Afgewezen worden. Het kan behoorlijk aan je zelfvertrouwen knagen, zeker als het je een aantal keer achter elkaar overkomt. Deze vijf manieren om met afwijzingen om te gaan zorgen ervoor dat afwijzingen je beter maken met vrouwen in plaats van onzekerder.
1. Laat het probleem bij de ander
“Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij…” Wat bedoelen vrouwen hier eigenlijk mee? En waarom voelt het dan zo dubbel, alsof er stiekem toch iets mis met je is, maar ze het je niet durft te vertellen. Geloof me, er is helemaal niets mis met je. Als ze dit zegt, heeft ze haar eigen goede redenen om niet met je verder te willen gaan. Laat deze problemen bij haar. Jij kan er niks aan doen, dus het is ook niet jouw verantwoordelijkheid. Haal diep adem en ga door naar je volgende avontuur.
2. Het is geen test
Accepteer afwijzingen met stijl en duik met frisse moed in je volgende uitdaging. In tegenstelling tot wat populair dating advies ons doet geloven, afwijzingen zijn géén ‘test’. Dat zit zo. Mannen die geen nee accepteren zijn een ontzettend onaangenaam verschijnsel. Helaas komt het vaak voor. Daarom zijn vrouwen vaak wantrouwend naar mannen die wat gretig overkomen. Nu weet je gelijk waarom vrouwen soms preventief tegen mannen zeggen ‘ik heb een vriendje hoor’, of dat nou waar is of niet.
3. Iemand die duidelijk haar grenzen aangeeft is fantastisch
Omdat we met z’n allen, mannen en vrouwen, zó bang voor afwijzingen zijn dat we dit het liefst zelf ook niemand willen aandoen, laten we liever niks meer van ons horen na een teleurstellende date. Afwijzen is moeilijk. Maar aan het eind van de dag weet niemand meer waar die nou aan toe is. Daarom is het heel fijn als iemand gewoon duidelijk is dat het wat die persoon betreft, niks wordt. Dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent en blijven jullie beide bespaard van teleurstellende vervolgdates. Het is graag of anders niet.
“Afwijzen, ik vind het persoonlijk maar lastig. Maar ik weet dat de ander het beste gediend is met mijn duidelijkheid, dus als ik niet verder wil met een man met wie ik een date heb gehad, zeg ik dat snel zo eerlijk mogelijk. Even zo vaak word ik zelf ook afgewezen door anderen bij dates en flirts. De beste reacties krijg ik, als ik het volgende antwoord geef op een afwijzing: “Aw, dat vind ik jammer. Maar super tof dat je je grenzen goed aangeeft. Dat betekent veel voor me”. Het leukste vind ik dat er dan een zucht van verlichting komt en ruimte voor alternatieven. We weten nu allebei: het was toch niks geworden, tenminste, niet op de door mij voorgestelde manier 😉 En dat is OK!”
4. Laat je nooit ontmoedigen
Wees lief voor jezelf als je een afwijzing moet incasseren. Ga jezelf niet de schuld lopen geven. Kijk niet naar wat je verloren bent, maar wat je er van geleerd hebt. Foutjes kunnen gebeuren. Voortdurend zelfs. Kijk hoe je het in de toekomst beter kan aanpakken en laat je vooral niet ontmoedigen, ook niet na de honderdste afwijzing.
5. Minder last van afwijzingen
Om het beter aan te pakken kun je beginnen met mijn gratis training: de Comfort Zone Challenge. Daarin vind je 28 oefeningen om steeds socialer te worden met leuke vrouwen waardoor je afwijzingen in je leven elimineert, omdat ze je simpelweg niet meer raken.
De download vind je hier.
Conclusie: afwijzingen horen erbij als je succesvol wilt worden met leuke vrouwen. De vraag is alleen hoe je er mee om gaat. Hoe ga jij om met afwijzingen? Ik ben ontzettend benieuwd. Deel het in het reactieveld hieronder.
Leave a Comment
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
De laatste paar jaar.. helemaal niet. Ghosting is de regel, soms afgewisseld met een verwijt dat ik als polyamorist niet trouw kan zijn of iets in vergelijkbare richting.
Wanneer iemand de moeite neemt om respectvol af te wijzen, hoe kort ook, vind ik dat helemaal fantastisch, en wens ik haar oprecht toe dat ook zij vindt wat ze nodig heeft. Het is alleen verschrikkelijk zeldzaam.
Oh, ‘ghosting’ dat hoor ik steeds vaker in mijn omgeving. Ik denk dat het steeds vaker voorkomt omdat snelle dating apps dat in de hand werken. Maar het is ontzettend naar als het je overkomt evenals het verwijt dat je niet trouw zou kunnen zijn als polyamorist. Zeker als ghosting je een keer overkomen is, kun je ontzettend dankbaar zijn voor een simpele afwijzing. Als je dat weet, wordt het ook makkelijker om zelf duidelijk te zijn in afwijzingen.
Mooie tips, dank je wel! En idd, ghosting en stashing… 🙁 misschien wel nóg moeilijker dan een eerlijke afwijzing.
You’re welcome, Martine 🙂
Waar ik als man verdomd moeilijk mee heb, is als vrouwen zeggen dat ze “vrienden” wil blijven. Dat is nu het laatste waar ik nood aan heb na een afwijzing. Waarom zeggen vrouwen dit eigenlijk? En vooral, ……menen ze dit eigenlijk?
Het kan echt vreselijk zijn om te horen: ‘Maar we kunnen vrienden zijn’… Zeker niet als je gewoon ontzettend graag haar relatie wilt zijn. De man die naast haar loopt in plaats van erbij hangt.
Of ze het menen? Veel vrouwen zullen dit menen omdat ze het ook echt zo voelen. Ze waarderen je en willen je niet kwijt uit hun leven omdat ze je ontzettend tof en bijzonder vinden. Maar ja, niet op ‘die’ manier… En dan zijn er natuurlijk ook nog vrouwen die het zeggen als doekje voor het bloeden, omdat ze het naar vinden om je te kwetsen. Of een beetje van beiden…
Voor jou is het dan belangrijk om heel eerlijk – als dat je overkomt – goed bij jezelf na te gaan: kun je je verlangen naar beantwoording van je liefde volledig loslaten? Dan is de kans groot dat je haar in je leven kunt houden, zonder veel pijn. Maar het zou heel goed kunnen dat je wordt overmand door gekwetste gevoelens en verdriet om de afwijzing. Tja, zie dan maar eens ‘gewoon vrienden’ te worden… In dat geval raad ik je aan om dit artikel over onbeantwoorde liefde eens te lezen. En daarna dit artikel, over het omgaan met liefdesverdriet, nog voordat je een relatie hebt kunnen beginnen.
Ik hoop dat ik hiermee je vraag een beetje heb beantwoord, Danny.
Bedankt Klazien om te reageren.
Gelukkig zit ik momenteel niet in die fase. Happy single hoor, maar nog steeds hopend op “heaven made match”. En die zal er heus wel komen, eerder door een stom toeval dan echt actief op zoek te gaan denk ik zo.
Toch heb ik een zes maand geleden in deze situatie gezeten. Ik was verliefd, maar dan ook echt smoorverliefd op een dame. Zij mij afgewezen maar wilde wel vrienden blijven. Ik heb dan ook besloten om het contact te verbreken, ik zie het nut daar gewoon niet van in. Tenzij je van zelfkastijding houdt natuurlijk. 😉
Maar ik heb ook heel wat geleerd van het fenomeen “verliefdheid”. Het was slechts de tweede keer in mn leven dat ik echt verliefd was op iemand. Langs de ene kant een zalig gevoel, langs de andere kant……tja…..beetje eng ook. Ik verloor mn zelfcontrole, (wat ik sowieso al niet graag heb), wist niet wat ik met mn gevoel moest doen, voelde me soms wat verloren, had een beetje angst om haar uit mn leven te hebben, maar besefte ook dat het gewoon om een chemisch proces gaat dat zich afspeelt in de hersenen. Zoals je eerder aangaf. Het gaat om een projectie vanuit jouw “eigen ik” waar je verliefd op wordt, niet op de persoon in kwestie. Beetje gek allemaal. Jouw hersenen spelen werkelijk een spelletje met je. Het maakt je volledig van slag en kan je doen reageren op een manier zoals je nooit eerder zou doen. Soms wat beangstigend hoor. Brrrrr.
Ik ben een volwassen man maar wist toen echt niet hoe me gedragen en hoe ermee om te gaan. Maar ze is wel uit mijn systeem geraakt.
Wat heb ik ook nog geleerd? Nooit een vrouw op een voetstuk zetten en in je achterhoofd nuchter blijven. Ok ik klink nu ff misschien heel mannelijk maar er zijn miljoenen vrouwen op de aardbol waar het mss wel mee klinkt. Het is uiteindelijk allemaal heel relatief. Hoeveel mensen geraken wel niet verliefd, om dan na een jaar te zeggen, “ow jah, toen had ik het wel moeilijk maar ik ben nu iemand anders tegengekomen.”. Als je teveel moeite doet word je gewoon onaantrekkelijk voor de dame in kwestie. Het moet allemaal wat relaxed blijven, hoe moeilijk dit ook wel is en lijkt. (Gemakkelijk om dit allemaal te zeggen als je ff niet verliefd bent 🙂 .
Hey Danny, ik mis dat juist, dat een man me op het ‘voetstuk’ zet. Daarmee bedoel ik, dat hij mij het gevoel geeft dat hij mij het hof wil maken. Mij valt het op dat mannen geen extra energie steken in een vrouw. Ook niet echt tijd vrij willen maken, ze hebben het druk met hun eigen leven en wanneer er toevallig een plekje vrij is in hun agenda, dan is er plek voor een date. Terwijl ik al snel prioriteit geef aan het contact.
Hi Jeanine. Bedankt voor je reactie. En wat heerlijk om ook eens een reactie van een vrouw te zien. Dat plaatst alles in een mooi perspectief. Als jij op zoek bent naar een man die jou uitgebreid het hof maakt, dan lijkt me dat je heel goed weet wat je wilt. Dus alle mannen die niet de tijd en aandacht in contact met jou steken waarop je hoopt, daartegen kun je dus vanuit alle rust en zekerheid nee zeggen. Die zijn gewoon niet voor jou, hoe graag je het soms ook zou willen. Je zoekt een echte gentleman en geloof me, ze bestaan er genoeg. En je verdient ook niets minder als dat is wat je wilt. Neem dus geen genoegen met mannen die jou maar kleine beetjes aandacht geven. Geef ze simpelweg geen aandacht. Dan verdwijnen ze snel genoeg uit je leven. Maar ga voor die man die er 100% voor jou is. Je bent het waard.
In friendzones blijven tbv “vriendschap / en kinderen die ik heel graag mocht….”NIET DOEN !! het eindigt ermee dat er toch een ander op de bank zit.
Ook al geef je aan verliefd te zijn.
Als t antwoord daarop vaag is moet je direct opstappen. Dat ga ik voortaan zeker doen ipv 8 maanden klussen, koken, en kinderen opvangen.
Daten is echt niks, niemand reageert er amper qua vrouwen, Ik ben 50, dat is gewoon oud.
Vrouwen zoeken ook jonger, en hebben t eigenlijk allemaal wel voor elkaar. Alleen dat “ene dingetje” en dat wil ik niet zijn. Daten ervar ik (niet superknap/gewoon normaal) echt als ontzettend vernederend. Vrouwen bepalen en worden bedolven onder de aandacht (de knapperds dan) , de rest tja…dat is net als bij de mannen. Dan wordt t moeilijk. Ik kan niet meer tegen al die afwijzingen, ik laat t los en ben dan liever alleen. Ik vind t echt ontzettend kleinerend. Van vrouwen die zelf ook niet echt miss universe zijn. Maar gewoon zich die houding kunnen permitteren omdat t mannetje moet jagen en reageren. En dus afgewezen wordt..hij moet de stap zetten. Ik ben er klaar mee.. Echt, of niet
Hey Dennis, dat is echt flink droef om te horen zeg. Wat naar dat je zo’n vervelende friend zone ervaring hebt gehad. Dat moet echt een afgewezen, gekleineerd en afgedankt gevoel geven. En goed van je dat je het als waardevolle leerervaring kan zien en dat je de volgende keer minder snel over je eigen grenzen heen zal gaan. Laat het een belofte zijn om jezelf nooit meer zo in de steek te laten.
Om je volgende paragraaf moest ik stiekem glimlachen. Ook vind ik het heel dapper van je dat je dit hier gedeeld hebt. Ik spotte zes joekels van aannames en overtuigingen over vrouwen: 1. Vrouwen zoeken jongere partners; 2. Vrouwen hebben het voor elkaar, behalve dat ene dingetje; 3. Vrouwen bepalen; 4. Vrouwen worden bedolven onder aandacht; 5. Bij de minder knappe vrouwen werkt het zoals bij de mannen; 6. Vrouwen kunnen zich een afwijzende houding permitteren; 7. Omdat zij aannemen dat mannen moeten jagen, reageren en de 1e stap zetten.
Er gebeurt hier namelijk twee hele grappige dingen. Ten eerste maak je zelf deze overtuigingen. Ze dienen je niet, maar blokkeren juist je pad naar die leuke vriendin aan je zijde. Ik nodig je uit om je overtuigingen om te denken in aannames die jou wel dienen. Bijvoorbeeld de eerste: ‘IK zoek jonger, IK heb alles dik voor elkaar.’ Voel je hoe anders dat klinkt? Voel je hoe je met zo’n overtuiging veel beter kunt werken als het op daten aankomt? Aan jou nu de uitdaging om ook echt daarin te gaan geloven. Wat zou je kunnen verbeteren aan jezelf zodat je rotsvast gelooft: ‘ik heb alles dik voor elkaar’. Leer meer over het veranderen van je overtuigingen hier.
En ten tweede: kun jij zien hoe je van alle ellende, vernedering, verbittering iedereen (in dit geval ‘de vrouw’) behalve jezelf de schuld geeft? Dat kun je prima doen en ervoor kiezen om altijd alleen te blijven, omdat je liefst nooit meer aan deze vernederingen wil blootstaan. Een keuze voor een solitair leven is volkomen prima. Maar als je je minder ellendig daarover wilt voelen, is het niet zo handig om anderen de schuld te blijven geven van je eigen ellende, want dat betekent dat je er niks aan kunt doen en voor altijd passief overgeleverd blijft aan andermans grillen. En dat is super onaantrekkelijk bovendien. Wil je de echt de controle over je eigen (liefdes-)leven weer terug? Mag ik je dan van harte uitdagen om zelf verantwoordelijkheid te nemen over je eigen gevoelens, problemen, geluk en gedrag? Jij bent degene die dit gemanifesteerd heeft in je leven. Als je zelf de verantwoordelijkheid neemt, zul je merken dat je meer controle over je eigen leven krijgt en de mensen die jij uitkiest om dat leven mee te delen.
Voor nu is het belangrijkste om de focus op liefde en respect voor jezelf te leggen. Beloof jezelf nooit meer in de steek te laten. Eer je eigen grenzen. Voeg kwaliteit toe aan je eigen leven. Geef jezelf wat je zelf het hardste nodig hebt: veel meer liefde. Lees hier over hoe de liefde voor jezelf de basis vormt voor succesvolle dates en relaties.
Lees je eigen tekst(met mildheid) nog eens terug, lach erom en vraag jezelf af: als jij een vrouw was, zou jij met de schrijver van dit tekstje willen daten? En wat heb je nodig om wel de persoon te worden die die topvrouw even regelt als zijn vaste vriendin?
Hmmm, food for thought. Veel succes!
Hoi Klazien,
Ik durf tegenwoordig best wel vrouwen aan te spreken en daar kreeg ik heel veel zelfvertrouwen van. Maar ondertussen heb ik in ruim 2 maanden al ongeveer 100 vrouwen gehad, maar ik wordt steeds weer afgewezen, ze willen nooit met mij op date en nu keldert mijn zelfvertrouwen weer, want het lukt maar niet om leuke dates hieruit te krijgen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen om wel vrouwen op date te krijgen, heb jij tips waardoor ik voor ik vrouw nr. 200 heb bereikt eindelijk een date ga regelen?
Groeten,
Walter
Hey Walter, wat goed dat je weinig weerstand meer voelt om gewoon leuke vrouwen aan te spreken. Een date regelen is weer een heel ander soort skill. En dan een goede klik hebben met een vrouw is wéér een heel ander soort skill. En om die laatste gaat het vooral. Lastig ook dat je zelfvertrouwen zo afhankelijk is van het wel of niet slagen van iemand mee uit vragen. Ik snap dat wel. Maar ook dat kun je leren: maakt niet uit of ze wel of niet met je uit willen: jouw zelfvertrouwen blijft onverwoestbaar. Want het zegt namelijk weinig over jouw kwaliteiten. Wat als ik je zou zeggen dat dit gewoon mogelijk was… Dus twee dingen zijn hier een belangrijke volgende stap voor je: je eigen zelfvertrouwen opbouwen. Vanuit jezelf. Dus niet vanuit de bevestiging van anderen (vrouwen in dit geval). De andere stap is: maak voor jezelf een schifting en leg de focus op plekken en situaties waar jij de vrouwen ontmoet die het ontzettend leuk vinden om met jou op date te gaan. Die zelfs zèlf het initiatief gaan nemen om JOU mee uit te vragen. En verander je methode van dates regelen. Het is duidelijk dat jouw numbers games niet voor je werken en ook niet voor je gaan werken. En als je altijd doet wat je altijd deed, zul je krijgen wat je altijd kreeg. Daarom is het veranderen van je methode zo ontzettend belangrijk. Hoe je je eigen zelfvertrouwen onverwoestbaar maakt, en welke methode je wel plenty leuke echte matches en succesvolle dates oplevert, dat kun je leren in mijn cursus: Een vriendin in je leven, die half april weer van start gaat. Alle info over deze cursus vind je hier: cursus Een vriendin in je leven
Bedankt voor je antwoord Klazien, deze feedback is heel nuttig voor mij. Het goedkeuring zoeken bij anderen heeft altijd al in mijn karakter gezeten. Ik ga er aan werken om daar vanaf te komen. Ik denk dat ik in mijn contact met leuke vrouwen teveel gefocust ben op wat ik bij haar wil halen (op date gaan in mijn geval) en ik moet me voortaan focussen op gewoon een leuk gesprek/leuke tijd hebben met haar. Dan kom ik waarschijnlijk minder behoeftig over als ik het zo aanpak.
Ik ga er aan werken. Jou advies is precies het puzzelstukjes dat ik nog miste voor mijn gevoel.
Groeten,
Walter
Blij dat je er wat aan hebt gehad 🙂
Ik wordt al jaren dag online compleet genegeerd terwijl ik echt wel probeer een gesprek aan te gaan. Kijken doen ze wel, maar iets zeggen is er nooit bij, nu een kleine jaar maar mee apgehouden het doet me meer pijn dan goed. Soms lijkt het welof men online enkel kijkt naar de foto die erbij staat. Ik vindt mezelf niet lelijk maar dat gevoel krijg ik wel van mijn medemens. Afgewezen worden vindt ik niet erg, wat ik wel erg vindt gebrek aan respect door niks te zeggen dat gaat tussen je oren zitten
Hi Mike, ik hoor dat dating apps je meer verdriet doen, dan dat ze jou vervulling geven. Heb je er wel eens aan gedacht om lekker van alle dating apps af te gaan en te daten volgens een heel andere methode? Ik kan het je aanraden 🙂
Hetgeen ik nu ga schrijven is niet om te discrimineren, maar is iets dat waar maar geen erkenning voor gegeven wil worden, omdat er altijd maar ‘positief gedacht moet worden’, ondanks de realiteit dat gewoon niet is… Het abstracte brein met hollistisch overzicht, wordt helaas meestal slechts marginaal geaccepteerd in onze samenleving…
Het vinden van een leuke vrouw voor een man draait om niets meer of minder dan sex appeal… Is en blijft mijn stelling na 40 jaar onderzoek. Sex appeal draait voor 60% om je uiterlijk en 40% om wie je bent.. Tegenwoordig is dat misschien zelfs 70% op uiterlijk… Je hebt het of niet…. Dat is een feit…. En voor veel mannen ook helaas een tragisch feit, waarmee ze de rest van hun leven maar mee moeten zien te leven…. En achteraf gezien voor veel vrouwen ook… Omdat zij die super knappe man vaak ook lastig kunnen vasthouden… En klagen over hun onsuccesvolle liefdesleven na meer dan honderd bedpartners, is meestal wel iets dat erkent wordt. Ik voel de discrepansie… En als wij eerlijk zouden zijn naar elkaar, dan hoefde het relatinele leven niet zo ingewikkekd hoeven te zijn… Maar zo werk onze hypocriet en egoistisch gebaseerde samenleving niet, omdar er niet over de onderwerpen gesproken mag worden die ongevoelig liggen of tegen onze interesses indruisen…
Ik denk dat ik nooit echt sex appeal heb gehad… Daarom zie ik alles zo helder… Het vinden van een partner is dan heel lastig en als je het uiteindelijk hebt, dan ben je het ook zo weer kwijt, omdat de concurrentie gewoon erg groot is… Zo heb ik iemand verloren om wie ik veel gaf, nadat zij toegaf haar sexuele verlangens (ook) bij anderen te willen bevredigen, met als resultaat dat ik direct in de friend zone belande… Dan heb je geen inimiteiten meer, maar maak je van afstand mee alles wat zij met anderen doet.. In alle gesprekken met haar en haar kamergenoten, waar ik bij was… Geloof mij dat doet pijn… Wij waren al meer dan 5 jaar bij elkaar… Ze wilde weer verliefd worden… Hoorde ik haar vaak in de lucht roepen… Wel zodat ik het kon horen…
Dan denk je… Nieuw hoofdstuk! En de beste remedie tegen de pijn is om snel een nieuwe liefde vinden, iets, al is het misschien even tijdelijk… Maar dat is gewoon nog lastiger geworden dan vroeger.. Het enige wat je kan doen om teleurstelling te voorkomen is om niet meer contact te zoeken en te proberen, want na 500 keer proberen weet je dat de kans om die loterij te winnen nihil lijkt en het hakt er flink in als je om je heen ziet dat het bij anderen anders werkt…. Sex appeal… Dat mis je gewoon…. Je moet verder, maar het leven wordt saai en smaakloos… Er is niets aan te doen…. Iedereen wil het beste voor zichzelf.. Mensen zijn gewoon egoistisch… Soms wil je niet meer verder, maar je moet sterk blijven… Immers… Je leeft niet alleen voor jezelf ook voor anderen die je liefhebben.. Maar sos moet je accepteren dat ietsis zoals het is… Het is voorbij… Zo voelt het… Maar je blijft stiekem hopen…. En dat is ook weer meteen die valkuil… Je kan de hoop niet uitschakelen… Je weet dat je niet meer moet hopen, maar stiekem doe je dat altijd en daarom. Dan is de klap die je te verwerken krijgt mbt dat stukje realiteit dat ‘het’ gewoon weg is of er amper altijd was geweest, elke keer weer een stukje groter…
Als mensen in mijn situatie minstens erkenning zouden krijgen met betrekking tot dit fenomeen, dan zou dit mogelijk kunnen leiden tot begrip…. Het is hard om telkens weer de leugen temoeten horen dat het aan jezelf ligt….
Dag lieve Annoniem. Hey. Ik hoor jou. Ik hoor in je schrijven dat je erg verdrietig bent. En ja, je hebt reden genoeg om flink verdrietig te zijn. Op het eerste gevoel omdat je zo hard aan de kant bent gezet door je geliefde. Dan heb je alle reden om diep te rouwen. Een liefde die uit je leven verdwijnt is nooit vrolijk. Nooit. Ik ben blij dat je hier je hart hebt kunnen luchten, over hoe vervelend het allemaal is gegaan in je leven. Je hart luchten en even lekker schelden op alles en iedereen behalve jezelf lucht op. Ik hoop dat je dit ook lichamelijk hebt kunnen doen. Lekker even flink hard rennen. Of een rammen met een knuppel op een oude autoband ofzo. Schreeuwen op een plek waar niemand je hoort. Of een kussen in elkaar stompen. Helpt allemaal om je verdriet te verwerken.
Ik leg je twee keuzes voor. Wil jij nog even verder zwelgen in je verdriet? Wil je dat je leven blijft zoals het is? Dat kan een goede keuze zijn. Het archetype ‘slachtoffer’ heeft veel goeds te bieden. Het kan je een gevoel geven van onschuld. Veiligheid. Vertrouwdheid. Controle. Je weet precies wat je kan verwachten in deze situatie: hetzelfde als je altijd kreeg. Wel zo overzichtelijk. En ook makkelijk. Iedereen is schuldig. Vrouwen. Succesvolle mannen. Je ouders. De maatschappij. En jij bent het slachtoffer. Heerlijk om schuldvrij te leven. En je hoeft er helemaal niks voor te doen. Het is echt het heerlijke luie leven.
De andere keuze is: wil jij een leven in een overvloed aan liefde? Dappere keuze! Je zult daarvoor eerst je beoordelende vinger moeten omkeren van de buitenwereld, naar jezelf. Alleen dan kun je wat veranderen, anders niet. Ik weet zeker dat je me nu niet zult geloven, maar de enige die al deze ellende in je leven heeft gemanifesteerd, ben jezelf. Niet expres. Je kon daar niks aan doen. Per ongeluk. Je wist niet beter. Oeps… Gelukkig krijg je iedere dag dat je leeft een nieuwe kans om je leven radicaal te veranderen.
Kijk eens goed naar het lied dat je hier zingt. Dit is het lied van de hulpeloze nice guy. Die lieverd die het zo goed bedoelt, maar de hele wereld moet hem niet. Bedelend om medelijden. Ik zeg dit op de meest liefdevolle en steunende manier. Ik heb een liefdevolle uitnodiging voor je: vraag je eens heel eerlijk af wat dit lied, deze klaagzang, je oplevert in je leven. Welke zaadjes plant je hier voor het komende jaar? Probeer eens zonder oordeel daar naar te kijken. Gewoon, als een onderzoeker. Hey, hier is een guy die vertelt hoe de hele maatschappij tegen hem is, omdat hij werkelijk gelooft dat het zo nou eenmaal werkt… Kijk in je hart of je compassie kunt hebben met deze man. Of je hem misschien iets beters toewenst, ook al zit hij muurvast in zijn zelf-beschadigende overtuigingen. Verdient hij beter? Heeft hij een goed hart? Ik denk van wel. Liefs!
Hoi Klazien,
Ten eerste bedankt voor je antwoord, waarin ik kan lezen dat je er moeite hebt ingestopt om iets algemeens op een persoonlijk vlak naar mij terug te koppelen. Maar het is jouw forum, dus je hebt ook natuurlijk het laatste woord hierin.
Natuurlijk zal ik niet ontkennen dat je voor een deel gelijk heb, immers dat kun je duidelijk uit mijn betoog impliceren, immers, ja het is uitermate frustrerend om het zo allemaal mee te maken, ik ben altijd 100% eerlijk tegen mijzelf en anderen, maar zeg daarbij tegelijkertijd dat je mijn punt hebt gemist. Binnen elke links vs rechts discussie kun je namelijk altijd wel stellen dat schuld en oplossing in beide extremen gezocht moet worden, maw de gulde en eerlijke middenweg te omarmen.
Ik ken de klappen van de zweep en heb het zelfs al meerdere keren meegemaakt, maar gaf gewoon slechts een kenmerkend voorbeeld, om mijn punt duidelijk te maken. Ja, ik neem risico’s, mijn hele leven al, en botvier mijn frustratie zeker niet af op kussens, op autobanden, etc. Daartegen volg vele cursussen, lees en analyseer veel, ja ik ben vreselijk autodidact in mijn zoektocht naar oplossingen. Vandaar ook mijn ‘voorzichtige’ post. En als laatste ben ik zeker niet de enige in deze situatie, met daarbij als mitigerende gedachte, dat zowel mannen als vrouwen in een soortgelijke situatie kunnen zitten. Ook ben ik van mening dat zonder erkenning, zonder 100% eerlijk te zijn, over hoe situaties in een samenleving uitgespeeld worden, er geen oplossing zal komen en polarisatie binnen onze samenleving alleen maar zal gaan toenemen. Ik heb de plank allang te lange en te vaak misgeslagen, ik ben daarvoor al teveel op leeftijd nu om er nog iets van te maken, vrees ik. Maar ik schrijf niet voor mijzelf, maar ook voor anderen, vergeet dat niet.
Het punt van mijn betoog, wellicht relaas is jouw ogen, wil ik toelichten als zijnde het volgende voorbeeld. Het betreft een onderwerp dat te maken had met de maatschappelijke discussie m.b.t. het nafluiten van vrouwen en de mogelijke consequenties daarvan. Als ik de stelling inneem, dat je mij nu vertelt risico te nemen, dan denk ik direct aan; ‘Ja maar wanneer val je een vrouw dan lastig’? Ik kan geen gedachten lezen, wat vaak wordt verstaan onder ‘het kunnen aanvoelen’, iets dat blijkbaar ook contextgevoelig licht, wat als het uitkomt, ook weer tegen je gebruikt kan worden. Ik kan mij nog een discussie op de radio herinneren van een dame die (eindelijk eens eerlijk) toegaf dat als zij er in de zomer heel sexy bijliep, het vervelend vond dat ze door onaantrekkelijke mannen werd aangekeken, wat zij letterlijk onderschreef als ‘visuele aanranding’, maar daartegen gefrustreerd en geïrriteerd werd als de knappe mannen haar niet nakeken en geen avances maakten. Dit komt erop neer mannen maar moeten ‘aanvoelen’ of zijn door een dame in kwestie lelijk of knap worden gevonden en daarop hun gedrag maar automatisch moeten gaan aanpassen. Ik geef je groot gelijk dat je risico moet nemen om connectie te maken, want het wordt in deze huidige tijd nog steeds verwacht dat mannen het initiatief nemen, maar de #metoo-beweging, maakt het er dan ook niet gemakkelijk op. En ook m.b.t. een blijkbaar verkeerd genomen risico’s ken ik de nare klappen van de zweep, laten wij zeggen soms op letterlijke wijze, waar een subtiel hintje verkeerd kan uitpakken. Hierdoor kruipt onzekerheid en voorzichtigheid in en daarmee worden de kansen natuurlijk minder. Het is ook frustrerend om vaak genoeg mee te maken dat ik anderen bepaalde risico’s zie nemen met succes, terwijl ik met hetzelfde risico telkens weer op de blaren moet zitten. Je leert gaandeweg. Hoe hard en meedogenloos moet ik dan worden als ik na een respectvolle toenadering op een niet respectvolle wijze op mijn voetstuk wordt gezet?
Dus zou ik, en mensen in mijn situatie, beter gebaad zijn met tips hoe ze dan wel kunnen handelen, welke aanpak beter effect heeft, waar op te letten, om de inmiddels groeiende sociale angst op het gebied contact zoeken met vrouwen, t doen verminderen. Of anders gezegd, maar beter niets te doen en je bek te houden, omdat er anders bijna altijd gezeik van komt.
Ik heb meer met ongewenst geweld te maken gehad in mijn leven dan met liefde en naast het feit dat ik genoeg van ongewenst geweld heb en vrede zoek, zoek ik ook liefde en die laatste twee lijken niet samen te gaan.
Ik word er een beetje moe van. Ben nu 38 en inmiddels denk ik 100 dates verder. 95x keer afgewezen, alles gehoord. Leuke date, maar ik
Mis de klik. Je bent te lief, te klein, te groot, te weinig connectie, te aardig. Wat is er mis? Ik hoor het van steeds meer Nederlandse mannen. Nederlandse vrouwen hebben alle macht in handen en gaan steeds voor de 10. Als mannelijke 7 moet je het met een 3 doen, als het meezit.
Hi Peter, ik hoor je frustratie luid en duidelijk. Denk je eens in… Hoe zou het zijn als de macht over je liefdesleven weer in je eigen handen lag? Bij deze wil ik je van harte uitnodigen voor mijn online workshop: ‘Wat is liefde’. Inschrijven kun je gratis hier: Wat is Liefde Ik denk wel dat het iets voor jou is.
Ik ben het eigenlijk wel eens met Peter. Er is iets chronisch mis. Het is gestoord dat je allerlei cursussen moet volgen om een partner te vinden. ik heb vrienden, gewoon hele normale mannen met een fatsoenlijke baan die op een gegeven moment hebben gezegd: ik trek dit niet meer in Nederland en naar het buitenland zijn gegaan en een hele leuke vrouw hebben gevonden. Vrouwen in Nederland zijn veel te verwend. Op tinder heb je zo 100 matches. Vrouwen gaan voor hoogst haalbare en gaan voor dat kleine groepje mannen, maar die zijn onbereikbaar. Als gewone man moet je blij zijn dat er überhaupt iemand geïnteresseerd is. Sommige mannen pakken die kans aan en nemen genoegen daarmee. Beter iets dan niets, hoor ik laatst een vriend zeggen. Dieptriest. Echt, deze maatschappij is verrot.
Wat vervelend dat je je zo vast voelt zitten, Emiel. Wat houdt je tegen om je geluk te beproeven in het buitenland?