleen om haar draait en zoveel leuker is, als je je niet blindstaart op deze vrouw. Dat maakt je als bonus veel aantrekkelijker voor haar.
Je zet haar momenteel op een enorm voetstuk en je claimt haar. Het is absoluut logisch dat ze minder voelt voor jou dat jij voor haar. Ze ziet je als iemand die haar vrijheid beperkt (ipv iemand met wie ze haar leven wil delen) en daar maak je het zelf naar. Zij hoeft zich niet aan te passen aan jou, zodat jij je niet meer jaloers hoeft te voelen, alleen maar omdat je verliefd op haar bent. Het is een klein wonder dat ze je nog steeds wil zien, en daarom denk ik dat je nog steeds een goede kans bij haar hebt. Mits je zelf de verantwoordelijkheid over je eigen gevoel gaat nemen: je verliefdheid en je jaloezie.
Hoi Klazien, even een update.
Nu weet ik het echt niet meer.
Snap niks van haar.
Ik was in gesprek met haar via de app. Op een gegeven moment zei ze dat die gezamenlijke vriend was langs gekomen om haar bank te bekijken. Die was nieuw.
Ik zei, leuk en wat vond hij er van? Ik kwam hem nog tegen in de supermarkt maar het voelde niet echt prettig. Waarop zei vroeg, wat dan?
Ik zei dat ik mij ongemakkelijke voelde. Ze zei dat ze dat wel kon voorstellen en dat zij het ook had en dat ze daarom geen relatie wil met niemand.
Toch over doorgegaan en vroeg wat wij dan hadden. Ze zei tja vriendschap en iets meer. Ik zei later want werd wel meer gezegd, dat ik het prima vind hoe het nu gaat en zolang we het leuk en fijn hebben samen. Dat vond zei ook. Ik zei ook dat ik niet een speelbal ben en ook geen zin in heb om aan het lijntje te worden gehouden en als dat wel zo is dan kunnen we beter nu gelijk stoppen. Waarop zij dan zei dat ze dat wel begreep en dat wij het daar al over gehad hebben. Dat we het heel gezellig en fijn hebben samen maar als ik dus een relatie wil en het de hele wereld wil laten weten dan ben ik niet diegene.
Ik zei dat als we elkaar trouw blijven en het leuk en gezellig hebben samen vind ik het prima en zien wel hoe het loopt. En dat ik belangrijk vind dat we wel eerlijk tegen elkaar moeten zijn. En dat vond zij ook.
Maar nu zit ik dus. Ga ik zo door en kijken of het ooit wat meer gaat worden of stoppen.
Ik word hier gek van.
Hey Wim, wat een lastige situatie heb je voor jezelf gecreëerd zeg. En wat een eindeloos geduld heeft die vriendin van jou. Ik snap dat je haar leuk vindt :). Het lijkt alsof je mijn vorige antwoord niet gelezen hebt, want je doet er weinig mee. Nog steeds push en claim je haar met vragen als: ‘Hey, wat hebben we nou?’ Deze vraag is meestal de steek des doods voor ieder pril twijfelgevalletje en het is verbazingwekkend dat ze je nog wil zien. Dus nogmaals: stop met claimen en pushen. Maar dan nu echt he. Ze is niet jouw bezit. Niemand is jouw bezit. Het is feitelijk onmogelijk dat zij jou aan het lijntje houdt. Je kunt alleen jezelf aan het lijntje houden door vast te houden aan het dogmatische idee dat je een relatie met haar MOET.
Je hebt nu twee heel simpele keuzes: blijf bevriend met haar en laat haar 100% vrij. Iets wat je sowieso altijd met geliefden moet doen, wat jullie relatie ook is.
Of: stop met haar zien, als je je eigen gedachten over deze situatie niet aankunt. Want het zijn je eigen gedachten, verwachtingen en overtuigingen die je folteren. Dat doet zij niet. Zij is gewoon zichzelf. En zeg nou zelf: dat is toch precies hoe je haar het liefste ziet, als zichzelf? Of moet ze zichzelf gaan verloochenen, zodat jij haar in jouw relatiehokje kan forceren?
Beide keuzes zijn goed.
Durf je de uitdaging aan om je afhankelijkheid van haar en van het idee van een relatie met haar los te laten? Durf je haar vrij te laten? Durf je jezelf vrij te laten? Succes!
Hallo Klazien.
Veel verhalen met dezelfde inhoud. We nemen onze onzekerheden uit onze opvoeding mee in onze volwassenheid. Helaas. Mijn verhaal is nog steeds gaande. Prachtige vrouw ontmoet nu onderhand twee jaar geleden. Vertelde dat ze klaar was met haar relatie van 20 jaar en dat ze verder wilde. We kregen een relatie terwijl ze nog thuis woonde. Ze kwam regelmatig bij mij en deden veel fijne dingen samen. Ze heeft een zoon maar dat was op dat moment geen probleem. We hebben een gezamenlijke scene waar we in zitten en iedereen weet daar dat we een stel zijn. Iedereen weet onderhand niet beter maar weten ook van het feit dat zij nog steeds getrouwd is. Dat stukje heeft ze nog steeds niet aangepakt. Onze relatie werd steeds moeizamer. Haar vrienden en familie weten niet dat ik al twee jaar met haar samen ben. Ze is uiteindelijk uit huis gegaan. Gaf ons ruimte om de relatie verder op te pakken. Dacht ik. Ondertussen deed ze nog steeds van alles met haar gezin. Vakanties met gezin en vrienden of alleen met gezin. Op dat soort momenten is het ook stil aan de telefoon en op de app. Bij belangrijke momenten in haar of in mijn leven mag ik er niet zijn of is ze er niet voor mij. De korte weekendjes weg die we samen deden eindigden in zware schuldgevoelens van haar kant. Heb vaak aangeven dat het voor mij moeilijk is op deze manier. Ze zegt dat ze niet zo maar in een nieuwe relatie wil springen maar eerste haar nieuwe leven op poten wil zetten. Ik moet maar geduld hebben. Nu de laatste twee maanden heeft ze afstand genomen. Geen jaloerse reacties meer op mijn vrouwelijke kennissen op social media. Weinig appjes. Niet meer afspreken. Nu even geen tijd. Lukt niet hoor. Heb het idee dat er iets is gebeurd maar weet natuurlijk niet wat. Iemand anders tegengekomen? Toch terug bij man? Of familie en kind due aangeeft waarom papa en mamma wel altijd samen op komen dagen en toch niet meer samenwonen? Ze zegt dat ze nu eindelijk moet uitzoeken wat ze wil. Er niemand anders is. Dat ze tijd nodig. heeft. Begin van het einde? Mijn omgeving verklaart me al twee jaar voor gek. Gek is de liefde.
Hey Christiaan, bedankt voor je prachtige, open brief. Dat wat je zegt over onzekerheden uit je kindertijd, dat is helemaal waar. Waar die reflexen ons toen dienden, zoals needyness, zitten ze ons nu alleen maar in de weg. Niemand wil verantwoordelijk zijn voor het geluk van een ander.
Jouw geliefde lijkt me een wijze vrouw. Ze neemt verantwoordelijkheid voor haar eigen leven, gevoelens en ontwikkeling en durft duidelijk haar eigen grenzen aan te geven. Dit is een daad van liefde. Niet omdat ze je iets probeert af te nemen. Maar omdat ze juist kiest voor de liefde. Stel, ze heeft tijd nodig om zich te herstellen van deze aardverschuiving in haar leven, maar duikt tegen haar zin in een de nieuwe relatie met jou, waar geen ruimte voelt om eerst op haar eigen benen te leren staan, waar ze zoveel behoefte aan heeft. Ze doet het als het ware voor jou, om jou niet pijn te doen. Zij neemt niet de verantwoordelijkheid voor haar eigen leven, maar wel voor jouw leven. Dan gaat het vroeg of laat vanzelf goed mis en zie je haar nooit meer terug. Maar omdat ze deze liefde eerst in zichzelf investeert en alle ruimte neemt om zich te ontwikkelen zoals zij dat wil, wordt ze een veel leuker en gelukkiger mens. Of ze daarna nog met jou verder wil, dat is helemaal aan haar, niet aan jou (want jij wil het sowieso). Ken je de uitspraak ‘If you love them, let them go’? Die is hier op van toepassing. Dit is een enorm goede les voor jou in loslaten, vertrouwen en investeren in jezelf. Loslaten van de persoon van wie je het meest houdt, vertrouwen dat alles goedkomt (want dat komt het hoe dan ook) en investeren in je eigen zaken, niet in de hare. Zij is heel goed bezig om een beter leven te gaan leiden. De vraag is niet: wat kan je doen om van haar leven onderdeel te zijn? De vraag is: wat kan JIJ doen om zelf een beter leven te leiden en gelukkiger te zijn? Je bent hiervoor niet afhankelijk van haar of van anderen. Geef jou zelf het cadeau dat je nu van haar hoopt te krijgen.
Hallo Klazien.
Neemt niet weg dat het spel wat nu gespeeld wordt erg rot aanvoelt. Ergens is er half september iets voorgevallen waardoor ze nu die beslissing neemt. Toch blijft zij ook trekken zeker zodra ik weer iets achteruit ga. Ik blijf hopen op een normale communicatie over wat we samen willen of wat we individueel willen. Mij vaak negeren is ook niet echt constructief. Wees duidelijk en laat me anders los wil ik zeggen. Hierop krijg ik geen antwoord. Ze durft mij ook niet los te laten blijkbaar.
Hey Christiaan. Ik kan me voorstellen dat het echt rottig voor je voelt als je nog veel met je hoofd in het idee gelooft: we moeten samen eindigen, happy ever after. Met loslaten bedoel ik niet haar loslaten, maar ik bedoel: kun je dat idee van een happy ending samen loslaten? Je kunt sowieso altijd van haar blijven houden, dat is gewoon een gevoel. Door het idee ‘we moeten samenzijn’ los te laten, wil niet zeggen dat het wel of niet gaat gebeuren uiteindelijk. Het enige wat je doet is jezelf ontslaan van het dwangmatige idee dat jullie samen zouden moeten zijn’. Waardoor je vrijheid kunt voelen. En zij ook. Vrij om voor jou te kunnen kiezen, omdat ze het zelf graag wil. Niet omdat jij het wil.
Laten we kijken naar een ander idee waarin je gelooft: ‘ze speelt een spel met mij dat rot aanvoelt.’ Is dat waar? Ze heeft duidelijk aangegeven meer tijd te willen om haar eigen leven vorm te geven zoals ze dat zelf wil. Niet zo gek ook na een scheiding van de man met wie je een familie deelt. Dus dat is precies wat ze is gaan doen. Even helemaal geen contact met jou is onderdeel van hoe zij die tijd voor zichzelf vormgeeft. Het is wat ze nodig heeft en daar is ze heel duidelijk in (door niet te reageren op jouw berichtjes). Door dat te pushen met je eigen needyness, hoe denk je dat zij zich gaat voelen over jou? Vertrouw erop dat de kans groot is, dat je haar vanzelf weer een keer terugziet, maar door haar voor het blok te zetten (wees duidelijk of je ziet me nooit meer terug!) maak je die kans rap kleiner en kleiner totdat je kansen verkeken zijn.
En omdat ik de smaak te pakken krijg, laten we nog een idee tackelen zodat die je niet meer dwars hoeft te zitten. ‘Zij is niet duidelijk’. Ik denk dat ze niet duidelijker naar je had kunnen zijn: Lieverd, ik heb onbepaalde tijd voor mezelf nodig, en in de tussentijd ga ik niet op je berichtjes reageren. Voilá.
Heb jij recht op haar aandacht? Ik dacht het niet.
Wat te doen dan nu? Stop met het afhankelijk zijn van een ander (haar) voor liefde. Neem een voorbeeld aan haar. Zij is op dit moment goed bezig om emotioneel op eigen benen te staan. Dat zou jij ook moeten doen. Je kunt het allemaal hebben in je leven waar je zo naar verlangt: normale communicatie over wat je wil; niet meer genegeerd worden; duidelijkheid; aandacht. Dit zijn allemaal fantastische cadeaus die je zelf aan jezelf moet leren geven. Dat is liefde. Het ligt allemaal al binnen je bereik als je stopt dit te eisen van een ander. Wil je hier meer over leren? Ik heb een blog geschreven hierover dat heet: ‘Je hebt haar niet nodig om van haar te houden’. Dat kun je hier lezen. En als je toch bezig bent, lees dan ook mijn artikel ‘Je hebt geen vriendin nodig, je bènt liefde’. Veel succes en introspectie gewenst!
Hey Klazien, Ik heb sinds 4 maanden(+-) dat ik met dit meisje date, wanneer we samen zijn genieten we samen vol op! We doen leuke dingen, knuffelen en zoenen leuk! Nu is het helaas sinds dat ze zelf problemen heeft en ze zegt dat die niks met mij te maken hebben dus geloof ik haar in dat punt, nu is het wel dat ik een HSP ben en ik voel snel aan wanneer iemand zich niet lekker voelt en mijn instinct is dan om die persoon te helpen vooral als ze dicht bij me staan.. Zij is juist het tegenovergestelde en praat het liefst niet over haar gevoelens en daardoor is dit dus redelijk gaan botsen dat ze haar steeds minder voelt, nu ben ik er achter gekomen dat ik veel te veel op haar nek heb gezeten om te proberen haar te helpen en dat heeft haar dus mate af geschrokken dat ze mij onbewust en bewust weg duwde omdat ik te dicht bij haar “persoonlijke ruimte” kwam qua gevoeligheid. We hadden toen al even afgesproken om minder af te spreken zodat ze rustig op die problemen kon focussen zodat we het daarna weer gewoon op konden pakken, we bleven wel gewoon praten. Nu de laatste 2 weken is het praten dus steeds minder geworden dat ze me negeert en of kort af begon te doen iets wat ik me te veel aantrek dus ook een leerpunt voor mijzelf. Nu hebben we een 3 weken periode afgesproken om niet met elkaar te praten en dat we daarna samen naar de film zouden gaan, gewoon lekker rustig en kalm bij elkaar zitten en niet te veel aan het hoofd! Hier zijn we samen op gekomen maar ik heb best wel veel moeite om niet tegen haar te praten en ben snel geneigd om een appje te sturen en word er soms een beetje panisch van.
Heb je hier misschien ook tips voor hoe ik met die drang kan omgaan om haar toch niet te appen, haar die ruimte te geven en dat ik dan zelf leer omgaan dat dit gewoon gebeurt! Hier heb ik op het moment erg moeite mee.
We zijn beide serieuze mensen die niet van relatie naar relatie springen daarnaast hebben we ook dat we van beide kanten wel verder willen maar ze deze ruimte toch nodig heeft om hier aan te werken.
Hey Bart, dankjewel voor je vraag naar tips. Je beginnende romance is net het begin van een romcom: een binnenvetter en een HSP’er worden verliefd op elkaar, hoe zou het verder gaan? Twee tegenpolen kan voor vuurwerk zorgen, vooral in het begin.
Ten eerste iets over jullie communicatie. Als jij met je gevoeligheid een pijn bij haar voelt, is je eerste reactie: ik wil helpen en haar pijn verlichten. Dat is voor jou een teken van liefde. En dat is zo mooi. Je voelt niet alleen haarfijn andermans stemmingen aan, wat echt een supertalent is, vind ik, maar je reageert ook nog eens vanuit een plek van liefde: je wil de pijn wegnemen. Waardoor het extra hard aankomt als dat het laatste is waarop zij zit te wachten. Alsof zij jouw liefde afwijst. Dat doet ze niet, was je zelf ook al achter.
Als je iets bij haar voelt broeien, kun je zeggen: ‘Hey, ik voel dat er iets aan de hand is met je. Wil je er over praten?’ De echte binnenvetter kan daarop schouderophalend of pinnig reageren: ‘Er is helemaal niks aan de hand, hoe kom je daar nou bij!’ Maar jij wist natuurlijk al genoeg, jij voelt dit soort dingen. Ga haar dan niet alsnog proberen te helpen met wat jij denkt dat zal helpen. Maar geef haar een menukaart en begin met de vraag: wat heb je nu van mij nodig? – Wil je even alleen zijn? Wil je even tegen iemand aan kunnen praten die alleen naar je luistert? Wil je weten wat ik zou doen in jouw geval? Wil je dat ik in stilte bij je blijf? Of weet je het even allemaal niet? Laat haar kiezen. En geef ook je eigen behoeften aan. Bijvoorbeeld: ik wil graag bij je zijn, hoe je je ook voelt. En ik wil dat je eerlijk tegen me bent over je gevoelens, zoals ik ook eerlijk tegen jou ben.
En eer je eigen behoeftes en grenzen. Je hebt een dappere stap genomen om iets te beginnen met je tegenpool. Aanvankelijk zijn het precies die eigenschappen die ons zo aantrekken in elkaar. Omdat het zo anders is dan je gewend bent. En dat is opwindend. Maar later worden precies dat de eigenschappen die onze relatie in groot gevaar brengen. Blijf daar kritisch naar kijken, want geloof me, binnenvetter vs gevoelig wordt als tegenstelling alleen maar erger in de loop van je relatie. Maar: het kan ook een grote leraar voor je zijn. Zij doet wat ze doet. Haar kun je niet veranderen. Alleen jezelf. Kijk eens naar wat je nodig hebt van haar. Zie je mogelijkheid om wat je zo verlangt in de ander, dit aan jezelf te geven? Er is duidelijk een behoefte bij je. Veel succes!
Hallo Klazien,
Ik heb sinds ongeveer 4 maanden dat ik met dit meisje date, in het begin waren we wel wat voorzichtig en na een paar keer afspreken ging het steeds leuker en kwamen we dichter bij elkaar! Nu hadden we beiden wat persoonlijke problemen waar we aan moesten werken maar ik ben iemand die dan graag wil praten over hoe het gaat etc, zij wil dit absoluut niet(ze praat liever niet over haar gevoelens) en ik heb haar hierdoor iets te veel op de nek gezeten om toch haar zo ver te krijgen dat ze over haar dingen ging praten.. Dit heeft ervoor gezorgd dat ze afstandelijk ging doen en kort af/ berichten ging negeren, we hebben nu dat we niet met elkaar praten voor een paar weken en hierna gaan we wat leuks doen, gewoon rustig geen zware dingen. We zijn beiden serieus en we hebben van beide kanten dat we verder met elkaar willen, maar ik heb het vooral erg moeilijk om haar geen appje te sturen want ze wil graag even haar ruimte hebben waar ik respect voor heb.
Heb je hier misschien ook tips voor?
Ik word er een beetje gek van aangezien ik wel heel graag met haar wil praten en ik denk ook bijna alleen maar aan haar bij alles wat ik zie en hoor.
Sorry deze is niet van toepassing, zag niet dat mijn andere bericht gepost was.
Hoi Klazien,
Ik heb een collega op het werk die ik erg leuk vind. Toen wij elkaar ontmoeten had ze nog een relatie, daarin twijfelde ze heel erg en zijn langzaam naar elkaar toe gegroeid. Ze heeft een maand of 5 geleden de relatie verbroken.
We zijn nadien 1 keer uit eten geweest, en ze geeft daarna aan dat ze nog niet toe is om meer te daten. Ze wil eerst tijd voor haarzelf.
Nu is het de laatste maanden zo dat we steeds minder contact hebben. Eerst appte we dagelijks en flirten we samen op het werk dat appen word minder maar krijg af en toe nog wel flirterige opmerkingen als we samen zijn op het werk. We hebben hier ook al over gesproken dat ik het moeilijk vind hoe het gaat en haar stiekem wel erg leuk vind. En dus moeite heb met de afstand die er nu is. Terwijl ze toen ze nog een relatie had mij wel erg leuk vond.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik vind het niet erg dat we minder appen, en snap heel goed dat ze tijd voor haar zelf nodig heeft. Maar wil haar ook niet zomaar opgeven. En vraag af en toe nog of ze mee wat leuks wil doen ook al weet ik dat ze nee zegt. of stop een briefje in haar bureau la dat ik aan haar denk. Moet ik haar loslaten? Of blijven proberen/wachten tot ze wel wil date of aangeeft ik moet stoppen hopen. Tot nu toe zegt ze telkens als ik er naar vraag we zien wel hoe het loopt. Maar krijg ook geen afwijzing. Zou graag je advies willen!
Hey Hans, blij dat je mij gevonden hebt om dit aan te vragen. Ten eerste, wat fijn dat je zulke leuke dates hebt gehad met je collega. Ik hoop voor je levensgeluk, dat je het zo kan framen, dat je daar mooie herinneringen aan hebt overgehouden. En voor haar hoop ik dat ook. Het lijkt erop alsof jullie romance organisch tot een eind komt, ook al zijn alle mogelijkheden nog open. Er is niet zoiets als klaar of niet klaar. Het gaat zoals het gaat en daarom wil ze nog niet duidelijk aangeven dat het klaar is, ook al heb je behoefte aan duidelijkheid. Wil je je leven van haar afhankelijk maken? Blijf dan vooral investeren in pogingen tot dates met haar. Wil je zelf je eigen (liefdes-)leven weer in eigen hand hebben, ga dan investeren in toffe dingen doen die jij leuk vindt (zonder haar) en kijk tegelijkertijd naar andere leuke vrouwen. Vrouwen die jou fantastisch vinden en open voor je staan. Ik vrees dat je voor je collega niets meer was dan een rebound: leuk, spannend en fascinerend als nieuw alternatief voor een oude sleetse relatie die op z’n einde loopt. Maar niet goed genoeg om een nieuwe relatie mee op te bouwen. Ik denk dat jij beter bent dan het zijn van iemands rebound. De belangrijke vraag is hier: denk jij dat ook? Of niet?
Hey klazien, nadat het uit was met mijn ex (3/2maanden terug) heb ik een nieuw meisje ontmoet en ze was heel lief en toen opeens deed ze een beetje minder geïnterresseerd. Daarna begon er weer wat contact te komen en gaf ze weleens dingen toe over me uiterlijk dat ik knap was en ik net zo en kon daarna op den duur wel merken dat ze iets wel zou willen met me. Daarna zijn we ook nog eens wezen afspreken en daarna sprak ze me toch weer niet meer op app. Nouja op denduur dacht ik wel dat ze echt wat in me zag en we hebben leukere gesprekken gehad en zijn naar bios geweest. (Na de bios had ze me ook n tijdje (weekje) bot gereageerd. Dat kwam weer goed en ging ik er toch van uit dat ze me echt leuk vind. We waren bij mij thuis geweest film kijken en we waren een beetje klef. Toen op het einde zei ze me dst ze eerst alles wil opbouwen voor haar zelf voordat ze echt beginnen wil en nu tijdelijk vriendschappelijk blijven. Ik was ermee akkoord gegaan en vond t prima. Toen merkte ik gelijk al dat ze geen contact meer met me opzocht. Ik had haar toen gevraagd “wil je het contacr verminderen” en ze zei neeeeee echt niet en ik wil jou niet kwijt” en ja. Toen tot vandaag doet ze best wel droog tegen me en ik praat zelf heel weinig ook. vandaag zei ze me toen we n kort gesprekje hadden dat ze nuet wist of we bij elkaar passen. Maar ik weet nu niet wat ik eigenlijk moet doen. Test ze me of? Hoop snel antwoord erg bedankt alvast
Hey anoniem, goed dat je me hebt aangeschreven. Die meid die je aan het daten bent, is best wel slim, want ze zegt ‘dat ze eerst alles wil opbouwen voor haar zelf voordat ze echt beginnen wil’. Dit is ook een goed advies voor jou. Je zegt dat het nog maar net uit is met je ex, 2 a 3 maanden terug. Kijk eerst hoe je emotioneel zelfstandig kan worden voor gelijk weer in een nieuwe relatie te duiken. Leer emotioneel op je eigen benen te staan, zonder de goedkeuring van nieuwe vrouwen. Daar is nu perfect de tijd voor, nu je weer single bent. Leer jezelf beter kennen. Doe alle dingen die JIJ leuk vindt, onafhankelijk van vrouwen. Wie was jij ook alweer zonder vrouw aan je zijde? Als individu? Neem de tijd om dat te ontwikkelen. Dat maakt je ook weer veel aantrekkelijker voor vrouwen die toch wel weer in je leven zullen komen. Maar doe het niet voor hen, maar voor jezelf. Succes!
Hallo ik heet Rich, 45 jaar op dit moment heb ik heel leuk contact via een site (ik weet groots gedeelte is fictie) met een leuke vrouw, hele lange diepgaande apps, telefoon gesprekken voeren, heb haar gevraagd voor een gezellige date. Kreeg als antwoord terug lieve schat geef me geduld ga kijken wanneer het lukt? toen heb ik haar een paar dagen genegeerd en in de tussen gedate met een andere vrouw, kreeg dus vandaag een appje van haar met weer het antwoord geduld lieverd komt goed met ons, ik mis je en wil je graag zien, heb toen als reacties neergezet, geduld kan ik mee leven maar mijn leven gaat verder.
Ik snap hier niks van, als iemand op het testbank neerzet zeg dan gewoon ben nog niet aan daten toe met jou, dan ben je eerlijk en niet aan het lijntje worden gehouden.
Hey Rich, kan me goed voorstellen dat dit aardig frustrerend voor je is. Om super fijn contact met haar te hebben digitaal, maar elkaar in het echt zien, ho maar. Ik vind zelf dat je trouwens al super goed bezig bent. Namelijk: je legt de bal bij haar. Negeert haar een tijdje, totdat zij over de brug komt. En je beseft: jouw leven gaat verder. Je kunt andere leuke vrouwen daten die wel bereid zijn om tijd voor jou vrij te maken. Heel goed dat je dat doet!
Er niks van snappen, kan ik me voorstellen. Durf erop te vertrouwen dat zij haar eigen, goede redenen heeft om nog niet met je te gaan daten. Het is ook niet aan jou nu, om dat perse te snappen. Verwijt haar die vaagheid niet. Je kunt een ander niet veranderen, alleen jezelf. Dus geef haar alle tijd die ze nodig heeft. De enige die jou aan het lijntje kan houden ben je zelf. Gelukkig date je ook lekker met anderen. Jouw leven gaat verder en wordt niet bestuurd door haar. De kunst is om geen verwijten naar haar te maken, want haar valt niks te verwijten. Het is aan jou wat je met je leven doet, niet aan haar. Dus verbeeld je dan ook niet dat zij achter het stuur zit, want dat zit ze niet. Wel goed is het om liefdevol open naar haar te zijn. Dus vermeld haar dat je ook gezellig met anderen aan het daten bent. Dan weet iedereen waar die aan toe is en geef je haar een eerlijke keus: wil ik verder met hem of niet. Grote kans dat als je gewoon eerlijk en open bent ze: A. In je buurt zal willen blijven bij je omdat je respectvol en authentiek met jezelf en met haar omgaat, en B. Ze ook meer opent naar jou toe. Dus grote kans dat ze eerlijk zal zijn over haar redenen om elkaar nog niet in het echt te ontmoeten.
Succes!
Hee Klazien,
Sinds 11 November een meisje ontmoet in de discotheek en nummers uitgewisseld. Ook tijdens deze avond van alles samen gedaan. Daar blijven slapen ect.
Sinds die tijd contact gehouden via social media en alles met elkaar besproken, totdat ze geopereerd werd aan haar knie. Na de operatie een berichtje gestuurd om haar beterschap te wensen. Dit vond ze erg fijn en stelde ze zeer op prijs. Het contact tussen ons bleef altijd leuk alleen gaf ze een aantal dagen geleden aan dat ze even een moment voor zichzelf wou hebben. Ik zoek zelf wel weer contact.
Wanneer ik vraag na de reden gaf ze dit aan: Met van alles. Mijn knie, mijn uiterlijk, mijn werk wat ik nu achterlaat in een onmogelijke situatie, voor de korfbal moet echt nog van alles gedaan worden, frustraties van dingen die ik nu gewoon niet kan, kan mijn ei niet kwijt, ik kan niet stil zitten. ik heb het te druk in mijn hoofd met alles en nog wat.
Daar heb ik als antwoord op gegeven dat ik dat begrijp en Je weet ik vind je fantastisch, maar ik ga niet oneindig op je wachten als het mij te lang duurt. Ik ga ondertussen wel door, omdat ik nu eenmaal al mijn kansen open hou. Hoop snel een bericht van je te krijgen.
Dit pakte ze goed op alleen ben ik bang dat ik geen bericht van haar zou krijgen, wat kan ik doen in zo”n situatie? niks meer van mij laten horen (opgeven) of haar een keer een berichtje sturen terwijl ze zelf aangeeft contact met mij te zoeken?
zie je advies graag tegenmoet met enkele handige tips.
Hi AnoniemA. Ik denk dat je heel goed gereageerd hebt op haar zorgen. Het gaat duidelijk niet zo goed met haar op dit moment. Dan is het vrij logisch dat je je niet op en top voelt om vrolijk te gaan daten met een nieuwe man. Voor daten wil je een leuk en aantrekkelijk persoon zijn. Als je je niet zo voelt, is het heel moeilijk je daartoe te zetten.
Je reactie daarop getuigt van zelfrespect en dat is ook heel goed. Lekker verder daten met anderen als je huidige dates nergens op uit lopen. Toch lijk je niet helemaal afgeknapt op haar labiliteit en vind je haar te leuk om nu al los te laten. Gelukkig kun je heel goed meerdere vrouwen tegelijk daten. Niemand houdt je tegen. Als je hier gewoon eerlijk en open over bent is de kans heel groot dat het voor de dame in kwestie geen enkel probleem is. Dus ga lekker met anderen daten en flirten. Geen vrouw ter wereld is het waard om je leven ‘on hold’ te zetten. Ik mis alleen nog iets in je reactie en zij nog meer denk ik. Als je haar zo fantastisch vindt, waarom ben je er dan niet voor haar als ze het moeilijk heeft? Haar reactie klinkt mij als een cry for help. Je hoeft geen van deze dingen voor haar te fixen. Maar ik denk dat een luisterend oor en een knuffel al veel van haar leed kunnen verzachten. Het klinkt niet echt onoverkomelijk namelijk: ‘druk in m’n hoofd, dingen doen voor korfbal’… Snap je wat ik bedoel? Het begin van hoe je het aanpakte was top. Zeg tegen haar dat je lekker je eigen ding gaat doen en je zelf gaat vermaken. Maar als zij iemand nodig heeft gewoon om tegenaan te praten en stevig vast te houden als het haar allemaal even te veel word, ze je mag bellen. Meer kun je niet doen. Zelf berichtjes gaan sturen werkt averechts. Blijf liefdevol naar haar, maar hou goed je eigen grenzen in de gaten. Als jouw contact met haar altijd maar drama drama drama is, krab jezelf dan achter je hoofd en vraag je af of je in een dramarelatie wil zitten. Want als het begin van je relatie met iemand al stroef loopt, is dat een heel slecht teken voor de rest van de relatie. Het wordt alleen maar erger.
Succes! Ik wens je een vrouw toe die 100% voor jou gaat.
Wat ik mij afvraag hoe moe ik reageren op ruimte geven en tegelijk zegt ze bored te zijn .
Hey Stef. Dat zij verveeld is, is niet jouw business. Het is haar probleem. Niet het jouwe. Hoef jij je dus niet druk over te maken. Het enige waarover jij je druk hoeft te maken is of je jezelf niet verveelt. Ga dus leuke dingen doen voor je zelf en zorg ervoor dat je je eigen leven zo interessant mogelijk maakt. Jij bent er niet om haar te vermaken. Je bent er om jezelf te vermaken. Geniet ervan 🙂
Ze is verveeld met mij. Ze wil ruimte, haar naar mij toe laten komen maar tegelijk wil ze ook dat ik toon dat ik actie onderneem.
Snap er niets meer van.
Hey Stef. Hier twee handige vragen die jou stukken meer controle over de situatie kunnen geven:
– Ben jij verveeld met jezelf?
– Ben jij verveeld met haar?
Afhankelijk van het eerlijke antwoord (ja of nee) kun je actie ondernemen. Verleg je aandacht van ‘Wat vind zij/wat wil zij’ naar jezelf en je zult merken dat je zo zelf weer achter het stuur komt te zitten van je eigen liefdesleven. Aanrader 😉 Als bonus gaat zij jou ook weer stukken interessanter vinden.
Hoi Klazien,
Een aantal weken geleden heb ik een vrouw leren kennen tijdens een vakantieweekend met vrienden. Het klikte direct van beide kanten en laten we zeggen dat het een erg intens weekend was. Ze liet me in woord en daad merken dat ze me erg leuk vond. Ik was er in eerste instantie vrij nuchter onder en ik genoot gewoon van het moment tot ik merkte dat ik echt kriebels in m’n buik begon te voelen voor deze vrouw. Iets wat ik al jaren niet meer heb gevoeld ondanks dat ik in die tijd met veel vrouwen heb gedate.
Toen zij voorstelde om na de vakantie af te spreken was ik blij verrast. Het leek op de start van iets moois. We hebben elkaar daarna nog 2 keer gezien. We vonden het allebei erg gezellig, we hebben veel gemeen met elkaar, we lachen veel en het leek de goede kant op te gaan.
Ik heb denk ik wel de fout gemaakt door haar al snel te vertellen dat ik haar erg leuk vond ondanks dat zij de eerste was die dat tegen mij zei maar dat was tijdens dat weekend weg. Ik merkte na de dates dat ze langzaam weg begon te trekken. Ze heeft een erg drukke baan en daarom hadden we sowieso al vrij weinig contact. Maar het werd steeds minder. Ik ben niet aan haar gaan trekken en heb het initiatief grootendeels bij haar gelaten. Maar ook in de uren of dagen dat ze niet aan het werk was bleef het contact erg beperkt. Kortere appjes terug, het duurde steeds langer voordat ze zelf iets stuurde, geen initiatief vanuit haar om af te spreken, maar ze reageerde wel overal op en kwam, als ik stil bleef, soms ineens weer met lieve woordjes aanzetten. Het leek wat mij betreft erg veel op aantrekken-afstoten. Ik heb aangekaart bij haar wat dat met me deed en ik heb haar rechtstreeks gevraagd wat zij wilde. Ze heeft (via allerlei omwegen) laten weten dat ze me een leuke vent vind en me graag beter wilt leren kennen maar dat ze daar door werk en andere hobby’s niet zoveel tijd voor heeft. Ook wist ze niet of dit het moment is in haar leven om serieus te daten maar wou ze dat met me uitzoeken. Praktisch zou dat betekenen dat we elkaar nog steeds maar erg weinig zouden zien. Ze benoemd haar baan als grote factor waardoor we elkaar niet vaak kunnen zien. Maar ik heb gemerkt dat ze voldoende vrije tijd heeft en die gewoon spendeerd aan andere zaken dan dat zij en ik elkaar even zien. Al was het maar voor een uur. Kortom ik heb het gevoel dat ik geen enkele prioriteit voor haar ben. En ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als je iemand echt leuk vind en beter wilt leren kennen dan maak je daar graag een beetje tijd voor. Al zijn het maar korte momenten.
Ik ben realistisch. Als ze zich heeft bedacht en me toch niet zo leuk vind dan is dat helemaal niet erg. Ik snap alleen niet waarom ze me dat niet gewoon vertelt. Ik wou geduldig zijn en ik verwachtte niet dat ik haar 1e prioriteit zou worden maar ik wil niet blijven wachten op iemand die niet eens tijd heeft/ wilt maken om af te spreken. Ik geloof daar niet zo in. Ik laat me niet friendzonen. Ik vind de omschakeling van het intense begin naar hoe de zaken er nu voor staan erg verwarrend.
Ze is zo vaag en tegenstrijdig in haar berichten dat ik zelf maar een conclusie heb getrokken dat ze me kennelijk toch niet zo leuk vind en ik heb haar succes gewenst met haar werk en gezegd dat ik haar wel weer eens spreek. Ze reageerde daar direct op, in tegenstelling tot eerdere berichten waar uren tussen zat, en ze maakte er een soort lolletje van. Ze wenste mij hetzelfde. En nu is het al een aantal dagen stil. Ik krijg in ieder geval sterk het gevoel dat ze mij niet wilt maar toch een soort lijntje wilde openhouden voor als ze zich bedacht.
Ik zit niet te wachten op een gebroken hart en ik vind oprecht dat het van 2 kanten moet komen en anders niet. Ik bescherm mezelf liever dan dat ik er na maanden achterkom dat het allemaal niets voorstelde.
Ik ben benieuwd naar jouw mening hierover en of je vind dat dit de juiste wijze van handelen was vanuit mij.
Mvg,
Piet
Hey Piet, je hebt heel goed gehandeld hoor. Ik zou precies hetzelfde hebben gedaan als zoiets me overkwam. Maar het verdriet over het verlies van iets hoopvols, dat zo mooi leek aanvankelijk kan heel pijnlijk zijn. En dat is wat je nu voelt.
Ik ben het helemaal met je eens: “En ik ben er eigenlijk van overtuigd dat als je iemand echt leuk vind en beter wilt leren kennen dan maak je daar graag een beetje tijd voor. Al zijn het maar korte momenten.”
Je conclusie is dan ook pijnlijk, maar juist: she’s just not that into you. Nou vraag je je af: waarom zegt ze dat dan niet eerlijk? Omdat iemand afwijzen vele malen moeilijker is dan afgewezen worden. Vrouwen zijn gesocialiseerd om nooit, maar dan ook nooit iemands ego te beschadigen. We vallen nog liever dood neer. Dus in een onhandige poging jouw gevoelens te sparen (bijvoorbeeld door te zeggen dat ze nog niet aan een relatie toe is met haar drukke werk), maakt ze het eigenlijk alleen nog maar erger in jouw emotionele ervaring. Dit valt haar niet te verwijten. Het enige wat je kunt doen is er direct een punt achter zetten en nooit meer omkijken. Zo maak je alle tijd vrij voor vrouwen die jou wel zien zitten en maar wat graag tijd voor jou vrij willen maken.
Sterkte met dit. Het kan erg verdrietig zijn allemaal. En dat is okee.
Hoi Klazien,
Ik (30) heb een collega(23) die ik erg leuk vind maar zij heeft een vriend waar ze nu 2jaar mee heeft en net mee samenwoont omdat haar huisgenoot weg ging kwam hij daar wonen. sinds een half jaar werk ik op een nieuwe afdeling en heb ik haar leren kennen. Tijdens een uitje van het werk sprong de vonk over maar ik wist toen niet dat zij ook spanning voelde. Ik heb haar weken later het kenbaar gemaakt dat ik haar leuk vind. En zij voelde ook meer dan collegiaal. Nu begint het mensen op het werk ook wat meer op te vallen en dat vinden we nogal moeilijk. Maar ik krijg weinig hoogte van haar qua gedrag de ene dag laat ze heel erg merken dat ze leuk vind en zoekt ze me op en kijkt ze telkens mijn richting op en andere dag zegt ze we moeten meer afstand houden. We appen ook wel over en weer maar dat is meestal alleen op het werk. Nu hadden we pas een borrel met het werk en bleven we samen over. Het was leuk en we hadden aardig wat gedronken en ze zei toen ook dingen van het is niet voor niets dat ik hier nog zit. En dat ze tussen haar vriend en haar het ook niet goed wist omdat ze elkaar weinig zien door de wisselende werktijden maar ze zei anderzijds ook dat ze wel voor haar relatie gaat. Die maandag erop was ze juist weer afstandelijker en dan zegt ze dingen van jij verdiend iemand die helemaal voor je gaat maar een dag later zendt ze weer signalen die mij weer andere dingen doet denken. Vooral dat ik merk dat ze me in de gaten houdt. Ze zij ook dat ze het met een aantal vriendinnen besproken had, weet niet wat dit zegt. Binnenkort gaat ze 3 weken op vakantie zonder haar vriend. Maar ik vraag me echt af wat betekend dit? Ik vind haar oprecht heel leuk maar is er ooit een kans van slagen? Enwat betekent haar gedrag?
En jij, Chris? Wat vind jij wat jij verdient? Een vrouw met een relatie, die die relatie op nummer 1 zet? Of iemand die 100% voor jou gaat? Begin sowieso met jezelf op nummer 1 te zetten en neem van daaruit de controle over je liefdesleven terug. Aantrekkingskracht en verliefdheid zal altijd weer langskomen in je leven en dat is okee. Dat betekent niet dat je daar ook iets mee moet. Je kunt prima verliefd zijn op iemand, en/of zij op jou, zonder daar iets mee te moeten. GEwoon genieten van de aandacht, zonder daar iets mee te doen verder. Leer dat eerst. Vanuit die positie kun je jezelf gaan richten op vrouwen die wel 100% voor jou willen gaan. Succes!
Hallo, ben hier terug. achter een tijdje dat alles terug ok was heeft ze beslist dat we afstand moeten nemen. Ze wil geen emoties zodat ze kan stoppen met roken, …
Tegen mijn zin, maar voor het goede doel denk ik dan maar heb ik hiermee ingesteld.
Maar nu komt het, sinds ze dat gezegd heeft, stuurt ze mij iedere dag iets. Ik heb het moeilijk, ik heb pijn, … Omdat ik nogal carring ben antwoord ik haar dus. maar merk direct dat ze dat eigenlijk niet leuk vind. Ze zoekt dus constant contact maar als negeert wat ik zeg.
Geen idee hoe ik dit nog moet aanpakken
Bij mij wat identiek als bij Stef. Ze zoekt contact maar het is steeds twijfelend en probeert mij te mijden.
Na haar verhuis is haar ex-vriend op de proppen gekomen en zegt ze dat ze voor mij niet hetzelfde gevoel heeft. Als ik vraag voor wie ze zou kiezen, geeft ze aan dat ik de betere keuze zou zijn, maar dat ze geen vlinders meer voelt.
Alles wat ik probeer, bezorgd haar “druk”. Hoe kan ik dit gevoel omkeren? Gewoon blijven voorstellen om zaken samen te doen?
Hai Driesse. Dit klinkt vrij duidelijk: kiezen voor jezelf en geen aandacht meer in haar steken. Trekken aan een dood paard kost ontzettend veel energie. Ze is redelijk duidelijk. Je bent een verstandskeuze, geen gevoelskeuze. Wil jij genoegen nemen met iemands verstandskeuze zijn? Is zij alleen jouw verstandskeuze? Beter investeer je je aandacht in iemand die volmondig Ja tegen jou kan zeggen. Dit kun je ook (respectvol) tegen haar zeggen, als je besluit om het contact met haar te verbreken. Je hebt haar niet nodig.
Ik denk niet dat ik alleen haar verstandskeuze ben. De gevoelens waren er, alleen probeert hij weer op haar in te spelen.
Ze zit volgens mij met een enorme knoop, ik heb eerder zin om bovenstaand artikel te volgen en niet op te geven.
Nee. Dat een derde persoon invloed heeft is iets wat je jezelf wijs maakt, zodat de illusie blijft dat haar nog kunt veranderen. Zij is naar jou toe heel duidelijk in haar keuze. Dat ze gevoelens voor je heeft gehad ooit kan heel goed zijn. Dit biedt helaas geen enkele garantie voor gevoelens die je voor iemand in de toekomst hebt. Zij is heel duidelijk in haar keuze. Ze laat qua communicatie niks te raden over: ze is gewoon niet meer zo into jou. De vraag aan jou is: kun jij het idee loslaten dat je haar weer verliefd op jou kan maken? Pas als je dat kan loslaten en beseffen dat je niemand anders dan alleen jezelf kunt veranderen, ben je vrij en sta je weer open voor de liefde. Ik besef me dat een geliefde loslaten heel pijnlijk is (Ze gaat je nooit meer terugnemen en hoe meer je aandringt, hoe kleiner die kans wordt). Toch is dit de uitdaging die je aan moet gaan. Durf je voor jezelf te kiezen?
Opgeven.. 🤔 heb er ook al aangedacht.
Doe Ik niet maar heb het op laag pitje gezet.
Ze heeft mij duidelijk nodig, wil mij constant rond haar maar doet afstandelijk. Behalve eens lachen met de dingen die Ik tegenkom.
Het is aan haar om naar mij te komen, gedaan met omgekeerd.
Om de een of andere redenen slagen sommige vrouwen erin ons zot te maken.
Ik laat mij hier niet meer aan vangen, ze maakt her vooral haar eigen lastig. Ik heb mijn eigen leven.
Yes! Jij hebt zeker je eigen leven. Mooi hoe je je dat beseft. Ga het leven 🙂
Drie feiten die het je een stuk makkelijker gaan maken:
Hoewel ze het misschien best gezellig vindt als je om haar heen blijft hangen. Ze heeft je niet nodig. Net zo min als jij haar.
En onthoud: geen vrouw is in staat om je ooit zot te maken. Alleen jij hebt die macht om jezelf zot te maken. Dus hoe je er mee omgaat bepaalt of je jezelf zot laat maken of niet. Of je haar die macht wel of niet geeft, bepaal je helemaal zelf.
Het is inderdaad helemaal aan haar om te gaan en staan waar ze wil. Als dat bij jou is, is het bij jou. Als het niet bij jou is, ook goed. Haar zaak.
Dit is misschien niet helemaal wat je wilde horen. Maar als ik zou zeggen: “blijf aandringen, ze beseft vroeg of laat dat jij de ware voor haar bent en niet die ander”, zou ik vreselijk tegen je liegen en valse verwachtingen scheppen.
Dus respecteer haar wensen, en trek je eigen plan. Ga je eigen leven leven. Niet dat van haar. Ik wens je heel veel sterkte!
Ik kegel ze uit mijn leven. Als ze iemand zoekt om op te bitchen dan zal het mij niet zijn.
Geen relatie hebben maar toch nog commentaar geven op alles wat ik doe. Nee dank u .
Is gedaan.
Hoop dat ze gelukkig word maar voel ook medelijden haar eventuele nieuwe relatie.
Geen man verdiend het om zo behandeld te worden.
Power to you, Stef!
Klazien. Goeie blog, echt. En ik wou denk ik dat ik hem 3 weken eerder had gelezen. Want; 2 weken terug kwam m’n toch al iets meer dan date weer bij me. We hebben contact sinds begin mei, tinder. We spraken elkaar sinds dien elke dag via Whatsapp, hebben zo’n 30/40 uur gebeld tot dan toe en we hadden wat kleine vakantie plannen gemaakt. Kortom, ook al wel uitgesproken naar elkaar dat we enkel alleen elkaar nog daten.
Maar toen die bewuste avond, gaf ze aan dat de vakantie plannen toch misschien nog iets te vroeg kwamen. Financieel kwam het haar niet helemaal uit (ik ken haar situatie, en dit is echt geen smoes) maar ook gaf ze aan dat het haar ook allemaal wel ineens naar de keel greep. Begripvol als ik ben, heb ik het geaccepteerd en geprobeerd haar het gevoel te geven dat het niet erg was. En eerlijk, ik vind het echt wel jammer maar uiteindelijk weet ik ook wel dat het allemaal heel rap gegaan is.
Maar vanaf dat moment is het toch anders. Waar ze eerst echt uitzag naar de momenten dat we samen konden zijn, is dat nu toch anders. Kortom, ze twijfelt nog steeds wel.
Nu ben ik afgelopen maandag zo “stom” geweest er nog eens naar te vragen, en of ze nog toekomst ziet in een “ons”. Hierop gaf ze aan van wel, en de avond/nacht etc. was ook gewoon zoals het altijd was/is. Maar toch, ik voel de twijfel.
Maar wat moet ik nou doen. We appen overdag nog wel over algemeenheden; fijne dag vandaag, wat je aan t doen bent etc. Maar toch merk je het daarin ook. Het is dat ene onbeschrijflijke wat er mist zegmaar wat er eerst wel was.
Ik ben wel benieuwd wat je me adviseert. Volledig afkappen is naar mijn idee ook geen oplossing. Het doel is namelijk wel om der te behouden (wel op gelijke voet, wil niet achter de aanlopen etc.)
Hi Jorick. Lastig, dat ineens de twijfel zo hard toeslaat, bij haar. Gelukkig is ze duidelijk in wat ze nodig heeft, en dat is: ze wil het wat rustiger aan doen. En dat is altijd een goed idee. Als je iets met iemand opbouwt, ga je beter heel langzaam, dan te snel. Wat jou te doen staat: sloooooow down. Misschien nog maar even niet samen op vakantie. Daar is later nog tijd genoeg voor. Geniet vooral met volle teugen van de mooie momenten die je nu al met elkaar meemaakt, en ga niet meer verwachten dan dat. Gebruik de app niet voor ieder klein wissewasje of small talk. Voor je het weet heb je een app relatie en daar wordt niemand gelukkig van. Het ‘onbeschrijflijke dat mist’ is waarschijnlijk verliefdheid. Het is niet meer dan logisch dat de vlinders na een paar maanden weer wegvliegen. Alleen de tijd zal leren of daarvoor iets anders in de plaats komt. Een vraag die je erg kan helpen om je verlatingsangst te overwinnen, is deze: Ben jij iedere dag net zo bereid om bij haar vandaan te stappen, als dat je iedere dag bereid bent om steeds weer voor haar te kiezen? Als je dat niet bent, wordt een gelijkwaardige relatie opbouwen erg lastig. Als je wel de overgave kan vinden aan het onzekere, geef je jezelf en haar alle vrijheid om iedere dag weer vol voor elkaar te kiezen. Dit is niet makkelijk. Maar het is het dik waard. Heel veel succes en liefde jullie allebei!
Thnx! Vooral deze zet me aan het denken; Ben jij iedere dag net zo bereid om bij haar vandaan te stappen, als dat je iedere dag bereid bent om steeds weer voor haar te kiezen?
Stof tot nadenken
Klazien. Ik heb aandachtig zitten lezen over wat jij allemaal verteld. Ik vind het erg boeiend maar echt! Mijn vraag heb ik niet helemaal kunnen vinden dus ik besluit maar om zelf wat te typen. Ik heb dus afgelopen zondag en meisje ontmoet en in een dronken bui met haar gezoend. Dit gebeurt mij wel vaker en dan blijft het meisje nog eens 1 dag door mijn hoofd spoken, maar dit keer kan ik al 4 dagen bijna niets eten en blijf ik alleen maar aan haar denken. Zondagavond heb ik wel 3 uur aan een stuk door met haar geappt en besloot maandag te vragen of zij een keer wat wilde gaan drinken. Ze leek erg enthousiast en wij hadden min of meer volgende week donderdag/vrijdag uitgekozen als datum. Ik gaf aan dat donderdag mijn voorkeur heeft, maar dat vrijdag ook wel gaat lukken. Zij vertelde dat zij donderdag of woensdag tot 22:00 op school zit, dus dat de date voor donderdag nog niet helemaal zeker vast staat. Vervolgens heb ik dinsdag en woensdag ook nog geappt met haar, alleen terwijl er zondag ook veel vragen van haar kant kwamen zijn er de laatste 2 dagen niet zoveel vragen van haar kant gekomen. De gesprekken gingen ook meer over hoe haar dag was. Woensdag avond heb ik te horen gekregen dat zij op woensdag èn donderdag school heeft tot 22:00 en direct daarna de vraag van haar aan mij “hoe moet dit kan overleven”. Ik reageerde met: “Noouu door met mij wat te gaan drinken vrijdag avond en lekker te knuffelen om de pijn te verzachten.” Ik kreeg een reactie terug met: “Hahahhaha gaat dat echt helpen?” Vervolgens stuur ik terug dat ik het heel erg leuk zal vinden. Tot nu toe heeft ze mijn berichtje wel gelezen maar niets terug gestuurd. Terwijl ze dat voorheen nog niet gedaan heeft. Ik ben bang dat ze misschien twijfelt over of zij met mij op date wilt gaan. Ik heb mijn eigen nog nooit zo geobsedeerd gevoeld door een meisje die ik maar één keer heb gezien, dus ik wil dit meisje echt heel graag beter leren kennen. Kortom zij heeft mijn berichtje wel gelezen alleen geen reactie. Ik wil graag weten wat ik moet doen in deze situatie. Zal ik een bericht moeten sturen in de trant van: Het lijkt mij super leuk om wat te gaan drinken samen alleen als jij twijfelt ga ik niet blijven wachten. Of zal ik haar nu negeren en hopen dat zij over een paar dagen zelf zegt dat zij wat wilt gaan drinken samen? Of moet ik echt compleet iets anders doen? Ik ben radeloos, maar ook voorzichtig omdat dit meisje echt voelt als iemand speciaal. En als zij dan toch op date wilt, zal ik tot dat de date plaatsvind elke dag met haar moeten appen? Mijn behoefte zegt ja, maar misschien dat zij vind dat ik haar teveel aandacht geef.
Hey Jelle, je klinkt helemaal verliefd en dat is ontzettend leuk! Maar ook wel spannend. Mijn tip: laat al het ge-app even helemaal los. Voor je het weet heb je een whatsapp relatie en dat is niet best, want waarom zou je nog afspreken als je veel gemakkelijker over de whatsapp kan praten? Dus leg die telefoon even een paar dagen weg. Ze weet dat je met haar wil afspreken. De bal ligt nu bij haar en als zij jou ook graag wilt zien, dan merk je dat snel genoeg. Zo niet, dan niet. Moving on. Extra pushen werkt zeer averechts. Niet doen dus.
klazien, even ook iets heel anders. ik ben een jongen van 17 op de middelbare school en vorig jaar ontmoette ik een heel erg leuk meisje van 18 die in mijn klas kwam. we zijn toen met school op uitwisseling in china geweest en daar werd het wel duidelijk dat ze me leuk vond. heel erg aanrakerig gedrag,steeds appen hoe het met mijn uitwisselingervaring was. toen we terug waren hebben we elke dag veel geappt en ook in persoon veel lol gemaakt en gelachen. toen begon ze rare dingen te vragen aan mij zoals: zou jij mij kussen als ik dronken was bijv. en steeds de vraag maar vind je me leuk? op geven moment kon ik niet langer die vraag vermijden en zei ik ja en hebben we een date afgesproken. maar toen de dag kwam wilde ze hem afzeggen ofzo en was ze heel erg onzeker. we zijn toen toch gegaan en het was de hele avond heel awkward. ze zei dat ik te lief was en dat ze meer uitdaging wilde. ik heb het gelaten voor wat het was. we bleven wel hele goede vrienden(kreeg nog steeds elke dag een appje). toen 4 maanden later met nog een reis van school hadden we het weer heel leuk en toen begon ze weer met die gevoelens. ze zei dat ze mij ook leuk vond en toen hadden we onze harten uitgelaten, ook hier weer een date geregeld en deze heeft ze gewoon afgezegd. ze was de date ‘vergeten’. de volgende paar dagen op school was ze heel afstandelijk en grauw tegen me. toen ik haar confronteerde hiermee zei ze dat ze dacht dat ze meer een moeder zou zijn voor me(wtf). 1 maand later in de zomervakantie was ik net over haar heen en toen zijn we met een vriendengroep op vakantie geweest. daar was het weer leuk en ook darna zijn we naar verschillende feesten geweest. op 1 van die feesten leek het alsof we een koppel waren.(iedereen op school vraagt ook constant of wij een koppel zijn). en bij 1 van de feesten was het raak. beide waren we wel dronken maar toen heeft ze me appart genomen en hebben we 20 minuten staan zoenen en knuffelen. de dag erna zei ik :wat betekende dat?(mijn gevoelens waren er weer) en toen zei ze als we twijfelen blijven we vrienden. ik heb gezegd dat ik niet meer twijfelde maar sinds die dag lijkt het alsof ze niks meer met mij wil. contact op de app is ook op laag pitje. ze vermijd me heb ik het gevoel op school. ze doet geen moeite in gesprekken en er zijn heel veel awkward momenten. ik kan dit niet langer maar ben wel heel erg verliefd op haar. wel wil ze nog dingen afspreken met mij(en zelfs dan zegt ze soms af). iedereen weet dat wij elkaar leuk vinden maar toch wil ze niet echt ingeven. help!
Hey Stefert! Bedankt voor je mooie, openhartige bericht. Die twijfels kunnen je helemaal gek maken. Het belangrijkst is hier dat je zelf weer achter het stuur komt te zitten van je eigen liefdesleven. Want op dit moment ben je 100% een speelbal van haar. En dat is natuurlijk heel makkelijk als je verliefd bent. Dan duld je allemaal bullshit van die ander, die je van je andere vrienden nooit zou pikken.
Hoe kom je weer zelf achter het stuur te zitten van je liefdesleven? Door je heel duidelijk af te vragen: wie ben ik om zo over mijn grenzen te laten gaan? En ken ik mijn grenzen eigenlijk wel? Mag ik grenzen hebben van mezelf? Zegt ze keer op keer afspraken af? Iemand met zelfrespect heeft daar zero tolerance voor. Het is goed om op zoek te gaan naar je zelfrespect en het de aandacht te geven die het nu zo nodig heeft. Want op dit moment laat je maar wat met je spelen. Op dit moment bepaalt zij ALLES. Zelfs of jullie vrienden zijn of niet. Maar probeer deze vraag eens heel eerlijk te beantwoorden: wil je vrienden zijn met iemand die jou keer op keer laat zitten? Nou? Het is niet verrassend dat jij vooral op haar over komt als een moederskindje. Want zo gedraag je je ook. Maar dat hoeft dus niet. Werk aan je zelfrespect, dan hoef je niet met je te laten spelen door (onzekere) vrouwen. Want vergis je niet. Zij is net zo onzeker als jij en daarom zijn jullie tot elkaar aangetrokken. Push. Pull. Aantrekken. Afstoten. Ad infinitum. Ga je er in mee? Of en je beter dan dat en kies je voor jezelf? De keuze is aan jou. Altijd. Heel veel succes!
Hey Klazien,
Ik ben 58, 9 jaar geleden gescheiden en ondertussen 4 relaties achter de rug. Onlangs ontmoette ik een (tinder)date en we hebben elkaar reeds 6 keer ontmoet. Sinds de 4de date kussen en strelen we elkaar. We zij nog niet verder gegaan. Ik ben dol verliefd op haar en wil steevast een (lat) relatie beginnen. Mijn kinderen zijn het huis uit. Haar kinderen (19 en 21) nog niet. Ze weet dat ik met haar verder wil maar heeft twijfels, omdat ze de ‘klik’ nog niet direct voelt zegt ze. De andere mannen die ze vroeger ontmoet had, hadden haar kinderen nooit gezien. De mannen die ze vroeger ontmoette waren zeer korte relaties. Meestal ging het om ‘players’ die vrij snel met haar in bed doken en die achteraf alles afbliezen. Het feit dat ik met haar een serieuze relatie wil, betekent dat haar kinderen mij zullen ontmoeten en ze weet niet hoe haar kinderen gaan reageren. Dat maakt haar onzeker en doet haar twijfelen zegt ze. Gisteren liepen we hand in hand een ganse dag rond in Maastricht. Het feit dat ze me graag kust en hand vasthoudt doet mij vermoeden dat ze toch meer wil… Ik weet niet goed hoe ik eigenlijk moet reageren. We hebben elkaar tot nu toe elk weekend gezien.
Hey Bassplayer. Bedankt voor je goede vraag. Wedervraag: als jij het zo ontzettend naar je zin hebt met haar op dates, en zij met jou, waarom blijf je dat dan niet lekker doen? Klinkt alsof je al een heel leuke relatie met haar hebt. Je doet het al! What wil je nog meer? Je hoeft het niet te pushen, naar iets anders wat het volgens jou zou moeten zijn. Gewoon lekker leuke afspraakjes blijven plannen. Je ziet vanzelf wel waar het heen gaat of niet. Laat gewoon ontstaan wat er ontstaat. Want door te pushen duw je haar van je weg.
Hallo Klazien,
Een kleine anderhalve maand geleden heb ik een vrouw aangesproken die ik al even niet meer gezien had. Ondertussen zijn we elke week minstens 1x op date geweest. Meestal waren dit wandelingen in de natuur gecombineerd met een ijsje eten of iets eten/drinken samen.
Ik heb gevoelens voor haar want ik merk dat dit goed klikt en dat het zeker zou kunnen werken. Alleen krijg ik van haar zeer wisselende signalen.
Zo was ze een week of 2 geleden wanneer wij iets gaan drinken waren de hele tijd met haar haar aan het spelen. Wanneer ik haar nadien bij haar thuis had afgezet en we gewoon nog wat aan het praten waren, zei ze opeens dat ze de klik tussen ons wel voelde en dat ze dacht spijt te hebben als het ze er niet op zou ingaan, toen kuste ze mij ook.
Een week later waren we samen gaan eten en merkte ik weer dat ze de hele tijd aan bijna alles aan het frunniken was. Nadien hebben we een wandeling gemaakt en bij een bepaald uitzichtspunt heeft ze mij weer gekust en dit zijn we eigenlijk de hele avond blijven doen. (Maar ze vermeldde wel dat ze nog niet 100% zeker was over ons).
Een paar dagen later hadden we weer afgesproken en ik begroette haar alsof we de stap als koppel hadden gezet, maar ze gaf aan dat ze dit nog niet kon. Ze voelt warme gevoelens voor mij maar ze mist de sprankel, de vonk, de vlinders. Die kunnen nog wel komen zegt ze. Ik geef toe dat dit wel een kleine slag was voor mij omdat ik dacht dat we de stap gezet hadden.
Ik weet dat ze het niet gemakkelijk gehad de laatste maanden (ver voor ik in haar leven kwam) met vooral medische problemen. Ik heb het gevoel dat die zaken haar blokkeren om echt verdere stappen te zetten in haar leven. Ik wil daar ook echt rekening mee houden en haar alle tijd geven.
Daarnaast merk ik dat elke keer ze over ons spreekt ze woorden gebruikt als nog, voorlopig, nu wat denk ik inhoud dat ze eventueel zelf er nog een verandering inziet. Verder heb ik de indruk dat het bij haar wisselt van dag tot dag en dat er dagen zijn dat ze de stap wilt zetten en dagen dat ze weer de stap achteruit zet.
Dit zorgt bij mij echt voor twijfels, want ik heb haar enorm graag en ik geloof dat wij als koppel kan werken maar om de hele tijd in een straat zonder einde te zitten wil ik eigenlijk voor passen, want dit gaat mij niet gelukkig maken.
Hey W. Ik werd geraakt door je bericht. Vooral de laatste zin ervan. Anderhalve maand daten is nog heel kort. Te kort om nu al zeker te weten of je wel of niet met iemand verder wilt. Een relatie is niet zoiets als een nieuwe tv kopen. Als je je hele leven met iemand wilt delen, wil je daar goed over nadenken. Ik zie zelf nergens in je bericht dat zij gemengde signalen geeft. Ze is volgens mij heel duidelijk in haar wens dat zij alle tijd nodig heeft. Hou sowieso altijd het tempo van de traagste aan. Dan kun je niet mis gaan. Beter langzaam aan dan pushen. Beter 2 stappen vooruit, 1 stap terug, dan te snel te veel. Daar wordt niemand gelukkig van. Het is ook een uitnodiging om voluit te genieten van alle kleine stapjes in dit mooie prille proces. Het is te vergelijken met het proces van een opgroeiende baby. Als vader of moeder van een baby ga je ook niet lopen pushen wanneer het nou eindelijk kan lezen en schrijven. Nee. Je geniet van iedere scheet, ieder geluidje en ieder lachje dat de baby maakt. Sterker nog, dat wil je allemaal voor geen goud missen. En zo te horen geeft jouw nieuwe vlam duidelijk aan dat ze graag alle tijd wil om te genieten van alle kleine stapjes in het proces van elkaar beter leren kennen. Ga nooit lopen pushen. Dat werkt ontzettend averechts. Je hebt geen haast toch? Of wel? Mocht je een jaar vanaf nu nog precies op dezelfde twijfel stuiten, ja dan pas kun je voor jezelf beslissen: ik zoek een vrouw die 100% voor mij gaat. Maar voor nu ziet het er ontzettend goed uit voor je. De tijd is NU, W. Geniet van elkaar.
Hey Klazien,
bedankt voor je reactie.
Het tempo van de traagste is inderdaad het beste en mogelijk wil ik idd. wel te snel gaan.
Het is zoals je zegt: zolang we gelukkig zijn bij elkaar is het zeker nog ok.
Beste klazien,
Zit ook in een dergelijke situatie dus ben dan ook blij dit te lezen en me ergens aan te spiegelen, maar het volhouden is me toch moeilijk. Toch doe ik het.
Want na een breuk van 10jaar terug liefde vinden was me niet evident. Deze heb ik ook gevonden maar loopt allemaal niet als gewest. Eerst leuke afspraakjes en van na een paar keer klikte het en hebben we gekust en van het ene kwam het andere. Eens blijven slapen… dan een een weekendje samen enz. Maar op bepaald moment begon ze over haar gevoelens te praten, terwijl ik dacht dat het goed zat. Want we deden ook als een pas verliefd koppeltje. Ze voelde haar schuldig aan het feit dat ze mijn liefde niet kan beantwoorden doordat ze het gevoel van verliefdheid niet heeft. En toen we elkaar een week niet hadden gezien zei ze ook dat ze me niet miste of het verlangen had om mij te zien. Ze had gevoelens maar er mist iets voor haar. Ze heeft ook altijd mannen gehad die meer aan hun eigen dachten dan aan haar. Maar ik ben dan degene die het voor ons beide opneemt en dat is ze niet gewoon. Ze noemt het ook geen relatie maar nog steeds dat we aan het daten zijn. Ze zei me ook dat als we samen zijn het echt perfect is voor haar, ze is graag bij me, de genegenheid, de affectie, het beschermend en geborgen gevoel. Maar ze geeft toe met dan die wisselvallige gevoelens. Ik heb haar wat ruimte gegeven maar veel schot zit er niet in de zaak. Probeer wel zonder te overdrijven maar hoop niet dat het uitdooft waar ik wel eens schrik in heb en een gevoel bij haar…
Hey Woody, dankjewel voor je openhartige berichtje. Het is niet gemakkelijk wanneer iemand aan wie je je al erg bent gaan hechten opeens twijfels krijgt. Er komen nu twee dingen in mij op. Ten eerste: raak niet in paniek als je nieuwe liefde haar gevoelens met je deelt. Dit is een teken van groot vertrouwen. Dat ze dit tegen je durft te zeggen is een goed teken. Gevoelens komen en gaan. Het enige wat jij hoeft te doen is ruimte te bieden daarvoor. Vertel haar dat het helemaal okee is precies zoals ze zich voelt en dat ze zich daar helemaal niet voor hoeft te schamen. Haar gevoelens zijn veilig bij jou. Het is ook goed dat je haar meer ruimte hebt gegeven om goed in te voelen of ze hier verder mee wil. Het kan heel goed zijn dat zoals je zegt: genegenheid, de affectie, het beschermend en geborgen gevoel niet voldoende zijn om een volwaardige relatie in stand te houden voor haar, en dat ze daar nu achter begint te komen. It takes two to tango, Woody. Een relatie werkt alleen als beide er met een volle JA in gaan. Om jezelf te beschermen tegen ‘trekken aan een dood paard’ met al het liefdesverdriet wat daarbij komt kijken, stel je verwachtingen voor de toekomst op 0. En geniet van alle tijd die je wel met haar doorbrengt, zo lang het nog duurt. Sterkte!
Hi Klazien,
Ik heb 2,5 week geleden een dame leren kennen via -jawel- een dating app.
Sinds de eerste minuut goed contact, nummers uitgewisseld, een onwijze klik die meermaals door haar werd bevestigd. Zij was degene die contact met mij zocht, dagelijks, sprak zelfs van een verslaving, dat ze het niet kon laten. We gingen de diepte in over onze rugzakjes, angsten, onze kinderen, intimiteit, slaapkamergeheimen, sterktes en zwaktes.
We gingen heel erg snel en kregen beide een soort ‘soulmate’ gevoel. Het is niet dat ik dat graag zo wil zien, ze onderschreef dat uit zichzelf. De hartjes en verliefde smileys vlogen over en weer.
Twee weken lang spraken we non-stop. De chemie, spanning hing in de lucht. De date kwam, waar we zo naar uitkeken. Die dag was gezellig, leuk, alsof we elkaar al jaren konden. Geen awkward silences, ze wilde een knuffel, we zoenden, we lachten. Alles leek goed.
Ik stelde bij het afscheid de simpele vraag, wanneer we elkaar weer zouden zien. Geen duidelijk antwoord. Ik let wat onzekerheid zien vervolgens in de app, wetende dat dat niet sexy is.
De volgende dag pakten we de draad weer op. Maar i.p.v. het verliefde meisje dat ze voor de date was, en wat je zou verwachten na een geslaagde gezellige dag, was ze ‘anders’. Ik stelde voor om aan het einde van de week, als we allebei geen kinderen hadden iets te gaan doen. Ze reageerde wel dat wat ik voorstelde leuk was, maar bevestigde niet het wanneer. Ik vroeger er een paar minuten later om, kreeg de opmerking of ik haast had. Ik gaf aan enkel uit te willen zoeken wat voor haar een goed tempo was, maar ze gaat er niet concreet op in. Geeft aan dat ze ‘niet de makkelijkste is’.
Ik heb haar even met rust gelaten. Ze gaf later aan dat ik ’10 stappen verder zou zijn’ dan haar, dat ze een druk voelde, benauwd, dat we veel te snel waren gegaan, dingen hadden gedeeld in 2 weken die normaal veel meer tijd nodig hebben. Ik vond het wat vreemd, we waren toch allebei zo snel gegaan, zij zoende mij toch als eerste?
De volgende dag gaf ze aan ‘dat we er even wat lucht in moesten laten’, wat bemoedigend was. Ik laat haar met rust, ze zoekt wel contact met berichtjes over werk, wat ze gekookt heeft, de vibe is wel anders. Positief is, er is nog dagelijks contact.
Alles jeukt aan me om te vragen wat ze nou wil. Ben ik een nee, ben ik een ja, ben ik een ‘ik weet het nog niet’.
Ze heeft wat meegemaakt, hevige dingen. Ik wil haar de tijd geven, en tegelijkertijd ook proberen te begrijpen waarom ik ineens niet meer zo leuk ben (of me in ieder geval voel..) als voor de fysieke date.
Ik durf niet eens meer goedemorgen te sturen, bang om ‘teveel’ te zijn. Elke flirt lijkt nu teveel. Een simpele opmerking over eten ‘dat maak ik nog wel een keer voor je’ wordt niet beantwoord.
Het verschil in 24 uur tijd is dag en nacht.
Hi Rick, het is heel goed dat ze duidelijk aangeeft wat ze nodig heeft. En dat is ook niet zo gek. Jullie gingen zo snel… Of het initiatief nou bij jou lag of bij haar, dat maakt niet zo veel uit. Doe een stapje terug. GElukkig ben je daar al mee aan het experimenteren. Laat haar een beetje naar jou verlangen. Daar doe je haar het grootste plezier mee. Om niet obsessief bezig te hoeven zijn met of je haar nou goedemorgen moet wensen of niet, keer de aandacht die je nu voor haar hebt eens om naar jezelf. Wat heb JIJ nodig om een fijne dag te hebben? Hoe zorg je ervoor dat jij een leuk weekend hebt? Als je de aandacht op jezelf richt en er voor zorgt dat je een leuk, rijk en tevreden leven leidt, dan heb je haar ook niet zo nódig om je goed en gezien te voelen. Zij is namelijk niet verantwoordelijk voor jouw geluk. Dat kan alleen jij aan jezelf geven. Succes!
Klopt, obsessief bijna.
Maar wat wil je, van 200% aandacht naar 10%. Online maar niks zeggen. Het is nogal cold turkey afkicken als je inerns niet meer interessant lijkt.
Ik trek dan wel mijn conclusies.
Maar is het zo lastig ze gewoon uit te spreken?
Dat is hoe liefdesverslaving werkt. Je hebt de ander ineens nódig om een tevreden leven te leiden. En dat kan alleen maar exploderen in je gezicht. Want de ander wil daar niet verantwoordelijk voor zijn. En dat is precies wat er nu gebeurt. De grootste kans om haar volle aandacht weer terug te winnen heb je, als je je weer gaat richten op jezelf en op wat jou gelukkig maakt. Probeer het eens. Het is een ontzettend mooi proces om jezelf de aandacht te geven die je nu van haar verlangt. Dit is hoe je van liefdesschaarste naar -overvloed gaat. Heel veel succes!
Je hebt gelijk, het blijft een valkuil. Ik ga het boekje van Jan Geurtz nog maar eens lezen en op mijn handen zitten, al is de drang om contact te zoeken erg groot.
Wat ik me wel afvraag, waarom ik de enige ben die die rush van voor de date lijk te missen.
Beste Klazien,
ik vond je artikel erg interessant. Ik zelf zit ook een beetje in de situatie waarin in denk dat mijn date aan het twijfelen en nadenken is. Een week of 4/5 geleden hebben we een eerste date gehad, bij haar thuis. Het was erg gezellig en er hing niets van een spannende sfeer ook al was het onze eerste date. We kenden elkaar al wel, we zijn ex collega’s namelijk.
Na de eerste afspraak hebben we via whatsapp contact gehad natuurlijk en daarin laten weten dat we beide graag nog een 2e keer af willen spreken. Tijdens de eerste date had ze al wel verteld dat ze een drukke agenda had in de weekenden omdat de maatregelen weer iets gingen versoepelen, ze had veel lunch en eet afspraken met vriendinnen.
Ik heb haar via een kaart voor een 2e date uitgenodigd en ook daar kreeg ik een enthousiaste reactie op. Alleen daar is het een beetje blijven steken. Via whatsapp is erminder contact en soms weet ik niet goed of de date nu wel of niet door gaat? Ik zelf denk dat ik er wel gewoon naar moet vragen zodat ze weet dat ik het serieus neem. Denk jij dat het goed is als ik er nog een keer naar vraag of moet ik het maar laten rusten?
Bedankt voor je schrijven Veejee.
Het korte antwoord (waar je denk ik het meest aan hebt nu) is: nee. Laat maar even. Jij weet dat jij het serieus neemt en dat is genoeg. Het is niet jouw taak om haar te overtuigen van jouw liefde voor haar. Draai het om. Het is aan haar om jou te overtuigen. Dus: geen kaarten meer sturen. Geen appjes meer sturen. Gun haar het genoegen om ook een beetje haar best voor jou te doen. Succes!
Hallo Klazien
Nou, ik heb 2 a 3 jaar geleden een meisje leren kennen via de musical.
We hadden direct een click. Dus ik heb haar na de musical op date willen vragen.
Omdat we elkaar alleen konden via de musical/braodway show en dat is altijd anders dan elkaar zo face to face te spreken. Maar ik merkte al aan haar dat het niet makkelijk zou worden. Dus kapte ze het eerst af, ze wilde met de hele groep wat gaan drinken en niet alleen met mij.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben naar een concert wezen kijken waar ze moest zingen in het koor. Daarna heb ik het even laten rusten tot de volgende musical.
Toen was het weer super gezellig en hebben we na die musical toch een date gepland.
In die date hebben we ong. 4 uur ergens wat gedronken en heeft ze uiteindelijk gezegd dat ze als vrienden verder wilt gaan. Het was wel een even vervelend maar ik was toen ook nog niet verliefd dus wie weet wat de toekomst nog gaat brengen. We zijn ook echt als vrienden verder gegaan! We hebben leuke dingen samen gedaan (zwemmen, concert, drinken, wandelen, koken, eten en noem maar op). Altijd gezellig maar nog steeds niet verliefd. en we deden onbewust toch wel met elkaar flirten. Iedereen zag het behalve wij 2.
Maar er kwam een moment dat ik wel verliefd was geworden. Toen had ik haar een heel weekend gezien en moesten we samen ook optreden. Dus ik kreeg gevoelens maar niet de fijne gevoelens. Ik kon bijna niet meer eten en alleen maar denken wat ik moet doen enzo. Met iedereen gepraat en ben uiteindelijk op 2de kerstdag in 2019 naar haar toe gegaan om het te vertellen. Ze voelde ook wat voor mij alleen weet ze niet wat het precies is. Ze had ook met haar zusje en vriendinnen gepraat over deze situatie. Maar ze bleef toch wel in een twijfelgehalte hangen. Maar duidelijk was ze niet altijd. Dus op de bank gezeten wat gezoend. Dat was heel erg aangenaam maar toen kwam ik te dichtbij. En sloeg ze vaker dicht! Dus na het zoenen de volgende dag dacht ze teveel na over die vorige dag. Intieme tijd vond ze erg fijn met mij maar toch bleef ze twijfelen. Het leek wel op bindingsangst. Dus dat intiem zijn met haar was echt zalig. Maar als we wat gingen eten of drinken kon ze heel snel een muur om haar heen bouwen. En ik wilde door die muur heen. Was het meer een duw en trek werk. Zo zijn we niet! We waren een andere persoon geworden door de gevoelens. We spraken niet 1 keer in een paar maanden af wat we normaal deden maar 3 a 4 keer per week. Ze kreeg een benauwd gevoel en ze begon me een beetje te negeren. Dus ik voelde dat en ik heb na vraag gedaan. Ik ben de volgende dag maar die kant op gegaan. En ze was heel erg emotioneel en ze kon het niet meer. Het ging misschien veel te snel. Ze heeft zelf ook nooit een echte relatie gehad. Ik maar een relatie gehad van 3 maanden. Dus ik ging door un hel (liefdesverdriet en waarschijnlijk vriendschap kwijt). Ik heb gezegd dat ik even afstand wil doen en kijken dat we het daarna kunnen oppakken. Nu zijn we bijna een half jaar verder en ze apte me af en toen. Ze is zo wie zo geen apper en van daar uit is het moeilijk in te schatten. Maar ze had me afgelopen maandag geapt om weer eens wat te gaan drinken. Dus we hebben afgelopen vrijdag wat gedronken van 12.00 tot 17.00 uur. Om het weer te proberen en mijn deur bleef toch altijd wel open staan. Als we het misschien rustiger aan weer oppakken of zo. Ze gaf me un aantal signalen af dat ze er spijt van had en dat een vriend hebben toch leuk kan zijn. Nog een aantal signalen dat ze nog steeds twijfeld. Maar op wat voor manier ze twijfeld is ze dan onduidelijk in. Maar ik zie gewoon aan haar dat ze meer wilt. Maar dat ze een ander leven moet gaan lijden. Of die geeft onbewust die signalen af en ze bedoelt het anders. Maar we appen niet of ja heel af en toe. Dan denk ik van ja wil je het nu echt. Dus ze is ook heel onduidelijk in het uitspreken van dat soort gevoel. Ik probeer het wel vaker uit haar te krijgen maar is een moeilijk meisje hahaha.. Ik ben nooit zo verliefd geweest als op haar. en ben toch al 31. Als ik iemand echt leuk vind en ze past bij mij dan wil ik er wel alles uithalen. Dat ik daarna ook denk dat ik alles voor heb gedaan om haar te krijgen. Ik zou voor haar door het vuur gaan. Maar ik ben nu niet zo verliefd als toen maar als ik haar zie dan komen die bepaalde gevoelens wel terug. Dus ik kan geen vrienden met haar blijven. Mijn idee was om over 2 weken een berichtje te sturen om wat te doen. Omdat ze nu de komende 2 weken geen tijd heeft. En als ze blijft uitstellen en wat langer gaat duren om met mij af te spreken. Dan ga ik haar een berichtje sturen wat ik voel en hoe ik het zie. Dat ik niet als vrienden verder kan gaan maar meer wil. Anders gaat het gevoel niet weg en anders kom ik niet verder in mijn leven. hoe moeilijk het ook is.
Of heb je een ander ideetje?
Ik heb hoop dat dit mailtje duidelijk genoeg is.
Ik ben normaal niet zo van het schrijven of typen haha.
Graag reactie!
Met vriendelijke groet,
Bram
Hi Bram. Dat klinkt als een heel moeilijke situatie voor je. Het klinkt even heel hard, maar kies niet voor deze vrouw. Kies voor je zelf. En kies daarna voor iemand die 100% voor jou kiest. Je kunt echt jaren van je leven verspillen als je emotioneel blijft investeren in iemand die het eigenlijk niet wil/kan met jou. Doe je zelf een heel groot plezier en vat al haar gemengde signalen als een hele duidelijke NEE op. Zet er een punt achter. Neem je verlies en ga verder. Ja, daar komt een berg liefdesverdriet bij kijken. Maar dat is wel het vuur waar je nu doorheen moet, om er later veel sterker en vol zelfvertrouwen aan de andere kant uit te komen. Heel veel sterkte!
Hallo Klazien,
Sinds kort een leuke vrouw ontmoet, wat zitten te whatsappen…een eerste date gehad het clickte onmiddellijk, dan een 2de date gehad die zij zelfs had voorgesteld. Op de derde date die super leuk was heb ik haar gezoend en diezelfde avond stuurde ze mij een whatsappje van..”dat ze het niet slecht bedoeld, maar dat ze de kus misschien wat te snel vond en dat ze wel wat tijd nodig heeft om mij te leren kennen” ?? Hoe reageer je best hierop (dit is toch duidelijk een test?) – ik heb het eigenlijk een beetje genegeerd – zou ik afwachten – onverstoorbaar verder gaan..wat doe je hiermee 🙂
Een vriendelijke groet,
Mauritz
Hi Mauritz. Goed dat je naar me uitreikt om deze vraag te stellen. Wat goed dat ze duidelijk heeft aangegeven hoe zij graag verder met je wil. Niet iedereen heeft zoveel mazzel om te daten met iemand die zo duidelijk kan communiceren. Je weet nu heel duidelijk waar je hier aan toe bent. Precies wat ze zegt: zoenen was nu nog een beetje te snel voor haar. Ze zou je graag wat beter leren kennen. Wat fijn! Dus ga lekker met haar daten. Ga samen leuke dingen doen. Laat haar maar even het initiatief nemen. Laat haar maar een beetje naar jou verlangen. Daarmee doe je haar een groot plezier. Ik kan je garanderen: dit is geen test. Het is misschien wel interessant om eens te onderzoeken: waar komt je wantrouwen vandaan, dat je haar woorden niet vertrouwt? Daar kun je misschien voor jezelf nog een mooie stap zetten. Ook belangrijk: beloon het, iedere keer als ze haar grenzen aangeeft. Veel vrouwen zijn opgegroeid met het idee dat het slecht is om haar eigen grenzen aan te geven. Dat ze dit doet is dus erg goed en gezond. En geeft jou duidelijkheid en veiligheid. Ze heeft je als het ware haar gebruiksaanwijzing cadeau gegeven.
Hallo Klazien,
Sinds maart heb ik een meisje leren kennen waar ik, tot over mijn oren, verliefd op ben geworden. Nu ben ik niet iemand die snel verliefd wordt. Zij heeft mij veel mooie kanten van het leven laten zien en creëert gevoelens die ik niet eerder heb gekend. Als wij samen waren was het intens fijn. Avondjes met muziek en spelletjes spelen tot weekendjes weg samen, de energie spatte ervan af. Ze geeft telkens aan dat er ‘gevoel is’, heeft een aantal keer uitgesproken dat ze gek op mij is en van mij houd, maar telkens als deze woorden worden uitgesproken is het een kwestie van tijd (enkele dagen) dat ze het contact weer ‘verbreekt’. Ze wilt dan rust, ruimte, of zet er een ‘punt’ achter (ondanks dat het geen naam mag hebben). Dit duwen en trekken duurt nu al maanden en word steeds intenser. Ze houd erg van aandacht (van andere mannen) en probeert altijd een soort van afstand te bewaren met mij. Ondanks dat ik regelmatig de hemel wordt ingeprezen zegt ze steeds dat ze geen relatie wil of kan hebben. Een week geleden heeft ze mij (respectloos) de deur gewezen omdat ik simpel weg aan het zuchten was omdat mevrouw het ‘nog steeds niet weet’. Sinds dien is de afstand alleen maar groter en heeft ze aangeven niks te willen. Ondanks haar uitspraak zoekt ze mij nog steeds op om te vragen hoe het is of belt ze als er problemen zijn. Elke keer na het zoeken van contact zegt ze dat ze dat beter niet had kunnen doen omdat haar ‘gevoel’ nog niet weg is, ze mij mist, of omdat ik in der kop zit. Ik blijf mijzelf, de behulpzame ik, en probeer bij mijn gevoel te blijven en mijn leven te leiden, maar desondanks kost het mij veel moeite. Het liefst wil ik met haar een toekomst, maar tot in hoeverre moet ik hierin blijven investeren? Voorgaande keren dat ze mij zo afstoot kwam ze terug, maar het lijkt nu serieuzer dan ooit. Graag jou advies!
Hi MB, wat een verwarrende toestand zeg. Als ik het zo lees is het heel duidelijk, maar je moet zelf de knoop doorhakken hier. Doe je zelf een groot plezier en neem haar gemengde signalen op als een hele grote NEE. Kies voor jezelf hier. Jij verdient iemand die 100% voor jou kiest. Een misschien is een NEE. Respecteer jezelf en neem niet genoegen met minder. Kies voor vrouwen die voor jou kiezen. Zo simpel is het echt. Ik hoop dat ik je hiermee een duwtje in de goede richting heb gegeven. Ergens is er iets veel beters op jou aan het wachten. Maar die deur opent zich niet, als je de deur met deze huidige vrouw nog op een kier laat. Neem dus nu de leiding over je liefdesleven weer terug en neem je verlies. Dit kan best pijnlijk zijn, maar uiteindelijk kom je er veel beter uit (en zij ook). Sterkte.
Hoi Klazien,
Enorm bedankt voor de moeite om te reageren. Rationeel weet ik wat ik moet doen maar gevoelsmatig is het een lastige kwestie. Bedankt voor het zetje in de juiste richting. Ik zal je post nog een aantal keer doorlezen om het te laten landen 🙂 Zet het goeie werk voort !
Mijn date – een hele leuke, echt iemand voor de lange termijn – wil rustig aan doen. Maar ik niet, ik vind haar geweldig en wil haar vaak zien en zo. Maar ik houd me dus in, wat me erg veel moeite kost, en probeer afleiding te zoeken: sporten, werk veel en ga veel met mn vrienden/vriendinnen doen. Maar als ik dat doe en dus geen tijd heb voor een appje is ze lichtjes geirriteerd en wil ze weten met wie ik ben. Dus, ze vindt me leuk.
Ik probeer gedoseerd met haar af te spreken, maar wordt daar eigenlijk gek van…en ondertussen trek ik vrouwen aan als nooit tevoren (bizar) dus de verleidingen zijn groot. Echt lastig dit. Ik heb besloten het gewoon maar even vol te houden zo, want ik wil haar. Jammer, dat ik niet mezelf kan zijn…
Hi Bart, dankjewel voor het delen van je situatie met mij. Dit klinkt als iemand met een diepe angst voor de liefde. Dat uit zich in push-pull gedrag. Geef je haar aandacht, dan wil ze rustig aan doen. Geef je haar wat minder aandacht, dan wordt ze clingy. Dat is allemaal angst. En die angst komt voort uit haar verleden en de relatie die ze als kind met haar ouders had. Dit is heel lullig voor haar en haar vermogen om gezonde connecties op te bouwen. Hier kan jij helemaal niks aan doen. Je kunt haar nooit veranderen. Alleen zij kan zichzelf helen, maar dat is haar taak, haar proces. Niet de jouwe. En door dat push-pull gedrag wordt jij weer aangetrokken als een magneet. Want het is ook spannend. Onvoorspelbaar. Nooit saai. Gepassioneerd. Ik kan je aanraden om het boek ‘Liefdesbang’ van Hannah Cuppens erbij te pakken voor meer begrip van deze situatie en van je eigen aandeel in deze situatie. It takes 2 to tango. En ik zou je willen uitnodigen om de hele situatie eens om te keren. Neem in plaats van haar, jezelf als uitgangspunt voor de beslissingen in jouw leven. Want nu heb jij daar niet de controle over. Jij hebt haar de volledige controle over je liefdesleven gegeven. Je ‘houdt vol’, je ‘wilt haar’, dus je cijfert jezelf weg. Dat is letterlijk wat je zegt. Dit is ‘pleasers’ gedrag en dat is heel foute boel, Bart. Nu je relatie nog zo pril is, ben je nog niet te laat om actie te ondernemen, maar kom alsjeblieft in actie, voordat dit in je gezicht ontploft en je jaren van je leven aan liefdesverdriet kost. Lees dus dat boek en investeer in een goede therapeut of coach. Er ligt hier een geweldige gelegenheid voor je klaar om heel veel over jezelf te leren en een grote groei door te maken, zodat je volgende keuzes in de liefde veel gezonder, duurzamer en liefdevoller zullen zijn. Sterkte!
Hallo Klazien,
Ik ben met een hele leuke meid aan het daten. Maar nu na een aantal dates geeft ze aan tijd te willen hebben om na te denken over het vervolg. Ook zit ze met haar hoofd veel bij andere dingen o.a. werk. Wat is nu een goede vervolg zet? Haar de tijd geven en over een paar dagen appen?
Beste R. Het eerste wat er in mijn hoofd op kwam was: de tijd zal het leren, R. En hoe waar dat ook is, het is misschien een beetje kort door de bocht. Sowieso: app maar even niet. Geef haar het geschenk van wat radiostilte en laat haar maar een beetje verlangen naar jou. Jij hebt ook werk en je eigen bezigheden. Zet je focus even op jezelf, zoals zij dat nu ook aan het doen is. Dat lijkt me een hele gezonde instelling. Succes!
Dank je Klazien,
Aan wat voor termijn radiostilte moet ik denken?
Beste forum gebruikers,
ik ben een man van 42 , gescheiden en 4 kids. zelf nog op goede voet met mijn ex vrouw.
Na bijna een jaar single te zijn geweest kwam ik spontaan een leuke vrouw tegen en twijfelde geen moment om hier iets mee te doen, ik zag haar lopen bij een supermarkt en plaatste een briefje met mijn nr onder de ruit.
de zelfde avond apte ze me , en een 2 tal weken heen en weer te hebben bericht besloten we om eens af te spreken, ze vond het briefje zo leuk en spontaan. Vanaf dag 1 hadden we een enorme klik en spraken we gedurende 6 maanden elke week wel af. Soms gewoon thuis , maar ook een aantal hele leuke tripjes (naar zee bv).
Ze had er zelf net een relatie opzitten (rond de zelfde tijd beëindigd als mij) en heeft zelf 2 kids.
Helaas zit ze in de situatie dat haar man ontrouw was geweest en totaal niet mee werkt aan het scheiden, dit is dus een redelijke vechtscheiding. dat een relatie er voorlopig niet in zou zitten wisten we allebei, maar ik heb nooit de druk hoog gelegd , maar juist erg begripvol geweest. Altijd als we bij elkaar waren voelde het voor beide kanten enorm fijn en heel vertrouwd, we apte elke dag. We wilde allebei van elkaar weten hoe het ging en waren oprecht geïnteresseerd in elkaar.
Vanaf dag 1 tot de laatste was het altijd enorm fijn.
Afgelopen week zou ze koffie bij me komen drinken (doen we wel vaker als we allebei even kinderloos waren).
Het gesprek wat toen volgde had ik niet zien aankomen, ze wilde stoppen en eerst haar leven op orde krijgen (wat ik natuurlijk begrijp en altijd heb gestimuleerd mocht ze daar de behoefte aan krijgen). Maar ze vertelde me ook dat er niets meer in zou zitten , het was dus definitief. Ondanks dat ze me vertelde dat het eigenlijk best wel goed voelde op dat moment dat ze me weer zag en bij me was.
Wat ik dus niet helemaal begrijp is dat na zo een fijne periode van leuke afspraakjes en ondanks haar situatie het dan definitief is…..
Ze heeft me altijd verteld me “heel heel leuk te vinden en steeds leuker, tot dit ene moment.
ze vertelde me dat ze zelf het idee had dat haar leven een puinhoop was en haar zelf eerst weer moest vinden.
Ze kwam wat van slag en in de war over (naar mijn mening)
het laatste ap-contact vroeg ik haar ; moet ik je keus als definitief beschouwen?
het antwoord was;
Definitief , ja ik vind het wel enorm lastig maar wel duidelijk.
je bent een super lieve schat en twijfel niet aan jezelf , dit ligt aan mij. ik moet eerst mijn leven op orde krijgen.
klinkt wat cliché maaar okay…..
ik ben enorm om haar gaan geven en persoonlijk vind ik dat we enorm goed bij elkaar passen… we hebben geen contact meer en ik geef haar haar rust. maar de stilte is enorm pijnlijk
alle tips ideeën zijn welkom….
alvast bedankt
Hey Jay, wat enorm pijnlijk zeg, deze break up. Maar dat is wel wat het is: een break up. Ze heeft met heel duidelijke woorden de relatie tussen jullie beëindigd. Ieder verzet daartegen maakt het alleen maar pijnlijker. Aan jou de uitdaging om jezelf weer op te bouwen na dit verlies. Je bent je aan iemand gaan hechten en die persoon is er ineens niet meer. Het is niet gek dat je in de rouw daarover bent. Hoe meer je van haar gehouden hebt, hoe groter het verdriet van het gemis. Geef de komende tijd alle aandacht en zorg aan jezelf. Wees extreem lief voor jezelf, want het verlies van een geliefde is een zwaar proces. Ik wens je heel veel sterkte toe. En weet ook: je hoeft dit niet alleen te doen. Dat je hulp hebt gezocht is super. Blijf steun zoeken bij vrienden, familie en als je er echt niet uitkomt, professionals.
Hey Klazien,
Ik ben 31 jaar, en heb een heel druk leven. Het staat vol met werk sport en vrienden en fam.
Sinds 5 maanden ben ik met echt een leuke vrouw aan daten.
Maar er mist tegelijk wel iets en dat is dat we niet op een zelfde niveau liggen en hier onstaat nog wel eens verwarring en of ruzie over doordat we elkaar niet begrijpen.
Kijk het is een top vrouw. Ze geeft me eigelijk alles en zou der ook alles voor over hebben.
Tevens heeft ze last van een drank verslaving.
Heb het haar heel duidelijk gemaakt hier niet mee te willen leven en 0% tolorantie voor heb. En ze is ook per direct van de drank afgestapt… maar ik wil eigelijk helemaal niemand te hoeven veranderen hierin. En zou ook niet weten als deze verandering wel zou stand gaan houden.
Het doet me wel veel. Geef echt om haar en we hebben daaren tegen juist ook heel veel mooie momenten.
Mijn hart zegt ja. Mijn verstand zegt nee
Hi BB. Het klinkt alsof zij niet twijfelt over jou, maar jij over haar. 5 Maanden is nog best wel kort om iemand echt goed te leren kennen. Dit is ook de fase in jullie relatie waarbij alles nog roze wordt gekleurd door verliefdheid. Nu begint de eerste verliefdheid al een beetje te slijten en dan komt de vraag boven: kan ik wel 100% ja zeggen tegen deze vrouw als partner? Alleen de tijd zal het leren. Dus geef het nog wat tijd en evalueer dan nog eens jouw gevoelens over de relatie als die eerste vlinders weg zijn.
Hee Klazien,
Ik heb 3 leuke dates met een leuke jongedame gehad. We hebben tijdens de 2e en 3e daten veelvuldig geknuffeld en gezoend. Dat zat goed dacht ik, we hebben ook veel gewandeld, gepraat en samen gekookt. Nu zouden we afgelopen weekend de 4e date hebben. Toen kwam ze bij mij om te vertellen dat ze niet kan geven wat ik verdien. Kan haar verliefdheid nog groeien en wat moet ik doen?
Ow wat verdrietig RA. Dit klinkt wel als een heel duidelijke afwijzing. Je kunt niet iemand verliefd op je ‘maken’. Dus een vierde date zit er echt niet in. De afwijzing is wel wat onhandig door haar verwoord, dus ik snap waar je twijfel vandaan komt. Maar je kunt deze afwijzing prima vertalen als: ‘Ik vind je toch niet leuk genoeg om dit voort te zetten’. Alleen is dat moeilijker om tegen iemand te zeggen. Mijn advies: neem je verlies en ga op zoek naar de volgende leuke vrouw die jou wel helemaal ziet zitten. Liefs!
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik had gisteren nog wat contact met haar. Ze vind het lastig zich open te stellen voor anderen. Kan het ook niet iets met bindingsangst te maken hebben? Ik heb zelf het idee dat ik soms te benauwend voor haar was.
Wat haar reden ook is, bindingsangst of wat dan ook, de uitkomst is hetzelfde. Deze vrouw is niet voor jou. Neem je verlies, hoe verdrietig je dat ook maakt. Laat haar gaan en besteed je leuke en waardevolle tijd en aandacht aan iemand die er vol voor wil gaan.
Hoi , als je zelf al zoiets hebt van… ik ben te benauwend geweest dan is t laatste wat je moet doen nog meer contact opnemen. Zij is een volwassen vrouw, als ze je wilt zien dan hoor je wel van hoor. Laat t gaan. Geef haar die breuk die ze wilt. Ik weet het uit eigen ervaring. Het is mega lastig, maar dat is de liefde nou eenmaal. Hoe langer je hier mee doorzet, hoe moeilijker het wordt voor jou.
dankjewel Dennis, voor je steunende woorden.
Oja, en bij de volgende date met een andere vrouw. Dit is een tip, onmogelijk uit te voeren, maar probeer t zo goed mogelijk.
Ik weet echt niet of het alleen mijn ervaring is, maar ik ben nogal kieskeurig qua vrouwen. Laten we zeggen 1 op 20 dates is wel echt leuk. En als die ene dan ook maar merkt dat ik enthousiast is t vrij snel klaar.
Ik haat mijn enthousiasme (of beter gezegd; het gevoel van blij zijn met iemand)
En steeds wanneer ik dat niet heb, vinden de vrouwen mij wel dusdanig leuk voor een relatie. Maar dan heb ik t niet. OM GEK VAN TE WORDEN! serieus.
Dus de tip is; Hoe minder je er om geeft, hoe beter. Mannen zoals mij, het laatste wat je moet doen is moeite voor een vrouw.
Ja, precies dit. Als een vrouw merkt dat je ook maar een beetje geïnteresseerd in haar bent, haakt ze meteen af.
Ik heb een vergelijkbare ervaring met bovenstaande. Een geweldige meid ontmoet: knap, slim, humor en we pasten perfect bij elkaar. Een paar geweldige dates gehad: gewandeld, gezoend, samen gekookt, sex en diepe gesprekken. Ze kon niet van me afblijven. Maar op het moment dat ik ook maar even leek blijken dat ik haar leuk vond leek haar interesse in mij te verdampen.
Ik kreeg te horen dat ze het allemaal niet meer zeker wist. Erg frustrerend! Ik heb toen zelf aangegeven afstand te willen nemen. Erg moeilijk, maar gewoon het beste in zo’n situatie. Ik ben absoluut niet iemand die een vrouw achterna loopt. Graag of niet zeg ik altijd! Als ze me echt zo leuk vond komt ze wel weer terug.
Lijkt me een heel gezonde instelling, DH. Wel jammer natuurlijk van je date. Maar ik weet zeker dat er iets veel beters op jou wacht. En jij neemt niet genoegen met minder. En dat is super aantrekkelijk aan je.
Hi Dennis, ik snap je gevoel zo goed. Maar voel ook veel verbittering bij je… Want je enthousiasme is een geweldige karaktertrek. Het is ook één van mijn eigen absolute kerneigenschappen. Ik heb er zelf bijna nooit problemen mee. Het is eerlijk. Ongecensureerd. Heerlijk schaamteloos. Echt. Het is zo jammer dat je daar een conclusie uit trekt waarin je jezelf afwijst in plaats van iedereen die jou om die kernwaarde van je afwijst. Je hebt jezelf afgesloten van vrouwen vanwege deze afwijzing. Zodat ze je ook niet kunnen raken. Zodat ze nooit kunnen zien hoe je echt over hen denkt en hoe blij je van hen wordt. Het is niet je enthousiasme waarop je wordt afgewezen Dennis. Het is je afhankelijkheid van het resultaat. En dat resultaat is: zij moet mij ook leuk vinden. Op het moment dat jij niet enthousiast bent over een vrouw, kan het je niks schelen of zij jou wel of niet leuk vindt. Dan voel je die afhankelijkheid niet. En die onafhankelijkheid voelt voor die vrouwen heel bevrijd en daardoor aantrekkelijk. Zij hoeven namelijk niet de verantwoordelijkheid te nemen voor jouw behoeftebevrediging. Maar op het moment dat je iemand wel leuk vindt, ja, dan hoop je natuurlijk dat zij dat ook van jou vindt. En op het moment dat je je afhankelijk gaat voelen van dat resultaat, dan is dat erg onaantrekkelijk voor haar, want zij wil niet verantwoordelijk zijn voor het vervullen van jouw verlangens. Ze wil gewoon gezien worden door je. Wat je dus al deed, totdat daar jouw afhankelijkheid bij kwam (vind mij leuk please!). Op het moment dat je leert dat je heerlijk enthousiast over iemand kan zijn, onafhankelijk van waar je date wel of niet heen leidt, ja, dan gaat je enthousiasme opeens helemaal voor je werken en wordt het super aantrekkelijk in plaats van super needy. Mijn advies: werk aan je afhankelijkheid van haar bevestiging. Laat het los. En alsjeblieft, hou jouw mooie enthousiasme dichtbij je. Verlies dat nooit.
Klazien, superlief van je dat zo uitgebreid de tijd neemt om specifiek op mijn reactie in te gaan. Dat doet me wat!
Ja, ik ben verbitterd. Het is niet niks om afscheid te moeten nemen van iemand waar je verliefd op bent. Een stuk van je ziel verdwijnt en er is lange tijd een gevoel van stress en verdriet in je lijf. Dat afscheid heb ik nu 3x moeten verwerken, terwijl ik het gevoel heb dat niet te verdienen. Ik ben zonder meer cynisch geworden. Ik denk niet dat ik mezelf afgesloten heb, maar ik ben wel kieskeurig.
Voor mij is liefde superbelangrijk. Ik denk misschien wel voor iedereen. Leven doe je samen. Het staat bijna gelijk aan eten, drinken en ademhalen. Begrijp me goed, ik heb een groot sociaal netwerk, doe elke dag wel iets leuks en ik red me goed in mijn eentje, zolang ik dat maar niet te vaak ben. (ik heb een beroep aan huis)
Ik heb jouw tekst paar keer gelezen en ik zou in alle eerlijkheid niet weten hoe ik niet afhankelijk zou kunnen zijn van iemand waar ik van hou. Ik snap wat je bedoeld. Je wilt iemand vrij laten en niet verstikkend zijn..Maar ik kan niet anders dan regelmatig bij iemand willen zijn en leuke plannen maken voor beiden.
Ik denk dat we beiden in de kern hetzelfde zeggen, alleen ik kan niet anders dus daarom (raadde ik aan) doe maar alsof?
(de laatste keer dat n beginnende relatie stuk liep en tevens de reden dat ik hier terecht kwam.. lag het niet aan te needy zijn. Ik was echt oprecht okay en relaxt, maar ze voelde het gewoon niet. Dat kan en is gewoon pech hebben)
Hey klazien,
Bedankt voor deze mooie rubriek!
Alles begon als een sprookje. Ontmoete ze op een bankje. Praatte lang en wisselde nummers. De eerste week wou ze me elke dag zien. Ik ben er toch 4 van de 7 dagen op ingegaan. Afgesproken en geweldige momenten samen. Het monde op de laatste dag uit op een zwoele avond. De sfeer zat goed, de ogen blonken, de kussen waren goud waard. Al onze kleren gingen uit. Het voelde zo goed. Maar toen…. ik kreeg hem niet recht… maar telkens ze me aanraakte was ik zo opgewonden maar ik heb het steeds voor bij een nieuwe relatie. Alleen deze keer barste ze in tranen uit omdat ze dacht dat het aan haar lag. Maar Neen ik vind ze zo opwindend. Die avond dacht ik van…. het komt me weer zoals altijd weer voor. Maar deze keer was ik zo gekwetst omdat zij haar zo aangesproken voelde daardoor. Ik wou haar zeggen dat het echt niet aan haar ligt maar ze heeft er geen oren voor. Het kwetst me zo. Hierdoor twijfelt ze nu of ze wel wil doorgaan met me…. ze doet hierdoor zo afstandelijk. We hebben elkaar wel gezien erachter nog gezien en we spreken er wel over. Maar ze zegt dat ze het niet kan plaatsen en ze haar slecht voelt dat ze me geen harde kan geven. Nochtans ligt het echt niet aan haar, maar aan mijn faalangst om haar niet teleur te stellen. Maar uiteindelijk heb ik haar wel teleur gesteld. Ik wil haar echt niet kwijt door dit voorval en kan met men eigen geen weg…
Hey Woodyke, bedankt voor je eerlijke schrijven. Het lijkt erop alsof jullie precies dezelfde angst keihard in elkaar reflecteren en versterken. De angst om de ander teleur te stellen. Praat er over met elkaar. Maar erken eerst je eigen angst. Het is niet jouw lichaam waarmee je haar tekort doet. Het is je angst om haar teleur te stellen. Zie je eigen angst in de ogen. En in de ogen van de ander gereflecteerd. Accepteer je eigen angst. Praat over jullie angst. Accepteer ook de angst die zij voelt. Het is niet erg. En ga samen als team op zoek naar oplossingen. Neuzen dezelfde kant op.
Dank je voor je antwoord!
Ik probeer het ook. Het enige is dat ze zo een afstand neemt dat ik niet goed weet om erover te beginnen. Heb het al geprobeerd maar ze klapte toe. Ze stuurde erachter me nog wel wat. Maar de kusjes en lieve woordjes zijn er precies allemaal uitgefilterd. Dat spontane lieve gedrag van haar is nu weg tov me. En dat mis ik zo.
Aw, wat vervelend Woodyke, dat je met zo’n angstig iemand bent gaan daten. Het lijkt me goed om de afstand te benutten en eerst je eigen angst in de ogen aan te kijken. Volgens mij is daar nog wat werk te doen voor je. Gun haar haar afstand die ze aangeeft te willen hebben.
Dag Klazien, Sinds een halfjaar ben ik bezig met een ontzettend leuke meid, we hebben het heel leuk samen alles gaat goed, en soms kan er net wat zijn dat het iets minder is maar dat hoort erbij! Nu heb ik onlangs na een weekend weg te zijn geweest met haar en nog een koppel bekend dat ik haar toch wel echt leuk vind, en het moeilijk vind dat er geen stempel op zit. Daarbij zeggende heb ik niet gezegd dat ze nu gelijk moest kiezen maar ik moest gewoon mijn gevoel kwijt. Ze studeert en is dus soms even weg op kamers en toen merkte ik na dat ik het verteld had ze terughoudend was of iets in die trend. Later afgesproken met haar en toch op de bank alles was goed kusjes,knuffelen en lekker klooien. En toen kwam ze ermee dat ze toch niet echt goed wist wat ze moest. Ze twijfeld gewoon erg en weet het niet oftewel kan geen beslissing maken. Dus even geen contact meer op de mobiel maar afgesproken dat ik haar later in de week ging bellen. Hele week gemaald dat ik echt contact met haar wou maar toch mezelf weer houden om te zoeken. Op het afgesproken dag ongeveer haar gebeld en aan de telefoon was het heel erg gezellig en gaf ze sommige dingen wat je dan hoop geeft. Nu weer afgesproken dat we wel zien wanneer we weer bellen, maar ik voel me al dagen gewoon rot nu. Wat moet ik doen?
Hey JM, het lijkt erop dat jij heel goed weet wie je wilt. Alleen… na een half jaar daten zit zij nog steeds te twijfelen. Dat is erg lang. En de kans wordt steeds kleiner dat dat twijfelen ooit gaat veranderen. Vraag jezelf af: hoe lang wil je nog op haar wachten? Want je zet je eigen leven in de pauze stand. En dat het gewoon niet waard. Weet je wie je ook in de wacht zet? Die geweldige vrouw die wel 100% voor jou gaat. Iemand die het wel waard is. Misschien goed om voor jezelf even wat afstand te nemen van je date totdat ze het allemaal wat beter weet. Maar daar ga jij niet op wachten. Ga lekker met anderen daten. Of beter nog: besteed je kostbare tijd aan jezelf en de dingen die jij leuk vindt om te doen. Veel succes. Dit proces is niet makkelijk en misschien ook best verdrietig. Maar uiteindelijk blijkt het het meer dan waard.
Dag Klazien,
Heb een tijdje op je antwoord gewacht omdat ik in de reacties de tips en adviezen jij geeft echt verschrikkelijk goed vind. Onlangs uiteindelijk toch haar hebben kunnen spreken en assertief verteld wat ik vond en ook dat ik op een soort van manier me gebruikt voel. Ook kon ze de stad waar ik woon en ook van haar ouders en haar studie stad waar ze het meeste woont op één of andere manier niet combineren. En zei ze dat het 2 verschillende leven waren. Ik ben erg duidelijk geweest en dat het niet langer zo kan, ja ik was leuk en erg lief dit en dat. Maar ze had ook met 1 jonge een gesprek gehad daar en die werd toen dus ook interessant, en zat ze in haar hoofd ”als ik dat al vindt”. Toen heb ik gelijk gezegd dat het duidelijk voor me was en klaar. Oftewel
ik had eindelijk mijn antwoord voor mezelf gevonden. Dit was een opluchting voor mij, wel spookt de leuke tijd van ons en hoe het is gegaan soms door me hoofd. Maar ik blijf erbij het is een verlies voor haar en niet voor mij. Ik heb aangegeven mocht ze nog wat willen zeggen of nog wat kwijt willen kan ze me altijd bellen. Dat was wederzijds voor haar als ik iets had maar heb duidelijk gezegd dat dat niet gauw zal gebeuren. Ik draaide me al om en toen vroeg ze nog om een knuffel, die ik met tegen zin toch heb gegeven. Jouw antwoord bevestigd voor mij dat ik goed heb gedaan en weer verder kan. Bedankt!
Dag Klazien,
Normaal gesproken zit ik nooit op dit soort blogs. Over het algemeen ben ik vrij goed in het objectief bekijken van situaties. En normaal gesproken heeft mijn intuïtie het ook altijd goed. Echter zit ik nou met wat, dat ik echt begin te twijfelen aan mijn eigen intuïtie.
Het zit als volgt. Een aantal maanden geleden, vorig jaar November, kwam ik iemand tegen tijdens het werk. Toen ik haar aankeek had ik direct het gevoel dat onze paden op 1 of andere manier zouden gaan kruizen. Het was dan ook echt een apart gevoel. We raakten aan de praat en voordat ik het wist waren we anderhalf uur verder. Ik bedoel ik was 13.00 eigenlijk vrij maar stond om 14.30 nog met haar te praten. Tijdens dit gesprek kom ik er achter dat ze letterlijk bij mij om de hoek woont, 3 huizen verder. Maar ik had haar nog nooit gezien. De dag erna loop ik buiten en kom ik haar direct weer tegen, het was weer gelijk dikke mik maar geen nummers uitgewisseld. Daarna hebben we elkaar een paar maanden niet gezien tot vorige maand. We liepen elkaar tegen het lijf en waren direct weer een uur aan et lullen. Toen konden we er allebei niet omheen en hebben onze nummers uitgewisseld. We hebben elkaar vanaf vorige maand tot nu elke dag gesproken en bijna elke dag met haar samen gegeten. Verder is er nog niks tussen ons gebeurd. Ze heeft al kinderen en die komen ook gewoon mee als we samen eten. En het is ook snel vrijblijvend geworden. Ik heb serieus het gevoel alsof ik haar al jaren ken. “Wat gaan we vandaag eten dan?” Is hoe er tussen ons word geappt. Het voelt al zo normaal om haar erbij te hebben. Ik kan ook niet zeggen dat ze me gebruikt de ene keer betaal ik de boodschappen de andere keer zij. En als ik wat geld voor schiet, krijg ik het ook terug. En andersom ook. We zijn ook heel duidelijk tegen elkaar waar onze grenzen liggen. Maar goed we hebben natuurlijk gepraat over ons. Haar vorige relaties waren niet echt leuke relaties. Ze heeft veel meegemaakt En op dit moment heeft ze duidelijk aan gegeven dat ze vrienden wil zijn en überhaupt even geen relatie wil. Ik had tijdens dat gesprek hetzelfde gevoel. Ze vroeg of ik het nou erg zou vinden als ze nou een vriend zou krijgen. Maar ze kon me niet aankijken en lachte een beetje schamperig toen ik zei dat ik blij voor haar zou zijn. Toen ik haar hetzelfde vroeg zei ze ook dat ze het leuk zou vinden wanneer ik iemand anders zou tegenkomen. Maar ik moet nou wel bekennen dat ik bang ben dat ik meer ga voelen voor haar. Mijn intuïtie zegt me dat ze me echt leuk vind ik bedoel je gaat toch niet elke dag samen eten enzo als er niks is. Ze nodigt me al uit op de verjaardagen van haar kinderen en haar zelf. Gister kwamen we toevallig weer over dit onderwerp in gesprek en geeft ze weer heel duidelijk aan dat ze echt vrienden wil zijn. Deze keer voelde ik me toch een beetje kloten, ik denk dat ik toch onbewust had gehoopt dat ze zou zeggen dat ze wel wat voelt. Normaal gesproken zou ik het hierbij laten. Maar dit voelt echt anders.. Ik kan er niks aan doen maar mijn gevoel zegt me dat er meer is. Ik weet echt niet of ik het nou moet laten of dat we zo verder moeten gaan. Zie ik de zaken nog wel objectief of zie ik de dingen nou door een roze bril. Kan ik mijn gevoel nog vertrouwen?
Hi Calegero, bedankt voor je lange sharing. Wat je omschrijft klinkt als een prachtige vriendschap. Jullie voelen je ontzettend close naar elkaar. En nu… begin jij meer voor haar te voelen. Wat goed dat je dat eerlijk met haar hebt besproken. Tot twee keer toe is zij heel duidelijk naar je geweest. Ze waardeert de vriendschap, maar meer zit er voor haar niet in. Duidelijk. Dit is hoe de kaarten liggen. Het is nu aan jou om te beslissen wat jij met dit teleurgestelde gevoel in jezelf gaat doen. Dit gevoel is van jou en niemand anders. Kun jij er zelf verantwoordelijkheid over nemen? Die ligt in ieder geval niet bij haar. Zij hoeft jou niet te accomoderen in het wegnemen van dat gevoel. Aan jou de keus: blijf je genieten van de vriendschap precies zoals die is? Of kies je er zelf voor om anders vorm te gaan geven aan jullie vriendschap (door bijvoorbeeld een stapje terug te doen)? Blijf heel goed bij jezelf invoelen wat jij nodig hebt, en respecteer haar wens om de relatie niet te labelen als romantisch. Dat jij haar romantisch leuk vindt is heel mooi. Maar projecteer het niet op haar, hoe verleidelijk ook. Ik wens jullie alle liefde toe en ik weet zeker dat jullie er samen uit gaan komen.
Dag Klazien,
Mijn ex heeft na een jaar gevraagd om me weer is te zien! Ze heeft een periode veel aan me gedacht en begon mij erg te missen. Nu hebben we uiteindelijk een drankje gedaan met elkaar. Daarna gaf zij aan dat ze de fysieke aantrekkingskracht miste en alleen af wil spreken als vrienden om te zien of dat weer zich kan ontwikkelen.
Ik weet niet goed wat ik hiermee moet. Ik wil haar graag zien, maar ben wel ontzettend bang om gekwetst te worden. Dat ze eerst graag wil afspreken en nu ineens aantrekkingskracht mist voelt als van een koude kermis thuiskomen. Is het verstandig om haar een tweede keer te zien of kan ik de eer beter aan mezelf houden?
Beste Björn, het moet erg verwarrend voor je voelen om ineens weer van je ex te horen. Ze mist je en wil met je onderzoeken of er weer iets kan ontstaan tussen jullie. De belangrijkste vraag hier is: wil jij dat ook? Heel erg belangrijk is om in overweging te nemen: waarom is het uitgegaan tussen jullie? Dat zal vast niet ‘zomaar’ zijn gebeurd. Hierin zitten heel belangrijke lessen waarom jullie mogelijk niet bij elkaar passen. Ben je bereid het grote risico te nemen om dezelfde fouten weer te maken? Wil je het echt weer proberen met iemand die jou in eerste instantie niet fysiek aantrekkelijk vindt? Voor wie doe je het? Voor jezelf? Of toch vooral voor haar? Het klinkt alsof je speelbal bent van haar behoeftes (ze mist je). Zij heeft de leiding en neemt de initiatieven. Maar keer het eens om. Wat zou jij doen als jij de leiding over je liefdesleven zou nemen? Hoe zou jouw ideale vriendin eruit zien? Tegen wie zeg jij 100% JA? Bedenk ook dat als je het weer probeert met je ex, er geen ruimte in je leven meer is voor die vrouw die wellicht beter bij jou past. Ga jij voor een ex die half enthousiast over jou is, of voor die geweldige vrouw (die je misschien nu nog niet kent), die 100% voor jou gaat? Jij mag kiezen.
Dag Klazien,
Ik wou je bedanken voor je reactie en je mooie woorden. Ik las je antwoord wat later want was erg druk met werk. Maar in de tussentijd heb ik voor mezelf besloten om gewoon iets meer afstand te houden. Ik merk dat ze nou juist meer toenadering zoekt maar dat hou ik toch een beetje af zonder bot te zijn. Ik denk dat wij sowieso beter als vrienden zijn. Na het lezen van jouw antwoord voel ik me alleen maar meer gesterkt in mijn keuze. Ik had even moeite met het objectief bekijken van de situatie en dan is het ook heel moeilijk om je gevoel te vertrouwen. Maar goed ik maak er weer een heel verhaal van. Het ga je goed Klazien en bedankt dat je de tijd en moeite neemt om anderen te helpen met dit soort lastige onderwerpen!
Hi Calegero. Wat fijn om te horen. Het klinkt of het je goed is gelukt om de situatie van wat meer afstand te bekijken en daarmee ook wat afstand te nemen, zonder uit contact te gaan. Ook voel ik bij je dat je wat meer rust hebt gevonden in de hele situatie, zonder een muur rondom je hart te bouwen. Bravo! Geniet van elkaar 🙂
Word er ook gek van
Waarschijnlijk ben ik verliefd op haar en dat weet ze
Ze zegt dat ze me ook leuk vind maar dat ze niet zo snel verliefd word
Ze komt uit een 5-jarige relatie en soms denkt ze er nog aan terug omdat ze veel heeft meegemaakt
Ze twijfelt als ik haar vraag of ze een relatie zou willen
Ze twijfelt en weet het soms allemaal niet meer
Maar ondertussen zegt ze dat ze me leuk vind en mij ook leuk vind als de persoon die ik ben
We hebben alles gedaan en vaak afgesproken in de 6maanden contact die we hebben
Het is altijd gezellig als we samen zijn alleen ze komt ongeïnteresseerd over via de app
En heb haar vertelt wat ik precies denk en dat ze overkomt alsof ze geen interesse heeft
Waarop zij antwoordde dat het alleen maar zo lijkt dat ze wel geïnteresseerd is in mij alleen dat ze altijd zo moeilijk met gevoelens is geweest
Ik word er gek van want ik ben verliefd op haar en ik wil haar
Hi Mister, wat mooi dat je zo goed weet wat je wil. Helaas kun je iemand niet verliefd op je máken. Maar dat maakt gelukkig helemaal niets uit. Ik hoor dat je veel behoefte hebt aan haar bevestiging van jouw gevoelens voor haar. Je wil het liefst dat zij zich net zo over jou voelt als jij over haar. Heb jij die bevestiging echt nodig? Ik denk het niet. Als je blijft checken bij haar, jaag je haar heel gemakkelijk en snel bij je weg. Het is dan alsof zij iets zou moeten voelen, wat ze helemaal niet voelt, en dat je haar niet neemt zoals ze is. Je zegt ook dat jullie het gezellig samen hebben. Doe dat. Ga het gezellig met elkaar hebben en neem het samenzijn zoals het is. Want dat is heel waardevol. Laat je niet gek maken en geniet van elkaar.
gister hadden afgesproken.
omdat ze een goed gesprek wouw hebben met mij.
toen we eenmaal het gesprek hadden.
kwam ze er mee dat haar gevoel ene dag ja is en andere dag nee is.
en dat ze meer richting kant na vrienden op wilt.
bijna 2 weken terug was ze nog helemaal gek op mij.
en ze zij toen ook ben echt gek op je aan het worden.
Die zondag hadden we wat afgesproken en zijn we samen wat leuks gaan doen maar kon niet want ze had avond dienst op het werk. toen was ze nog gek op mij en word het niet eens tijd voor een keuring bij de ouders. ik was der wel van te spreken om een keuring want ik werd ook wel gek op haar. en kon me eindelijk weer open stellen en kreeg oprecht wel wat gevoelens voor der.
nu stond ik maandag en ging het niet zo met mij gezondheid. moest ik na het ziekenhuis.
toen ik het haar had laten weten wouw ze al meteen komen en er voor me zijn maar ik was al gebracht door mijn schoonzus. ik mocht smiddag’s al weer na huis toe.
s avonds kwam ze langs bij mij en bleef ze ook meteen slapen maar ze was ook een beetje boos omdat ik zo rustig bleef om mijn gezondheid. dag later ging ze na huis en vanaf dat moment is ze heel anders tegen mij en toen kwam ze daar mee dat haar gevoel een dag er was en andere dag er niet was.
wat moet ik nu doen want wil haar niet zomaar kwijt want ik vind gewoon echt leuk.
Hi t. Ik kan me voorstellen dat dit je in de war maakt. Zeker als je zo gek op haar bent en de relatie voorwaarts wil bewegen. Kun je je overgeven aan haar eerlijke gevoel? De ene dag voelt ze zich heel verliefd op jou. Helemaal prima. De volgende dag voelt ze zich niet verliefd op je. Ook helemaal prima. Het is wat het is. Laat haar eerst maar even de boel voor zichzelf uitzoeken, wat ze nou precies wil. Ga niet op haar wachten. Stel je niet afhankelijk op. Gemengde signalen zoals deze duiden meestal op bindingsangst en uiteindelijk een duidelijke nee van haar kant. Vraag jezelf af of je zin hebt in zo’n soort relatie, want veel beter dan dit gaat het helaas niet worden. Heel veel sterkte.
Hoi Klazien, ik loop nu tegen het zelfde aan als velen hiervoor hebben gepost.
Ik heb een leuke vrouw ontmoet, onze eerste date was super leuk en gezellig en daarop volgde in korte tijd meerdere dates en we hadden het echt heel leuk samen. Regelmatig kwamen we na werk bij elkaar eten of gewoon gezellig samen zijn.
Afgelopen woensdag was ze bij mij en we hadden een hele fijne avond samen. Toen ze naar huis ging stuurde ze me berichtje met ik ben heel happy met jou en was weer een fijne avond leuke man etc.
Donderdag ben ik nog bij haar geweest en vrijdag zou ze weer bij mij komen eten.
Vrijdagochtend begon ze met dat ze slecht geslapen had en wakker gelegen en zich niet lekker voelde in de middag stuurde ze dat ze naar huis ging en vroeg naar bed.
Dat kan gebeuren geen probleem; voor zaterdag hadden we uitje gepland en lunch gereserveerd, maar uit het niets kwam er een bericht dat ze nog steeds niet lekker was en dat ze ook tijd nodig heeft om na te denken wat ze voor me voelt en wat ze verder wil.
Ik snap het van haar kant ook wel want we gingen redelijk hard van stapel, maar het gevoel was van beide kant ook goed. Altijd blij als we de spaarzame momentjes samen waren.
Ik heb haar laten weten dat ik haar die ruimte geef en daarna ook geen berichtjes meer gestuurd. Ik twijfel nu zelf of dat de beste manier is.
Hi Thomas, ik kan me zo goed voorstellen hoe pijnlijk dit voor je moet zijn. Eindelijk heb je het gevoel dat je een fijne vrouw hebt ontmoet bij wie alles gemakkelijk en wederzijds lijkt te gaan. Tot op een dag de twijfel toeslaat bij haar en ze aangeeft tijd en ruimte te willen. Hier kun jij helemaal niks aan doen Thomas. Dit is 100 % haar. Sommige mensen slaan als een blad aan de boom om als een partner te dichtbij komt. Te veel intimiteit. Te veel lijkend op een relatie. Ze worden dan liefdesbang. Het lijkt alsof dat hier gaande is. Er is niks wat je kunt doen aan haar gevoel. Terugtrekken werkt het beste, maar doe het niet voor haar. Er is een kans dat jouw terugtrekkende beweging voor hernieuwde interesse van haar kant zorgt. Misschien vind je dat in dat moment fijn, maar zodra jij weer naar haar toe beweegt, want een heel normale beweging is, als je iemand leuk vindt, zal ze weer in haar schulp kruipen. En dit gaat eindeloos zo door. Beter trek je je terug voor jezelf: je verdient iemand die het fijn vindt om met jou te zijn en die niet bang is voor intimiteit met jou. Doe je zelf een plezier en move on.
Bedankt voor je reactie. Uiteindelijk heeft zij afgelopen zondagavond een bericht gestuurd dat haar gevoelens minder zijn geworden en dat het voor haar beter is niet verder te gaan. In dat bericht is ze dan ook nog vreselijk tegenstrijdig, aan de ene kant weet ze niet of haar gevoelens nog wel sterk genoeg zijn aan de andere kant zegt ze dat ze het helemaal voor zich zag om samen met mij iets op te bouwen en samen te zijn.
Uiteraard wel een lastig moment maar ook weer niet onverwacht, hield er al rekening mee vanaf het eerste bericht dat ze ruimte en tijd wilde.
We hebben overigens nog wel heel sporadisch contact (1 a 2 berichtjes deze week), ik vindt het ook moeilijk om het los te laten…
Dan opeens belde ze me in de nacht van vrijdag op zaterdag om half 1 ‘s nachts, mijn telefoon stond in nachtmodus dus heb het gemist omdat ik al lag te slapen. Ze stuurde ook nog een berichtje over iets dat ik gewijzigd had in whatsapp. In de ochtend heb ik alleen gezegd dat ik sliep en dus niet gemerkt heb dat ze belde, dan blijft ze heel vaag met een berichtje als: maakt niet uit… had eigenlijk toch niks te melden…
Dit zijn vast die dubbele signalen waar je het over had, maar die zijn extreem frustrerend. Op dat moment hadden we ook al paar dagen geen contact gehad.
Ik neem je advies ter harte, niet meer omkijken en doorgaan, maar ze maakt het me niet makkelijk op deze manier. Ik zou ook het liefste nog een keer met haar face-to-face praten over deze break-up, maar omdat ik denk dat, dat geen zin heeft stel ik het niet voor.
In ieder geval bedankt, soms is het goed als je even met de neus op de feiten wordt gedrukt.
Heel goed Thomas. Ik hoop dat je voet bij stuk kan houden, ook al is dat de allermoeilijkste opdracht nu. Niet meer afspreken, niet meer appen. Al het contact verbreken. Deze vrouw is niet voor jou. Geen tijd meer aan verspillen. Focus je op het te boven komen van je eigen liefdesverdriet.
Ik date nu 2 maanden met een meisje. Zij heeft mijn ouders ontmoet, zijn afgelopen weekend naar een festival geweest met mijn vriendengroep. Hebben het echt super gezellig en leuk. Ik ben met haar vriendinnen uit geweest. Eigenlijk geen wolkje aan de lucht.
Gisteren wilde ze praten. Ze vindt het heel leuk en gezellig, maar ze twijfelt of er nog meer gaat komen (verliefdheid). Wij zien elkaar over 2 weken 2 maanden niet. En ze geeft aan dat ze eigenlijk voor die 2 maanden wel wil weten waar ze aan toe is. Of ze er nog tijd en moeite in moet steken, omdat ze niet weet of het nog gaat komen.
Dus ik heb gezegd ja vgm denk je er veel te veel over na. We zien het wel, en je moet er niet teveel bij nadenken. Als we die 8 weken niet hadden gehad, hadden we waarschijnlijk niet eens dit gesprek hoeven voeren. We zien het wel. Komt het niet dan is het jammer, komt het wel dan is het leuk. ‘T zij zo.
Komt het niet, dan zien we elkaar nog een keertje na die 8 weken om bij te kletsen en laten we het voor wat het is.
Dus heb aangegeven dat de bal wel een beetje bij haar ligt nu. Want ik ga niet trekken aan een dood paard, want dan ga ik andere dingen te doen.
Gisteren wilde ze ook in de eerste instantie niet blijven slapen, omdat ze wilde weten hoe het is zonder dat ze blijft slapen en hoe ze er dan over denkt. Uit eindelijk is ze toch blijven slapen (zonder dat ik er naar vroeg, ze bood het zelf aan). Maar moet ik haar eigenlijk na het gesprek van gisteren een beetje laten? En het haar laten uitvogelen? Of gewoon doorgaan met hetgeen wat we deden? Haar appen, vragen om af te spreken etc. Of moet ik echt de aankomende 2 weken de bal bij haar neerleggen? Ze vroeg namelijk wel ‘Ja ga je me dan echt niet meer appen of wat van je laten horen?’.
Ze geeft namelijk wel aan dat ze gek op me is, dat ze me vertrouwt en alles bij me kwijt kan. Dat ze eigenlijk heel graag verliefd worden, maar zich afvraagt of het nog gaat komen. Ik heb zelf 5 jaar relatie gehad en zij nog nooit, dus voor haar is alles nieuw. Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt.
Hi Daan, wat een vervelende verrassing om dit ineens te horen na twee heerlijke maanden met een leuke nieuwe vrouw. Ik denk dat je heel goed hebt gereageerd op haar twijfels. Goed dat je je ook een beetje meer terugtrekt en niet nog harder aan haar gaat trekken. Ga ook niet op haar ‘wachten’ in de twee maanden dat zij weg is. Wat ik je aanraad om te doen is om de komende tijd extra tijd en aandacht te steken in de relatie die jij met jezelf hebt. Wat heb jij het meeste zin om te doen deze zomer? En hier een vraag ter overweging: zijn twijfelende vrouwen misschien een patroon in jouw leven? Zijn er meer twijfelaartjes geweest, die het uiteindelijk de vlinders toch niet bij jou voelden? En wat is het in jouw liefdesleven dat je die steeds weer uitnodigt? Je kunt de ander niet veranderen. Maar jezelf wel! Veel sterkte en succes. En geniet van de vrijgekomen tijd voor jezelf en je eigen vrienden.
Hey klazien
Leuk om dit zo te lezen
Ik heb ook zo’n probleem we draaien al een jaar om elkaar heen en ze heeft al meerdere malen gezegd
Voorlopig blijft het bij vrienden
Maar dan toch weer hebben we het over plannen samen
Denk aan huisje boompje beestje
Ik ben daar wel een beetje klaar mee en ga mede door deze blog voor me zelf kiezen
Helaas maar dan heeft ze pech gehad
Ik zeg dit natuurlijk wel zo met me grote mond
Maar diep van binnen wil ik haar hart gewoon weer winnen
Zeker in het begin hebben we het leuk gehad
Zijn we zelfs verliefd gewest oor elkaar
Iedere keer als ik was afstandelijker door
Kom ze weer terug
Ze beld me elke dag
Is teleurgesteld als ik met iemand anders ga daten
Maar de stap komt maar niet
Ik ga haar als het gesprek komt vertellen
Je weet mijn intenties met jou
Maar ik ziet niet te wachten op een vriendschap
Wil je meer weet je wat je moet doen
En anders verwaterd het helaas
Ik ga me zelf niet meer met haar bezig houden
Heb een jaar lang alles gegeven
Want ja heel eerlijk ik wil haar nog steeds tis een goede lieve vrouw buiten dat ze gewoon bijzonder sexy is
En ik haar het liefst uit elkaar wil trekken
Maar als er iemand is die me hier mee kan helpen
Met hoe ik dit het beste aan kan pakken
Met advies
Moet ik haar alles geven nog
Of moet ik net doen alsof ze me niet meer kan krijgen
Daten met andere enzo
Graag
Hey Raymond. Dankjewel voor je openhartige schrijven. Klinkt alsof je met deze vrouw in een push-pull dynamiek zit. En er is maar 1 manier om daar echt uit te komen en dat is de hele relatie inclusief al haar dynamieken helemaal los te laten. Het idee om nu alles nog te geven. Of net te doen alsof ze je niet kan krijgen… In beide opties zit je ten volle nog in de dynamiek verstrikt. En ik neem aan dat dat iets is wat je niet meer wil…
Dank je wel voor je reactie
Super lief
Ja dat klopt we trekken elkaar aan en stoten elkaar weer af Het gaat steeds zo
En daar wil ik heel graag vanaf ik wil het liefst gewoon iets op gaan bouwen samen
En ze zegt we blijven Verlopig vrienden
Houd dus alle opties open
Ben geen yoyo
Wat zo voel ik me wel
Maar om nou alles op te geven
Vind ik best moeilijk
Want heel eerlijk
Ik ben gewoon gek op die vrouw
Haar mimiek
Haar doen en laten
Hoe ze in het leven staat
Buiten dat het echteen. Vechter is
En dat staat me heel erg aan
Maar u zegt dus
Laat die vrouw los
Geen contact meer
En ga veder met je leven
Ja dat laatste. Is nu even pijnlijk, maar op lange termijn de beste, meest pijnloze keuze. Je krijgt namelijk de controle over jouw liefdesleven weer terug.
Hallo Klazien,
Ten eerste een zeer leerzame blog waar ik zeker wat dingen uit kan halen voor in mijn geval op dit moment.
Ik heb afgelopen (bijna) 3 jaar een relatie met een hartstikke leuke meid en houden nog steeds erg van elkaar, dat geven we ook beide aan.
Echter geeft ze aan dat ze bang is dat als het ooit fout gaat tussen ons dat ze dan haar ‘jonge jaren’ heeft weggegooid (ze is nu 20 en kregen iets toen zij 17 was en ik 20). Momenteel hebben we 3 weken een pauze en de laatste keer dat ik aan haar vroeg of ze het gevoel had dat ze het uit wou maken na deze rust, zegt ze dat ze niet per se die drang heeft om het uit te maken tot nu toe.
Ik vind het enorm lastig om haar deze 3 weken de ruimte te geven waar ze om vraagt, er is dagelijks wel iets waardoor ik iets van mezelf laat weten en hoop heb op een teken vanuit haar, omdat ik erg bang ben dat ze zich in de komende 2 weken nog gaat bedenken en onze relatie wel wilt beëindigen. Ik ga zowat kapot van de onzekerheid dat het me geeft en ik zou graag willen vragen wat u mij aanraad om te doen in deze situatie. Want ik wil haar echt niet kwijt en er alles aan doen om verder te kunnen gaan met haar.
Groet, Nick
Hi Nick, goed dat je mij hier hebt gevonden en de stap hebt gezet om deze vraag aan mij te stellen. Het klinkt alsof zij wat ruimte nodig heeft om te kijken waar ze nu naar toe wilt met haar nog jonge leven. Aan jou de uitdaging hier: heb vertrouwen. Schiet niet in de stress. Dan doet zij dat ook niet. Relaties veranderen over tijd. Dat is goed om te accepteren en te waarderen. De vraag is: zal jouw relatie deze groeispurt overleven, ja of nee. Als jij graag wilt dat je relatie het overleeft en er zelfs beter van wordt, is met deze verandering mee te bewegen en het niet tegen te houden bij zoals het was. Jullie levens veranderen in hoog tempo en als je dit samen kunt doormaken, wordt jullie relatie er zelfs beter, dieper en volwassener door. Tip: benut deze tijd om aan jezelf te werken. Wat zijn jouw doelen, dromen en ambities in je leven? Nog steeds hetzelfde als 3 jaar geleden? Waaraan zou je willen werken?
Succes en nogmaals: heb vertrouwen.
Hoi Klazien,
Ben een gezonde jongen van 40. 3 maanden geleden, de vriendin van mijn nicht (die ik vaag van vroeger ook al wel kende) beter leren kennen. Samen met mijn nicht en anderen op reis geweest. Daar is de vonk letterlijk en figuurlijk overgeslagen. Vele dates verder (fantastisch intieme dates ook) werd onze klik / match enkel maar groter en groter. De meest fantastische maanden van mijn leven. Ze is zelfs speciaal over gevlogen naar een exotische bestemming waar ik moest werken om er samen een verlengd weekend van te maken. Fantastisch was dat!!
Ze kwam uit een soort van geheime knipperlicht relatie (waar hij al een vriendin had eigenlijk en hij ze heel lang (6j) aan het lijntje gehouden heeft) van 8 jaar waar ze eigenlijk enkel het laatste jaar een echt koppel waren. Veel ruzies en jaloers gedrag, alsook weer stiekem gedoe met zijn ex hebben hun relatie beëindigd. Dat was een half jaar geleden voor onze vonk oversloeg.
Nadat ik thuis kwam van mijn werk (exotische locatie) vertelde ze dat ze het moeilijk had en tijd nodig had voor haarzelf. Gevoelens naar haar ex toe speelde weer op en ze moest nadenken (ze hebben ook weer met elkaar gebeld doordat hij toevallig wist dat ze het moeilijk had). Ze hebben beide nog gevoelens voor elkaar. Hij zit ondertussen ook weer in een nieuwe (rebound) relatie…
Ik heb dit 14 dagen laten begaan, maar werd helemaal gek van het gepieker in mijn hoofd. Wat was ze aan het denken, was ze terug in contact met haar ex, wat wou ze nu. Ze is wel altijd heel eerlijk en open geweest naar mij toe en ik wist ook dat ze het verleden nog niet helemaal verwerkt had. Ze hebben nog niet afgesproken, enkel dus 1x gebeld.
Anyway, ik ben, na 14 dagen, naar haar toegereden en gezegd dat ik het zo niet verder kon en dat ik er mee stop (geen contact meer zoek) voor men eigen bestwil. het was zeer emotioneel, ze moest haar inhouden om niet te wenen en heeft me nog willen kussen bij een laatste afscheidsknuffel (heb enkel op men wang nog toegelaten). Het was voor mij een hele zware en moeilijke beslissing en ik zou niet weten of het de goede is.
Eigenlijk wil ik ze helemaal niet vergeten. Zo een match heb ik nog nooit gehad met een vrouw en weet bijna zeker dat dat voor haar ook is. Ik voel het en zie het gewoon als ik in haar ogen kijk/keek.
Ik ga haar een tijdje (maand of langer) gerust laten en dan opnieuw voorzichtig contact zoeken om dan voorzichtig af te tasten wat de status is met haar ex en gevoelens en dergelijke.
Wat is jou advies?. Is dit een goede aanpak of heb ik het verkeerd ingeschat? Wat kan ik nog doen. 1 ding weet ik zeker. Ik ga ze NIET opgeven, ook al heb ik dat gezegd en ziet ze dat nu zo.
Hoi Kris, ontzettend bedankt voor jouw openhartige bericht. Ik voel echt dat je hier veel pijn aan hebt. En ik voel ook dat je pijn aan het dragen bent die niet van jou is. Dat hele drama-verhaal met haar ex? Dat is van haar. Niet van jou. Maar je neemt het wel op je, alsof het jouw probleem is. Dus ten eerste mijn advies: laat haar liefdesproblemen bij haar. Zij zal daar zelf aan moeten werken. Als zij nog niet klaar is voor een volgende relatie, dan mag je dit beschouwen als een grote rode vlag. Gelukkig neem je deze waarschuwing serieus, want je hebt het contact verbroken. Moeilijke stap, want ik merk dat je helemaal gek op haar bent. Dus super goed gedaan van je. Ik denk dat jij iemand verdient die er klaar voor is om jouw liefde te ontvangen. Je bent een vrouw waard die trouw aan jou kan zijn. Dus hoe leuk en lief deze vrouw ook is voor je, zij kan niet trouw zijn aan je, en ze zal het weer doen, want dat is zoals ik het hoor, gewoon de aard van het beestje. Ben jij bereid om in je eigen waarde te blijven staan, ook al betekent dat nee zeggen tegen een hele leuke vrouw? Ik hoop het echt. Veel sterkte!
Hi Klazien,
Leuk artikel.
Ik date nu bijna 3 maanden met een enorm leuke vrouw. Ze heeft twee kinderen, ik zelf 1.
We hebben elkaar onverwachts ontmoet, het klikte meteen en zijn dezelfde avond bij elkaar in bed beland. De middag erna, heeft zij mijn nummer gevraagd via Facebook aangezien ik er vanuit ging dat het eenmalig was.
Inmiddels zijn we dus even verder, ken ik een groot deel van haar familie, zij nog niet die van mij. Ze heeft aangegeven dat ze mijn familie wel wilt ontmoeten, gewoonweg nog niet van gekomen. We hebben nu eentaal dingen met elkaar gepland voor over twee maanden, toevallig met vrienden waarvan zij er ook twee kent. Ik heb haar kinderen ontmoet en dat loopt hartstikke goed.
We hebben het ”gesprek” wel gehad, wat hebben we nu? Waar staan we nu? Ik heb aangegeven dat ik er voor wil gaan en wat mij betreft dat we het een relatie kunnen gaan noemen. Zij geeft aan dat er voor haar geen label op geplakt hoeft te worden. Ze geeft wel aan dat ze ervoor wilt gaan, ze stuur enorm lieve berichtjes en ze geeft best een hoop. Maar toch houd haar iets tegen om echt een verbinding met elkaar aan te gaan. Wat kan ik hiermee?
Hi Frank, dankjewel dat je naar me uitreikt. Het klinkt alsof jullie iets heel moois aan het opbouwen zijn samen, waar jullie je allebei heel fijn bij voelen. Eerlijk is eerlijk: heeft het een label nodig? Of kun je met elkaar zijn zonder het een naam te geven? Waarom heb je een label nodig? Want dat is hier echt interessant: wat zit er onder jouw behoefte aan jullie relatie te labelen? Geeft het je garantie dat ze je niet zal verlaten? Geeft het je een gevoel van erkenning? Is de verbinding minder ‘echt’ als het wel of geen naam heeft? Ik denk dat je het antwoord in jezelf kan vinden en niet in haar. Waar ligt jouw behoefte hier en hoe kun je in je eigen waarheid blijven staan, in liefdevolle verbinding met de ander. Hoe dan ook, so much food for thought. Geniet van elkaar!
Hoi klazien. Ik ken nu ondertussen 3 maanden een meisje op wie ik echt stapelgek ben. Het zat eigenlijk vanaf t eerste moment goed. Onze eerste date was 2 dagen nadat we elkaar leerde kennen, niet heel gebruikelijk maar er zat vanaf beide kanten al veel gevoel bij. Onze date was perfect. Alhoewel we misschien hard van stapel liepen, we zijn vrij snel intiem geweest… maar het was echt geweldig, we waren echt heel verliefd op elkaar. Ik ben enorm onhandig geweest op een gegeven moment, eigenlijk heb ik haar vertrouwen geschonden door bepaalde dingen, en ze is al zo lastig met vertrouwen. Dat was de reden dat ze (natuurlijk) alle begrip, begon te twijfelen. Ik heb me niet goed gedragen, waarna ze me overal op had geblokkeerd. Een paar weekjes liet ik weer even iets van me horen, ik wilde graag weten hoe t haar verging. Ze reageerde en we hadden een goed gesprek gewoon. Ik heb haar toen een soort brief geschreven met echt een persoonlijke verontschuldiging, daarin ben ik heel open en eerlijk geweest, en dit waardeerde ze heel erg. Nu heeft ze meer tijd nodig om eruit te komen, wat ik wel snap. Ze weet niet wat ze ermee moet. Ze is volgensmij ook bang dat haar beste vriendin erachter komt dat ze toch weer contact met me heeft, want die heeft dr aangeraden me toen te blokkeren. Ik zit met een heel gevoelig meisje die echt moeite met vertrouwen heeft en ik hou onvoorwaardelijk van dr. Ik heb ook aangegeven dat ik haar tijd en ruimte wil geven, dat vertrouwen nooit zomaar ineens terug kan zijn. Ik heb t er echt wel lastig mee, want ik wil terug naar onze geweldige afspraakjes, daar wil ik alles voor doen. Ik denk echt dat zij het is voor me. Alleen wat moet ik doen? Wachten, juist aangeven dat ik niet ga wachten? Ik weet dat het mogelijk is alleen moet ik het goed aanpakken. Ik weet waar de twijfel vandaan komt, daar heb ik aan gewerkt, Ik snap ook dat ze niet meteen om kan zijn. Wat klan ik hiermee?
Dankjewel voor je openhartige schrijven, Mike. Het is helemaal aan jou wat jij wil met deze situatie. Ik zou sowieso niet op haar ‘wachten’. Dan zet je als het ware je leven op pauze en geen vrouw is het waard om jezelf voor opzij te zetten. Dat willen vrouwen ook helemaal niet, dat je dat doet. Vertrouwen moet altijd van twee kanten komen. Als zij jou niet vertrouwt, dat kun je niet veranderen. Je kunt wel jezelf veranderen. Dus pak deze situatie helemaal terug naar jezelf. Wat zegt dit over jou? Kun jij haar wel vertrouwen? Misschien vind je dit niet makkelijk, omdat ze zo gevoelig en schrikachtig is. Kun jij jezelf wel vertrouwen? Misschien ook heel moeilijk, gezien de misstap die je naar eigen zeggen hebt gemaakt. Als je wil dat er in je buitenwereld iets verandert, begin dan altijd bij jezelf. Zorg dat jij het vertrouwen in jezelf weer terug wint, door betrouwbaar te zijn. De beloftes aan jezelf en aan anderen nakomen. Vervolgens zal je betrouwbaardere partners aantrekken, die jou ook beter vertrouwen. De keuze is aan jou. Wil jij in een situatie zitten waar jij je betrouwbaarheid de hele tijd moet bewijzen aan iemand die vanuit haar eigen verhaal wantrouwig is? Dat is een ongelijkwaardige situatie. Of wil jij graag een relatie gebaseerd op gelijkwaardigheid en vertrouwen? De keuze is aan jou.
Wauw, bedankt voor deze waardevolle inzichten. T ging van dat ik ziek in mn hoofd ben tot nu, dat ze t een menselijke fout was. Van dat het nooit meer goed zou komen naar dat ze het niet zomaar kan vergeten maar dat wel kan gebeuren. “Er zijn dingen gebeurd die niet goed zijn maar er zijn ook heel veel dingen gebeurd die wel heel goed zijn. En dat ik goed ben zoals ik ben en iedereen menselijke fouten maakt. Mij klinkt dat nu goed. Ik wil gewoon weten welke kant dit opgaat maar natuurlijk dring ik niks op.
Ik denk dat je hier een hele mooie stap zet, en dat is: als je een fout maakt, vergeef dan eerst jezelf. Dat is de belangrijkste eerste stap. En daarna: neem verantwoordelijkheid voor je fouten. Maak excuses en vraag hoe je het goed kan maken. Zonder kruiperig te doen. Je hebt immers jezelf al vergeven, dus dat hoeft zij niet per sé te doen. Dit is de grote win hier. Niet of zij bij jou blijft.
Hi Klazien, sinds een half jaar ken ik een heel erg leuke meid waarop ik sinds 3 maanden hopeloos verliefd ben geworden. Nog nooit heb ik dit zo intens gevoeld en dat heb ik haar ook regelmatig zeer duidelijk gemaakt. Zij zat al die tijd in een lastige fase waarin ze zichzelf (terug) wil vinden. Dit zorgt ervoor dat ze momenteel niets wil en ook niet weet wat ze wil. We hebben een zeer innige vriendschappelijke relatie waarin we meerdere keren ook flinke ruzie hebben gehad maar waarin ik mijn gevoel voor haar regelmatig uitte. Meestal werd die ruzie veroorzaakt door mijzelf omdat ik zeer onzeker werd van het gevoel dat er van haar kant toch iets was maar ze nooit duidelijk was. Ik ben daarbij onbehoorlijk grof geweest. Toch vergaf ze me steeds en steeds werd onze vriendschap closer. Na de laatste ruzie heeft ze me definitief gezegd dat ze wel open stond, maar dat ze het nu echt niet meer kan, vanwege het gedrag dat ik vertoonde. We zijn inmiddels weer goed met elkaar. Het feit dat ik vaak zo bot was tegen haar en ze me toch steeds weer accepteert als zeer close vriend, wat zegt dit? En zou dit kunnen betekenen dat ze ooit toch haar hart voor me open zou kunnen zetten?
Hi Marco, dankjewel voor je openhartige schrijven. Ik denk dat haar hart al enorm open staat voor jou, omdat zij nog altijd open staat voor een innige vriendschap. Daar bof je echt enorm mee, met zo’n vergevingsgezinde vrouw. Wat ik hier zie, is dat jouw angst om door haar verlaten te worden je enorm parten speelt. En dat je op een angstige manier getriggerd wordt als je voelt dat jouw prille relatie met deze vrouw in gevaar komt. Ik geloof ook dat dit gevaar ingebeeld is. Zij is namelijk al in je leven. Dus denken dat ze dat eigenlijk niet is of dat je relatie eigenlijk iets anders zou moeten zijn dan het nu is, is angstdenken. Deze trigger reacties zijn erg vervelend en komen voor haar nogal koud uit de lucht gevallen. Vandaar dat er niet altijd even lief en begrijpelijk op gereageerd wordt. Zij kan niet verklaren waar deze heftige reacties bij jou vandaan komen, dus dan heb je al snel ruzie. De uitnodiging die hier bij jou ligt, is om bij jezelf te kijken waar jouw angst vandaan komt. Deze komt niet bij haar vandaan. Zij is slechts de trigger, enkel en alleen doordat zij haar leuke lieve zelf is. Zo iemand wil je natuurlijk nooit kwijt, zeker niet als je bang bent. Dus, own je angsten. Kijk goed naar jezelf en ontsla haar van haar verantwoordelijkheid om jou gelukkig te maken. Dit is essentieel, want als je op de oude voet doorgaat, dan draai je het leuke contact met haar helemaal zelf de nek om. Omdat het simpelweg mega onaantrekkelijk is. Als zij aangeeft: ik wil mijzelf terugvinden, geef haar dan alle ruimte hiervoor. Wat je wil is een vrouw die helemaal zichzelf is. Daarop ben je in de eerste plaats verliefd geworden. Niet iemand die zich vormt naar jouw ideaalplaatje van hoe ze zou moeten zijn. Ik wens je heel veel sterkte hiermee, er ligt hier echt een enorme kans voor groei voor jou.
Hi Klazien, bedankt voor je heldere reactie. Ik herken die angst bij me. Ben ook wat onzeker vanwege een bepaalde reden die ik zelf maar al te goed weet maar voor mezelf hou. Voor de rest ben ik een enorm open boek naar haar geweest. Itt wat ik normaal zie tussen man/vrouw, ben ik de prater en is zij het gesloten boek. Ik heb mijn zwakheden ook altijd aan haar getoond ipv dat ik het spel van aantrekken en afstoten heb gespeeld of de macho heb uitgehangen. Niet sexy, wel zo eerlijk. Zij heeft vaak tegen me gelogen, dingen verdraaid of achter gehouden. Ze accepteert me wel steeds terug als vriend, maar is zelf nooit degene die terug krabbelt naar mij, hoewel ze me keer op keer weer terug accepteert en zij zelf ook wel eens het contact verbroken heeft of dat haar gedrag de oorzaak van de ruzie was. We hebben dat besproken maar de echte redenen krijg ik er nooit uit. Ik heb me de laatste tijd heel erg verdiept in borderline en op zelfmoordpogingen/automutilatie na vertoont zij overduidelijk alle symptomen van deze stoornis. Ik weet dat ik niet in de positie ben om deze stempel op haar te drukken, maar ik zou vele tientallen voorvallen en eigenschappen op kunnen noemen die hier wel op duiden. In relatie tot haar komen mijn onzekerheden en de ruzies die hieruit voortvloeien ook steeds door deze voorvallen en eigenschappen. Ook moet ik mezelf in de spiegel aankijken inderdaad want ook mijn gedrag is na iedere korte breuk ook niet echt normaal geweest. Ons contact is nooit seksueel geweest maar puur vriendschappelijk hoewel zij degene was die mij de eerste keer benaderde en me steeds voorzichtig zoende. Daarna is ze stiekem even met een ander geweest en bleef onze relatie vriendschappelijk. Ze heeft mij meerdere keren gezegd momenteel met niemand iets te willen en weigerde me te zeggen of ze ooit wat met me zou willen. Maar zoals ik eerder zei zegt ze pas nu, nu ik dat volgens haar zelf verpest heb, dat ze wel degelijk open voor me stond. Ook wel safe en flauw om dat dan pas te zeggen, niet? Mijn grote vraag blijft eigenlijk dezelfde, waarom accepteert deze vriendin mij tot wel 8 keer toe steeds terug en zal er diep van binnen toch iets bij haar zitten wat naar mij verlangt of wat meer zou willen maar het niet aandurft? Ik kan me zoiets wel voorstellen want ik ken wel bepaalde delen van haar verleden die hier de reden van kunnen zijn. Hoop weer op een reactie van je.
Hi Marco, dankjewel voor je bericht terug. Ik krijg zo steeds meer overzicht over jullie uitdagingen. En kan ik ook beter je vraag beantwoorden:
Jullie zitten verstrikt in een dynamiek die co-dependency heet. Dat wil zeggen dat jullie elkaars afhankelijke delen nodig hebben om je eigen angsten toe te dekken. Zolang je beiden nog niet geleerd hebt om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen afhankelijkheden blijf je elkaar hard nodig hebben. Het resultaat is een nogal a-relaxte relatie van hard aantrekken en hard afstoten. Je relatie kan intens verliefd aanvoelen: ‘dit is de vrouw van mijn dromen!!!’ Toch zijn dit soort relaties helaas niet gebaseerd op liefde. Wel op wederzijdse afhankelijkheid.
Je kunt hier zeker uitkomen. Het is mij ook gelukt 😉 Daar ga ik de komende tijd veel meer over schrijven. Hou me in de gaten.
Hi Klazien, interessante view weer. Hoewel ik eerlijk zeg (ook tegen haar) dat ze een aanvulling in mijn leven zou zijn, zal zij dit nooit zeggen. Niet eens dat ze van me houdt als vriend. Hooguit een soort van “ik ook van jou” is wat ik er uit krijg. Naar buiten toe is ze ook heel anders dan naar mij, op de social medias is ze stoer en tegen mij heel anders, meer kwetsbaar. Ook wat ze daar en tegen anderen verkondigd staat vaak haaks op wat ze tegen mij zegt. Ze verteld me wel erg intieme zaken waarin ze zich kwetsbaar opstelt, maar aan de andere kant liegt ze ook veel tegen me. Afgelopen week een vriend gesproken die ons “getouwtrek” van dichtbij meemaakte en inmiddels ook geen contact meer met haar heeft en het blijkt dat ze nog veel meer tegen me gelogen en gedraaid heeft dan ik eerder al wist. Ik heb hier eerder meermaals over gesproken met haar en in haar uitleg draait ze vaak ook weer. Nu blijkt ook dat wat ze anderen zegt vaak waar is en wat ze mij verkondigde vaak niet klopte. Maar tegen mij zegt ze, “nee wat ik jou zeg klopt, tegen die anderen ben ik alleen maar stoer, want jij bent n echte vriend”. Nou vaak is het tegendeel dus waar. Omdat ik dus het sterke vermoeden heb dat ze borderline heeft vergeef ik haar dit. Omdat we nooit niks seksueels hadden heeft ze mij nooit bedrogen natuurlijk, maar heeft wel een stiekeme relatie voor me achter gehouden terwijl ze wist dat ik ook meer van haar wilde. Het valt me ook op dat haar mening om de paar dagen kan veranderen, over kleine, maar ook belangrijke zaken in het leven. Ze is dus erg labiel at dat betreft en toch komt ze erg sterk en vooral zelfstandig over. Ze heeft ook in de gaten dat zij beter zonder mij kan, dan ik zonder haar. Zou ze daarom met me “spelen” en me steeds terug laten in haar leven omdat ze weet dat ik eigenlijk de kwaaiste niet ben en me daarom niet kan laten vallen? Of heeft zij me ook “nodig gehad” in die moeilijke periode? We hadden dagelijks app contact van smorgens goedemorgen, tot snachts welterusten, meestal was zij degene die hierin t initiatief nam. Haar mindset is 2 weken geleden ineens veranderd en het lijkt erop alsof het weer beter met haar gaat. Ze praat nu ook ineens over toekomstpannen, een vriend etc. Iets wat ze eerder gewoon afwees “ik ben geen relatiemateriaal”. Sinds die tijd lijkt het er ook op dat ze mij minder nodig heeft. Mijn eigen conclusie is dat ik wss gewoon een passant in haar leven ben geweest die ze tijdelijk nodig heeft gehad. Erg zuur voor me en ik heb er geestelijk dan ook nog steeds enorm onder te lijden. Ik voel me gebruikt en toch neem ik haar niks kwalijk. Wat raadt je me aan, afsluiten dit hoofdstuk en verder???
Dankjewel. Ik snap dat deze dynamiek super verwarrend voor je is. Dat is die ook. Toch ben jij helemaal in control hier. Aan jou de vraag: heb je deze relatie van aantrekken en afstoten nog te hard nodig? Of ben je er klaar voor om voor je eigen geluk te kiezen? Deze vraag is alleen door jou te beantwoorden. Beide antwoorden zijn OK. Alleen moet je daarvoor eerst echt stoppen om de oorzaak van jouw misere buiten jezelf (bij haar dus) te leggen. Jij en jij alleen doet dit jouzelf allemaal aan. Dat betekent ook dat jij altijd een keuze hebt. Alleen jij kan verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes in je eigen leven. Ik wens je heel veel sterkte hiermee.
Laatste update: eergisteren in overleg besloten weer vrienden te blijven, ze zei “wel rustig aan, wil gezelligheid en geen gedoe”. Daarna niks meer gehoord, terwijl ze eerder smorgen om 6 uur vaak al begon te appen en dan de hele dag door. Ik heb haar nu vanmorgen zonder verdere uitleg overal geblokkeerd omdat ik weet dat dit haar triggert en raakt, omdat er anders niet tot haar door te dringen valt. Als ik haar voor zou stellen om te kappen (wat ik eigenlijk niet wil maar soms deed om weer dialoog te krijgen) zegt ze, “als jij dat wil vind ik dat best”. Terwijl ik weet dat ze helemaal paniekt als een redelijk onbekende haar ontvriend op Facebook. Dit voelt voor mij ook een beetje als minachting omdat ze (zo lijkt het) doet alsof t haar niks doet als ik hetzelfde doe. Kortom een en al verwarring. Zij was in de put toen ik haar leerde kennen, nu na 6 maanden lijken de rollen omgedraaid, puur omdat ik me teveel van haar misere heb aangetrokken, haar wilde helpen, er wilde zijn, verliefd werd en nu afgedankt (lijk) te worden.
Hey Klazien. Interessant artikel! Ik kan zeker wat nuttige dingen uit dit artikel halen, maar toch zit ik even in een lastig parket waarin ik twijfel wat de juiste reactie/keuze is. Ik heb de afgelopen weken regelmatig gedate met een leuke dame; we hebben ondertussen 4 dates gehad in 4 weken tijd waar we allebei ook telkens naar uitkeken. Van comedytheater tot salsa dansen afgelopen weekend wat superleuk, maar ook even uit mijn comfort zone stappen betekende. Ik heb die avond dan ook zowel met haar gedanst als andere dames.
Nu geeft zij echter aan dat ze ook oprecht vindt dat we echt leuke dates gehad hebben, maar twijfelt omdat er weinig bij haar gebeurt qua gevoel en daarom denkt dat er niet meer inzit. Ze vindt dit ook lastig geeft ze aan, omdat ze het gevoel heeft dat ik er anders insta. En dat is ook zo. Ik ben enthousiast over de dates tot nu toe en voel me wel tot haar aangetrokken, maar blijkbaar zit ik in de ‘friend zone’ terwijl ik denk dat een beetje twijfel gezond is en het echt nog wel een paar weken kost om elkaars handleiding te leren kennen. Ik ben overigens, by the way, wel benieuwd of het dan iets met haar deed, dat ze me met andere dames zag dansen.
Persoonlijk denk ik dat ze gewoon twijfels heeft die gezond zien en die erbij horen in deze fase. Ik bedoel, de basis is supergoed; we lachen veel met elkaar, er is onderling respect en vertrouwen en we voelen ons allebei op ons gemak bij elkaar en kunnen zowel dollen als diepgaande gesprekken hebben en er is sprake van oprechte, wederzijdse interesse in elkaar. Dat je na een paar dates twijfelt of dit degene is waar je nog meer tijd en aandacht in wil investeren is een vraag die we ons allemaal wel eens stellen als we daten. Wat alleen wel meespeelt denk ik, is dat ik soms merk dat ik zelf wat meer afstand houd omdat ik merk dat ik vooral degene ben die bijvoorbeeld af en toe fysiek contact, al is het maar een lichte aanraking, zoekt.
Wat is nu wijsheid? Moet ik haar tijd en ruimte geven om hierover na te denken of zou ik juist moeten aangeven dat als zij twijfelt dat ik dan mijn eigen plan trek en verder ga? Dat laatste voelt wel een beetje als hard-to-get spelen. Accepteren dat zij ‘het niet voelt’ voelt als opgeven, en vind ik eigenlijk onzin. Daarmee doe ik mezelf tekort denk ik.
Hi lieve Bart, dat moet heel onprettig voelen, zoals je er nu in staat. Jij bent gek op haar. Mooie dates, mooie connectie. Zij twijfelt. Ik denk niet dat je iemands gevoelens voor jou kan ‘sturen’. En ik denk: dat moet je ook niet willen. Want jij en jij alleen kunt dat onprettige gevoel veranderen. Wat hier heel goed bij helpt is jezelf herinneren aan je innerlijke wijsheid: deze relatie hoeft niets te zijn wat het niet is. Zij hoeft niets te voelen wat ze niet voelt. Jij ook niet trouwens. Dat is niet opgeven. Dat is jouw afhankelijkheid van haar bevestiging overstijgen. En laat dat nou weer als bij-effect heel aantrekkelijk zijn en friend-zone killing. Maar doe het niet daarvoor, maar voor je eigen gemoedsrust. Veel liefs, en geniet van al de mooie dates die je nog met elkaar mag delen.
Hoi, mooie artikels hier.
Ikzelf heb zojuist gehad met een twijfelende vrouw, ze twijfelde tussen mij en een vorige exvriend.
Had zelf een relatie met haar van 7 maanden na dezelfde ex vriend. Voelde aan bij haar dat ze altijd nog gevoelens had voor hem. Heb het toen uitgemaakt omdat ik erachter kwam dat ze mij heeft bedrogen , maar gaf ze nooit toe. Erna is ze direct opnieuw begonnen met het exvriendje.
toen ze na 1,5 maand opnieuw naar mij toekwam , ze miste me . Ik ben hierop ingegaan en na een paar weken ,
begon ze opnieuw te twijfelen .Heb dit een paar weken volgehouden maar toen ik opmerkte dat haar gedrag meer naar hem toeging (geen afspraakjes meer met mij) , heb ik het eergisteren tegen haar gezegd dat ik mijn eigen weg volg en iemand wil die wel 100% voor mij wilt gaan . We delen veel intresses en voel het altijd in mijn buik als we samen zijn, we hebben dezelfde doelen , dat maakt het zuur.Het is een jojo effect en wordt vaak gekwetst.Constant de hoop en met de kruimels als gewoon vriend is te lastig. Moeilijke wordt , wat als ze nu weer terugkomt ?
grtjs
joeri
Hi Joeri, dankjewel voor je schrijven. Ja, deze voel ik wel, wat een vervelende toestand zeg. Als ik je lees, merk ik dat jouw nee voor haar steeds steviger wordt. En dat is goed nieuws, want dat betekent dat jouw ja voor jezelf ook steeds steviger staat. Dus denk vooral aan die ja voor jezelf, mocht ze je weer benaderen. Nu is het aan jou de praktische taak: geen achterdeurtjes meer openhouden. Dus dat betekent heel simpel: haar nummer blokkeren. Haar e-mail blokkeren. Haar overal blokkeren op sociale media. Maak het haar onmogelijk om contact met je op te nemen. Dat is niks tegen haar, maar puur bedoeld om jezelf te beschermen. Om ja te kunnen blijven zeggen voor jezelf. Sterkte!